ATAK NIEMIEC
NA ZSRR
ORAZ DZIAŁANIA
WOJENNE DO 1944 ROKU
Przyczyny konfliktu
Niemiec z ZSRR(1941-43)
Po klęsce Francji w roku 1940 wzrosło znaczenie
Niemiec skąd też państwo to rosło w siłę, a tym
samym wywoływało zagrożenie w stosunku do Rosji
Radzieckiej
Zerwanie paktu o nieagresji
Obawy ZSRR były częściowo usypiane przez własną
przesadną ocenę możliwości bojowych Armii
Czerwonej
Hitler stając na czele swojej armii miał na celu
pozyskanie surowców, których ZSRR miał pod
dostatkiem
Operacja Barbarossa
Nazwa „Barbarossa” wywodzi się
od przydomku cesarza rzymsko-
niemieckiego Fryderyka I
Barbarossy.
Pierwotny plan przewidywał atak 15
maja 1941, ale z powodu obalenia
proniemieckiego rządu księcia
Pawła Hitler musiał interweniować
na Bałkanach, w Jugosławi, a także
Grecji Przełożono więc atak na 22
czerwca 1941 roku.
Plan ataku był przygotowany i
podpisany przez Adolfa Hitlera już
18 grudnia 1940. Była to
największa i najważniejsza
operacja niemiecka w czasie
wojny, której porażka zdecydowała
ostatecznie o niemieckiej
przegranej w całej wojnie.
Operacja "Barbarossa" miał opierać się
na blitzkriegu (wojna błyskawiczna)
Plan zakładał uderzenie w 3
kierunkach: Armia Północ na Leningrad,
Armia Środek na Moskwę, Armia
Południe na Kijów i Odessę.
Przeprowadzona przez Stalina pod koniec
lat 30 czystka w kadrze dowódczej
spowodowała, iż brakowało dobrze
wyszkolonych oficerów. Dlatego Rosja nie
była odpowiednio przygotowana na atak
Niemiec . Ponad to przywódca radziecki
był przekonany, że nie nastąpi atak ze
strony Niemiec, ponieważ trwały
rokowania związane z przystąpienie ZSRR
do paktu Niemcy, Rosja i Japonia
Fryderyk I Barbarossa
Siły zbrojne III Rzeszy
Siły zbrojne ZSRR
153 dywizje
3500 czołgów
5000 samolotów
4 000 000 żołnierzy
1800 czołgów
1510 nowoczesnych
samolotów
2 700 000 żołnierzy Armii
Czerwonej
PzKpfw V Panther
(Pantera)
T-34
PzKpfw VI Tiger II (Tygrys
Królewski)
PzKpfw VI Tiger
(Tygrys)
Atak na Leningrad
22 czerwca 1941roku nastąpił pierwszy etap wojny,
który niósł ze sobą wiele zwycięstw Niemców. ZSRR
podejmowało dużo chaotycznych działań, które z
dnia na dzień przybliżały państwo do klęski.
W planach Niemiec było uderzanie w obiekty
wojskowe, lotniska i bazy.
ZSRR straciło 1200 samolotów, a armia została
rozbita
We wrześniu front niemiecki dotarł do Leningradu
Miasto zastało oblężone, a jego obrona trwała
900dni, kosztowała ona życie ok. miliona ludności
cywilnej.
Radzieckie działa przeciw
lotnicze w Leningradzie.
(1.01.1941r.)
Radzieccy żołnierze
należący do oddziałów
Frontu Leningradzkiego
(1.11.1941)
Pielęgniarki pomagają rannym ludziom
podczas niemieckiego bombardowania
Leningradu (10.09.1941)
Atak na Moskwę
15.11.1941r. rozpoczęła się obrona stolicy,
Niemiecki plan zakładał, że wojna skończy się przed
nadejściem zimy - Wojna Błyskawiczna. Przedłużające
się działania nad przed polach Moskwy sprawiły, iż
nieprzygotowana armia Niemiecka musiała stawić czoła
trudnym warunkom klimatycznym.
Międzyczasie Hitler zadecydował o zmianie kierunku
marszu armii centralnej od Moskwy w kierunku
południowym, aby wspomóc armią południową w podboju
Ukrainy. Podejście pod stolicę zostało więc opóźnione,
przez co sowieci, wspierani przez zimę, zdążyli
zorganizować opór – ogłoszono Wielką Wojnę
Ojczyźnianą, obrona okazała się skuteczniejsza, niż
przewidywali Niemcy. Do krwawych walk doszło pod
Smoleńskiem, na drodze do Moskwy, a także pod
Kijowem.
Problemem okazało się też niemieckie zaopatrzenie, które
łatwo było odcinane przez partyzantów. Sowieci stosowali
ponadto taktykę „spalonej ziemi”, uniemożliwiając
Niemcom korzystanie z żywności, benzyny i budynków
pochodzącej z podbijanych terenów.
Bitwa stalingradzka
• Jedna z największych bitew II wojny
światowej, tocząca się w okresie od 14
września1942 do 2 lutego 1943 roku.
• Celem Niemców było zdobycie miasta
Stalingrad
• Generał Wasilij Czujkow (mianowany
przez Stalina) zaproponował plan
okrążenia i zniszczenia wojsk
niemieckich zgrupowanych w okolicach
Stalingradu.
• Bitwa zakończyła się klęską Niemców i
olbrzymimi stratami po obu stronach.
Bitwa na Łuku Kurskim
• Bitwa rozegrana w dniach 4
lipca – 23 sierpnia 1943
roku pomiędzy
siłami niemieckimi
a radzieckimi
• Powszechnie uważana za
największą bitwę
pancerną drugiej wojny
światowej.
• Zakończyła się przegraną
Niemców i przejściem Armii
Czerwonej do kontrofensywy,
dzięki której
wyzwolono Orzeł i Biełgorod (
5 sierpnia), a
następnie Charków (23
sierpnia).
Rezultat końcowy, porażka Niemiec
Przyczynami porażki Niemiec było złe zaplanowanie
operacji. Jej cele były od samego początku nierealne.
Szacuje się, że nawet gdyby Niemcy osiągnęli swój plan,
dochodząc do linii Archangielsk-Wołga, nie pozbyliby się
oporu sowieckiego. Związek Radziecki posiadał bowiem
jeszcze spore rezerwy zaopatrzenia i bazę przemysłową
na Uralu i Syberii, umożliwiające kontynuowanie wojny.
Zawiodło też przygotowanie żołnierzy niemieckich,
którzy byli niegotowi na srogą zimę. Zdarzało się nawet, że
stosowali cenną benzynę jako opał. Niemożliwe było
korzystanie z kolei ze względu na inny rozstaw torów
stosowany na wschodzie. Długie, wolno poruszające się
konwoje pojazdów niemieckich były ponadto
idealnym celem do ataków partyzanckich.
Straty obu stron państw sięgnęły milionów osób, zarówno
wojskowych, jak i ludności cywilnej.
Prezentacje
wykonały:
xxx