Metodologia Nauk
Społecznych
wykład 3
Teorie naukowe
Struktura wykładu:
1. Rodzaje teorii naukowych
2.Kryteria oceny teorii naukowych
3. Teorie w paradygmatach naukowych
4. Sprzężenie zwrotne między teorią i
badaniami
5. Funkcje socjologii jako nauki
Rodzaje teorii naukowych
BUDOWA TEORII
Teoria naukowa to wszelki zespół:
1) założeń ontologicznych, epistemologicznych i
metodologicznych,
2) abstrakcyjnych pojęć
3) ogólnych twierdzeń o rzeczywistości społecznej, mający
dostarczać wyjaśnienia dostępnej wiedzy opisowej na jej
temat oraz ukierunkowywać dalsze badania
RODZAJE TEORII
1. teorie ogólne (tzw. wielkie teorie) –T.Parsons
2. teorie średniego zasięgu – R.Merton
3. teorie szczegółowe
Czy teoria jest potrzebna?
1) pytanie o sens wszelakiej refleksji
teoretycznej
2) pytanie o sens teorii ogólnej,
przeciwstawianej teoriom średniego
zasięgu
Mocniejsze i słabsze zarzuty w odniesieniu do
tych pytań
Dwa kryzysy w socjologii:
lata 60-te XX w – zwrot ku refleksji teoretycznej
(odrzucenie pozytywizmu)
Lata 70 - te XX w - kryzys wielkiej teorii
Typy teorii w ramach dwóch
paradygmatów –
naturalistycznego i
subiektywistycznego (wg
P.Sztompki)
TEORIA WOLUNTARYSTYCZNA
(aktywizm, indeterminizm)
TEORIA MECHANISTYCZNA
(pasywizm, determinizm)
Założenia ontologiczne
TEORIA KRYTYCZNA
(zaangażowanie wartościujące)
TEORIA OBIEKTYWISTYCZNA
(neutralizm aksjologiczny)
Założenia epistemologiczne
TEORIA HUMANISTYCZNA
(antynaturalizm i
antyredukcjonizm)
TEORIA SCJENTYSTYCZNA
(naturalizm i redukcjonizm)
Założenia metodologiczne
Paradygmat
subiektywistyczny
Paradygmat naturalistyczny
Karl Popper - wiedza
obiektywna jako przynależna do
tzw. „trzeciego świata”
Zdaniem Poppera istnieją trzy światy:
1. świat przedmiotów i obiektów
fizycznych
2. świat stanów psychicznych
(subiektywny)
3. świat obiektywnych treści myślenia
(obiektywny)
Kryteria oceny teorii
naukowych
1. sceptycyzm - nie istnieją żadne
kryteria, za pomocą których możemy
oceniać teorie naukowe
2. demarkacjonizm - istnieją
obiektywne kryteria oceny teorii
naukowych
3. elitaryzm - naukowe jest to, co uzna
za naukowe wąska grupa badaczy
Po co nam teoria w
socjologii?
Aby w prawidłowy sposób opisać, zdiagnozować
i wyjaśnić lub też zrozumieć rzeczywistość
społeczną, badacz zawsze potrzebuje jakąś
teorię. Teoria jest koniecznym narzędziem
badawczym - umożliwia kodyfikację i
systematyzację wiedzy, ujawnia związki między
informacjami, które pozornie wydają się odległe,
ułatwia kumulację wyników badań
empirycznych.
Tak więc, myślenie teoretyczne pozwala
socjologowi na uwolnienie się od balastu
potocznych oczywistości i odsłonięcie ukrytych
mechanizmów życia społecznego. Myślenie
teoretyczne jest więc niezbędne dla poznania i
wyjaśniania społecznej rzeczywistości.
Funkcje socjologii
Typologia Z.Baumana:
Funkcja poznawcza
Funkcja prometejska
Funkcja socjotechniczna
Funkcje socjologii
Typologia A.Podgóreckiego:
Funkcja teoretyczna
Funkcja diagnostyczna
Funkcja apologetyczna
Funkcja demaskatorska
Funkcja socjotechniczna
Funkcje socjologii
Socjologia powinna wnikać pod
powierzchnię zjawisk, ujawniając ukryte
struktury życia społecznego,
niedostrzegalne dla myślenia potocznego.
Tylko takie postępowanie można uznać za
naukowe
Czyli zadaniem socjologii jest badanie
struktury społecznej w jej czterech
wymiarach
Funkcje socjologii
STRUKTURA (wg def. P.Sztompki) to
ukryta sieć trwałych i regularnych
powiązań między składnikami jakiejś
rzeczywistości społecznej, która istotnie
wpływa na przebieg obserwowalnych
zjawisk w tej dziedzinie
Funkcje socjologii
Cztery wymiary struktury społecznej:
WYMIAR NORMATYWNY (sieci norm, wartości, instytucji.
Szczególnie na ten wymiar zwracał uwagę E.Durkheim).
WYMIAR IDEALNY (sieć idei, przekonań, poglądów
obowiązujących w danym społeczeństwie. Na ten wymiar
zwracali uwagę np. przedstawiciele fenomenologii)
WYMIAR INTERAKCYJNY (sieć wzajemnie ukierunkowanych
i zorientowanych działań. Ten aspekt podnoszony przez
Simmla, interakcjonistów, teorię wymiany)
WYMIAR INTERESÓW (sieć powiązanych i zróżnicowanych
interesów, rozkład dostępu do społecznie ważnych dóbr.
Na ten wymiar zwracali uwagę w szczególności np.. Max
Weber, Karol Marks, Ralf Dahrendorf).