1
Zastosowania geometryczne całki oznaczonej
(A)
Pole obszararu płaskiego
|P | =
b
Z
a
|f (x)| dx
Założenie: funkcja f (x) jest ciągła dla x ∈ [a, b] .
|P | =
d
Z
c
|f (y)| dy
Założenie: funkcja f (y) jest ciągła dla y ∈ [c, d] .
2
|P | =
b
Z
a
( f (x) − g(x) ) dx
Założenie: funkcje
f (x)
i
g(x)
są ciągłe dla
x ∈ [a, b]
oraz dla każdego
x ∈ [a, b]
f (x) > g(x) .
|P | =
d
Z
c
( f (y) − g(y) ) dy
Założenie: funkcje
f (y)
i
g(y)
są ciągłe dla
y ∈ [c, d]
oraz dla każdego
y ∈ [c, d]
f (y) > g(y) .
Przykład
Oblicz pola obszarów ograniczonych wykresami funkcji:
a)
y = arctg x, y = 1 − e
x
, x = 1
b)
y = ln x, y = −1, y = 1, x = 0
(B)
Krzywa płaska zadana parametrycznie
Definicja
Zbiór punktów płaszczyzny (x, y) ∈ R
2
taki, że
x = x(t)
t ∈ [t
1
, t
2
]
y = y(t)
gdzie
x(t)
i
y(t)
są funkcjami ciągłymi dla
t ∈ [t
1
, t
2
]
nazywamy krzywą płaską daną
parametrycznie.
Punkt (x(t
1
), y(t
1
)) nazywamy początkiem krzywej, punkt (x(t
2
), y(t
2
)) - końcem.
Przykład
3
• Prosta przechodząca przez punkt P (x
0
, y
0
) i równoległa do wektora ~a = [a
1
, a
2
] ma
parametryzację:
x(t) = x
0
+ a
1
t
t ∈ R
y(t) = y
0
+ a
2
t
Jeżeli y ∈ [t
1
, t
2
] , to wzór powyższy przedstawia parametryzację odcinka o początku w
punkcie (x(t
1
), y(t
1
)) i końcu w punkcie (x(t
2
), y(t
2
)) .
• Odcinek o początku w punkcie A(x
A
, y
A
) i końcu w punkcie B(x
B
, y
B
) ma parametryzację:
x(t) = x
A
+ (x
B
− x
A
) t
t ∈ [0, 1]
y(t) = y
A
+ (y
B
− y
A
) t
• Okrąg o środku w punkcie P (x
0
, y
0
) i promieniu R > 0 ma parametryzację:
x(t) = x
0
+ R cos t
t ∈ [0, 2π]
y(t) = y
0
+ R sin t
• Elipsa o równaniu
x
2
a
2
+
y
2
b
2
= 1
ma parametryzację:
x(t) = a cos t
t ∈ [0, 2π]
y(t) = b sin t
(C)
Pole obszaru płaskiego pod krzywą zadaną parametrycznie
|P | =
t
2
Z
t
1
| y(t) · x
0
(t) | dt
Założenie: funkcje x(t) , x
0
(t) i y(t) są ciągłe dla t ∈ [t
1
, t
2
] oraz x
0
(t) i y(t) mają stały
znak.
4
Przykład Oblicz pole obszaru ograniczonego osią OX i krzywą zadaną parametrycznie x(t) =
t e
t
, y(t) = t e
−t
, t ∈ [0, 1] .
Przykład
Wyprowadź wzór na pole elipsy o półosiach a i b .
(D)
Krzywa płaska we współrzędnych biegunowych
Współrzędne biegunowe (r, ϕ) :
x = r cos ϕ
r ∈ [0, +∞)
y = r sin ϕ
ϕ ∈ [0, 2π]
r
2
= x
2
+ y
2
Przykład
Zapisz równania krzywych we współrzędnych biegunowych:
a)
x
2
+ y
2
= R
2
b)
( x
2
+ y
2
)
2
= a
2
( x
2
− y
2
),
a > 0
(E)
Pole obszaru płaskiego pod krzywą zadaną we współrzędnych biegunowych
|P | =
1
2
β
Z
α
r
2
(ϕ) dϕ
5
Założenie: funkcja r(ϕ) jest ciągła i nieujemna dla ϕ ∈ [α, β] .
Przykład
Oblicz pole obszaru ograniczonego krzywą z punktu b) z poprzedniego przykładu.
(F)
Długość łuku wykresu funkcji
|L| =
b
Z
a
q
1 + (f
0
(x))
2
dx
Założenie: funkcje f (x) i f
0
(x) są ciągłe dla x ∈ [a, b] .
Przykład
Oblicz długość łuku wykresu funkcji f (x) =
x
2
4
−
1
2
ln x dla x ∈ [1, e] .
(G)
Długość łuku krzywej zadanej parametrycznie
|L| =
t
2
Z
t
1
q
(x
0
(t))
2
+ (y
0
(t))
2
dt
Założenie: funkcje x(t) , x
0
(t) , y(t) i y
0
(t) są ciągłe dla t ∈ [t
1
, t
2
] .
Przykład
Oblicz długość łuku krzywej zadanej dla t ∈ [−4, −1] parametrycznie:
x(t) =
t
R
−2
cos z
z
dz
y(t) =
3
R
t
sin z
z
dz
6
(H)
Długość łuku krzywej we współrzędnych biegunowych
|L| =
β
Z
α
q
(r(ϕ))
2
+ (r
0
(ϕ))
2
dϕ
Założenie: funkcje r(ϕ) i r
0
(ϕ) są ciągłe dla ϕ ∈ [α, β] .
Przykład
Oblicz długość łuku krzywej o równaniu r(ϕ) = a(1 + cos ϕ) , gdzie a > 0 i
ϕ ∈ [0, 2π] .
(I)
Objętość bryły obrotowej powstałej przez obrót wykresu funkcji dookoła osi 0X
|V | = π
b
Z
a
(f (x))
2
dx
Założenie: funkcja f (x) jest ciągła dla x ∈ [a, b] .
Przykład
Oblicz objętość bryły powstałej przez obrót wykresu funkcji
f (x) =
1
√
x
2
− 3x + 2
dookoła osi 0X dla x ∈ [3, 4] .
7
Przykład Wyprowadź wzór na objętość stożka ściętego, powstałego przez obrót prostej f (x) =
cx dookoła osi 0X dla x ∈ [a, b] , gdzie stałe a, b, c > 0 .
(J)
Objętość bryły obrotowej powstałej przez obrót krzywej zadanej parametrycznie dookoła osi 0X
|V | = π
t
2
Z
t
1
(y(t))
2
· | x
0
(t) | dt
Założenie: funkcje x(t) , x
0
(t) i y(t) są ciągłe dla t ∈ [t
1
, t
2
] oraz x
0
(t) i y(t) mają stały
znak.
Przykład
Oblicz objętość bryły powstałej przez obrót krzywej x(t) =
1
2
t
2
+
1
2
t, y(t) = t
3
dookoła osi 0X dla t ∈ [0, 1]
(K)
Pole powierzchni bocznej bryły obrotowej powstałej przez obrót wykresu funkcji dookoła osi 0X
|S| = 2π
b
Z
a
|f (x)|
q
1 + (f
0
(x))
2
dx
Założenie: funkcje f (x) i f
0
(x) są ciągłe dla x ∈ [a, b] .
Przykład
Wyprowadź wzór na pole powierzchni sfery o promieniu R .
(L)
Pole powierzchni bocznej bryły obrotowej powstałej przez obrót krzywej zadanej parametrycznie
dookoła osi 0X
|S| = 2π
t
2
Z
t
1
|y(t)|
q
(x
0
(t))
2
+ (y
0
(t))
2
dt
Założenie: funkcja x(t), y(t), x
0
(t), y
0
(t) jest ciągła dla t ∈ [t
1
, t
2
] .
Przykład
Oblicz pole powierzchni powstałej przez obrót dookoła osi 0X asteroidy:
x(t) = a cos
3
t
t ∈ [0, 2π]
y(t) = a sin
3
t
Przykład
8
• Oblicz pole obszaru zawartego pomiędzy krzywą f (x) =
1
5
√
(x−3)
2
oraz prostymi x =
3, x = 4, y = 0 .
• Oblicz długość łuku wykresu funkcji:
f (x) = arcsin x +
√
1 − x
2
.
• Oblicz objętość bryły powstałej przez obrót dookoła osi 0X krzywej f (x) = ln x dla
0
6 x 6 1 .
• Oblicz objętość bryły powstałej przez obrót dookoła osi 0X krzywej f (x) = x e
−x
dla
x > 0 .
• Oblicz pole obszaru zawartego pomiędzy krzywą f (x) =
1
1+x
2
a osią 0X.
• Krzywa f (x) =
1
x
, gdzie 1
6 x 6 +∞ obraca się wokół osi 0X. Wykazać następujący
pardoksalny fakt: pole uzyskanej powierzchni obrotowej wynosi +∞ zaś objętość bryły
ograniczonej tą powierzchnią wynosi tylko π .