Wyższa Szkoła Bankowa
W Toruniu
KULTUROWE UWARUNKOWANIA
KOMUNIKACJI
cz. VIII
Modele komunikacji organizacji poprzez kulturę organizacyjną
dr Barbara Bielicka
b2b2@poczta.onet.pl
Toruń 2010
Struktura kultury organizacji
(wg Scheina 1985)
Artefakty i twory kulturowe,
technologia, sztuka, wzory
zachowania (widoczne i słyszalne),
opowieści, symbole, ceremonie
Normy i wartości
wytyczne zachowań,
zakazy, ideologie
Założenia podstawowe:
stosunek do otoczenia
natura rzeczywistości, czasu
i przestrzeni (prawda)
natura ludzka
natura ludzkiej aktywności
natura stosunków międzyludzkich
widoczne, ale często
niezrozumiałe (wymagające
interpretacji)
powiększony poziom świadomości
(częściowo widoczne, częściowo
nieświadome)
niewidoczne, najczęściej
nieświadome
Model kultury organizacyjnej Scheina
Podstawowe założenia kultury organizacji:
1. Stosunek do otoczenia - to sposób postrzegania otoczenia przez
organizacje (czy jest ono zagrażające, wyzywające itd.). Decyzja
o wyborze strategii firmy jest ściśle związana ze sposobem
pojmowania otoczenia. Organizacje uznające siebie za niezależne
od otoczenia mogą być pasywne i nikt im nie dostarcza wyzwań.
Organizacje liczące się z wpływem otoczenia są skłonne
konkurować, rywalizować z innymi firmami.
2. Natura rzeczywistości (pojmowanie prawdy) - to nakazuje
zastanowić się, co stanowi podwalinę w organizacji. Czy jest to
tradycja, czy są to autorytety, którym się ufa. Czy kierować się
wiedzą, czy zająć stanowisko pragmatyczne i podjęcie decyzji
uzależnić od wyników prób?
3
. Natura człowieka - to założenie dotyczące ogólnych cech
ludzkiego charakteru. Ogólnie biorąc, daje odpowiedź na pytanie,
czy pracowników uważa się za dobrych czy złych, leniwych czy
też odpowiedzialnych. Czy pracownicy tendencyjnie stronią od
pracy, czy też są ludźmi, którzy chętnie przejmują
odpowiedzialność i którym praca sprawia przyjemność? Czy
można im ufać? Czy pracownicy są zdolni do rozwijania się, czy
też są określani przez predyspozycje.
4. Ludzka aktywność - to dotyczy zwłaszcza wyobrażeń
o aktywności w pracy. Czy chodzi przede wszystkim o to, aby być
aktywnym i wykazywać inicjatywę, czy też lepiej jest odczekać
i przystosować się?
5. Stosunki międzyludzkie - to wyobrażenia o prawidłowym
uporządkowaniu stosunków społecznych zarówno formalnych, jak
i nieformalnych. Gdy dominują te pierwsze, organizacja ulega
formalizacji, gdy te drugie - bywa różnie, często dominują
konflikty.
Model Scheina przypomina znaną koncepcję osobowości Z. Freuda,
właściwie jest typowo freudowski. Kultura firmy jest zakotwiczona w
warstwie podstawowych założeń, na ogół nieświadomych i wyjątkowo
trwałych. Ich istnienie uświadamiamy sobie dopiero, gdy zostaną
pogwałcone. Jest to warstwa osobowości, którą Freud nazywa „id”.
Jest to głęboko skrywana warstwa osobowości firmy, stanowiąca
jednocześnie klucz do zrozumienia pozostałych poziomów kultury. Jest
to baza, na której są budowane wszelkie przekonania w obrębie danego
społeczeństwa. Bez odwołania się do tego poziomu nie można
zrozumieć istoty kultury.
Druga warstwa osobowości firmy to zjawiska obserwowalne, np.
wartości, które odzwierciedlają cele, ideały, standardy, normy. Poziom
wartości jest częściowo uświadomiony i dość łatwy do interpretacji
przez osoby skłonne do refleksji. Ten poziom to freudowskie „ego” -
jaźń. Jest on przytłoczony głębokimi, podświadomymi pokładami
kultury.
Trzecia warstwa kultury organizacyjnej to „superego”. Wchodzi
tu etyka, socjalizacja, wypracowanie wspólnych znaczeń
podzielanych przez ludzi. Ludzkie działania są kreatywne, utrwalają
się. Kultura „dzieje się” tworzy, w procesie dynamicznym
organizacje uczą się kultury. Jesteśmy dumni z posiadania własnego
superego, a więc z wytworów przykładowo sztuki, nauki, etyki.
Podobnie jest w organizacji, która jest dumna ze swojego wizerunku,
reputacji, które są wytworem trzeciej warstwy kultury organizacyjnej.
Dynamiczny model osobowości organizacji prezentowany przez
Scheina jest bardzo użyteczny. Jest to model kultury jako wytwór
grupy. „Grupa wymyśliła, odkryła, wykształciła normy, ucząc się
stawiać czoło problemom związanym z adaptacją do otoczenia
i wewnętrzną integracją. Te wzory zachowań w praktyce na tyle
dobrze się sprawdziły, że uznaje się za stosowne przekazywanie ich
naszym uczestnikom organizacji jako zalecone sposoby percepcji,
myślenia i odczuwania” (Schein 1985).
Czym kultury mogą się różnić?
Do najbardziej popularnych systemów wymiarów kulturowych należy
zaliczyć następujące systemy odniesienia:
wg F. Kluckhohna
i F.L. Strodtbecka
wg G. Hofstede
wg Ch. Hampdena -Turnera
i A. Trompenaarsa
Kultury można rozróżniać
ze względu na:
stosunek do natury
orientację w czasie
naturę ludzką
stosunek do działania
lokalizację
odpowiedzialności
przestrzeń społeczną
Kultury mogą mieć
następujące wymiary:
dystans władzy
indywidualizm –
kolektywizm
męskość – kobiecość
unikanie niepewności
Wymiary kultury, to:
uniwersalizm – partykularyzm
analiza – synteza
indywidualizm – kolektywizm
wewnątrzsterowność –
zewnątrzsterowność
następstwo – synchronizacja
osiąganie stanowisk
utrzymywanie stanowiska
równość- hierarchia
Modele kultur w organizacjach proponowane przez różnych badaczy
Kultura
Badacze
I
II
III
IV
Handy i Harrison władzy
roli
zadania
ludzi
Deal i Kennedy twarda
indywidualistów
pracuj i baw
się
hazardzistów
trwałości
i stabilności
rutyniarzy
spokojnego
działania
zrównoważona
Hofstede
B
zorientowana na
strukturę
i rutynowe
procedury
C
zorientowana
na wspieranie
inicjatyw
A
zorientowana na
stabilizację
i bezpieczeństwo
D
zorientowana
na realizację
zadań
Peters
działania
innowacji
kontroli
harmonii
Model kultury w przedsiębiorstwie
Podstawowe
orientacje
Orientacja na rywalizację
Orientacja na kooperację
A
B
Orientacja
na strukturę
duży dystans między
przełożonym a podwładnym
niski konfucjański dynamizm
męskość
indywidualizm
umiarkowanie duży dystans
między przełożonym a pod-
władnym
niski konfucjański dynamizm
(zmiany adaptacyjne)
kobiecość
kolektywizm
C
D
Orientacja na
ludzi
umiarkowanie mały dystans
między przełożonym a pod-
władnym
umiarkowany konfucjański
dynamizm
męskość
indywidualizm
mały dystans między
przełożonym a podwładnym
wysoki konfucjański
dynamizm
kobiecość
kolektywizm