Niehierarchiczne
struktury
społeczne
Zainteresowanie strukturami
społecznymi łączy antropologię z
socjologią
Na tym obszarze badań obie nauki są
sobie bardzo bliskie i przedstawiciele
obydwu korzystają z wzajemnych ustaleń
Wynika to przede wszystkim z
identyczności podstawowych czynników
różnicujących społeczeństwa: wieku i płci
Wiek jako czynnik
organizujący strukturę
społeczną
We wszystkich znanych kulturach wiek
ludzi ma znaczenie dla ich pozycji
społecznej, choć w różnych kulturach
przywiązuje się doń różną wagę
Można wyróżnić na tej podstawie trzy
podstawowe kategorie członków
społeczeństwa: dzieci, dorosłych i
starców
Dzieci
Ciąża i poród są wydarzeniami o bardzo
dużym znaczeniu w każdej zbiorowości.
Narodziny nowego człowieka postrzegane
są nie tylko jako wydarzenie biologiczne,
ale także – a może przede wszystkim -
metafizyczne
Dzieciństwo jest stosunkowo nowym
pomysłem europejskim sięgającym XVIII
wieku. Tym niemniej odrębność społeczną
dzieci dostrzegano już znacznie wcześniej
Dzieci c.d.
Status dziecka oznacza w każdej
kulturze brak możliwości pełnego
uczestnictwa w życiu zbiorowości
Z tym statusem wiąże się także
zawieszenie części norm
obowiązujących dorosłych
Starcy
Specyfika statusu starca opiera się na
wykluczeniu go z pełni życia społecznego
Jednocześnie w społecznościach
pierwotnych nierzadko wiązało się to z
większym prestiżem społecznym
Znaczenie starców wynikało przede
wszystkim z bogatego doświadczenia
życiowego, które mogli przekazywać
potomnym
Rytuały przejścia
Po raz pierwszy pojęcie rytuałów
przejścia pojawiło się w pracy A. van
Gennepa
Są to wszystkie rytuały, które służą
zaznaczeniu zmiany społecznego
statusu jednostki
Van Gennep wyróżnił trzy podstawowe
fazy każdego rytuału przejścia: 1.
marginalizacji, 2. liminalną, 3. włączenia
Rytuały przejścia c.d.
Rytuały przejścia nierzadko były łączone
ze świętami ważnymi dla całej
zbiorowości (np. uroczystościami
religijnymi)
Nierzadko wiązały się z nimi wydarzenia
zawieszające normalny ład społeczny
(np. przyjmowanie substancji
odurzających)
Śmierć
Śmierć nie jest końcem funkcjonowania
człowieka w społeczności
Niezwykle ważne są w tym kontekście
wszystkie rytuały (zaliczane również do
rytuałów przejścia) polegając na
„oswojeniu” faktu śmierci
Dzięki nim człowiek osiąga status
przodka symbolicznie funkcjonując w
pamięci zbiorowości
Płeć
Mówiąc o płci należy odróżnić płeć
biologiczną (sex) od kulturowej (gender)
Rozróżnienie to nie jest łatwe do
przeprowadzenia, gdyż kultura
modeluje także biologiczny aspekt płci
Zróżnicowanie płciowe ma bezpośrednie
przełożenie na status społeczny oraz
kompetencję kulturową (wiedza męska i
kobieca)
Struktury pokrewieństwa
Struktury związane z pokrewieństwem
są podstawowym czynnikiem
spajającym społeczność
Można wyróżnić dwa sposoby ich
wyznaczania: poprzez wskazywanie
krewnych (połączonych więzami
biologicznymi) i powinowatych
(powiązanych wyłącznie więzami
konwencji)
Reguły ustalania
pokrewieństwa
Ustalanie pokrewieństwa przebiega
według dwóch rodzajów zasad:
unilineryzmu i bilinearyzmu
W obrębie unilinearyzmu wyróżnia się
matrylinearyzm i patrylinearyzm
Macierzyństwo i ojcostwo
Na ogół zakłada się asymetrię w
stosunkach macierzyństwa i ojcostwa –
przyjmuje się, że związek matki z
dzieckiem jest o wiele bardziej
ewidentny, niż ojca
Dlatego we współczesnej antropologii
zakłada się, że typową rodziną
pierwotną jest matka z dziećmi, a nie
matka i ojciec z dziećmi
Małżeństwo
Ludzkość wypracowała wiele wzorów
zawierania małżeństw. Stąd trudno jest
podać jego uniwersalna definicję, gdyż
często małżeństwo współwystępuje
wraz z innymi usankcjonowanymi
związkami mężczyzn i kobiet
Dlatego bardziej zasadne jest
wskazanie kilku kryteriów podziału
małżeństw
Małżeństwo c.d.
Egzogamia – endogamia
Monogamia – poligamia (poliginia i
poliandria)
Patrylokalizm – matrylokalizm –
bilokalizm – neolokalizm
Autonomia rodziny pierwiastkowej
(nuklearnej) bądź jej włączenie w skład
„Rodziny wielkiej”
Kazirodztwo
Każde społeczeństwo zna reguły zakazujące
związków małżeńskich i seksualnych między
krewnymi. Problem w tym, że w różny
sposób definiuje się tych krewnych
Ponadto przyjmuje się możliwość
odstępstwa od tej reguły, zwłaszcza w
przypadku osób o wysokim statusie
społecznym
Nie istnieje jednoznaczne wyjaśnienie
uniwersalności kazirodztwa – na gruncie
antropologii wypracowano trzy:
Kazirodztwo c.d.
Lęk przed degeneracją grupy własnej i
wystąpieniem chorób dziedzicznych
Konsolidacja rodziny i wyeliminowanie
niejasności odnośnie ról pełnionych w
jej ramach
Dążenie do nawiązywania relacji z
innymi rodzinami