OKRES
NIEMOWLĘCY
I
PONIEMOWLĘC
Y
I rok
życia
Oceniając rozwój dziecka, bierzemy na ogół pod
uwagę 4 parametry:
motoryczny- jak dziecko posługuje się swoim
ciałem
adaptacyjny- jak rozwiązuje trudne sytuacje
językowy- jak rozumie i używa słów
społeczny- jak daje sobie radę z codziennymi
czynnościami życiowymi, jak układa swoje
stosunki z innymi ludźmi
ETAPY ROZWOJU
PSYCHO-RUCHOWO-INTELEKTUALNEGO
Należy tutaj podkreślić, że organizm człowieka nie rozwija
się równomiernie.
Oprócz tego każde dziecko rozwija się w specyficzny dla
niego sposób, tj. większość dzieci pewne sprawności
opanowuje lepiej, inne gorzej.
Żadne dziecko nie jest opóźnione we wszystkich czterech
dziedzinach, ani też nie wyprzedza w nich wszystkich
swojego wieku.
tempo wzrostu spada
dziecko porusza się swobodnie na czworakach
zazwyczaj umie chodzić przytrzymując się
mebli, zrobi też kilka kroków prowadzone za
ręce
ulubioną zabawą takiego dziecka jest zabawa
w chowanego oraz uciekanie na czworakach,
kiedy ktoś je goni
pod względem zachowań społecznych dziecko
staje się pogodne, pewne siebie
i przyjacielsko nastawione, uwielbia mieć
widownię, rozpoznaje aprobatę innych
i powtarza zachowania
wzbudzające wesołość otoczenia, lubi
wymienność ról podczas zabawy oraz potrafi
naśladować proste gesty międzyludzkie
12 MIESIĘCY:
zachowanie takiego dziecka jest zdecydowanie
mniej płynne niż dziecka12-miesięcznego
dziecko coraz lepiej chodzi- potrafi samo zrobić
już kilkanaście kroków
jeżeli mu się na to pozwoli może ono bez końca
wchodzić na schody na czworakach
niektóre dzieci rezygnują już z butelki, a nawet
trzymają niezdarnie kubek w rękach, czy
podobnie niezdarnie próbują jeść łyżką
mogą już współpracować przy ubieraniu,
wyciągając przy poleceniu odpowiednią nogę
lub rękę
dziecko pomaga przewracać stronice książki
pokazuje lub podaje matce zabawkę, ale
żądając natychmiastowego jej zwrotu
jest to tzw. okres biegania, tłuczenia, rzucania
i ciskania
dziecko jest bez przerwy aktywnie
niemal nie posiada ruchowych zahamowań
15 MIESIĘCY:
wcześniejszy okres relacji dwustronnej
współpracy ustąpił miejsca zachowaniom
jednokierunkowym
u dziecka rosną powoli zdolności językowe
wymawia 4-6 słów, używając dziecięcego
żargonu
dziecko potrafi już prosić o coś czego chce,
potrzebuje, wydając jakiś dźwięk
i niejednokrotnie wskazując na to palcem
potrafi także całym ciałem wyrazić sprzeciw
albo odmowę
rozumie podstawowe słowa i zdania
posiada zmienne nastroje, złość choć wybucha
u niego gwałtownie i jest wyrażana bardzo
żywo, lecz nie trwa długo
zamknięte w kojcu najprawdopodobniej wyrzuci z niego wszystkie
zabawki, później będzie wołać, aby mu je podano i czynność zapewne
powtórzy
dzieci te uwielbiają także wkładać przedmioty jeden po drugim do
pojemników, często w nadmiarze, później wyjmować je i znów
czynność od początku powtarzać
łatwo je czymś zająć i odwrócić jego uwagę, jeśli tylko jest się w
stanie dorównać jego tempu
dziecko potrafi chodzić, biegać, nawet wspinać
się, lecz jego zmysł równowagi jest jeszcze
bardzo niepewny
potrafi chodzić po schodach trzymane za jedną
rękę
ciągnie za sobą zabawki na sznurku, idąc tyłem
siedzi samo na małym krzesełku, potrafi już też
wspinać się na normalnej wielkości krzesła
jego sfera emocjonalna jest również silnie
niedojrzała
dziecko rozumie już coraz więcej słów, lecz
niewiele z nich potrafi wymówić- wymawia ich
10, w tym imiona
ogląda obrazki w książce
próbuje samo jeść, rozlewając przy tym
i upuszczając
18 MIESIĘCY:
rzadko kiedy stosuje się do jakichkolwiek poleceń, robi dorosłemu na przekór, a „nie”
jest jego ulubionym słowem, i tak np.:
poproszone, aby podeszło, albo stoi w miejscu, albo biegnie w przeciwną stronę,
albo podchodzi bardzo powoli tyłem
poproszone o wrzucenie czegoś do śmieci, najprawdopodobniej wyrzuci z niego to,
co w nim jest
gdy dorosły wyciągnie rękę po kubek, który właśnie opróżniło, dziecko rzuci go
o podłogę
poproszone o ubranie drugiej skarpetki, prawdopodobnie ściągnie z pierwszej nogi
tę, którą miało już założoną
dzieje się tak, ponieważ dziecko takie nie jest jeszcze na tyle duże, aby dostosować
się do polecenia, i np.:
jeśli chcesz, aby dziecko do Ciebie podeszło, nie wołaj go, lecz zwab je, bądź po
prostu przynieś w dane miejsce
jeśli chcesz trzymać dziecko z dala od jakiś miejsc na terenie domu, uniemożliw mu
dostanie się do nich fizycznie
gdy do niego mówisz, postaraj się wydawać proste, krótkie i skonkretyzowane
polecenia, np. idąc z nim na spacer powiedz: „kurtka-czapka-spacer”, wtedy
zrozumie
„teraz” jest jedynym liczącym się dla niego wymiarem czasu
co do relacji międzyludzkich dziecko nastawione jest niemal wyłącznie na „branie”
pomijając rodziców, dziecko ma skłonność do traktowania innych jak przedmioty
brak jest idei dzielenia się
W drugiej połowie pierwszego roku życia karmienie jest
już zazwyczaj dobrze uregulowane i dziecku, jako
równoprawnemu i potrafiącemu się przystosować
członkowi rodziny, sprawia wiele radości. Należy jednak
pamiętać, że dziecko takie potrafi już głośno i jasno
wyrażać swoje wymagania i sprzeciwy.
Wśród metod karmienia wyróżniamy dwie:
metodę samoregulacyjną, zw. in. metodą karmienia na
żądanie
metodę zaplanowanego rozkładu karmień
Należy tutaj podkreślić, że już dzieci jednoroczne lubią
i potrzebują potraw dobrze posolonych, ostrych
serów, oliwek, spaghetti, jednym słowem dań dobrze
doprawionych. Pomimo wielu sporów uznano, że dieta ich
może być wzbogacana o wyżej wymienione produkty, lecz
musi zachowany zostać zdrowy umiar w jej stosowaniu.
JEDZENIE
Usypianie dziecka nie jest tutaj tak trudne jak
w latach następnych. Wyróżniamy
następujące metody usypiania:
dostosowanie się do wymagań dziecka i jego
mechanizmów samoregulujących- metoda ta
jednak postrzegana jest jako warunek
stwarzany przez kultury bardzie prymitywne
sztywny harmonogram usypiania
Tutaj jeżeli dziecko ma problemy z uśnięciem,
dorosły może pomóc mu na następujące sposoby:
kołysać je w ramionach, wózku, kołysce, śpiewać
cichym i spokojnym tonem kołysanki. Ponadto
niemowlę w każdym wieku łatwo zasypia przy
matczynej piersi albo butelce, bądź spokojnej
muzyce. Czasami zdarza się jednak, że dziecko
zasypia niekiedy szybciej w obecności osoby
innej niż własna matka.
Podczas pierwszego roku życia dziecko często
opracowuje także własne metody pomagające
mu w zaśnięciu, jak m.in.: ssanie kciuka, czy
kołysanie się w łóżeczku.
SPANIE
15-18 MIESIĘCY:
dziecko śpi zazwyczaj po zjedzeniu popołudniowego posiłku
często bierze ze sobą do łóżka ulubione zabawki i natychmiast
zasypia
sen trwa około 1,5-2 godzin
po przebudzeniu dziecko jest zadowolone i chce od razu wstawać
21 MIESIĘCY:
zdarzają się trudności z zasypianiem, dzieci bawią się w łóżeczku,
ale w końcu zapadają w sen
kiedy matka widzi, że dziecko staje się senne, musi upewnić się,
czy nie wykopało się ono spod przykrycia
sen trwa około 2-2,5 godziny
po przebudzeniu dzieci często marudzą
DRZEMKI
Około pierwszego roku życia dzieci przestają dawać
jakiekolwiek znaki ostrzegawcze. Wiele z nich przechodzi
wówczas przez etap, w którym to wypróżniają się
najchętniej w samotności, stojąc w łóżeczku
albo w kojcu. Przez kilka następnych miesięcy utrzymuje
się ciągle preferencja do wypróżniania w pozycji stojącej i
dzieci przeciwstawiają się często usiłowaniom posadzenia
ich na nocnik. Jeżeli nawet na nim usiądą, to potrafią
wstrzymywać się z wydaleniem stolca lub moczu do chwili,
aż się je stamtąd zabierze.
Inne dzieci natomiast przejawiają skłonność do wypróżnień
w trakcie snu, zwłaszcza dziennego.
15 MIESIĘCY:
dziecko lubi siedzieć na nocniku i reaguje właściwie
czas wstrzymania moczu wydłuża się do 2-3 godzin
dziecko posadzone na nocniku może celowo wstrzymywać
oddawanie moczu, aby nasiusiać zaraz po ściągnięciu go z
niego
mokre plamy z moczu na ubraniu pokazuje dumnie
i dotyka ich rękami
WYDALANIE
18 MIESIĘCY:
dziecko potrafi odpowiedzieć skinieniem głowy, albo przez
wypowiedzenie słowa „tak” lub „nie”, zapytanie, czy chce mu się
siusiu. Może także samo poprosić o posadzenie go na nocniczku,
mówiąc „siusiu”
gdy dziecko zamoczy ubranie wstydzi się , czasem zdarza się, że
ściąga mokre ubranie w celu zgłoszenia „wypadku”
Pomiędzy 18 a 21 miesiącem życia pojawia się u dzieci często
przejściowa biegunka.
21 MIESIĘCY:
dziecko częściej oddaje mocz
zgłasza „wpadki”, wskazując mokre plamy na ubraniu
po nasiusianiu, a czasem nawet przed nim, woła do siebie opiekuna
sukcesy pod tym kątem sprawiają mu przyjemność
18 MIESIESIĘCY:
występują szczytowe natężenia ssania kciuka. Stan ten
może trwać kilka godzin dziennie, przed zaśnięciem i w
trakcie snu (nawet przez całą noc)
zdarza się kołysanie, trzęsienie łóżeczkiem i przetaczanie
głowy
występują rzadkie przypadki rozmazywania stolca
przeciąganie mebli, wyrzucanie rzeczy z szaf
napady wściekłości
darcie tapet i książek
21 MIESIĘCY:
niszczenie pościeli
ściąganie ubrania i bieganie nago po mieszkaniu
ROZŁADOWYWANIE NAPIĘĆ EMOCJONALNYCH
Do procesów rozładowań
emocji przez niemowlęta
zaliczamy także:
gryzienie nie tylko
przedmiotów, ale także
innych osób
ssanie języka
walenie głową w jak
najtwardsze powierzchnie
wyrywanie włosów z głowy
płaczliwość
tiki
Każdemu dziecku mogą przytrafić się jakieś nieszczęśliwe wypadki,
które to stają się następnie powodem lęków. Obowiązkiem rodziców
jest strzec swoje dziecko przed takowymi sytuacjami, ale z drugiej
strony niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie uczucia strachu z
jego życia.
Lękiem najbardziej popularnym wśród niemowląt jest lęk przed
wodą. Pojawia się on oczywiście w związku z kąpielą. Może wystąpić
w każdym wieku, ale najczęściej zdarza się między 18 a 24
miesiącem życia. Dziecko wtedy nagle zaczyna odmawiać pójścia do
wanny i krzyczy za każdym razem, kiedy zbliża się czas kąpieli.
Zasadą jest, że jeśli taki lęk się pojawi, trzeba go uszanować.
Bowiem im więcej razy wykąpie się opierające i wrzeszczące
dziecko, tym bardziej opór ten może wzrosnąć.
LĘKI