Francja Republika Francuska - państwo, którego część metropolitarna znajduje się w Europie Zachodniej, posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach. Francja metropolitarna rozciąga się od Morza Śródziemnego na południu do kanału La Manche i Morza Północnego na północy, oraz od Renu na wschodzie do Zatoki Biskajskiej na zachodzie.
Francja graniczy z Belgią, Luksemburgiem, Niemcami, Szwajcarią, Włochami, Monako, Andorą i Hiszpanią. Terytoria zamorskie graniczą również z Brazylią, Surinamem i Antylami Holenderskimi. Kraj jest także połączony z Wielką Brytanią przez tunel pod kanałem La Manche.
Do największych miast Francji nalężą: Paryż, Marsylia, Lyon, Tuluza, Nicea
Paryż (fr. Paris) - stolica i największa aglomeracja Francji, nad Sekwaną.
Znajdują się tu liczne zabytki i atrakcje turystyczne, co powoduje, że Paryż jest co roku odwiedzany przez miliony turystów. W Paryżu znajduje się wiele zabytków z różnych epok, dzieł sztuki, budowli architektonicznych, muzeów, uczelni oraz instytucji o znaczeniu międzynarodowym. Paryż to również światowe centrum mody.
O Paryżu powiedziano już wszystko. Katedra Notre Dame i Wieża Eiffla - o wschodzie, o zachodzie słońca, nocą - opisane były tysiące razy, podobnie jak uroki obu brzegów Sekwany. Mimo to pisarzom nie udało się oddać niezwykłego, niemal magicznego uczucia jakie wywołują spacery po szerokich bulwarach, które wprowadzają nas w świat imponujących budowli, wspaniałych kolekcji muzealnych. Paryż to miasto o aromacie tak nieodpartym, że gdy już raz się go zazna, to jego wspomnienie zachowa się na zawsze.
Zwiedzanie stolicy Francji m.in.: Katedra Notre Dame, XII-wieczna budowla ze wspaniałymi portalami i rozetami, Pałac Sprawiedliwości z -perełką" architektury gotyckiej Świętą Kaplicą, Luwr - dawny pałac królewski obecnie jedno z największych i najbardziej znanych muzeów na świecie,
w jego przebogatych zbiorach znajdują się m.in. Mona Lisa, Nike z Samotraki, Wenus z Milo, Plac de la Concorde - największy paryski plac, na którym niegdyś stała gilotyna, Łuk Triumfalny - największy łuk triumfalny świata zamówiony przez Napoleona w 1806 roku,. Montmartre z Placem Pigalle, kabaretem Moulin Rouge, Bazyliką Sacre Coeur, której cebulowatą kopułę widać niemalże z każdego miejsca w mieście, Les Halles- słynny -brzuch" Paryża, Centrum Pompidou, Pałac Inwalidów, Pola Marsowe, Wieża Eiffla - słynna żelazna konstrukcja, wybudowana z okazji wystawy światowej w 1889 roku - z jej trzeciego poziomu roztacza się widok na całe miasto i okolicę.
Symbol Paryża i jedna z najbardziej znanych budowli Francji. Zaprojektowana i wzniesiona przez Gustawa Eiffel'a w 1889 r. z okazji Wystawy Światowej.
Wieża wznosi się na wysokość 300,21 m. Na wysokości 57 m znajduje się pierwszy pomost widokowy, na wys. 115 m drugi, a 274 m trzeci. Waga konstrukcji 7000 ton. W 1998 r. wieżę odwiedziła rekordowa liczba (6 mln.) turystów. Stawia to symbol Paryża na pierwszym miejscu wśród wszystkich atrakcji świata, do których wstęp jest płatny.
Wieża Eiffla (fr. Tour Eiffel [tur effel]) - najbardziej znany obiekt architektoniczny Paryża, nazywany Damą Paryża, rozpoznawany również jako symbol Francji. Obecnie jest to piąta najwyższa budowla we Francji i najwyższa budowla w Paryżu.
Wieża została zbudowana z okazji Wystawy Światowej, jako przykład szczytu możliwości technicznych swoich czasów oraz symbol potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji w tym okresie. Po zakończeniu wystawy wieża miała zostać rozebrana, jednak dzięki temu, że na szczycie konstrukcji stworzono laboratorium meteorologiczne - wieża ocalała.
Katedra Notre Dame
Arcydzieło architektury gotyckiej, katedra Notre Dame de Paris jest jednym z najbardziej odwiedzanych przez turystów zabytków Paryża. Jej budowa rozpoczęta w 1163 r., zajęła prawie 2 wieki.
Notre-Dame de Paris - gotycka katedra w Paryżu. Jedna z najbardziej znanych katedr na świecie, między innymi dzięki powieści Dzwonnik z Notre Dame francuskiego pisarza Wiktora Hugo.
Jej nazwa, tłumaczy się jako Nasza Pani i odnosi się do Matki Boskiej. Wzniesiono ją na wyspie na Sekwanie, zwanej Cité, na śladach po dwóch kościołach powstałych jeszcze w IX w. Budowa jej trwała prawie 170 lat (1163-1330).
Jest to kościół pięcionawowy z krótką nawą krzyżową, dość długim prezbiterium i podwójnym obejściem na półkolu. Pierwotnie miało ono tylko trzy małe kapliczki. W drugiej połowie XIII w. usunięto kapliczki i wybudowano pięć dużych kaplic.
Całą szerokość fasady zajmują trzy portale, z czego środkowy jest najszerszy. Wyrzeźbiono na nim scenę Sądu Ostatecznego. Zamiast kolumienek (jak to było w stylu romańskim) na cokołach lub wspornikach ustawiono figury zwieńczone baldachimami.
Dokładne przyjrzenie się fasadzie środkowego portalu od razu odkrywa jej asymetryczność: lewy portal, poświęcony Matce Boskiej, pochodzi z ok. 1210 i przedstawia w reliefach sceny z jej życia, m.in.: genealogię Maryi, Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Zaśnięcie i Zmartwychwstanie.
Filar dzielący odrzwia ozdobiony jest figurą NMP z Dzieciątkiem, w górnych częściach widać m.in. Koronację Maryi. Łuk portalu wpisany jest w trójkątne obramowanie. Prawy portal - portal św. Anny - powstał ok. 1220, ale zdobiący go ostrołukowy tympanon zawiera rzeźby sprzed 1180, a więc najstarsze spośród wszystkich zachowanych w katedrze.
W najwyższej części łuku znajduje się płaskorzeźba Matki Boskiej Tronującej z Dzieciątkiem, obok niej inicjator budowy katedry - biskup Maurice de Sully i król Ludwik VII w otoczeniu aniołów. Środkowy, największy portal Sądu Ostatecznego, pochodzi z ok. 1220-1230, ale jedynie kilka fragmentów rzeźb (m.in. postać Chrystusa w górnej części tympanonu) pochodzi z I połowy XIII w., reszta to XIX-wieczna rekonstrukcja.
Nad środkowym portalem umieszczono rozetę rozświetlającą wnętrze świątyni. W całej budowli umieszczono dużą ilość witraży, które wprowadzają grę światła w wielkiej i zazwyczaj, jak to bywa w gotyckich katedrach, mrocznej budowli.
Pod rozetą ciągnie się tzw. galeria królewska, element charakterystyczny dla gotyckich katedr francuskich.
Łuk Triumfalny
Narodowy symbol od czasu gdy mieści się w nim grób Nieznanego Żołnierza (1920). Budowla powstała na początku XVIII wieku, dla uczczenia zwycięstw Napoleona Bonapartego. Z tarasu usytuowanego na obiekcie, zobaczyć można rozchodzące się gwiaździście 12 alei (stąd nazwa Plac Gwiazdy).
Łuk Triumfalny (fr. L'Arc de Triomphe) - pomnik stojący na placu Charles'a de Gaulle'a w 8. Dzielnicy (dawniej Plac Gwiazdy, Place de l'Etoile) w Paryżu, na zachodnim skraju Pól Elizejskich (Avenue des Champs-Élysées). Jest to ważny element architektury Paryża, stanowiący zakończenie perspektywy Pól Elizejskich.
Jest to budowla empirowa w formie jednoarkadowego rzymskiego łuku triumfalnego. Wysokość: 49,4 m
Szerokość: 44,8 m
Na łuku znajdują się 4 znaczne reliefy:
Marsylianka (inna nazwa Wymarsz ochotników w 1792, François Rude 1833-1835)
Triumf Napoleona (Jean-Pierre Cortot)
Obrona Francji przed koalicją 1814 (Antoine Etex)
Pokój (la Paix, Antoine Etex)
Fryz obiegający Łuk Triumfalny przedstawia wymarsz i powrót w chwale armii francuskiej. Przedstawiono także w mniejszej formie sceny z wielu znanych bitew.
Pod Łukiem znajduje się grób nieznanego żołnierza, którego "wieczny płomień" jest symbolicznie rozpalany każdego wieczora oraz niewielkie muzeum poświęcone historii tego obiektu.
Luwr (Louvre)
Były pałac królewski, przekształcony w czasach Rewolucji na muzeum "dla ludu". Dzisiaj Luwr jest
uważany za jedno z największych muzeów świata. Do środka wchodzi się teraz przez kontrowersyjną piramidę ze szkła zaprojektowaną przez amerykańskiego architekta chińskiego pochodzenia Ming Pei. Ten symbol 7 wieków historii i 17 władców zbudowany został w XII w. jako królewska twierdza. Dzisiaj można tu podziwiać na powierzchni ok. 60 000m2 wielkie dzieła pochodzące z czasów od epoki antycznej do współczesności (Leonardo de Vinci, Raphaël, Dali,..).
Luwr (fr. Louvre, Musée du Louvre), dawny pałac królewski w Paryżu, obecnie muzeum sztuki. Najstarsze fragmenty Luwru pochodzą z końca XII wieku, wtedy Filip II August wzniósł w tym miejscu zamek warowny. W drugiej połowie XIV wieku Karol V Mądry uczynił z zamku rezydencję. W XVI wieku Franciszek I zamienił tę budowlę w renesansowy pałac.
Luwr to jedno z najstarszych i największych muzeów na świecie. Położony w centrum historycznym Paryża - między prawym brzegiem Sekwany, a ulicą Rivoli i ogrodami Tuilerie, a kościołem Saint Germain l'Auxerrois. Luwr położony jest na jednej linii z Champs-Élysées, wchodząc w skład tzw. osi historycznej Paryża. Od dawna w Luwrze gromadzone są bogate zbiory sztuki francuskiej i światowej.
Pola Elizejskie (Avenue des Champs Elysees) : W początkach XVII w. dzisiejsze Pola Elizejskie były miejscem przejażdżek konnych i spacerów. W drugiej połowie XVII w. ogrodnik królewski A. Le Notre zaprojektował aleję biegnącą od Pałacu Tuileries. Dzisiejszą nazwę - Pola Elizejskie - aleja otrzymała na początku XVII! w.
W kilkadziesiąt lat później została przedłużona do mostu Nemlly. Od placu Zgody do Ronda Pól Elizejskich (Rond Point des Champs Elysees) aleja biegnie przez park. dalej, aż do placu Gwiazdy, jest zabudowana. Partery domów zajmują bogate (i drogie) sklepy, liczne salony samochodowe, przedstawicielstwa lotnicze, luksusowe restauracje (np. ,,Lido"), kawiarnie (..Cafe Fouquet"), kina itd. Idąc od placu Zgody w kierunku placu Gwiazdy, po lewej stronie, przy Av. W Churchill, zwracają uwagę dwa monumentalne budynki: Mały i Wielki Pałac (Petit Palais i Grand Palais).
Zostały one wzniesione z okazji Wystawy Światowej w 1900 r. W Małym Pałacu znajduje się Muzeum Sztuk Pięknych Miasta Paryża i sale wystaw okresowych. W Dużym Pałacu ma siedzibę Pałac Odkryć (Palais de la Decouverte), Narodowe Galerie Wielkiego Pałacu (GaleriesNationales du Grand Palais) oraz wystawy okresowe i wydziały Uniwersytetu - Paris IV.
Dojazd : metrem stacja Champs Elysees
Avenue des Champs-Élysées (pol. Aleja Pól Elizejskich), potocznie nazywana les Champs Élysées (Pola Elizejskie) - reprezentacyjna aleja Paryża, łącząca Plac Zgody (fr. Place de la Concorde) z Placem Charles'a De Gaulle'a (dawniej Plac Gwiazdy, Place de l'Etoile) z monumentalnym Łukiem Triumfalnym. Pola Elizejskie rozciągają się na odcinku trzech kilometrów w VIII dzielnicy, w północno-zachodniej części centralnego Paryża.
Pola Elizejskie z licznymi teatrami, restauracjami, kinami i ekskluzywnymi sklepami są miejscem często odwiedzanym przez turystów. W pobliżu znajduje się Pałac Elizejski z ogrodem.
Na miejscu obecnych Pól Elizejskich do roku 1616 były pola uprawne, przez które Maria Medycejska poprowadziła drogę wysadzaną drzewami. W roku 1640 drogę tę przedłużono z Luwru do Ogrodu Tuileries, a w roku 1724 do Placu Gwiazdy.
Wersal (fr. Versailles ) - to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Yvelines.
Budowę Wersalu rozpoczęto w roku 1668. Znajduje się pod Paryżem i słynie z zespołu pałacowego, miejsca rezydencji królów francuskich od 1682 roku. Pałac wersalski rozbudowany z rozmachem za Ludwika XIV, wraz z kompleksem ogrodowo-parkowym jest najwspanialszym dziełem francuskiego klasycyzmu i baroku. Twórcą założenia ogrodowo-parkowego był André Le Nôtre. W Wersalu w 1789 r. zwołane zostały Stany Generalne, w 1871 pałac był siedzibą rządu (wersalczycy), który stłumił Komunę Paryską. Miejsce wielu konferencji międzynarodowych.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 87 789 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 3353 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Versailles plasuje się na 6. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 35.).
1