Historia sztuki średniowiecznej- ćwiczenia
To Elizeusz kazał niedźwiedziom rozszarpać dzieci
Schemat obrazków w Biblii pauperum
typologia
metoda egzegezy oparta na przekonaniu o zgodności Starego i Nowego Testamentu (concordatia Veteris et Novi Testamenti); wydarzenia i osoby z ST są typami, zapowiedziami scen z NT
ofiara Izaaka- ofiara Chrystusa
Adam- Chrystus
Ewa- Maria
Nad przedstawieniami obrazkowymi- lectiones, czyli objaśnienia dla połączenia ST i NT
Legenda o Gedeonie- cud od Boga dla Gedeona- w dzień mokry runo było suche, w suchy- mokre. To alegoria czystości Marii Panny.
Cel układu Biblii pauperum- ułatwienie kaznodziei zapamiętanie schematu kazania, ułatwienie mu ułożenia mu tego kazania
Prorocy starotestamentowi- auctoritates
Salomon i Dawid- uprzywilejowani prorocy w Biblii pauperum
Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Daniel- prorocy „więksi”
Ok. 1250- prawdopodobnie pierwsze pełne Biblie pauperum
Cel: walka z heretykami (katarami, waldensami itp.), udowodnienie concordatia Starego i Nowego Testamentu. Jedna z herezji zakładała, że Stary Testament był dziełem szatana.
Biblia pauperum- służyła duchownym do konstruowania dobrych kazań.
Przykłady
Pierwsze biblie pauperum- kręgi benedyktyńskie i augustiańskie (wg słownika veri pauperi Christi- prawdziwi ubodzy Chrystusa)
Powstała ok. 1250 r. w Pd. Niemczech i w Austrii
Najstarszy zachowany egzemplarz: 1325 z Sankt Florian w Austrii
Biblia pauperum została rozpowszechniona w XIII w.
65-68 zachowanych egzemplarzy i 15 rękopisów bez iluminacji
Wszystkie zachowane egzemplarze pochodzą z terenów niemieckojęzycznych, nawet te odnalezione w Anglii i Francji.
Wyróżnione pod względem kompozycyjnym są trzy typy biblii pauperum- austriacka, weimarska i bawarska.
Typologia biblijna w sztuce średniowiecza
Psalm 22- najważniejszy psalm do zrozumienia męki Chrystusa
Michael Wolgemut- artysta schyłku średniowiecza i nauczyciel Dȕrera
Chrystus na przedstawieniach Sądu Ostatecznego prezentuje zawsze swoje rany- unosi jedną lub dwie ręce, stopy są wyeksponowane, bok zawsze odkryty- męka daje mu prawo do sądzenia żywych i umarłych.
Obowiązkowe:
Ks. Józef Homerski, Mesjasz w przepowiedniach prorockich ST, w: H.D. Wojtyszko CP, Męka Chrystusa wczoraj i dziś, Lublin 1981 itd.
Tkanina z Bayeux
Wątki:
1066- podbój Anglii przez Normanów
Główni bohaterowie: Wilhelm Zdobywca, król Anglii Harald II Godwinson
Inni ważni bohaterowie: bp Bayeux Odo z Conteville, król Edward Wyznawca
70,34 m x 0,5 m(pierwotnie była trochę dłuższa, historia się urywa)
Wyszywane płótno obrębione wełnianą nicią
Miejsce wykonania: Normandia
Wykonana dla Bayeux, miasta Normandzkiego Wilhelma Zdobywcy
Czas powstania: lata 70. XI w., przez 1077 (zapewne)
Liczne restauracje, najbardziej inwazyjne w XIX w.
Katedra w Bayeux, konsekrowana w 1077 r. (zapewne z tej okazji tkanina została wykonana), tam była czasowo eksponowana, na stałe zapewne w pałacu biskupim
Prace nad katedrą: od XI w., a przebudowy do XVI w.
Sztuka iryjska
Irlandia
Wysoki poziom artystyczny jak na swoje czasy
Kultura celtycka + dorobek antyku + nawiązania do myśli i kultury wczesnochrześcijańskiej- wschodniej- Egipt, monastycyzm
Ruthwell cross VIII w. (?)
Figuralny- plakiety z postaciami i ich grupami
Bewcastle cross- podobny, ale nie wiadomo, czy starszy czy młodszy
Miniatury aryjskie
Dzieła VII-IX w. (złoty czas miniatorstwa iryjskiego, zachowane ok. 50 dzieł z wysp brytyjskich oraz 15 z kontynentu z tego okresu)
Kultura celtycka (ornament; później także germańska- Wikingowie) + kultura śródziemnomorska (nie tylko Rzym, także Syria i Egipt) + sztuka złotnicza
Litera incipitowa- dekoracyjny inicjał, nawet na całą stronę (wynalazek wyspiarzy)
Book of Durrow
Ewangeliarz, 675 r.
25x15 cm- dość oszczędna w zdobieniach, mała
Bardzo skomplikowana i ozdobna kompozycja na bardzo małej powierzchni
Dzielą się na sekwencje ewangeliczna (cykle zaczynają się ten sam sposób- postać ewangelisty w plecionkowej ramie, następna z abstrakcyjnym ornamentem z wplecionym motywem krzyża, kolejna- karta incypicyjna)
Jan- orzeł a Marek- lew: podział zachodni za św. Hieronim, od IV w.
Jan- lew, Marek- orzeł: przedstawienia wschodnie za św. Ireneuszem
Cztery istoty żyjące- mają duże oczy i skrzydła, w odróżnieniu od symboli ewangelistów
Logiczne plecionki- można je rozwijać przez całą długość ornamentu
Bardzo wyraźnie zapisane litery z odstępami pomiędzy nimi i pomiędzy wierszami zapisanymi w czytelny sposób
Tylko cztery kolory: czerwony, zielony, złoty, brązowy
Blokowe postaci z silną ornamentyką
Wyraźny kontur
Krzyż z podwójną belką- górna to bardzo rozbudowany titulus
Święty Józef
Lindisfarne- bardzo prężny ośrodek piśmienniczy w średniowieczu
Book of Lindisfarne
British Library, Londyn
34x25 cm
Bardzo intensywne barwy i ich różnorodność: czerwień, zieleń, purpura, złoto, brąz, róż i fiolet
Pisane Eadfritha, biskupa Lindisfarne 698-721
Duże oczy i schematyczne zaznaczenie twarzy, spięta kurtyna- wątek bizantyjski
Księga eklektyczna- wątki bizantyjskie, ale też i plecionki iryjskie
Strony dywanowe w dużej ilości, zawsze motyw krzyża
Przedstawienie frontalne na tronie, na poduszce, z twarzą en face, z fragmentem prawa w ręce lub innym atrybutem- ikonografia władzy z antyku
Postać z profilu, siedząca na krześle kurulnym lub zwykłym i na poduszce, czasem też przy pulpicie, ze zwojem- ikonografia mędrca-pisarza
Wykonanie kart dywanowych
Rysunek sztyftem ołowianym na pergaminie
Book of Kells, ok. 800 r.
Trinity College Library, Dublin
22x24 cm
Pierwotnie posiadał około 370 kart, obecnie 340
Także wykorzystanie schematów antycznych
Strony z porównaniem tych samych fragmentów z różnych ewangelii
Perykopy- fragmenty Pisma Świętego przeznaczony do czytania o objaśniania podczas mszy; system opracowany przez św. Euzebiusza z odpowiadających sobie fragmentów głównie Ewangelii synoptycznych
Madonna z Dzieciątkiem ze sztuki koptyjskiej i wschodniej- Izis i Horus
Antytyp
Przedstawienie z NT
Typ
Przedstawienie ST- zapowiedź dla NT
Typ
Przedstawienie ST- zapowiedź dla NT