Hormony
płciowe
Gonady
Gonadami
męskimi są jądra, żeńskimi - jajniki. Od ich prawidłowego
funkcjonowania zależą drugo- i trzeciorzędowe cechy płciowe,
czyli charakterystyczna dla danej płci budowa ciała, wygląd skóry
i owłosienie, rozmieszczenie tkanki tłuszczowej w poszczególnych
częściach ciała, masa mięśniowa, brzmienie głosu i cechy
osobowości. Najważniejszym zadaniem gonad i wydzielanych przez nie
hormonów jest zapewnienie zdolności rozrodczych - produkcja i
dojrzewanie plemników u mężczyzn, u kobiet natomiast produkcja
komórek jajowych i cykliczne zmiany śluzówki macicy przygotowujące
ją do przyjęcia zapłodnionego jaja, zapewnienie prawidłowego
rozwoju ciąży i rozpoczęcie porodu.
Zarówno męskie,
jak i żeńskie gonady pozostają pod wpływem przysadki mózgowej,
która steruje ich aktywnością: u kobiet w sposób cykliczny, u
mężczyzn - jednofazowy.
Budowa i funkcje jąder
Pomiędzy
cewkami krętymi są ulokowane tzw. komórki Leydiga. One to właśnie
stanowią wewnątrzwydzielniczą część jądra, wytwarzającą
męskie hormony płciowe, tzw. androgeny, do których należą:
testosteron, androstendion i dehydroepiandrosteron.
Czynność
jąder jest regulowana przez gonadotropiny produkowane w przysadce
mózgowej: folikulostymulinę (FSH) kierującą spermatogenezą
(wytwarzaniem i dojrzewaniem plemników) oraz hormon luteinizujący,
pobudzający produkcję i wydzielane androgenów, z których
najważniejszy jest testosteron.
Testosteron jest hormonem
sterydowym, produkowanym nie tylko przez komórki Leydiga w jądrach,
ale także - w niewielkich ilościach - przez warstwę siatkowatą
kory nadnerczy (zarówno u mężczyzn, jak i kobiet). Hamuje on
wydzielanie hormonu luteinizującego (tzw. ujemne sprzężenie
zwrotne).
Poza androgenami w jądrach są syntetyzowane
również estrogeny i progesteron, a więc żeńskie hormony płciowe.
Androgeny mają też wpływy ogólnoustrojowe. Należy
do nich przede wszystkim oddziaływanie anaboliczne, czyli stymulacja
syntezy białka, czego efektem jest zwiększenie masy mięśniowej.
Testosteron łącznie z hormonem wzrostu pobudza pokwitaniowe
przyspieszenie wzrostu. Zwiększa też wytwarzanie krwinek czerwonych
w szpiku kostnym, zwiększa syntezę cholesterolu, przez co może
przyczyniać się do rozwoju miażdżycy. U chłopców w okresie
dojrzewania androgeny zwiększają aktywność gruczołów łojowych,
co jest powodem częstego występowania trądziku.
Budowa i
funkcje jajników
Poza produkcją komórek płciowych
jajniki pełnią czynność wewnątrzwydzielniczą. Produkują i
wydzielają hormony płciowe żeńskie – estrogeny i progesteron,
relaksynę (hormon rozluźniający spojenie kości łonowych przed
porodem) i niewielkie ilości androgenów. Czynność hormonalna
jajników pozostaje pod kontrolą przysadki mózgowej, której
hormony - FSH (folikulostymulina) i LH (hormon luteinizujący) -
regulują na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego cykliczne
wydzielanie estrogenów i progesteronu.
Najważniejsze
estrogeny to estradiol, estron i estriol. Najsilniejsze działanie ma
estradiol. Jest wytwarzany w jajniku w cyklu owulacyjnym.
Estron
powstaje nie tylko w jajniku, ale także w innych tkankach,
szczególnie tłuszczowej, z przemiany androstendionu. Może być
wytwarzany u kobiet pozbawionych jajników i po menopauzie (produkcja
estradiolu zanika po menopauzie).
Estriol ma szczególne
właściwości. Powstaje z estradiolu w fazie lutealnej cyklu (tzn.
po jajeczkowaniu) i zachowuje się w stosunku do estradiolu jak
antyestrogen - znosi jego działanie w obrębie błony śluzowej
macicy i w sutku.
Działanie estrogenów powoduje
wykształcenie się drugo- i trzeciorzędowych cech
płciowych.
Podobnie jak androgeny, estrogeny mają
działanie ogólnoustrojowe:
pobudzają anabolizm, czyli syntezę białek. Zatrzymują w organizmie wodę, chlorek sodu, azot i inne elementy potrzebne do wytwarzania białek;
przy wysokim stężeniu powodują obniżenie poziomu cholesterolu we krwi;
uczestniczą w kształtowaniu się szkieletu i w kontroli wzrostu kości;
zwiększają przyswajanie wapnia w jelitach przez wpływ na wytwarzanie aktywnej witaminy D;
regulują przemianę węglowodanową;
zwiększają nawodnienie tkanek i elastyczność skóry;
oddziałują na centralny układ nerwowy i regulują funkcję układu dokrewnego;
poprawiają samopoczucie i zwiększają energię.
Estrogeny nasilają
wzrost i podział komórek w mięśniówce macicy, endometrium
(błonie śluzowej macicy) i gruczole piersiowym. Zwiększają także
powstawanie odpowiednich wydzielin w macicy, jajowodzie i
pochwie.Ułatwiają transport komórki jajowej do jamy macicy i
zagnieżdżenie zapłodnionego jaja w endometrium.
W cyklu
miesięcznym odgrywają ważną rolę w regulacji i zatrzymaniu
krwawienia miesięcznego dzięki zwiększeniu krzepliwości krwi i
pobudzaniu wzrostu komórek endometrium w obrębie rany
miesiączkowej.
Progesteron to drugi hormon o kluczowym
znaczeniu w organizmie kobiety. Jest on wytwarzany przez pęcherzyk
jajowy, a znaczny wzrost jego poziomu następuje po uwolnieniu
komórki jajowej i wytworzeniu ciałka żółtego.
Progesteron
powoduje przemiany wydzielnicze w błonie śluzowej macicy,
znajdującej się w fazie wzrostowej wywołanej przez estrogeny.
Zmiany te ułatwiają zagnieżdżenie zapłodnionego jaja. W czasie
ciąży hormon ten zapobiega skurczom macicy. Od jego wystarczającego
poziomu w organizmie kobiety ciężarnej zależy utrzymanie
ciąży.
Jeśli nie dojdzie do zapłodnienia i ciałko
żółte zaniknie, poziom progesteronu spada, co inicjuje złuszczenie
się błony śluzowej macicy i wystąpienie krwawienia
miesięcznego.
Hormon ten wpływa także na gruczoł
piersiowy, pobudzając wzrost gruczołów mlecznych i rozrost
pęcherzyków wydzielniczych, ale dopiero po wcześniejszym działaniu
na ten gruczoł estrogenów.
W organizmie kobiety są też
produkowane w niewielkich ilościach androgeny, z których głównym
jest testosteron. Jest on wytwarzany przez komórki jajnika (elementy
osłonki i komórki zrębu).Fizjologiczną rolą w organizmie kobiety
jest eliminowanie niepełnowartościowych pęcherzyków
jajowych.
Wszystkie hormony płciowe pozostają we
wzajemnej równowadze zależnej od fazy cyklu i pod precyzyjną
kontrolą przysadki mózgowej. Jest to warunek sprawności rozrodczej
organizmu kobiety.