3 „Dwójnasób” Izraela fakty i teoria — napisał Charles Taze Russell

background image

3. „Dwójnasób” Izraela - fakty i teoria — napisał: Charles Taze Russell

Faktem jest,

ż

e historia narodu

ż

ydowskiego dzieli si

ę

w sposób naturalny na dwie cz

ęś

ci - 1845 i 1/2 lat łaski, po

których nast

ą

piło 37 i 1/2 lat ucisku i niszczenia, oraz 1845 i 1/2 lat niełaski, po których nast

ą

piło 37 i 1/2 lat powracania

łaski i powstawania z prochu. Jest tak

ż

e faktem,

ż

e ten podział do

ś

wiadcze

ń

Izraela został wyra

ź

nie przedstawiony w Biblii,

czyli w ich własnych Ksi

ę

gach

Ś

wi

ę

tych. Zreszt

ą

zasługiwałby na najwy

ż

sz

ą

uwag

ę

ze strony zarówno

ś

ydów, jak i

Chrze

ś

cijan, nawet gdyby nie był zapisany w Pi

ś

mie

Ś

wi

ę

tym. Je

ś

li jednak stwierdzamy,

ż

e jest on jasno zarysowany w

natchnionych proroctwach, powinno to zosta

ć

wzi

ę

te pod uwag

ę

przez wszystkich, którzy maj

ą

szacunek dla Biblii jako

Boskiego przesłania. Gdyby nasi

ż

ydowscy przyjaciele zbadali to zagadnienie i przekonali si

ę

co do niego, dodałoby to

impetu ruchowi syjonistycznemu i w ogóle wszystkim od

ż

ywaj

ą

cym nadziejom wybranego ludu Bo

ż

ego.

Z pewno

ś

ci

ą

tak niezwykłych faktów nie mo

ż

na uwa

ż

a

ć

jedynie za zbieg okoliczno

ś

ci. Niew

ą

tpliwie pokazuj

ą

one pewne

zamierzenie ze strony Nadzorcy spraw ziemi dowodz

ą

c, i

ż

Ten, który wybrał Izraela jako swój lud jest tym samym, który go

rozproszył, jak to przepowiedzieli prorocy i tym samym, który obiecał,

ż

e w słusznym czasie nie tylko zbierze ponownie

resztk

ę

tego narodu do Ziemi Obiecanej, lecz tak

ż

e przywróci go do swej Boskiej łaski. Pod tym wpływem

ś

ydzi stan

ą

si

ę

na ziemi wielkim narodem, do którego ucieka

ć

si

ę

b

ę

d

ą

wszystkie inne narody i z którego - według pierwotnej obietnicy

Bo

ż

ej - w ci

ą

gu tysi

ą

cletniego panowania Chrystusa (Milenium) wypłynie błogosławie

ń

stwo dla ka

ż

dego narodu, ludu,

plemienia i j

ę

zyka. Nie wolno nam si

ę

jednak zadowoli

ć

wył

ą

cznie stwierdzeniem tych faktów. Musimy je udowodni

ć

.

1845 i pół roku łaski dla Izraela

Nie ma w

ą

tpliwo

ś

ci co do tego, od kiedy liczy si

ę

pocz

ą

tek istnienia Izraela jako narodu. Mianowicie, kiedy Jakub le

ż

ał na

ło

ż

u

ś

mierci, wezwał swoich dwunastu synów i zbiorowo udzielił im błogosławie

ń

stwa, jakim miał by

ć

ich udział w wielkiej

obietnicy danej przez Boga Abrahamowi, a potwierdzonej przysi

ę

g

ą

Izaakowi i Jakubowi (Ps. 105:9-10). Nie mo

ż

emy

oczekiwa

ć

,

ż

e Słowo Pa

ń

skie poda wprost długo

ść

okresu czasu od

ś

mierci Jakuba do wiosny 33 roku naszej ery, kiedy to

ś

ydzi nie

ś

wiadomie ukrzy

ż

owali Pana chwały (Dz. Ap. 3:17). Powinni

ś

my wiedzie

ć

,

ż

e Boska metoda polega na trzymaniu

w sekrecie ró

ż

nych szczegółów planu wieków i pozwala na ich zrozumienie dopiero wtedy, kiedy nadejdzie czas ich

wypełnienia, co jest dowodem Boskiej wszechwiedzy. Podobnie, nie jest dziwne,

ż

e dokładna data

ś

mierci Jakuba, czyli

pocz

ą

tek istnienia narodu

ż

ydowskiego, pozostaje w pewnym stopniu niejasna, aczkolwiek została w pełni objawiona w

sposób niebezpo

ś

redni.

Ś

wi

ę

ty Paweł - niegdy

ś

członek

ż

ydowskiego Sanhedrynu i dlatego dobrze zaznajomiony z

tradycjami swego narodu, a ponadto, jak wierzymy, natchniony przez Boga - w jednej ze swych wypowiedzi przekazał nam
informacj

ę

,

ż

e nadanie Zakonu miało miejsce 430 lat po zawarciu przez Boga przymierza z Abrahamem. Pierwszym

przejawem Zakonu było

ś

wi

ę

to przej

ś

cia w nocy poprzedzaj

ą

cej wyj

ś

cie z Egiptu. Pozostaje nam wi

ę

c jedynie ustali

ć

długo

ść

okresu czasu pomi

ę

dzy wej

ś

ciem Abrahama do Ziemi Obiecanej, kiedy to stał si

ę

on dziedzicem obietnicy, a

ś

mierci

ą

Jakuba. Jak za chwil

ę

przedstawimy, wyniosło to 232 lata.

Abraham miał 75 lat, kiedy przy

ś

mierci Tarego zostało z nim zawarte przymierze (1 Moj. 12:4). Izaak urodził si

ę

25 lat

ź

niej (1 Moj. 21:5).

W ten sposób od zawarcia przymierza do narodzenia Izaaka upływa 25 lat;

Od narodzenia Izaaka do narodzenia Jakuba (1 Moj. 25:26) - 60 lat;

Od narodzenia Jakuba do jego

ś

mierci (1 Moj. 47:28) - 147 lat.

Cała liczba lat od zawarcia przymierza z Abrahamem do

ś

mierci Jakuba, czyli do pocz

ą

tku narodowej historii Izraela,

wynosi 232 lata.

Od dnia, w którym Abraham wkroczył do Kanaanu, do momentu, kiedy Izrael opu

ś

cił Egipt podczas

ś

wi

ę

ta przej

ś

cia

(2 Moj. 12:41) upływa 430 lat.

Je

ś

li od tego odejmiemy okres czasu od zawarcia przymierza do

ś

mierci Jakuba, czyli wyliczone powy

ż

ej 232 lata, to

otrzymamy w ten sposób szukan

ą

niewiadom

ą

, czyli liczb

ę

lat pomi

ę

dzy

ś

mierci

ą

Jakuba a wyj

ś

ciem jego potomstwa z

Egiptu, mianowicie - 198 lat.

Dodajmy do tego 40 lat w

ę

drówki Izraela po puszczy;

6 lat pobytu w Kanaanie do momentu podziału ziemi pomi

ę

dzy pokolenia;

450 lat okresu s

ę

dziów;

513 lat okresu królów Judy;

70 lat okresu spustoszenia;

Page 1 of 4

Biblia a Izrael

2008-04-20

http://www.epifania.pl/biblia-izrael/biblia-izrael_001-03.php

background image

536 lat od dekretu Cyrusa, króla Medii, do 1 roku naszej ery.

Liczba lat od

ś

mierci Jakuba do pocz

ą

tku okresu zwanego nasz

ą

er

ą

wynosi 1813.

Od 1 roku naszej ery do ukrzy

ż

owania Jezusa przy

ś

wi

ę

cie przej

ś

cia na wiosn

ę

33 roku naszej ery według

ż

ydowskiego liczenia upływa 32 i pół roku.

Po zsumowaniu cały okres czekania Izraela na królestwo pod Bosk

ą

łask

ą

i uznaniem wynosi 1845 i 1/2 lat.

Nasi

ż

ydowscy przyjaciele mog

ą

by

ć

skłonni zakwestionowa

ć

ustalenie daty ko

ń

ca łaski dla ich narodu na wiosn

ę

33 roku,

poniewa

ż

ta data wi

ąż

e si

ę

ze

ś

mierci

ą

Jezusa. Jednak w swojej przepowiedni, pi

ęć

dni przed

ś

mierci

ą

, Pan Jezus

powiedział, płacz

ą

c nad

ś

wi

ę

tym miastem: „Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do

ciebie s

ą

posłani! Ile razy chciałem zebra

ć

twoje dzieci, jak kura swe piskl

ę

ta zbiera pod skrzydła, a nie chcieli

ś

cie. Oto

wasz dom zostanie wam pusty. Albowiem powiadam wam: Nie ujrzycie mnie odt

ą

d, a

ż

powiecie: Błogosławiony, który

przychodzi w imi

ę

Pa

ń

skie” - Mat. 23:37-39. Ka

ż

dy rozs

ą

dny człowiek powinien da

ć

si

ę

przekona

ć

faktom, a

ś

mier

ć

Jezusa

jest faktem. Daj

ą

temu

ś

wiadectwo miliony ludzi, których wiara została zbudowana - wbrew zwyczajnej logice - na

ś

mierci,

jak

ą

poniósł Jezus z r

ę

ki swych rodaków nie z tego powodu,

ż

e podawał si

ę

za Jehow

ę

, lecz dlatego,

ż

e nazywał si

ę

„posłanym od Boga”, „Synem Bo

ż

ym”, „Mesjaszem”. Jakkolwiek by tego faktu nie interpretowa

ć

, on jednak istnieje i

zasługuje na rozwa

ż

enie.

Historia pokazuje nam,

ż

e narodowe problemy Izraela rozpocz

ę

ły si

ę

wkrótce po

ś

mierci Jezusa. Okres 37 i 1/2 lat

pomi

ę

dzy

ś

mierci

ą

Jezusa a zupełnym zniszczeniem Jerozolimy przez Tytusa i jego armi

ę

w 70 roku n.e. jest tak dokładnie

opisany przez

ż

ydowskiego historyka Józefa Flawiusza,

ż

e nie wymaga

ż

adnego komentarza z naszej strony. Józef podaje,

ż

e powstanie

ś

ydów, jakie wybuchło w ci

ą

gu tego okresu, oraz narastaj

ą

ce wci

ąż

zamieszanie doprowadziły w ko

ń

cu do

tego,

ż

e władze rzymskie zmuszone były do umocnienia swego panowania na tym terenie. Powstanie okazało si

ę

daremne.

W 70 roku n.e. Izrael - zgodnie z przepowiedniami proroków - przestał istnie

ć

jako naród i jako królestwo.

Zauwa

ż

my teraz niezwykły fakt,

ż

e taki sam okres 1845 i 1/2 lat, licz

ą

c od

ś

mierci Chrystusa w połowie 33 roku n.e.,

doprowadza nas do 1878 roku n.e., daty pami

ę

tnej ze wzgl

ę

du na obrady Berli

ń

skiego Kongresu Narodów, jakie si

ę

wówczas odbyły. Najbardziej honorowe miejsce na kongresie przyznano Hebrajczykowi Benjaminowi Disraeli,
przedstawicielowi Wielkiej Brytanii, ze wzgl

ę

du na jego zdolno

ś

ci przywódcze. Co wi

ę

cej, decyzje, jakie tam zapadły, miały

pot

ęż

ny wpływ na sprawy wybranego ludu Bo

ż

ego. Na mocy tych decyzji, wydanych przez wielkie mocarstwa europejskie,

pa

ń

stwa bałka

ń

skie wchodz

ą

ce do tej pory w skład imperium tureckiego zostały poddane pod nadzór rz

ą

dów, z którymi

ł

ą

czyła je zbie

ż

no

ść

interesów. Na skutek tego podziału wpływów w prowincjach tureckich, Egipt i Palestyna weszły pod

patronat Wielkiej Brytanii oraz Francji. Francuzi, odniósłszy tylko cz

ęś

ciowy sukces w przedsi

ę

wzi

ę

ciu, jakim była budowa

Kanału Sueskiego, przekazali to zadanie Brytyjczykom i zrezygnowali ze swoich wpływów w Egipcie i Palestynie na rzecz
Anglii (chocia

ż

rz

ą

d egipski i władza turecka były tam wci

ąż

uznawane).

Skutkiem tego Egipt stał si

ę

pa

ń

stwem znacznie bardziej otwartym, stanowi

ą

cym teren eksploatacji Brytyjczyków w celach

osi

ą

gni

ę

cia korzy

ś

ci finansowych. Pobliska Palestyna była zbyt uboga, aby si

ę

do tego nadawa

ć

, niemniej jednak du

ż

o

skorzystała z brytyjskiego wpływu w Egipcie. W ci

ą

gu 32 lat, jakie upłyn

ę

ły pod flag

ą

angielsk

ą

, na ziemiach nale

żą

cych

kiedy

ś

do Izraela zago

ś

cił wi

ę

kszy spokój i bezpiecze

ń

stwo. Tymczasem na terenach, do których

ś

ydzi zostali rozproszeni,

w znacznym stopniu powracało do nich Boskie błogosławie

ń

stwo. Uzyskali oni wtedy znaczenie nie tylko w kołach

finansowych, lecz tak

ż

e w

ś

rodowiskach literackich i naukowych. Jednym słowem, od czasu Kongresu Berli

ń

skiego w 1878

roku gwiazda Izraela wzbijała si

ę

coraz wy

ż

ej.

Nawet prze

ś

ladowania w Rosji, na jakie dozwoliła opatrzno

ść

Bo

ż

a (a tak

ż

e inne, których zgodnie z Pismem

Ś

wi

ę

tym

mo

ż

na si

ę

było spodziewa

ć

), miały korzystny wpływ na rozbudzenie tego narodu i wywołały u wielu

ś

ydów t

ę

sknot

ę

za

ziemi

ą

ojczyst

ą

. Jednym z rezultatów takiego stanu rzeczy jest powstanie ruchu syjonistycznego, który coraz mocniej

oddziałuje na uczucia patriotycznych Izraelitów, zwłaszcza tych, którzy przez cały czas mieli szacunek dla obietnicy i
przysi

ę

gi zło

ż

onej przez Boga ojcu Abrahamowi: „W tobie i twoim nasieniu b

ę

d

ą

błogosławione wszystkie narody ziemi”.

Jak wyka

ż

emy pó

ź

niej z zupełnie innego szeregu proroctw, wiele tekstów Pisma

Ś

wi

ę

tego wskazuje na to,

ż

e ju

ż

w bliskiej

przyszło

ś

ci, bo ok. roku 1915, Izrael jako naród ma zosta

ć

zrehabilitowany. Biblia przepowiada równie

ż

,

ż

e w tym samym

czasie

ś

ydzi maj

ą

przej

ść

wielki ucisk: „To czas ucisku dla Jakuba, lecz z niego zostanie wybawiony” - Jer. 30:7.

Wybawienie b

ę

dzie tak niezwykłe i tak zauwa

ż

alne,

ż

e cały

ś

wiat zacznie pojmowa

ć

, i

ż

okres odrzucenia Izraela, odci

ę

cia

go od Boskiej łaski, nie był zamierzony na zawsze, lecz jedynie na tak długo, jak długo cieszyli si

ę

przedtem Bo

ż

ym

błogosławie

ń

stwem.

By

ć

mo

ż

e niektórzy zechc

ą

nam przypomnie

ć

,

ż

e Izrael do

ś

wiadczał ró

ż

nych okresów niewoli i zniszczenia przed 32

rokiem n.e. Zgadzamy si

ę

z tym, ale zwracamy uwag

ę

na fakt,

ż

e we wszystkich tych próbach i do

ś

wiadczeniach

ś

ydzi

otrzymywali specjalne dowody Boskiej opieki i

ż

e te uciski były zamierzone w celu ich oczyszczenia i błogosławienia im,

podczas gdy okres od połowy 33 roku n.e. jest szczególnie podkre

ś

lany przez proroka jako okres bez łaski Bo

ż

ej: „Dlatego

wyrzuc

ę

was z tej ziemi do ziemi (...), gdzie nie oka

żę

wam łask” - Jer. 16:13. Prorok Izajasz, odnosz

ą

c si

ę

do tego okresu

odci

ę

cia Izraela od łaski Bo

ż

ej, o

ś

wiadcza: „Gdyby nam Pan Zast

ę

pów nie zostawił Reszty, staliby

ś

my si

ę

jak Sodoma,

podobni byliby

ś

my Gomorze” - Iz. 1:9, za

ś

na temat niepowodzenia

ś

ydów w zrozumieniu Bo

ż

ego przesłania pisze: „Któ

ż

uwierzył kazaniu naszemu?” - Iz. 53:1, i po raz kolejny wspomina proroczo o odrzuceniu przez nich Mesjasza:
„Przeznaczam was pod miecz; wszyscy padniecie w rzezi, poniewa

ż

wołałem, a nie odpowiedzieli

ś

cie, przemawiałem, a

nie słuchali

ś

cie. Dopu

ś

cili

ś

cie si

ę

zła w moich oczach i wybrali

ś

cie to, co mi si

ę

nie podoba. Dlatego tak mówi Jahwe, Pan:

Oto moi słudzy je

ść

b

ę

d

ą

, a wy b

ę

dziecie łakn

ąć

. Oto moi słudzy pi

ć

b

ę

d

ą

, a wy cierpie

ć

b

ę

dziecie pragnienie. Oto moi

słudzy weseli

ć

si

ę

b

ę

d

ą

, a wy b

ę

dziecie wstyd odczuwa

ć

. Oto moi słudzy

ś

piewa

ć

b

ę

d

ą

z rado

ś

ci serdecznej, a wy j

ę

cze

ć

b

ę

dziecie z bólu serdecznego i zawodzi

ć

b

ę

dziecie ze zgn

ę

bionym duchem. Pozostawicie swe imi

ę

moim wybranym na

przekle

ń

stwo: Tak niechaj ci

ę

zabije Jahwe, Pan! Sługom za

ś

moim nadadz

ą

inne imi

ę

” - Iz. 65:12-15.

Wielu

ś

ydów zdaje sobie spraw

ę

,

ż

e te i wiele innych proroctw, które o

ś

wiadczaj

ą

,

ż

e Pan uczyni ich obiektem przekle

ń

stw

i wyszydzania w

ś

ród narodów, mi

ę

dzy które ich rozproszy, stosuj

ą

si

ę

wła

ś

nie do tego długiego okresu czasu, kiedy byli oni

odrzuceni od łaski Bo

ż

ej. Mieli by

ć

wtedy bez proroka i bez kapłana przez wiele dni - bez mo

ż

liwo

ś

ci jakiegokolwiek

porozumiewania si

ę

z Bogiem. Zauwa

ż

aj

ą

c wypełnienie si

ę

tych proroctw wzgl

ę

dem Izraela nie mo

ż

emy zapomina

ć

o

równie silnych

ś

wiadectwach danych od Boga przez proroków,

ż

e ten, który rozproszył Izraela, zbierze ich ponownie: „Oto

nadchodz

ą

dni, mówi Pan, kiedy nie b

ę

dzie si

ę

ju

ż

mówi

ć

: Jako

ż

yje Pan, który wywiódł dzieci Izraela z ziemi Egipskiej,

Page 2 of 4

Biblia a Izrael

2008-04-20

http://www.epifania.pl/biblia-izrael/biblia-izrael_001-03.php

background image

lecz: Jako

ż

yje Pan, który wywiódł dzieci Izraela z ziemi północnej (Rosja - gdzie mieszka prawie połowa

ś

ydów), a tak

ż

e z

krajów, do których ich wygnał; i spowoduj

ę

,

ż

e powróc

ą

do ich ziemi, któr

ą

dałem ich ojcom” - Jer. 16:14-15.

Co wi

ę

cej, jest wyra

ź

nie powiedziane,

ż

e Pan ju

ż

nigdy w przyszło

ś

ci nie rozproszy swojego ludu. Wprost przeciwnie - w

tym czasie zawrze z nim Nowe Przymierze, oferuj

ą

c im lepszego po

ś

rednika ni

ż

Moj

ż

esz - Mesjasza, o którym Moj

ż

esz

napisał: „Proroka takiego jak ja wzbudzi wam Bóg z waszych braci, jego b

ę

dziecie słucha

ć

we wszystkich rzeczach,

cokolwiek by nie powiedział do was. I stanie si

ę

,

ż

e ka

ż

da dusza, która nie b

ę

dzie słucha

ć

(przestrzega

ć

słów) tego

proroka, b

ę

dzie zniszczona spo

ś

ród ludu” - 5 Moj. 18:15,18; Dz. Ap. 3:22-23.

Ka

ż

dy my

ś

l

ą

cy

ś

yd musi zauwa

ż

a

ć

, w jak kompletnym rozproszeniu znalazł si

ę

jego naród i jak beznadziejne jest jego

poło

ż

enie. Izrael nie ma nie tylko króla, brak mu tak

ż

e kapłana. Dewastacja narodowa, wynikła z rozproszenia, jest tak

wielka,

ż

e

ż

aden

ś

yd na

ś

wiecie nie mo

ż

e w sposób pewny stwierdzi

ć

, do jakiego nale

ż

y pokolenia, a co za tym idzie -

ż

aden nie jest w stanie prze

ś

ledzi

ć

swojego pokrewie

ń

stwa z lini

ą

Lewiego i Aaronowych przodków. Poniewa

ż

za

ś

nie

posiadaj

ą

kapłana, nie mog

ą

te

ż

obchodzi

ć

ś

wi

ę

ta, któreby nawet tylko na

ś

ladowało Dzie

ń

Pojednania i jego typowe ofiary

za grzechy. Według zasad ich nauk s

ą

całkowicie odci

ę

ci od społeczno

ś

ci z Bogiem, nie licz

ą

c tego zwi

ą

zku, który opiera

si

ę

na pierwotnej obietnicy, jak

ą

zawarł Bóg z Abrahamem i potwierdził swoj

ą

Bosk

ą

przysi

ę

g

ą

.

Dwójnasób, czyli równoległo

ść

, był przepowiedziany

Je

ś

li jasno zarysowuj

ą

nam si

ę

ju

ż

teraz fakty historii, je

ś

li dostrzegamy,

ż

e Izrael znajdował si

ę

w łasce Bo

ż

ej od

ś

mierci

Jakuba do

ś

mierci Chrystusa, i

ż

e od tamtej pory rozpocz

ą

ł si

ę

upadek tego narodu, oraz

ż

e podobny okres czasu liczony

od

ś

mierci Jezusa doprowadził do odrodzenia si

ę

ż

ydowskich nadziei w 1878 roku n.e., je

ś

li widzimy równie

ż

,

ż

e okres 37 i

1/2 lat upadku ma swoj

ą

analogi

ę

w okresie 37 i 1/2 lat przychodzenia do łaski i pod kierownictwo Bo

ż

e - radujmy si

ę

tym i

wygl

ą

dajmy dalszych wydarze

ń

.

Obecnie natomiast przyjrzyjmy si

ę

proroctwom, które wyra

ź

nie przepowiadały ten dwójnasób, czyli równoległo

ść

mi

ę

dzy

okresem łaski dla Izraela a okresem niełaski.

W proroctwie Jeremiasza, po słowach: „(...) Dlatego wyrzuc

ę

was z tej ziemi do ziemi, której nie znacie ani wy, ani wasi

ojcowie, i tam b

ę

dziecie słu

ż

y

ć

innym bogom (władcom) dniem i noc

ą

, gdzie nie oka

żę

wam łask” - Jer. 16:9-13, czytamy w

wersecie 18: „A najpierw (przed powrotem łask) odpłac

ę

za wasz

ą

nieprawo

ść

i za wasz grzech w dwójnasób” (dosłownie:

dwukrotnie, z hebr. mishneh). Có

ż

mo

ż

e by

ć

prostszego ni

ż

to? Prorok o

ś

wiadcza,

ż

e okres od momentu odsuni

ę

cia

Izraela od wszelkiej łaski do momentu jego powrotu do łaski stanowi

ć

b

ę

dzie powtórzenie - czyli zduplikowanie co do

długo

ś

ci trwania - ich poprzedniej historii, kiedy to posiadali oni łask

ę

Bo

żą

. Wcze

ś

niej wykazali

ś

my ju

ż

ten dwójnasób,

czyli cech

ę

podwójno

ś

ci historii Izraela, dowodz

ą

c,

ż

e punkt zwrotny stanowiło odrzucenie przez

ś

ydów Jezusa jako

Mesjasza, kiedy wołali przeciwko niemu do Piłata: „Krew jego na nas i na dzieci nasze”. Pan „wzi

ą

ł ich za słowo”. Ponie

ś

li

surow

ą

kar

ę

.

Przez cały czas ich serca i umysły były za

ś

lepione uprzedzeniem, wynikaj

ą

cym z czterech głównych powodów:

1. Rozpowszechnianie przez niektórych pogl

ą

du,

ż

e Jezus w swojej osobie był zarówno Ojcem, jak i Synem, zarówno

Wszechmocnym, jak i Mesjaszem. T

ę

ę

dn

ą

nauk

ę

ż

ydowski umysł wła

ś

ciwie odrzuca jako niebiblijn

ą

i nieracjonaln

ą

.

2.

ś

ydzi nie zdawali sobie sprawy, jak wielkim musi by

ć

ich Mesjasz,

ż

eby da

ć

im

ż

ycie wieczne jako istotom ludzkim, a

poprzez nich rozszerzy

ć

t

ę

sam

ą

sposobno

ść

i błogosławie

ń

stwo wzgl

ę

dem innych. Nie u

ś

wiadamiali sobie,

ż

e Mesjasz

musi najpierw umrze

ć

, musi po

ś

wi

ę

ci

ć

swoje ziemskie

ż

ycie, aby móc je da

ć

ź

niej Izraelowi i całemu

ś

wiatu, a sam - w

nagrod

ę

za posłusze

ń

stwo i samoofiar

ę

- zosta

ć

wywy

ż

szonym przez Ojca do niebia

ń

skiego poziomu.

3.

ś

ydzi nie dostrzegali faktu (za co nale

ż

y ich szczególnie gani

ć

),

ż

e Bóg zamierzał wybra

ć

mał

ą

garstk

ę

ludzko

ś

ci, która

uczestniczyłaby z Mesjaszem w Jego chwalebnym dziele błogosławienia Izraela oraz

ś

wiata w zwi

ą

zku z Nowym

Przymierzem, które zostało obiecane

ś

ydom przez Jeremiasza (31:31), a tak

ż

e w innych miejscach. Fakt,

ż

e Mesjasz

b

ę

dzie miał swój Ko

ś

ciół, czyli Ciało istniej

ą

ce z Nim na duchowym poziomie, nie jest nigdzie jasno wspomniany w

pierwotnej obietnicy danej Abrahamowi, chocia

ż

jest sugerowany. W obrazie, jaki Pan przedstawił Abrahamowi: „Twoje

nasienie b

ę

dzie jako gwiazdy niebieskie i jako piasek na brzegu morskim”, gwiazdy przedstawiaj

ą

wy

ż

sze, czyli duchowe,

niebia

ń

skie nasienie Abrahama - Ko

ś

ciół. Zal

ąż

ek tego duchowego nasienia Abrahama został wzi

ę

ty spo

ś

ród

ś

ydów,

reszta za

ś

wybierana jest od tamtej pory z pogan, w ci

ą

gu drugiej cz

ęś

ci „Mishnehu”, czyli do

ś

wiadcze

ń

Izraela.

4. W zamieszanie wprowadził naszych

ż

ydowskich przyjaciół tak

ż

e fakt,

ż

e nie widz

ą

oni ró

ż

nicy pomi

ę

dzy nominalnym

ko

ś

ciołem chrze

ś

cija

ń

skim, licz

ą

cym si

ę

na setki milionów członków, a nielicznymi

ś

wi

ę

tymi, którzy s

ą

niewidoczni dla

ludzkiego wzroku wobec tej wielkiej masy. Ci nieliczni

ś

wi

ę

ci stanowi

ą

Ko

ś

ciół Pierworodnych - pozaobrazowych lewitów i

kapłanów. Nawet dla chrze

ś

cijan ten wybór

ś

wi

ę

tych Wieku Ewangelii jako duchowego nasienia Abrahama jest - jak

o

ś

wiadcza apostoł – „tajemnic

ą

” (Kol. 1:26-27).

Dokładny dzie

ń

zmiany został wskazany

Zauwa

ż

my z kolei Boskie

ś

wiadectwo przekazane przez innego proroka, które wskazuje dokładnie dzie

ń

, w którym

dwójnasób miał swój punkt zwrotny, dzie

ń

, w którym jego pierwsza cz

ęść

, czyli do

ś

wiadczenia Izraela w okresie łaski,

zako

ń

czyła si

ę

, a rozpocz

ą

ł si

ę

drugi etap, czyli okres niełaski dla

ś

ydów. Zanim zacytujemy ten fragment zwró

ć

my uwag

ę

,

ż

e poszczególne proroctwa s

ą

wypowiadane z ró

ż

nych punktów widzenia, daj

ą

c cz

ę

sto wra

ż

enie, jak gdyby prorok

znajdował si

ę

w danym miejscu i czasie. Dla przykładu Jeremiasz mówił z punktu widzenia swoich własnych czasów: Oto

nadchodz

ą

dni, mówi Pan, kiedy uczyni

ą

tak i tak i oddam wam w dwójnasób. Natomiast proroctwo, które za chwil

ę

zacytujemy, jest odmienne. Mianowicie Zachariasz, 9:9-12, w prorockiej wizji ko

ń

ca łaski dla

ś

ydów przyjmuje za punkt

widzenia dokładnie ten dzie

ń

, w którym nast

ą

piło odwrócenie si

ę

dwójnasobu (mishneh). W tym dniu Jezus, wypełniaj

ą

c to

proroctwo, wjechał na o

ś

l

ę

ciu na szczyt Góry Oliwnej i spogl

ą

daj

ą

c stamt

ą

d na Jeruzalem zapłakał nad nim i o

ś

wiadczył:

„Oto wasz dom zostanie wam pusty”.

Przytoczmy na dowód wspomniane proroctwo: „Raduj si

ę

wielce, Córo Syjonu, wołaj rado

ś

nie, Córo Jeruzalemu. Oto Król

twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwyci

ę

ski. Pokorny - jedzie na osiołku, na o

ś

l

ą

tku,

ź

rebi

ę

ciu o

ś

licy. On na proch zetrze

rydwany w Efraimie i konie w Jeruzalem, łuki wojenne strzaska w kawałki, pokój ludom obwie

ś

ci. Władanie swe rozszerzy

od morza do morza, od brzegów Rzeki a

ż

po kra

ń

ce ziemi”. Najpierw jednak na pewien okres czasu usta

ć

miała narodowa

władza

ś

ydów. W wersecie 12 czytamy: „Wró

ć

cie

ż

si

ę

tedy do twierdzy, o wi

ęź

niowie, którzy nadziej

ę

macie!” (BG). Jest to

zaproszenie Mesjasza, skierowane najpierw do

ś

ydów. Przewiduj

ą

c jednak odrzucenie zaproszenia przez ten naród jako

Page 3 of 4

Biblia a Izrael

2008-04-20

http://www.epifania.pl/biblia-izrael/biblia-izrael_001-03.php

background image

cało

ść

, Pan przez proroka dodaje: „O

ś

wiadczam ci dzi

ś

,

ż

e oddam ci drug

ą

cz

ęść

”, albo jak czytamy w powszechnie

stosowanej wersji Biblii: „Dzisiaj o

ś

wiadczam Ci,

ż

e oddam Ci w dwójnasób”.

Zgodnie z tym zasługuj

ą

cy na zaufanie

ż

ydowscy

ś

wiadkowie podaj

ą

w Nowym Testamencie,

ż

e Jezus zaofiarował si

ę

Izraelowi jako ich król i jednocze

ś

nie jako ich baranek na

Ś

wi

ę

to Przej

ś

cia, dziewi

ą

tego dnia pierwszego miesi

ą

ca 33 roku

n.e., pi

ęć

dni przed swoim ukrzy

ż

owaniem, dokładnie w tym samym dniu, kiedy baranek paschalny miał by

ć

zabierany do

domów przez wszystkich tych, którzy pragn

ę

li by

ć

chronieni poprzez pokropienie jego krwi

ą

i chcieli po

ż

ywi

ć

si

ę

jego

ciałem. Nie winimy generalnie Izraela za to,

ż

e nie posiadał odpowiedniego stopnia ducha,

ż

eby dostrzec błogosławion

ą

sposobno

ść

, jaka została mu dana w tym czasie, poniewa

ż

stwierdzamy,

ż

e podobne warunki panowały i panuj

ą

dzisiaj w

całym chrze

ś

cija

ń

stwie. Tylko niewielka liczba

ś

ydów i pogan okazała si

ę

wystarczaj

ą

co

ś

wi

ę

ta, by zosta

ć

członkami

wybieranego nasienia Abrahama czy nawet zrozumie

ć

t

ę

tajemnic

ę

. Niemniej jednak wkrótce, jako członkowie Wielkiego

Mesjasza, maj

ą

c za Głow

ę

uwielbionego Jezusa,

ś

wi

ę

ty, zrodzony z ducha Ko

ś

ciół zacznie spełnia

ć

wzgl

ę

dem Izraela - a

poprzez Izraela wzgl

ę

dem wszystkich narodów - chwalebn

ą

obietnic

ę

Abrahamow

ą

: „W twoim nasieniu b

ę

d

ą

błogosławione wszystkie narody ziemi”.

Otrzymało w dwójnasób

Zwró

ć

my teraz uwag

ę

na trzeci z kolei tekst Pisma

Ś

wi

ę

tego mówi

ą

cy o dwójnasobie Izraela - Iz. 40:1-2. Podczas gdy

Jeremiasz patrzył na t

ę

spraw

ę

jak na odległ

ą

przyszło

ść

, a Zachariasz stał w punkcie zwrotnym, pisz

ą

c dokładnie o tym

dniu, kiedy druga połowa do

ś

wiadcze

ń

Izraela si

ę

rozpocz

ę

ła, to Izajasz przyj

ą

ł jeszcze inny punkt widzenia. W swym

proroctwie znalazł si

ę

na ko

ń

cu dwójnasobu w 1878 r., i z tej perspektywy wołał: „Pocieszcie, pocieszcie mój lud! mówi

wasz Bóg. Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego,

ż

e czas jego słu

ż

by si

ę

sko

ń

czył,

ż

e nieprawo

ść

jego

odpokutowana, bo otrzymało z r

ę

ki Jahwe w dwójnasób (drug

ą

cz

ęść

swoich do

ś

wiadcze

ń

, okres odrzucenia) za wszystkie

swe grzechy”.

Umysł, który nie widzi nic cudownego w tych zbiegach okoliczno

ś

ci, b

ę

dzie bardzo wolno pojmował wszystkie te rzeczy,

które zostały zapisane. Byłoby rzecz

ą

bezu

ż

yteczn

ą

mno

ż

enie takiemu komu

ś

dowodów i nawoływanie go do wiary.

Umiej

ę

tno

ść

doceniania Boskiego Słowa wymaga przede wszystkim wła

ś

ciwego nastawienia i skłonnego do przyj

ę

cia

poucze

ń

umysłu. Ci, którzy nie osi

ą

gn

ę

li jeszcze takiego stanu ducha, musz

ą

nadal czeka

ć

. Je

ż

eli nie mog

ą

przyj

ąć

nauki

okiem, uchem czy wiar

ą

, musz

ą

czeka

ć

, a

ż

czas ucisku, po którym Izrael si

ę

podniesie, zostanie - zgodnie z proroctwami -

zademonstrowany w rzeczywisto

ś

ci. Musz

ą

czeka

ć

, a

ż

to wszystko si

ę

wypełni.

Przedstawienie dowodu, że okres niełaski Izraela całkowicie się zakończy i że od tego czasu zacznie być
ustanawiana ich narodowa organizacja, pozostawiamy do przyszłego artykułu.

<< poprzednii

następny >>


Historia:

Pastor C.T.Russell

,

Biblia a Izrael

, O nas:

kontakt

,

wierzenia

,

zbory

,

aktualności

,

wydarzenia

, Literatura:

Teraźniejsza Prawda

,

Sztandar Biblijny

,

Manna

,

książki

,

Broszury-Ulotki

, Pytania:

Często zadawane pytania

,

Ksiazka

Pytan i Odpowiedzi

, Sklep:

książki

,

Czasopisma

,

Broszury-Ulotki

, Download:

pieśni

,

programy

,

E-book

,

Prenumerata:

zasady

, Zobacz:

Towarzystwo Biblijne

,

Biblia Gdańska

,

Biblia Internetowa

,

Biblia Gdańska -

Starodruk

,

Multimedialny Swiat Biblii

,

Uaktualnienie 03-03-2008, 18:25:27 © 1998-2008 Swiecki Ruch Misyjny "EPIFANIA"

Page 4 of 4

Biblia a Izrael

2008-04-20

http://www.epifania.pl/biblia-izrael/biblia-izrael_001-03.php


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
6 Nowe Przymierze Izraela — napisał Charles Taze Russell
11 Czy Żydzi muszą stać się Chrześcijanami, aby powrócić do Boskiej łaski — napisał Charles Taze Rus
5 Jubileusz odnowy — napisał Charles Taze Russell
2 Nadzieja długo odwlekana teraz odżywa — napisał Charles Taze Russell
12 Czy chrześcijanie i Żydzi powinni dążyć do zjednoczenia — napisał Charles Taze Russell
7 Pascha pierworodnych — napisał Charles Taze Russell
10 Syjonizm to Boskie wezwanie — napisał Charles Taze Russell
8 Naród wybrany jego sabat i jubileusz — napisał Charles Taze Russell
4 Siedem czasów karania Okres 2520 lat — napisał Charles Taze Russell
Biblia a Izrael Charles Taze Russell
Dziecko- teoria R. Russella, ciekawostki ze świata nauki, warto wiedzieć
Fakty społeczne - ćwieczenia1, Studia (europeistyka), nauka o polityce, Teoria polityki, ćwiczenia 1
7 Russel teoria?skrypcji
teoria bledow 2
sroda teoria organizacji i zarzadzania
W10b Teoria Ja tozsamosc
Teoria organizacji i kierowania w adm publ prezentacja czesc o konflikcie i zespolach dw1

więcej podobnych podstron