CHÓD PATOLOGICZNY

Chód



W granicach chodu prawidłowego wyróżniamy 5
odchyleń:

1. Chód kołyszący – ruchy obniżania i unoszenia miednicy

w płaszczyźnie czołowej (kobiety)

2. Chód marynarski – przesadne wychylenia środka ciężkości

w bok

3. Chód majestatyczny – uroczysty
4. Chód sztywny - obniżona aktywność miednicy i barków
5. Chód drobnymi krokami - u osób o krótszych kkd w

stosunku do innych segmentów własnego ciała

Chód patologiczny

Przyczyny chodu patologicznego:

1. Ból
2. Zmiany patologiczne w układzie kostno – stawowym
3. Choroby układu nerwowego
4. Zmiany patologiczne mm

Chód patologiczny

1. Ból

– skrócona faza obciążania kd chorej - chód p/bólowy.

2. Zmiany patologiczne w układzie kostno – stawowym

,

np. skrócenie jednej kończyny powoduje kulenie. Skrócenie
może być:



rzeczywiste - w zaburzeniach wzrostu kończyny, stany zapalne,

amputacje - chód szczudłowy;



pozorne - przykurcze i sztywność; brak ruchu w jednym stawie

kompensowany jest przez stawy sąsiednie;
- przykurcz kolana i biodra w dużym zgięciu - chód zapadający,
- kolano usztywnione w wyproście - chód koszący,
- przykurcz stawu biodrowego w zgięciu połączony ze sztywnością
kręgosłupa - chód kłaniający,
- nadmierne unoszenie nóg w kolanach - chód brodzący.

Chód patologiczny

3. Choroby układu nerwowego:

- uszkodzenie móżdżku lub ośrodków móżdżku - chód móżdżkowy,

brak koordynacji ruchów kk i tułowia, zataczanie się - chód
pijanego;

- choroba Parkinsona (objaw dysfunkcji jąder podstawnych), z

utrudnionym rozpoczęciem lokomocji i z typowym powłóczeniem
(ruchy drobne) – chód małymi kroczkami;

- spastyczność hiperkinetyczna – chód podskakujący;
- niedowład kurczowy kkd spowodowany porażeniem mózgowym,

stwardnieniem rozsianym lub uciskiem na rdzeń kręgowy – chód
krzyżowy;

- porażenie prostowników stopy i palców – chód koguci;

Chód patologiczny

ciąg dalszy - choroby układu nerwowego

- udar mózgu (rozlane obustronne zaburzenie czynności kory

mózgowej) – chód drobnymi krokami;

- zaburzenia korowych procesów integracji ruchów, zwykle w

wyniku uszkodzenia płata czołowego – chód apraksyjny (ruchy
rozczłonkowane);

- uszkodzenie układu pozapiramidowego – chód defiladowy;
- rdzeń i zwyrodnienie powrózkowe – chód tylnopowrózkowy;
- niedowłady spastyczne mm kkd – chód spastyczny;
- spastyczne niedowłady połowicze pochodzenia mózgowego –

chód koszący.

Chód patologiczny - ubytki i niedomogi mm

4 Zmiany patologiczne mm (ubytki i niedomogi)

4.1 Brak działania m. pośladkowego wielkiego:

- nagłe cofnięcie tułowia i miednicy ku tyłowi na początku fazy

podporu (w chwili dotknięcia piętą podłoża),

- wysunięcie chorego biodra ku przodowi,
- mocne wyprostowanie kolana w środkowym okresie podporu.

4.2 Brak działania m. pośladkowego średniego:

- w fazie podporu opadanie miednicy po stronie zdrowej (objaw

Trendelenburga),

- boczne przesunięcie miednicy w stronę biodra chorego w fazie

podporu,

- przy próbie wyrównania niedomogi m. pośladkowego średniego

występuje wychylenie tułowia w stronę chorą (objaw Duchenne’a

).

Chód patologiczny

4.3 Brak działania zginaczy biodra

(biodrowo – lędźwiowego, krawieckiego, naprężacza powięzi szerokiej i prostego uda)

:

- utykanie zaczyna się na końcu fazy podporu i trwa przez całą fazę

wykroku po stronie kończyny chorej;

- w momencie oderwania się palców od podłoża dochodzi do nagłego

wyrzutu tułowia
i miednicy ku tyłowi, po którym występuje obrót miednicy wokół
zdrowego biodra;

- wysuwanie biodra chorego do przodu szczególnie zaznacza się pod

koniec fazy wykroku. Wykrok dokonuje się głównie na wskutek
działania mm. tułowia (czworobocznego lędźwi, krzyżowo -
grzbietowego, najszerszego grzbietu i mm. brzucha). Przy braku
funkcji tylko m. biodrowo - lędźwiowego a przy zachowanej
czynności pozostałych zginaczy, wykrok odbywa się przy
minimalnym, niezauważalnym zaburzeniu.

Chód patologiczny

4.4 Brak działania m. czworogłowego uda:

Przy izolowanym porażeniu m. czworogłowego uda, brak działania tego m. w czasie
wolnego chodu jest prawie niezauważalny, dopiero ujawnia się przy szybkim chodzie

.

Występuje:

- nagły wyprost kolana przy dotknięciu piętą podłogi,
- na początku fazy podporu – lekkie pochylenie tułowia i wysunięcie

biodra ku przodowi, udo cofa się ku tyłowi,

- w czasie całej fazy podporu kolano musi być utrzymywane w

wyproście gdyż nie ma amortyzacji na zgiętym kolanie, a nacisk

uda na kolano powoduje przeprost

w stawie (środek ciężkości przesuwa się poza staw kolanowy) i

znaczne przeciążenie z obciążeniem torebki stawowej tylnej i

zginaczy podudzia.

Niedowład lub porażenie m. czworogłowego uda utrudnia bieg –

nie ma wyrzutu podudzia oraz występuje powłuczenie stopą.

Chód patologiczny

4.5 Brak działania m. trójgłowego łydki

:

- opadanie miednicy po stronie chorej w czasie fazy podporu

(szczególnie pod koniec tej fazy gdy stopa odrywa się od podłoża,

- powłuczenie miednicą,
- przeprost w stawie kolanowym w fazie podporu,
- chód szczudłowy bez propulsji – wyraźnie utrudniony w chodzie po

górę.

4.6 Brak działania zginaczy stopy

:

- opadanie miednicy w fazie wykroku,
- zwiększona praca zginaczy biodra i kolana,
- przy dotknięciu piętą podłoża występuje klapnięcie stopą, rotacja

zewnętrzna (kd kompensuje upośledzoną czynność zginaczy stopy).

Chód patologiczny

W zmianach patologicznych mm, rzadko

występuje izolowane uszkodzenie mięśnia,
przeważnie wiele grup mm. objętych jest
niedomogą, dlatego też chód patologiczny jest
bardzo złożony.