KULTUROWA
PSYCHOLOGIA
RODZINY
Wykład piąty
Kulturowe wzory ról
małżeńskich
1. Ewolucyjne korzenie podziału ról
płciowych
2. Podział władzy w rodzinie i typy
małżeństw
3. Polskie modele małżeństwa
4. Zderzenie kultur: małżeństwa
mieszane
ad 1. Ewolucyjne korzenie
podziału ról płciowych
• “
Przez większą część naszej przeszłości żyliśmy
w społecznościach, których przeżycie opierało
się na polowaniu na zwierzęta i zbieraniu
pożywienia roślinnego. Mężczyźni obdarzeni
większą siłą, wytrzymałością, tendencją do
włóczęgi, zajmowali się polowaniem. Kobiety
zbierały orzechy, ziarno i to wszystko, co da się
wygrzebać z ziemi. Podział ten był sensowny,
ponieważ kobieta pozostawała bliżej domu i
mogła karmić piersią dzieci, które u ludzi są
wyjątkowo zależne od matek
".
Moir & Jessel (1989)
ad 1. Ewolucyjne korzenie
podziału ról płciowych
• Motyw “naturalnej" predyspozycji kobiet do opieki i
wychowywania dzieci jest dość głęboko zakorzeniony
we współczesnym myśleniu o różnicach miedzy płciami.
Jednak Joseph Pleck (1987, za: Brach Czaina, 1997)
przedstawiając historię ojcostwa w USA stwierdza, że
w XVIII wieku wychowaniem dzieci, tak chłopców, jak i
dziewcząt zajmowali się ojcowie.
• Panowało przeświadczenie, że matki nie mogą
zajmować się dziećmi ponieważ “konstytucjonalnie są
niezrównoważone, nie kierują się rozumem tylko
emocjami, są naturami słabymi skłonnymi do grzechu".
Ojcowie, pracujący w tamtych czasach we własnym
gospodarstwie lub warsztacie rzemieślniczym, nadawali
się do tego znakomicie.
Teoria pługa
• “W dziejach człowieka chyba żadne inne
narzędzie nie spowodowało takiego spustoszenia
w relacjach między mężczyznami i kobietami i
nie zrodziło tak głębokich przemian we
wzorcach seksu i miłości. W kulturach, gdzie
ziemię uprawia się za pomocą motyki, prace
polowe wykonują kobiety i cieszą się
poważaniem i bogactwem.
• Kiedy jednak pojawia się pług, którego obsługa
wymaga znacznie większej siły - większość prac
rolniczych zaczynają wykonywac mężczyźni.
Niedługo po wprowadzeniu pługa w
społecznościach rolniczych [...] kobiety zaczęto
uważać za gorsze od mężczyzn".
Helen Fisher (1992)
ad 1. Ewolucyjne korzenie
podziału ról płciowych
• Pierwsze pisane świadectwa dyskryminacji kobiet w
społecznościach rolniczych znajdujemy w kodeksach
prawnych Mezopotamii, które pochodzą z roku mniej
więcej 1100 p.n.e.
• Kobieta jest tam określana jako rodzaj domowego
sprzętu, do produkowania dzieci. Jeden z kodeksów
postanawia, że żonę za cudzołóstwo można karać
śmiercią, podczas gdy mężowi wolno było utrzymywać
stosunki pozamałżeńskie, jeśli tylko nie naruszał przy
tym prawa własności innego mężczyzny.
• W małżeństwie chodziło przede wszystkim o
prokreację, jeśli więc kobieta nie rodziła dzieci można
ją było opuścić.
Whyte (1978)
ad 1. Ewolucyjne korzenie
podziału ról płciowych
• Do przyczyn ograniczenia społecznych i
seksualnych praw kobiety, trzeba doliczyć
jeszcze jedną: wojnę.
• Wioski rozrastały się, coraz gęstsze było
zaludnienie, a jednym z kluczowych zadań
stawała się obrona stanu posiadania. Ogromnie
wzrastało znaczenie wojowników, a wszędzie
tam gdzie trzeba walczyć z nieprzyjaciółmi,
mężczyźni narzucają swoją władzę kobietom.
• Carneiro (1991)
ad 1. Ewolucyjne korzenie
podziału ról płciowych
• “Mężczyzna jest odważniejszy, bardziej
wojowniczy i energiczny niz kobieta i ma
umysł bardziej odkrywczy - pisał w roku 1871
Karol Darwin - Kobieta jak się wydaje - różni
się od mężczyzny usposobieniem psychicznym,
głównie swą większą czułością i mniejszym
egoizmem".
• “Śmiało można powiedzieć, że wiele cech
osobowości, jeśli nie wszystkie, które
nazywamy męskimi i kobiecymi, są równie
mało związane z płcią, jak ubranie, chód i
fryzura, które pewna społeczność w pewnym
czasie narzuca każdej płci" - pisała w roku
1935 - Margaret Mead
2. Podział władzy w rodzinie i typy
małżeństw
• Zdaniem Peplau (za Duch, 2002)
małżeństwa różnią się od siebie pozycją
na dwóch wymiarach:
1. władzy czyli stopniem dominacji
jednego z małżonków;
2. specjalizacją ról w małżeństwie czyli
stopniem, w jakim dane role sprzężone z
określoną płcią
2. Podział władzy w rodzinie i typy
małżeństw
• Posługując się tymi wymiarami Peplau dokonała
podziału małżeństw na trzy grupy:
• 1. małżeństwa tradycyjne (władza w rękach
mężczyzn, wyraźna specjalizacja ról: mężczyzna
pracuje, kobieta zajmuje się domem) ;
2. małżeństwa współczesne (dominacja mężczyzny nie
jest oczywista, choć faktycznie dominuje on w
małżeństwie, mężczyzna i kobieta częściowo dzielą
się rolami, choć pozostaje sfery zajęć typowo
kobiecych i typowo męskich);
3. małżeństwa egalitarne (żadna ze stron nie
dominuje, role nie są wyspecjalizowane, lecz
zamienne)
Orientacja prorodzinna: „Kobiety pracują
zawodowo, ale większość z nich wolałaby
prowadzić dom i wychowywać dzieci” Odpowiedzi
na TAK (ISSP,1994)
Orientacja zawodowa: „Praca zawodowa jest
dla kobiety najlepszym sposobem aby być
niezależną”
Odpowiedzi na TAK (ISSP,1994)
2. Podział władzy w rodzinie i typy
małżeństw
• Zgodnie z wynikami sondażu (ISSP, 1994):
1.) największe poparcie dla „orientacji
zawodowej” kobiet i najmniejsze dla
„orientacji prorodzinnej” występuje w
wysoko rozwiniętych krajach Zachodu
niezależnie od ich umiejscowienia na skali
MAS Hofstede (2000);
2.) najmniejsze poparcie dla orientacji
zawodowej i największe dla tradycyjnej,
prorodzinnej w krajach post-
komunistycznych i na Dalekim Wschodzie
2. Podział władzy w rodzinie i typy
małżeństw
• Poparcie dla pracy zawodowej
kobiet i nie utożsamianie ich
życiowej misji z rolą pani domu
wydaje się jednak mieć niewielki
wpływ na podział prac domowych.
Kto robi pranie?
Kto robi zakupy
?
Kto wykonuje drobne naprawy
domowe?
2. Podział władzy w rodzinie i typy
małżeństw
• Na całym świecie mężczyźni wydają się stosować te
same strategie, aby obronić się przed
wykonywaniem prac domowych (Mainardi, 1982).
Mówią: Nie mam nic przeciwko podziałowi prac
domowych, ale...
1) ...każde z nas powinno robić to, co robi najlepiej;
2) ... musisz mi pokazać, jak co robić;
3) ... każesz mi to wykonywać pod swoje dyktando!;
4) ... nienawidzę tego bardziej niż ty!
3. Polskie modele małżeństwa
• Jeśli chodzi o poparcie dla orientacji
prorodzinnej kobiet Polska (35,4% poparcia
wśród kobiet i 39,5% wśród mężczyzn) jest
najbardziej podobna do:
- Irlandii (K-35,6%, M-35,4%)
- Japonii (K-33,6%, M-29,9%)
• Jeśli chodzi o poparcie orientacji zawodowej
(polskie kobiety 18,9%, mężczyźni - 9,8%)
Polska
jest najbardziej podobna do:
- Bułgarii (K-19,5%, M-10,3%)
- Japonii (K-21,4%, M-15,0%)
3. Polskie modele małżeństwa
• Specyfiką Polski i innych krajów post-
komunistycznych jest to, że wysoka
aktywność zawodowa nie stanowi efektu
emancypacji kobiet, lecz konieczności
ekonomicznej
• Tym niemniej aż 69% polskich mężatek
twierdzi, że mężczyzna bardziej niż kobieta
odpowiedzialny jest za byt rodziny,
• Wynika stąd, że kobieta nie powinna
traktować swojej kariery jako ważniejszej
niż kariera męża i nie ma prawa unikać
obowiązków domowych (Duch, 2002)
3. Polskie modele małżeństwa
• Nie oznacza to, że polskie kobiety uwielbiają
prace domowe i nie lubią pracować zawodowo:
• Z badań Danuty Duch (1989) wynika, że:
• pełną przyjemność z prac domowych czerpie
tylko 16% polskich mężatek
• pełną przyjemność z pracy zawodowej
deklaruje natomiast 36% kobiet (trochę więcej
niż wynosi odsetek zadowolonych z pracy
mężczyzn: 33%)
3. Polskie modele małżeństwa
• W ostatnich latach zmieniają się preferencje
Polaków jeśli chodzi o idealny model rodziny
(por. Fuszara, 2002):
• Które z podanych sposobów funkcjonowania
rodziny uważa Pan(i) za najlepszy?
1994
2000
________________________________________
Model partnerski
35%
44%
Model tradycyjny
42%
29%
3. Polskie modele małżeństwa
• Polki i Polacy różnią się jednak wizjami
idealnego związku:
• Dla większości mężczyzn ulubionym modelem
jest ciągle (por. Duch, 2002) związek, w
którym mężczyzna pracuje, a kobieta zajmuje
się domem (czyli model tradycyjny),
• Dla większości kobiet zaś ideałem jest
związek partnerski, w którym oboje
małżonkowie jednakową ilość czasu
poświęcają na pracę zawodową i oboje
jednakowo angażują się w dom i opiekę nad
dziećmi
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Małżeństwo mieszane zawsze niesie ze
sobą problemy związane z komunikacją,
a często także z komplementarnością
ról.
• Najtrudniej gdy małżonkowie pochodzą
z kręgów, gdzie pomysły na temat
powinności żony i męża w rodzinie są
całkowicie odmienne.
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Liczba międzykulturowych małżeństw
mieszanych w Polsce nie jest wielka, szacuje
się, że przypadki te stanowią ok.3%
wszystkich zawieranych związków (por.
Jodłowska, 2001).
• Jeśli chodzi o kandydatów na męża w latach
90. przodowali Niemcy, wśród kandydatek na
żony – kobiety z byłego ZSRR.
• Podobnie jak w innych krajach, liczba
rozwodów w małżeństwach mieszanych w
Polsce jest znacznie wyższa niż w
małżeństwach homogenicznych kulturowo.
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Jak pisze Jodłowska (2001) w większości
przypadków małżeństw mieszanych można
mówić o konflikcie jeszcze przed zawarciem
związku małżeńskiego. Chodzi o reakcje
rodziców na wiadomość o podjęciu decyzji ślubu
z osobą odmiennej narodowości czy wyznania.
• Z jednej strony źródłami tych reakcji są
negatywne wyobrażenia o innej kulturze, z
drugiej obawa o utratę kontaktu z dzieckiem.
• Po zawarciu związku konflikty dotyczą przede
wszystkim sposobu pojmowania ról płciowych i
małżeńskich. Drażliwa jest także kwestia
planowania oraz wychowania dzieci (szczególnie
kiedy małżonkowie różnią się wyznaniem).
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Polka zamężna z Algierczykiem: „Mój mąż nie
mógł zrozumieć, że mówię sąsiadom „Dzień
dobry”, że w czasie rozmowy z mężczyznami
utrzymuje kontakt wzrokowy, że na ulicy inni
mężczyźni patrzą na mnie. Nie powinno się
patrzeć na mężczyzn, nawet na sąsiadów, powinno
się udawać, że się ich nie widzi [...] Do dzisiaj robi
mi nieprzyjemne uwagi, gdy zdarza się, że jacyś
mężczyźni w towarzystwie uśmiechają się do
mnie”.
• Nigeryjczyk ożeniony z Polką: „U nas rzadko się
zdarza, by kobieta publicznie krytykowała męża.
Tu to jest nagminne [...] Jak żona na męża krzyczy,
chce o wszystkim decydować i mężczyzna nie
może mieć swojego zdania, to jego duma zostaje
poniżona”.
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
•
Kirsten Refsing (1998) przeanalizowała trudności
za jakimi zmagają się małżeństwa duńsko-
japońskie, w zależności od tego czy pobiera się
Duńczyk z Japonką, czy Dunka z Japończykiem.
•
Kobieta japońska identyfikuje się przede
wszystkim z rolą matki i żony. Atrybutami idealnej
żony są:
•
łagodność (yasashisa),
•
stoicyzm (gaman)
•
oraz oddanie dla innych (omoiyari).
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Tymczasem kobiety duńskie mają
przeświadczenie, że role płciowe są całkowicie
wymienne, a jedyną rzeczą która różni kobietę od
mężczyzny jest fakt, że potrafi ona rodzić dzieci.
• W przeciwieństwie do Japonek większość kobiet
duńskich pracuje, a największymi wartościami są
niezależność i samorealizacja.
• “Najtrudniejszą rzeczą, do jakiej musiałam
przyzwyczaić się w Japonii była pozycja kobiety w
społeczeństwie. Nie byłam np. w stanie znieść
tego, że w rodzinie mojego męża, kobiety nie
siadały do stołu razem z mężczyznami".
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Japoński mężczyzna wychowany jest w
przeświadczeniu, że rolą męża jest troska o
zapewnienie rodzinie finansowego
zabezpieczenia. Praca i rozwój siły duchowej
(seishin) to ideały męskości.
• Obowiązki domowe należą do kobiety i nie są
one godne mężczyzny
• „Myślę, że kobiety japońskie wiedzą więcej o
tym, co to znaczy być kobietą. Dunki są bardziej
niezależne. Wymagają aby mąż wykonywał
połowę prac domowych. Co to za małżeństwo?
Ja nigdy nie miałem takich problemów!"
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• Refsing (1998) podaje, że na 60 małżeństw
zawartych między Duńczykami a
Japonkami między 1979 a 1993 r. , 36
zakończyło się rozwodami. To odsetek
(60%) zbliżony do średniego poziomu
rozwodów w Danii.
• Jednak na 34 małżeństwa zawarte między
Dunkami a Japończykami, ocalało tylko
jedno... To daje 97% odsetek rozwodów w
tej grupie!
ad 4. Zderzenie kultur:
małżeństwa mieszane
• “Jesteśmy z dwóch zupełnie różnych
światów, ale łączy nas to, co w
małżeństwie najważniejsze – gotowość
do kompromisu.
I jeszcze pragnienie, by uczyć się jak
najwięcej o tej drugiej osobie i innym
kraju, bo przecież poznać to
zrozumieć".