FILOZOFIA EDUKACJI
Dr hab. Rafał Godoń – r.p.godon@uw.edu.pl
04.10.13 (Wykład I)
Filozofia edukacji = nuda
Szczególnie dzieci łatwo się nudzą aktywność = brak nudy – stan właściwy dla człowieka.
Zbyt długa taka sama aktywność = nuda
Nuda = bierność
Nuda – ciekawość
Ciekawość sprzyja myśleniu? Żeby coś skutecznie zbadać, trzeba być tym zainteresowanym.
Ciekawe – godne naszej aktywności, naszego zainteresowania, coś co może nam się przydać.
Nagroda dla tego kto myśli, uczy się jest nie rezultat ale zrozumienie świata i siebie.
Czy edukacja może być interesujące? – kiedy przekazujący informacje zastosuje odpowiednie techniki.
11.10.13 (Wykład II)
Uniwersytet: znudzenie czy fascynacja? czy uniwersytet może być miejscem zainteresowania?
Ocenianie już w szkole jest sposobem panowania nauczycieli nad uczniami
Zainteresowanie – dwie płaszczyzny: osobowa i kulturowa:
Zainteresowanie i personalna motywacja
Moralne uzasadnienie pytań o własne miejsce w świecie
Wspólnotowy charakter rozumienia
Rozumienie jako „bycie z innymi”
Rozumienie jako komunikacja
Zainteresowanie i pytanie o filozofię:
Czym jest zainteresowanie z perspektywy filozofii zachodu?
Czy możliwe jest dociekanie sensu bez skupiania na rzeczy?
Czy skupienie nie wymaga jednak spojrzenia wstecz, autorefleksji (osobistej i kulturowej)?
Pytanie o filozofię i zainteresowanie współczesnego człowieka: trudności:
Moralne (ryzyko pytania o samego siebie)
Teleologiczne (ryzyko pytania o rzecz)
Etyczne (ryzyko bycia z innymi)
Etymologia – pochodzenie słowa
Epifania – w religioznawstwie – Objawienie, w literaturze James Joyce – moment, w którym drobne zdarzenia, przedmioty, rozmowy, nagle ujawniają swoją istotę lub sens, staje się w świadomości bohatera symbolami i nasiąkają różnorodnymi znaczeniami
Epifania z zainteresowanie: epifania a pytanie o siebie; epifania a pytanie o rzecz; epifania a pytanie o bycie z innymi