00:02:15:Coś tu nie gra.
00:02:22:Kto to?
00:02:23:To mój mąż!
00:02:36:Co się dzieje?
00:02:39:Tyle lat prowadzimy razem handel.
00:02:41:Tenzin, pozwalasz by ktoś| podważał moja uczciwość?
00:02:46:Teraz możesz już płakać synku.
00:02:55:Lepiej zacznij juz budować nowy spichlerz.
00:02:57:Od dzisiaj będziesz potrzebował dużo więcej| miejsca na przechowywanie żywności!
00:03:17:Tashi, byliśmy zadowoleni z tego układu,| jaki był.
00:03:22:Musisz mu to odsprzedać.
00:03:24:Żaden inny kupiec nie przyjeżdża | do tej doliny!
00:03:27:Pozwól mi zawieść zbiory do miasta!|Wtedy sprzedam wszystko.
00:03:31:To da kupcowi Dawie niezłą nauczkę!
00:03:40:Dlaczego sądzisz, że miastowi| będą od nas kupować?
00:04:25:Co to jest?
00:04:27:To na podróż.
00:05:18:Jeden bilet, pięć rupii.
00:05:22:Dwa bilety, dziesięć.
00:06:26:A widzisz pieniędzy jest tyle,|że nie możesz ich pomieścić!
00:06:35:To niewiarygodne!|Ponad dwa razy tyle niż płacił nam Dawa!
00:07:04:Wiesz co?
00:07:07:Teraz banknoty|mieszczą się w moim portfelu!
00:07:34:Twój ojciec pojechał z Tashim.
00:07:36:Wiem.
00:07:44:Nie rozumiesz tego?!
00:07:47:Po co zmieniać tradycję?
00:07:50:Dawa odkupował od wszystkich zbiory od lat!
00:07:53:Nie jest bezpiecznie| zadrzeć z kimś takim.
00:07:59:Jamayang. Sprowadź moją matkę!
00:08:04:Szybko!
00:08:46:A któż to może być?
00:08:50:To ja!
00:08:54:Widzę, że byliście w mieście?
00:08:56:Pracowaliśmy.
00:08:58:Taaaak... właśnie widzę.
00:08:59:Ukrywacie ziarno?
00:09:02:To nic trudnego.|Trudniej wam będzie ukryć się przede mną!
00:09:05:Lepiej to sobie zapamiętajcie.
00:09:09:Co ci mówiłem?
00:09:12:Ten chłopak rujnuje całą dolinę!
00:09:16:Spójrz tylko na siebie!
00:09:18:Gnojki.
00:09:33:Pospieszcie się! Pema zaczęła rodzić!
00:09:41:Wejść mogą tylko kobiety!
00:09:55:Widzę, że...|na świat przyszła wspaniała dusza!
00:10:56:Jaki śliczny chłopak!|Wielki duch zamieszka z pewnością w jego ciele.
00:11:01:Zamierzasz zostać lamą maluszku?
00:11:51:Teraz kolej Sujaty.
00:11:53:Nie!
00:11:55:Zatrzymaj pieniądze!
00:11:56:Po prostu przyjeżdżaj tu jeszcze!
00:11:59:Pema wie co robi.|To ona mi płaci zanim przyjedziecie.
00:12:03:A od kiedy tak jest?
00:12:06:Mam dziewiętnaście lat...
00:12:10:Reszty sam się domyśl!
00:12:47:Twoje pieniądze!
00:12:50:Szczęśliwej podróży.
00:12:53:Do zobaczenia w przyszłym roku!
00:14:26:Karma, bardzo dobrze.
00:14:46:To drewno jest takie ciężkie...
00:14:52:To dlatego, że ciągle je nosisz!
00:15:14:Co jest w śrosku, tato?
00:15:16:- Mięso.|- A z czego to mięso?
00:15:19:Z kozy.
00:15:21:Czy musiałeś zabić kozę,|by wziąć to mięso?
00:15:23:Oczywiście.
00:15:25:Ale mama mówi, żeby nie zabijać|żadnych stworzeń,
00:15:27:Nawet robaków!
00:15:29:Nie musieliśmy zabijać tej kozy.|Ktoś to zrobił za nas.
00:15:40:Dlaczego nie zabiliśmy jej sami, tato?
00:15:46:Przestań rozmawiać i jedz, Karma.
00:15:54:Stój! Załóż coś ciepłego.
00:15:56:Puść go.
00:15:57:Ale na zewnątrz jest straszny mróz!
00:16:00:Niech się sam o tym przekona.
00:16:04:Ależ zimno!
00:16:29:A widzisz,|mówiliśmy ci, że jest straszny mróz.
00:19:10:Wszystko w porządku?
00:19:15:To tylko... wędrujący robotnicy.
00:19:18:Może nie potrzebujemy ich aż tylu.
00:19:22:Czasami zastanawiam się czy potrzebujemy| aż tylu pracowników.
00:19:26:Kosztuje to nas sporo pieniędzy!
00:19:30:Powiedzcie mi teraz...
00:19:34:co stanie się z tym patykiem.
00:19:39:Utonie!
00:19:43:A jednak nie.
00:19:53:Może utknie...
00:19:56:pomiędzy kamieniami!
00:19:59:A jednak nie utknął.
00:20:00:Naprawdę nie potrzebujemy, | aż tylu robotników.
00:20:05:Dlaczego raptem masz coś...
00:20:07:przeciwko tym ludziom?
00:20:12:Zostanie w wodzie i zgnije!
00:20:14:Nie.
00:20:17:Wciągnie go wir wodny...
00:20:19:...albo spadnie z wodospadu...
00:20:21:i złamie się.
00:20:24:Przypuśćmy jednak, że tak się nie stanie.
00:20:28:Co wtedy?
00:20:33:Poddajecie się?
00:20:39:Odpowiedź jest prosta.
00:20:41:Patyk dotrze do morza!
00:20:43:Wszyscy jesteśmy jak ten patyk.
00:20:50:A świat jest jak rzeka.
00:21:08:Jamayang, gratulacje!
00:21:10:Słyszałęm, iż wkrótce się żenisz.
00:21:17:A przy okazji...
00:21:21:zabieramy nasze zbiory...
00:21:23:do miasta.
00:21:25:Nie chcesz się do nas przyłączyć?
00:21:30:Sprzedaję ziarno tylko dla Dawy,|jak czynił to od lat mój ojciec.
00:21:33:Przemyśl to,
00:21:35:Dobrze wiesz, że Dawa cię oszukuje.
00:21:38:Po tylu latach...
00:21:41:nadal nie masz pojęcia|jak to się tutaj odbywa,
00:21:43:nieprawdaż?
00:22:09:Jesteśmy z powrotem! Patrzcie co mam!
00:22:24:Apa!| Co robiłeś gdy byłęś chłopcem?
00:22:30:Tata zawsze robił sobie zabawki sam.
00:22:34:Idź już!
00:23:17:Jamayang,
00:23:19:proszę, już go nie potrzebujesz.
00:23:21:Przestań!
00:23:32:Sam nawet nie wiem,|po co zawracam sobie głowę tą doliną.
00:23:39:Jamayang, niech sobie idzie. Posłuchaj...
00:23:41:Przygotujcie się na to, | że sami będziecie jeść tylko swoje zbiory!
00:23:43:Lepiej w to uwierzcie!
00:23:46:Możesz to sprzedać w mieście z nami.
00:23:49:To najlepszy sposób. | Przepędziłeś kupca!
00:23:56:Wszystko czego się dotkniesz,|obraca się w ruinę!
00:23:59:Dawa!
00:24:02:Jamayang to narwaniec.
00:24:04:Po ślubie uspokoi się.|Pozwól mu...
00:24:09:chodzić własnymi drogami.
00:24:31:Mamo!
00:24:33:Karma, nie wchodź proszę.
00:24:36:Karma, teraz możesz wejść.
00:26:19:Co się z nim dzieje?
00:26:20:Nie powinniśmy się przy nim kochać!
00:28:49:Ojciec mówił, że udało się| ocalić ponad połowę zbiorów.
00:28:52:Wszyscy przyszli by nam pomóc.
00:28:57:Cała dolina.
00:29:12:To ty, przyznajesz się?
00:29:16:Dlaczego miałbym to robić?|Oszalałeś.
00:29:18:Nie zrobiłem tego.
00:29:19:A więc kto?| Kto?
00:29:21:Zgadnij!
00:31:49:Ty głupcze,
00:31:53:lepiej popytaj swoich sąsiadów.
00:31:56:Myślisz, że to ja podpaliłem pole?
00:32:01:Tutaj nikt nie robi takich rzeczy.
00:32:03:Dorośnij!
00:32:12:Bardzo dziękuję za tak liczne przybycie.
00:32:16:Może jeszcze zostaniecie na obiad, co?!
00:33:46:Czy na pewno dasz sobie radę | z prowadzeniem interesów w mieście?
00:33:50:Jestem już mężczyzną!
00:33:56:To na podróż.
00:34:24:- Czy jest Pena?|- Nie.
00:34:26:Wyjeżdżamy...
00:34:29:Czy mogę dostać moje pieniądze?
00:34:32:W porządku.
00:34:52:Ile masz lat?
00:34:56:Pytałeś mnie o to w ubiegłym roku.
00:36:23:Ostrożnie, żeby się nie złamało.
00:37:40:- Słyszałem coś!|- Nie ruszaj się!
00:38:10:Pospiesz się! Pema wraca!
00:38:17:Moje sari, podarłeś je!
00:38:20:Musisz już iść.
00:38:23:Pospiesz się! Wyjdź.
00:38:25:Co tu jeszcze robisz?|Pema już tu jest.
00:38:30:Uspokój się.
00:38:31:Dlaczego tak się martwisz?|Powiedziała mi, że do tego dojdzie.
00:39:07:Spójrz tato, kucyk, zupełnie taki jak twój!|Sam go zrobiłem,.
00:39:12:To świetnie.
00:39:18:To dla ciebie.
00:39:21:Bardzo ładne. Dziękuję.
00:39:23:Nie zamierzasz...
00:39:24:Później, muszę coś załatwić.
00:39:27:...przymierzyć?
00:40:38:Tashi!
00:40:40:Sonam!
00:40:59:Chodzi o Apo?
00:41:04:Apo wiedział kiedy nadszedł ten czas,
00:41:12:udał się wtedy na przygotowania do świętej groty.
00:41:19:Poprosił mnie bym mu towarzyszył.
00:41:26:WMedytowaliśmy obaj|dopóki...
00:41:33:...nie poprosił mnie...
00:41:38:...bym ci to przekazał.
00:42:02:Zdałem sobie sprawę, ze moja misja nie dobiegła końca,
00:42:08:będę więc musiał powrócić do Samsary.
00:42:16:Wiem też, że jeszcze się spotkamy.
00:42:23:Może wtedy...
00:42:27:...będziesz mógł powiedzieć mi,|co jest ważniejsze:
00:42:31:zapokoić tysiąc pragnień|czy oprzeć się pokusie jednego.
00:42:36:Twój przyjaciel, Apo.
00:44:02:Wiele słyszałam o...
00:44:05:przygotowywanych weselach w dolinie!
00:44:08:Ale dla dobra twojego małżeństwa,|nie powinnam być tutaj...
00:44:11:Nie mogę też opuścić farmy.
00:44:18:Czuję się dziwnie, wiedząc iż...
00:44:25:...nie wróce tu w przyszłym roku.
00:44:31:Uważaj na siebie.
00:50:43:Yashodhara...
00:50:52:Znasz to imię?
00:50:55:Prince Siddhartha, Gautama,|Shakyamuni, Buddha...
00:51:01:Te imiona znają wszyscy...
00:51:04:ale "Yashodhara"?
00:51:20:Yashodhara poślubiła Siddharthe.
00:51:25:Kochała go szczerze.
00:51:29:Pewnej nocy, Siddhartha porzucił ją...
00:51:34:i swojego syna, Rahula,
00:51:38:by szukać Oświecenia|i stać się buddą.
00:51:48:Odchodząc nie powiedział im nawet słowa.
00:51:58:Yashodhara okazywała współczucie...
00:52:00:...chorym i cierpiącym,
00:52:03:na długo przedtem, nim Siddhartha|w ogóle poznał co to cierpienie!
00:52:16:A może to właśnie jej zawdzięczał swoje Oświecenie?
00:52:22:Pema...
00:52:34:Być może Yashodhara sama chciała opuścić| Siddharthe i Rahula.
00:52:48:Skąd możesz wiedzieć, czy...
00:52:53:Yashodhara nie padła ofiarą gniewu,
00:52:56:samotności...zgorzknienia...
00:53:01:po odejściu Siddarthy?
00:53:16:Czy ktokolwiek o niej pomyślał?
00:53:37:Co musiała odpowiedzieć, gdy Rahul, jej syn...
00:53:42:...zadał jej odwieczne pytanie:
00:53:46:"Gdzie jest mój ojciec?"
00:53:49:Co musiała mu odpowiedzieć?
00:54:07:Czy matka mogłaby| opuścić własne dziecko...
00:54:09:...w środku nocy?
00:54:12:Tylko mężczyzna mógłby zrobić coś takiego.
00:54:18:Tashi... tylko mężczyzna.
00:54:29:Yashodhara nie miała innego wyboru,
00:54:34:jak tylko wieść życie, pełne wyrzeczeń.
00:54:43:Obcięła więc swoje włosy
00:54:47:i żyła jak asceta.
00:55:16:Oh Tashi...
00:55:19:Jeśli twoje myśli dotyczące religii|są tak samo intensywne
00:55:24:jak miłość i pasja, które mi okazałeś...
00:55:29:zostaniesz buddą, jeszcze w tym ciele,
00:55:34:jeszcze w tym życiu.
00:55:42:Pema,
00:55:46:wybacz mi.
00:55:49:Wracam z tobą.
00:55:50:Wracam do miejsca, do którego należę.
00:59:48:"Jak uchronić kroplę wody|przed nieuchronnym wyschnięciem?"
01:00:12:Wpuszczając ją do morza.
01:00:16:Odwiedź www.NAPiSY.info