Wykład 1
Temat: Rys historyczny katastru
Systemy informacyjne – zbiór zasad, metod i procesów tworzenia, pozyskiwania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych reprezentujących informacje w celu kierowania organizacjami lub regulowania funkcjonującego układu. Sterowanie i regulowanie procesów gospodarczych wymaga dwojakiego rodzaju informacji.
Systemy informacji przestrzennej Inne systemy informacji Informacje przestrzenne są to informacje
o położeniu, właściwościach geometrycznych
a także relacjach przestrzennych obiektów,
które maja być identyfikowane
w odniesieniu do powierzchni ziemi.
Systemy informacji o terenie Systemy informacji geograficznej Są to środki do podejmowania decyzji
o charakterze administracyjnym,
prawnym oraz gospodarczym a także służące
pomocą w planowaniu i rozwoju.
Systemy informacji o terenie operują
informacjami pierwotnymi (oryginalnymi)
pod względem dokładności odpowiadającymi
mapom wielkoskalowym.
Systemy katastralne Inne systemy informacji gruntów terenie (ewidencja gruntów i budynków)
to systemy w których informacje
opisowe odniesione są do działek
gruntu jako podstawowych
obiektów powierzchniowych.
KATASTER – jest systemem informacyjnym złożonym z dwóch części: 1. Graficznej - (map, lub planów) obrazującej wielkości i położenie wszystkich działek.
2. Opisowej – opisującej atrybuty gruntu
Zapotrzebowanie na realizację zadań geodezyjnych było związane z forma bytowania ówczesnych społeczeństw, które przeszły na osiadły tryb życia. Powstała potrzeba dysponowania jasno określonym:
• Przedmiotem władania w sensie położenia wielkości, granic, wyposażenia w obiekty stale, użytkowania i wartości
• Zakresem praw i obciążeń dotyczących konkretnych obszarów
Najstarsza powstała dokumentacja katastralna liczy ponad 6000 lat. Pierwsze prace geodezyjne związane z pomiarem i ewidencjonowaniem: 1086-1087r
Finistores – rozgraniczający, wyznaczający granice własności Mensores – wykonujący pomiary przy budowie dróg, osiedli Decenpedatores – wykonujący pomiary 10-stopniowymi przyrządami Argimensores – wykonujący prace geodezyjne
Pod koniec XVII w przystąpiono do realizacji reformy podatku gruntowego i likwidacji pańszczyzny i uwłaszczenia chłopów. Właściwy wymiar podatku gruntowego jest zależny od powierzchni gospodarstwa. Obszar Polski włączony do Austrii objęty został katastrem austriackim, zaś ziemie, które znalazły się w zaborze pruskim – katastrem pruskim. Na terenach zaboru rosyjskiego nie było pomiarów geodezyjnych.
Kataster austriacki został założony w 1869-1883 na podstawie patentu cesarza Franciszka I.
Pomiary zostały wykonywane metoda pomiarów stolikowych w oparciu o siec triangulacyjna i przy zastosowaniu ogólnej zasady „od ogółu do szczegółu”
Przy zakładaniu obecnej ewidencji gruntów na terenie południowej części Polski wykorzystano całkowicie część kartograficzna katastru austriackiego, natomiast z części opisowej tylko protokół parcelacji. Cecha prac katastru pruskiego jest to ze nowe pomiary katastralne wykonywano sporadycznie.
Zarówno mapy jak i księgi katastru pruskiego znalazły wielokrotnie zastosowanie w polskiej praktyce geodezyjnej.
W 1918r terytorium Polski było zróżnicowane nie tylko pod względem ustroju rolnego, jurysdykcji i systemu podatkowego, ale także w zakresie organizacji i zasad funkcjonowania katastru.
26.06.1935r ustawa o klasyfikacji gruntów dla podatku gruntowego. W wyniku tego w roku 1938 opracowano wstępny projekt ustawy o rejestrach gruntów.
Def Michała Tyszownickiego
Kataster gruntowy – rejestr gruntów i ich właścicieli zarówno pisany jak i narysowany, a wiec zawiera nie tylko spis wszystkich gruntów, lecz także mapy tych gruntów.
24.09.1947 r Dekret o katastrze gruntowym i budynkowym
2.02.1955 r Dekret o ewidencji gruntów i budynków. W skutek tego założono jednolitą ewidencje gruntów i budynków.
29.03.2001 r unowocześnienia ewidencji gruntów i budynków