Wampiry z Morganville 7 rozdział 9

str. 1

Wampiry z Morganville 7

Rozdział: 9

Czy on nie zyje? – Serce Claire dudniło i nie tylko dla tego ze o mało si

nie

usma

yła. Myrnin zdrowiał, znów stawał si

sob

. Musiała cos zrobi

, dla Ady, dla

niego, teraz...

Ale Michael potrzasn

ł głow

– Jest bardziej nieprzytomny. My

ze nie

ucierpiał zbytnio. Musimy tylko rozbi

okr

Claire kucn

ła, próbuj

c spojrze

na twarz Myrnina, jego głowa była obrócona

w druga stron

, ale jego czarne włosy spadły na oczy wiec nie mogła zobaczy

czy

otwarte czy zamkni

te. Nie ruszał si

Potrzebujemy czego

drewnianego lub gumowego by odsun

ąć

go od metalu –

powiedziała – sprawd

czy cos najdziesz.

I jak za pstrykni

ciem palcami zgasło

wiatło. Claire wypu

ciła powietrze i

czuła jak jej serce przyspiesza do dwustu na minut

, kiedy usłyszała glos Ady w

komórce – My

ze nie powinna

tego robi

Michael!

Tutaj, obwód nadal jest na klawiaturze. Czuje to – jego r

ka dotkn

ła jej

ramienia i chocia

cofn

ła si

, czuła si

spokojniejsza – Masz we

to.

czył jej co

. Zaj

ło jej sekund

eby zrozumie

, co to było – kawałek

drewna? Był dziwny...
-

Oh, Bo

e – krzykn

ła Claire – czy to ko

ść

Nie pytaj – powiedział Michael – jest ostra na jednym ko

cu. Organiczna, jak

drewno wiec jest dobra broni

przeciwko wampirom. Tylko mnie nie d

gnij, dobrze?-

Nie obiecała, naprawd

– Pomó

mi z Myrnin’em

Ostro

nie obróciła ko

ść

w dłoni t

pym ko

cem na zewn

trz i u

yła latarki by

sprawdzi

czy Michael ma tez cos nieprzewodz

cego. Miał, wi

cej ko

ci. Mogły to

zebra. Starała si

nie my

o tym za du

Ty popchnij z tamtej strony a ja popchn

z tej. Popchnij mocno. Musimy go

wypchn

ąć

całkowicie od tego panelu.

Telefon komórkowy Claire zadzwonił tak gło

no ze wydawało si

, i

gło

nik

topi si

pod ta sił

. Claire wzi

ła gł

boki oddech i przyło

yła t

py koniec ko

ci do

ramienia Myrnina. Był ubrany w czarny aksamitny płaszcz i ko

ść

wygl

dała bardzo

biało w kontra

cie z płaszczem. Widziała cie

Michaela w

wiatłach panelu

–

Gotowa – powiedział – Teraz!

Pchali. Michael, oczywi

cie miał wampirz

sile wiec trwało to tyle, co

mrugniecie okiem – ciało Myrnina lec

ce wstecz od konsoli, rozbijaj

ce si

ciemno

ciach.

cy sfrustrowany łuk niebieskich iskier z klawiatury strzelił, przed Claire i

zgasł.

Calire prawie upu

ciła ko

ść

, gdy obracała ja w rekach ostrym ko

cem na

zewn

trz gotowa by jej u

, ale ukl

kła na jedno kolano przy bezwładnym ciele

Myrnina. Ostro

nie odsun

ła włosy z jego marmurowo bladej twarzy. Jego oczy były

otwarte. Wygl

dały na suche, ale gdy przygl

dała si

zebrały si

na nich łzy,

str. 2

mrugn

ł, znowu zamrugał, zadyszał i oba oprzytomniały. Jego spojrzenie wwiercało

w twarz Claire, chwycił jej r

w mia

żą

cym u

cisku.

Puszczaj – powiedziała. Nie zrobił tego – Myrnin!

Cicho – wyszeptał – My

Tak,

wietnie, mo

esz to robi

bez mia

enia mojej reki?

Nie – nawet nie próbował jej wyja

, tylko wstał, podczas gdy nadal

ciskał

jej przegub jak osobiste kajdanki.
-

To boli! Musisz ja wył

czy

. Ona starała si

ciebie zabi

Oczy Myrnina błysn

ły krwista czerwienia Nie b

dziesz mi mówiła, co mam

robi

. Nagle popchn

ł ja do Michaela i skierował w

ciekłe spojrzenie na niego, – Co

ty tutaj robisz?
-

Pogadamy pó

niej. Musimy i

ść

– Powiedział Michael i Chwycił, Claire w

ramiona zanim zd

ąż

yła zaprotestowa

– To cos idzie po nas.

Myrnin rozejrzał si

dookoła w ciemno

ci, która kryla cos, co tak przestraszyło

Michaela. Claire nie chciała wiedzie

, co to było. Obiela go i trzymała si

kurczowo,

czuj

c jak jego mi

snie napinaj

. Mijali rzeczy i poczuła powietrze napieraj

ce na

nia Tunel pomy

lała. Poniewa

rzeczy były coraz bli

ej d

k wydawał si

dziwnie

stłumiony
–

Myrnin? - Zawołała za nimi, ale nie otrzymała odpowiedzi. Wtedy poczuła ze

Michael skoczył, i przez sekund

była lekka, zawieszona w powietrzu, wydawało jej

wiatło biegnie pod nia.

Michael wyl

dował perfekcyjnie, przez prowizoryczne wej

cie do laboratorium,

szybko obrócił si

wokoło równocze

nie cofaj

c si

Myrnin wydawał si

prawie unosi

siła woli w gore przez dziur

w podłodze,

pełny wdzi

ku jak kot. Jego płaszcz wirował jak czarna mgła. Obrócił si

w powietrzu,

ł po zapadnie i zatrzasn

ł ja. Nast

pnie wyl

dował na niej, lekko doskonale

balansuj

c, wychylił si

by poło

dło

na czerwonym panelu. Za

wiecił si

metaliczne klikni

cia rozbrzmiały po laboratorium. Myrnin zszedł z drzwi gapi

c si

na nie przez sekund

, wtedy ostro

nie rozwin

ł i wygładził dywan, ponad wej

ciem

do jaskini Ady

Claire pu

ciła Michaela i ze

lizgn

ła si

na nogi. Nadal trzymała w reku ko

ść

naprawd

nie chciała jej odło

. Jeszcze nie, – Co wła

ciwie si

słało?

Wł

czyłem zamek – powiedział Myrnin, i stukn

ł palcem w dywan w

przypadku gdyby nie zrozumiała – Jest całkiem nowoczesny, wiesz.
Elektromagnetyczny. Klucz to

lad mojej dłoni.

Tak, to

wietnie. Co tam w ogóle robiła

? Wiesz ze ona nie czuje si

dobrze.

Myrnin z przej

ciem przygładził klapy aksamitnego płaszcza, marszcz

c brwi

na widok niebieskiego podkoszulka, jakby nie pami

tał ze miał go na sobie i wzruszył

ramionami.
-

Robiłem cos by dostosowa

do jej emocjonalnych odpowiedzi. Niestety

była na to przygotowana, najwidoczniej. Jest czakiem m

dra, wiesz – Wydawał si

prawie dumny – Teraz, czy było tam cos, co potrzebowała

, Claire?

ze powiniene

milszy.

Mrugn

ł, – Po co? Oh, to. Elektryczno

ść

była tylko po to by trzyma

mnie

unieruchomionego. W ko

cu musiałaby mnie pu

Nie dokona. Mogła trzyma

ci tak długo Az umarłby

z głodu. Prawda?

Nie mog

umrze

. Nie tak. Byłoby mi bardzo niewygodnie i byłbym bardzo

głodny i mo

e bardzo szalony, ale nie martwy. Musiałaby mie

jedno ze swoich

stworze

, by

ąć

mi głow

... – Glos Myrnina zamarł i wydawał si

nieobecny przez

str. 3

kilka sekund, wtedy powiedział – Rozumiem, tak masz racje. Miała wybór, ale nie
zabiłaby mnie.
-

Dlaczego nie?

Chyba oboje wiemy, dlaczego Claire.

Masz na my

li, poniewa

cie kocha? Nie wydaje mi si

Ada potrzebuje mnie tak samo mocno jak ja jej – Myrnin nagle urwał i bardzo

nie w jego stylu postawił si

– Nie wiesz nic o niej i rozkazuje ci trzyma

z dala od

moich spraw, je

li dotycz

Ady.

Nagle zatoczyła si

i musiała poło

na najbli

szym stole by nie

przewróci

I przynie

mi troch

krwi, Claire.

Sam sobie przynie

– nie mogła uwierzy

ze to powiedziała, ale on naprawd

ja uraził - ponadto, twoja cenna Ada zabiła Boba staraj

c si

go wytresowa

eby

mnie ugryzł. Wiec mo

e nie wiesz wszystkiego o Adzie.

Przynie

mi krew, albo b

musiał wzi

ąć

cos dost

pniejszego – powiedział

delikatnie, nie wydawał si

dramatyzowa

i to nie była gro

ba. Podniósł głow

patrzył na ni

, widziała ten blask w oczach, szalony, skupiony i bardzo, bardzo

przera

ce – Jestem bardzo głodny.

Claire, id

– powiedział Michael i stan

ł pomi

dzy ni

a Myrninem – On nie

artuje.

Naprawd

nie

artował, poniewa

ruszył w jej kierunku. Był szybszy ni

ona

czy Michael mogli si

tego spodziewa

. Michael poleciał w tył, gdy Myrnin zepchał go

z drogi i zatrzymał si

za najbli

szej kamiennej

cianie.

Wtedy chwycił Claire za ramie i druga r

za włosy. Odchylił jej głow

bole

nie do tylu, wystawiaj

c jej szyje i poczuła chłodne dmuchniecie na skore.

Wiedziała ze zostało jej tylko jedno wyj

cie.

Przystawiła zaostrzony koniec ko

ci do jego klatki piersiowej dokładnie tam

gdzie serce i powiedziała – Przysi

gam na Boga ze cie d

i utn

ci głow

, je

mnie ugryziesz – dłonie jej si

trz

sły i tak samo glos, ale mówiła powa

nie. Nie

mogła

w strachu przed nim, bolał ja widok jak on traci nad sob

kontrole. Było w

nim cos jasnego i dobrego, ale były tez momenty, gdy pogr

ąż

ał si

w ciemno

ci, –

li ci na to pozwol

, nigdy sobie tego nie wybaczysz. Teraz mnie pu

ść

i id

woreczek krwi.

Mogła wła

ciwie wyczu

jak kły robi

wgniecenie na jej szyi. Sam Myrnin

ał, bardzo mocnymi wibracjami, które mówiły jej w jak du

ych on jest kłopotach,

có

to fakt ze chciał ja zabi

Przycisn

ła mocnej ko

ść

i czuła jak przebija niebieski atlasowy podkoszulek.

Nie widziała

eby Michael si

ruszał, ale po kilku sekundach był zaraz przy niej,

ostro

nie kład

c w jej wolna r

worek z krwi

, nie miał czasu

eby ja podgrza

, co

prawdopodobnie uratowało jej

ycie.

Puszczaj – powiedziała Claire.

I Myrnin pu

cił, rozlu

niaj

c r

ce tylko na tyle by mogła si

wycofa

. Jego oczy

były dzikie i zdesperowane, jago kły l

niły jak wykrzykniki.

Claire wyci

ła torb

z krwi

Po niezdecydowanej sekundzie Myrnin chwycił ja i przystawił do ust, ugryzł z

dołu tak mocno ze krew rozprysła mu na twarz, tak jak soczysty pomidor.

Claire zadr

ała – Przynios

ci r

cznik.

Poszła do malej łazienki, dobrze ukrytej, zaj

ło jej chwile

eby ja znale

źć

przekr

ciła zardzewiały kurek by zwil

cznik zaznaczony WŁASNOSC

MORGANVILLE, był prawdopodobnie ze szpitala lub wiezienia. Pochlapała tez swoja

str. 4

twarz woda i spojrzała na swoje odbicie w lustrze przez kulka sekund. Obcy człowiek
patrzył na ni

– kto

, kto nie wygl

dał na przestraszonego. Kto

, kto odci

wampira od jedzenia.

cznik został zmoczony, Claire wycisn

ła go z cieplej wody i wróciła do

swojego szefa by pomoc mu posprz

Wiedziała ze b

dzie mówił jak mu jest przykro, i robił to, – podczas gdy ona

zmywała mu z twarzy rozbryzgi. Sok pomidorowy, wmawiała sobie, gdy to, co robiła
docierało do niej, To tylko pomidorowy sok. Sprz

tała

taki, gdy ketchup

eksplodował z butelki.
-

Claire – Myrnin szepn

ł. Spojrzała na jego oddalon

twarz, podczas

szorowania najgorszych plam z jego podkoszulki. Wydawał si

czony, gdy

siedział w swoim du

ym skórzanym fotelu

–

To przyszło tak nagle. Nie mogłem – rozumiesz? Nigdy nie chciałem tego.

Czy to stało si

z Ada, gdy

yła? – Zapytała Claire. Krew była tak

e na jego

długich białych, rekach. Podała mu ciepły r

cznik by wytarł sobie, r

ce, nast

pnie

znalazła czysty skrawek r

cznika i znów zacz

ła szorowa

jego twarz. Przytrzymał

tam ciepły r

cznik, zakrywaj

c twarz. Kiedy go zsun

ł ju

całkowicie panował nad

sob

Ada i ja to było skomplikowane – powiedział – Ta sytuacja w niczym nie

przypominała tamtej. Z jednego powodu, Ada była wampirem.
-

Có

, rzeczy si

zmieniaj

– powiedziała Claire. Myrnin drobiazgowo zło

ył

cznik i oddal go jej.

Wiesz ze ona cie zabije? Rozumiesz to teraz?

Nie jestem jeszcze przygotowany, by sie skar

– spojrzał w dół na swój

podkoszulek i westchn

ł – Oh, ojej. To nigdy nie zniknie.

Plama?

Dziura – patrzył si

na dziur

, któr

zrobiła ko

i powiedział – Naprawd

zabiłaby

mnie, Nie zrobiłaby

tego?

Chciałabym ci powiedzie

ze to był blef. Ale nie mog

blefowa

przy tobie.

Masz racje. Je

li to zrobisz i ja b

o tym wiedział, umrzesz. Jestem

drapie

nikiem. Słabo

jest... Uwodzenie. – Odchrz

ł – Wzajemne

zabezpieczenie zagłady było dobre dla Stanów Zjednoczonych i Zwi

zku

Radzieckiego. Wierze ze b

dzie dobre tez dla nas. Wołałbym

eby to si

nie stało,

ale to zaledwie jest twój bł

d – Oderwał sie, poniewa

spojrzał w gore, jego

spojrzenie padło na zwłoki le

żą

ce na stole laboratoryjnym. – Oh, ojej. Co to jest?

To jest Bob. Pami

tasz Boba? Ada to z niego zrobiła.

Niemo

liwe – powiedział Myrnin i podniósł si

z fotela, by podej

ść

do stołu,

przera

co blisko, szturchn

ł go palcem z ciekawo

ci. – Nie do ko

ca niemo

liwe.

Przepraszam? Byłam tu! On rósł jak potwory w filmach.

Oh, to widz. Najwidoczniej to nie jest niemo

liwe. Nie to miałem na my

li,

chodzi mi o identyfikacje jego jako Boba.
-

Co?

To nie jest Bob – powiedział Myrnin

Claire przewróciła oczami – On wyszedł z klatki Boba.
-

Ah to wszystko wyja

nia. Znalazłem towarzysza dla Boba. My

lałem ze

prawdopodobnie sie zjedz

, ale wydawali si

zadowoleni. Tak to musiał by

Edgar.

Lub mo

liwe ze Charlotte.

Edgar – powtórzyła Claire – Albo Charlotte. Jasne.

str. 5

Myrnin zostawił martwego paj

ka i podszedł do pojemnika Boba. Grzebał tam

przez kilka sekund i triumfalnie wyci

ł dło

przed Claire. Bob – przypuszczalnie –

siedział skulony, patrzył zdezorientowany i przestraszony, je

li mógł tak wygl

paj

wiec to był tylko Edgar – powiedział Myrnin – Zupełnie nie taki sam.

Czy Edgar był zawsze rozmiarów psa?

Oh, oczywi

cie ze nie – oh, rozumiem twoje pytanie. Bez wzgl

du na to, który

to paj

k, trzeba rozwi

pewne tajemnice. – Myrnin delikatnie szturchn

ł Boba z

dłoni powrotem do pojemnika, i potarł r

ce z niecierpliwo

ci.

Tak, zdecydowanie jest praca do wykonania. Ada musiała zrobi

ogromne

post

py w swoich badaniach, By moc stworzy

taki efekt. Musze si

dowiedzie

jak i

co poszło

le.

Myrnin. Ada sprawiła ze paj

k urósł jak potwor i starała si

mnie tym zabi

. To

nie chodzi o to jak to zrobiła, ale dlaczego.
-

Dlaczego jest dla innych ludzi. Mnie du

o bardziej interesuj

metody i jestem

zaskoczony Claire. My

lałem ze ty tez tak b

dziesz my

. Có

, Niezaskoczony,

rozczarowany. – Ostro

nie chwycił jedna nog

paj

ka i ja podniósł – B

potrzebował tablice korkowa, du

żą

. I jakie

bardzo du

e szpilki.

Claire i Michael wymienili spojrzenia. On stal tam zafascynowany i obrzydzony

dyskusja o tym, i tylko potrzasn

ł głow

, – Je

eli wszystko, co potrzebuje to

eby

wysługiwa

tob

to mo

e powinna

go zostawi

Ona jest moja asystentka, to jest jej praca by wysługiwa

. – Warkn

Myrnin i spojrzał przepraszaj

co. – Ale mo

e zrobiła

wystarczaj

co du

o jak na

jeden dzien.

Claire policzyła na palcach

Prze

yłam atak paj

ka, Uratowałam ciebie, Dostarczyłam ci krew,

Posprz

tałam

lady krwi z podłogi.

Proponuje ze sam przynios

tablice korkowa, Claire?

Odwróciła si

i spojrzała na niego, gdy z Michaelem Zmierzali do wyj

cia.

Myrnin wygl

dał jakby znów nad wszystkim panował z wyj

tkiem plamy krwi na jago

podkoszulku., Nigdy by

nie domy

lił ze cos si

działo.

Dzi

kuje – powiedział mi

kko – Rozwa

żę

to, co powiedziała

o Adzie.

Kiwn

ła głow

i uciekła.

Michael, jak si

okazało, zmierzał na prób

Eve i Claire z opó

nieniem

przypomniała sobie,

e równie

została zaproszona. Jego samochód był

zaparkowany na ko

cu alei, w zaułku, Michael miał przy sobie parasol, który miał go

chroni

przed promieniami słonecznymi. Wygl

dało to raczej

miesznie, ale

przynajmniej był gigantyczny i bardzo m

ski, z kaczka wygrawerowan

na racz

ce.

Michael otworzył drzwi pasa

era dla niej, jak pan, ale zamiast wsi

ąść

, si

ła

po parasol. -Jeste

tym, który mo

e si

spali

- powiedziała. – Wsiadaj pierwszy.

Posłał jej zabawne spojrzenie jak szła za nim do miejsca kierowcy i zakrywaj

c go

jeszcze soba

-Co?

lałam, o tym ze si

zmieniła

-, powiedział. -Naprawd

postawiła

tam

Myrnin. Nie jestem pewien ile wampirów mogłoby to robi

. Ł

cznie ze mn

str. 6

Nie jestem inna. Jestem taka sama Claire jak zawsze. – Powiedziała

miechaj

c si

. –W porz

dku mam troch

cej blizn ni

na pocz

tku.

miechn

ł si

i zamkn

ł drzwi samochodu, ona zło

yła parasol. Uwa

ała,

aby otworzy

drzwi tylko na tyle, by wsi

ąść

; promienie Sło

ca nieprzyjemnie blisko

padały na stron

Michaela. Wewn

trz, panowała niemal całkowita ciemno

ść

. To było

jak w
Jaskini, ponownie, tylko miała nadziej

, ze te gigantyczne zmutowane paj

ki, na

które Michael mówił Rzeczy si

nie pojawia?

Niektórzy przychodz

do Morganville i załamuj

- powiedział Michael, gdy

wł

czył si

do ruchu. -Widziałem to kilkana

cie razy. Ale jest kilka osób, które

przyje

tutaj i po prostu rozwijaj

sie. Jeste

jednym z nich.

Claire nie czuj

szczególnie rozwini

ta. -Wi

c mówisz ze rozwijam si

w chaosie.

-Nie. Mówi

mowie ze dobrze rozwijasz si

podczas wyzwa

,. Ale zrób cos dla

mnie, dobrze?

-Bior

c pod uwag

ze przybiegłe

i wskoczyłe

do jaskini by mi pomóc? Tak.

Posłał jej szybki słodki u

miech, od którego topniało serce. -Nigdy nie pozwól mu si

zbli

blisko ponownie. Lubi

Myrnin, ale nie mo

na mu ufa

. Wiesz o tym.

Wiem-. Wzi

ła go za r

cisn

ła. -Dzi

ki.

Nie ma problemu. Je

li umrzesz, to b

musiał zadzwoni

do rodziców i

wyja

im, dlaczego. I naprawd

nie chce tego robi

. Ju

i tak przemawia

przeciwko mnie cala ta wampirza sprawa.

Tak min

ła im krotka podró

, podjechali pod sale prób, oczywi

cie na

podziemny parking, b

cy cz

ęś

miasta. Był równie

strze

ony. Claire z

zainteresowaniem zauwa

yła –ze wampir, który był na słu

bie w zaciemnionej

kabinie bezpiecze

stwa był jak pami

tała Amelie osobistym ochroniarzem, chocia

ęż

ko powiedzie

, gdy wszyscy nosili ciemne garnitury i wygl

dali jak Secret

Sernice, tylko z kłami. Michael pokazał swój dowód i dostał przepustk

by poło

na przedniej szybie i w ci

gu pi

ciu minut szli w kierunku schodów do głównej Sali

Miejskiego Centrum. Tam znale

li re

ysera w całkowicie obł

kanym momencie.

Co masz na my

li mówi

c, niema?- Wrzasn

ł, i trzasn

ł podr

cznym

notatnikiem o podłog

sceny. Miał akcent-niemiecki- by

e i był schludnym

niskim starszym m

ęż

czyzn

, z siwymi włosami i bardzo ostrymi rysami twarzy. -Jak

ona nie mo

e by

tutaj? Czy ona nie gra w tej sztuce? Kto jest odpowiedzialny za

arkusz telefonów?
Jedna z osób stoj

cych w grupie dookoła dyrektora scenicznie podniosła r

. Miała

podr

czny notatnik i słuchawk

z mikrofonem, a na twarzy wyraz gł

bokiego

przera

enia. Claire nie rozpoznała jej.

Prosz

pana, ju

sze

ść

razy do niej dzwoniłam. Nagrałam si

n pocz

głosow

Jeste

asystentka re

ysera, Znajd

ja! Nie chce słucha

o tych

bezsensownych głosowych wiadomo

ciach – odprawił ja pstrykni

ciem palcami i

wpatrywał si

w reszt

grupy – Dobrze. Musimy przesun

ąć

plan, dopóki ona tu nie

dotrze, tak? Scenariusz!
Wyci

ł r

i kto

szybko wr

czył mu kartki scenariusza.

Nie, nie, nie –oh, Tak, zrobimy to. Czy jest tu Stanley?

y wytatuowany facet przepchn

ł si

przez tłum – Tutaj – powiedział. Claire

domy

liła si

ze to był Rad, o którym Eve, z Kim ci

gle plotkowały. Wygl

dał na –

ego i twardego. Ale nie widziała w nim wdzi

ku, ze wzgl

du na jedna rzecz, w

niczym nie przypominał, Shane, który był prawie tak samo du

y i prawdopodobnie był

str. 7

tak samo twardy. Shane nosił wdzi

k jak cze

ść

swojego ciała a ten facet zrobił z tego

produkt do sprzeda

Dobrze zrobimy scen

baru. Mamy Mitcha? Tak? I pozostałych?

Claire przestała słucha

i zerkn

ła na Michaela – Gdzie jest Eve? Brakuje im jej.

Nie wiem – patrzył na tłum ludzi, biegaj

cych dookoła sceny, zmieniaj

cych

scenerie, przechodz

cych przez liny, rozmawiaj

cych ze soba – Nigdzie jej nie

widz

Nie my

lisz...- Michael szedł ju

w dół przej

ciem zmierzaj

c do sceny.-

Domy

lam si

ze naprawd

lisz – Claire po

pieszyła za nim.

Michael kierował sie bezpo

rednio przed siebie do sponiewieranego asystenta

ysera, który trzymał telefon komórkowy w jednym uchu z palcem zaci

tym na

nim. Wyci

ła do niego r

, wyra

nie wskazuj

e jest zaj

ta, ale on chwycił ja i

obrócił j

wokoło, by stan

ła twarz

do niego. Jej oczy poszerzyły sie w szoku.

Michael wzi

ł telefon z jej r

ki i sprawdził numer. -To nie jest Eve- powiedział Claire i

widziała intensywn

ulg

, która pokazała sie na jego twarz

Przepraszam, Heather.

w porz

dku, nadal poczta głosowa - Heather, asystentka re

ysera, wygl

dała

na coraz bardziej zaniepokojona. Gryzła warg

, dosłownie ja przegryzaj

c i patrzyła

na sinego re

ysera, który ci

ęż

ko st

pał dookoła sceny rzucaj

cej strony scenariusza

na podłog

. - Eve jest w garderobie. Człowieku, jestem pod ostrzałem.

Michael pobiegł, wichrz

c ich włosy z szybko

jego przej

cia, zostawiaj

c, Claire z

Heather. Po chwili niezdecydowania, podała jej r

. -Cze

ść

,- powiedziała. - Claire

Danvers.
-

Och, to jeste

ty? Zabawne. My

lałam,

e jeste

...

sza?

Starsza.

Kogo brakuje?

Heather podniosła palec, by uciszy

, stukaj

c w urz

dzenie przymocowane

do jej pasa i powiedziała do słuchawki -Jaki jest problem? Dobrze powiedz mu,

yser chce, zrobi

to w te sposób, wiec tak to zrób, w porz

dku? Nie interesuje

mnie ze tak lepiej wygl

da. I przesta

narzeka

- Klikn

ła WYŁ

CZ i wytarła pot z

czoła. -Nie wiem, co jest gorsze, mie

załog

ółtodziobów czy załog

Która robi takie rzeczy odk

d zacz

li u

ywa

gaz do lamp ulicznych.

Claire mrugn

ła. -Masz wampiry w załodze.

Oczywi

cie. Równie

w obsadzie, Mein Herr, tam.- Heather wskazała

podbródkiem na dyrektora, który prawił kazania jakiemu

biedakowi, który starał sie

ustawi

doniczkowa ro

lin

. -On jest perfekcjonista. Sprowadził stroje ze sklepów.

Powiedz mi, kto przejmuje si

o autentyczno

ść

tkanin, kiedy przyjmuje sie dwie Gothi

dziewczyny jako damy?

Heather nie rozmawiała z ni

, lecz do siebie, Claire zdecydowała, ze tylko

wzruszy ramionami. - Wiec, kogo brakuje?
-

Och. Naszej drugiej odtwórczyni. Kimberlie Magness.

Kim. Claire czuła powolny przypływ rozdra

nienia. - Czy ona zazwyczaj nie

przychodzi punktualnie? Poniewa

to byłaby niespodzianka.

Heather podnosiła brwi. -W tej produkcji, ka

dy przychodzi punktualnie.

Zgodnie z Mein Herr, by

wcze

niej, jest jak by

punktualnie a bycie punktualnym to

bycie pó

nym. Ona nigdy nie spó

niła si

Nadal. Kim. Prawdopodobnie absolutnie nic.
-

Gdzie jest moja Stella?- Dyrektor rykn

ł nagle i d

k rozszedł si

dookoła

sceny jak równie

z nausznika Heather. Wzdragała si

i krzykn

ła.

str. 8

Stella!

Ze skrzydła sceny, Eve wyszła za kurtyn, mocno trzymaj

c r

Michaela.

Była ubrana w obcisłe czarne d

insy, czara koszulk

z lalka i pentagramem oraz

o ła

cuchów i agrafek jako dodatki.

yser nagle zamilkł i było tylko słycha

oddech Heather, Calire domy

liła si

nie to Eve miała zało

Och nie,- Heather szepn

ła. - To sie nie dzieje.

Co?

On nalega na prób

w stroju. Co

w rodzaju wczucia si

w role. Powinna by

w stroju.

Dyrektor ci

ęż

ko szedł do Ewy, zatrzymuj

c cale daleko od niej. Obejrzał ja z

góry na dół i powiedział chłodno, -Co my

lisz,

e robisz?

Musz

ść

,- powiedziała. Jej kłykcie były białe, gdy trzymała r

Michaela, ale

patrzyła prosto w oczy re

ysera. -Przepraszam, ale musz

-Nikt nie opuszcza próby chyba ze w worku na zwłoki - powiedział. – Tak

wolisz?
-

Jeste

pewien ze chcesz

eby tak to si

potoczyło?- Michael spytał cicho. -

Poniewa

kto

mógłby wyj

ść

w torbie na zwłoki, ale to nie ona.- Dyrektor pokazał

by w grymasie—to wła

ciwie wygl

dało bole

nie dla niego, u

miechn

ąć

. –

Grozisz mi chłopcze?
-

Tak-, Michael powiedział, pewnie. -Wiem,

e jestem nowy w tym. Wiem,

e nie

mam tysi

ca lat ze stosem ciał za soba. Ale mówi

ci,

e ona musi i

ść

i pozwolisz jej.

Albo?

Oczy Michaela błysn

ły—nie czerwienia, ale były prawie białe. To było

niesamowite. -Pozwól nam nie dowiadywa

. Mo

esz zwolnic ja na jeden dzien. -

yser sykn

ł, bardzo mi

kko i dugo patrzył, Claire my

lała,

e rzeczy

wła

nie miały pój

ść

bardzo, bardzo

le . . . i wtedy pojawił si

ęż

czyzna z łagodny

spojrzeniem w retro koszulce podszedł bli

ej i powiedział, - jest jaki

problem?

Poniewa

jestem odpowiedzialny za tych dwoje podczas nieobecno

ci Amelie.

Claire mrugn

ła i zrozumiała,

e to był Oliver. Nie naprawd

Oliver, poniewa

on wygl

dał . . . inaczej—nie tylko ubranie, ale jego j

zyk ciała -cało

ci. Widziała, jak

on robił, to wcze

niej, ale nie tak dramatycznie. Jego akcent był inny tak

e—bardziej

płaski

rodkowo - zachodni, niczego egzotycznego w tym nie było w ogóle.

yser rzucił mu spojrzenie, mrugn

ł i wydawał si

ponownie rozwa

jego

pozycj

. -Nie s

, - W ko

cu powiedział. -Nie mog

mie

tego rodzaju zakłóce

wiesz. To jest powa

ny interes.

Wiem,- Oliver powiedział. -Ale dzie

nie ma znaczenia. Pozwól dziewczynie

pój

ść

dziemy szuka

, Kim,- Eva powiedziała. –Wiec Tak naprawd

, działamy dla

dobra interesu, dobrze?

Twarz dyrektora znów si

napi

ła, był na skraju wybuchu, ale przełkn

ł słowa i

w ko

cu powiedział, -Mo

esz powiedzie

pann

Magness,

e ma tylko jedna prób

kostiumowa. Je

eli spó

ni si

, cho

jedn

sekund

nast

pnym razem, b

dzie moja.

– Nie miał, na my

li zwolnienia, Miał na my

li obiad.

Claire przełkn

lin

Heather nie wydawała si

zaskoczona zrobiła notatk

w podr

cznym

notatniku, potrz

ła głow

i wtedy podnosiła znów głow

, poniewa

wybuch słów

wyszedł z jej słuchawki. – Cholera - ona westchn

ła.

Nabierasz mnie?

wietnie. Nie interesuje mnie jak to zrobisz; po prostu to

zrób.- Rozł

czyła si

i popatrzyła na Claire Za

ycz mi szcz

ęś

cia.

str. 9

Um, powodzenia?

Heather wspi

ła si

po schodach sceny i zbli

yła sie do dyrektora, by szepn

ąć

do niego. On krzykn

ł w furii i ci

ęż

ko chodził, machaj

c r

kami.

Michael i Ewa wykorzystali szans

, by uciec w dół gdzie Claire czekała.

Oliver pod

ąż

ył do nich.

Ładna koszulka-, Claire powiedziała.

Spojrzał w dół, odprawił ja spojrzeniem i powiedział, -Teraz powiedziecie mi, co si

dzieje. Natychmiast.
-

Kim zagin

ła - Ewa powiedziała. –Starałam si

, znale

źć

przed prób

;

miały

my zabra

razem—poza tym, ona nie pokazała sie. Naprawd

martwi

Prawie si

spó

niłam i nie mog

jej znale

źć

. Tez nie odbiera telefonu.

Kim- , Oliver powiedział. -Waleria posiada jej numer. Jej niewiarygodno

ść

jest

ym problemem dla Walerii.- Nie brzmiał jakby zbytnio si

tym przejmował. Claire

domy

liła si

e Kim tez nie ma tam przyjaciół.

Musimy zadzwoni

na policj

. Kaza

im ja szuka

Nie

Nie?

Kim ma opiekuna, który jest odpowiedzialny za ni

,- powtórzył. -Nie b

kazał zasobom miasta szuka

kogo

, kto jest, prawdopodobnie, ofiar

własnej

głupoty, tak czy inaczej.
-

Zaczekaj minut

. Zgodnie z Morganville regułami, ona ma swoje prawa- Claire

powiedziała.- Nie wa

ne czy ma opiekuna lub nie, nadal jest mieszka

cem. Nie

esz jej zignorowa

-Faktycznie, mog

,- Oliver powiedział. –Nie jest wymagane

ebym pomagał

ani szkodził. Kim Magness to nie jest mój problem, lub innego wampira z wyj

tkiem

Walerie, która poinformuj

w odpowiednim czasie. Je

li chcesz, zadzwoni

szeryfa Moses i wyja

sytuacj

, masz do tego prawo. Ona i burmistrz maj

jurysdykcje w odniesieniu do ludzi. Ale szczerze w

tpi

, ze ludzie, sa nie stabilni

umysłowo i je

li kogo

niema tylko kilka godzin, nie b

dzie to absolutny priorytet -.

Odrzucił wszystko, i odszedł, z powrotem po schodach. Do czasu, gdy wszedł na
scen

, był z powrotem cichym, łagodny osobnikiem.

To było dziwne.
-

Sukinsyn... -, Ewa sykn

ła bezpo

rednio przez zaci

te z

by.

Ej, nie potrzebujemy go,- Michael powiedział. Gdzie najpierw?

Ewa wzi

ła gł

boki oddech. – My

ze od jej apartamentu.- rzuciła prawie

przepraszaj

ce spojrzenie do Claire. -Przepraszam. Wiem ze nie całkiem, ach,

lubicie, ale...
-

pomog

,- Claire powiedziała. Nie, poniewa

troszczyła si

tyle, o Kim, ale,

poniewa

przejmowała si

o Eve.

Eve szybko ja przytuliła. – Chcesz

ebym zadzwoniła po Shane?

Zrobiłaby

to?- Eve robi

ca szczeni

min

przygl

dała si

teraz, naprawd

lito

ciwie. – Ka

da pomoc si

przyda, któr

emy mi

ęć

—naprawd

martwi

Claire. To nie w stylu, Kim. Naprawd

nie.

Klara kiwała głow

, wyj

ła telefon i wykr

ciła numer do Shanea. Nie potrzeba było

długo go namawia

potrzebowa

, by krzykn

ł do szefa,

e musiał i

ść

, nagły wypadek

rodzinny. Claire powiedziała mu,

e podjada po niego.

Do czasu, gdy rozmowa sko

czyła si

, oni zmierzali w dół do zaciemnianego gara

Nie mog

uwierzy

e zrobiłam to, -Eva powiedziała. - Całkowicie

zaprzepa

ciłam moja szanse, na zawsze. On zast

pi mnie. Nigdy nie dostan

roli w

czymkolwiek, kiedykolwiek znów. Moje

ycie ko

czyło si

str. 10

, Kim-, powiedziała Claire. -Jeste

dobrym przyjacielem.

Ewa i tak wygl

dała marnie. -Nie wystarczaj

co dobry, bo ona byłaby tu, racja?

To nie twoja wina.

Ewa podnosiła brwi. -A je

li to ja bym znikn

ła? Nie czuliby

cie si

winni?

To zamkn

ło Claire, poniewa

zrobiłaby to i znała to. Nawet, je

li nie miała z tym nic

wspólnego, czułaby,

e powinna była zrobi

. Nadal my

lała o tym, kiedy poczuła

czenie otwierania portalu w pobli

u. Claire czuła gł

bokie ukucie alarmu i

chwyciła telefon, by popatrze

na pozostawione

lady, który zostały po wyładowaniu

Tak. Niezaplanowany portal został otwarty, tutaj, w cieniach o tuzin stop dalej.
-

Wsiadaj do samochodu!- wrzasn

ła i pobiegła sprintem do niego. Ewa nie

spytała, dlaczego, na szcz

ęś

cie; tylko dotarła biegiem z Michael który wskoczył na

siedzenie kierowcy.

Powód

paj

ków lała si

, pełzn

ąć

przez podłog

—odbijały sie, jak gdyby były

wylewane z olbrzymiego wiadra.

Tysi

ce Bob’ów, tylko wi

kszych, wielko

ci małego Chihuahuas. Eve

wrzasn

ła i rzuciła sie na tylnie siedzenie, trzaskaj

c drzwiami gdy jeden rozp

dzony

uderzył soba o szkło i odskoczył. Claire kopn

ła go daleko, gdy wskoczyła na

miejsce pasa

era i Michael zakluczył drzwi. -Co do diabła?- Eve wrzasn

ła. -Och mój

e, to jest jak Atak Olbrzymiego CGI!

To Ada,- Claire powiedziała. Ona i Michael wymieniły spojrzenie. -Ona

ledzi

mnie. Najwidoczniej.
-

Dlaczego?

Symbole błysn

ły przed oczyma Claire, symbole, którym przegl

dała sie i

zapami

tywała ka

dego ranka. -Poniewa

znam jej sekret,- powiedziała. -Wiem, jak

ja zresetowa

, cos w rodzaju wymazania jej wspomnienia. Myrnin nie zrobi tego, ale

ja tak. I ona nie mo

e tego znie

ść

wietnie -, Michael powiedział. -I dok

d musisz pój

ść

, by zresetowa

Domy

l si

Z tob

zawsze jest

wietna zabawa - Wł

czył silnik i uderzył w gaz. Claire

zakryła oczy, poniewa

jechali po paj

kach, poniewa

to było chore i zarazem

smutne. Paj

cigały ich przez chwil

, wtedy padały pojedynczo, przewracaj

c si

nogami do góry i umierały.
Ada nie była w stanie utrzyma

ich przy

yciu na długo, co było

wietna wiadomo

dla nast

pnej osoby w gara

Kim pierwsza -, Claire powiedziała. - Dobrze Eve. Co

mogło jej sta

Jeste

pewna.

Jestem pewna ze Ad

oczekuje ze przybiegn

. Wole

eby troch

poczekała. I

pomartwiła sie.

TŁUMACZENIE: madabob

☺