Inżynieria Środowiska;

semestr 2 - wykład 9

1

Całka potrójna

Niech W będzie prostopadłościanem a Q ⊂ W trójwymiarowym obszarem. Podzielmy prostopadłościan W na mniejsze prostopadłościany i niech πn = {Q 1 , Q 2 , . . . , Qn} będzie zbio-rem prostopadłościanów częściowych takich, że Qi ⊂ Q, i niech ∆ Vi oznacza objętość Qi, a δn oznacza najdłuższą przekątną Qi ⊂ πn; i = 1 , 2 , . . . , n.

Niech funkcja f ( x, y, z) będzie określona na Q. Wówczas sumą Riemanna funkcji f dla podziału πn jest dowolna suma postaci n

S

X

n =

f ( xi, yi, zi)∆ Vi,

i=1

gdzie ( xi, yi, zi) ∈ Qi.

Niech f będzie funkcją trzech zmiennych określoną na obszarze Q.

Z Z Z

Całką potrójną z funkcji f po obszarze Q, oznaczoną symbolem f ( x, y, z) dV , jest Q

n

Z Z Z

f ( x, y, z) dV =

lim

X f ( xi, yi, zi)∆ Vi,

max δn→ 0 i=1

Q

n→∞

o ile granica ta istnieje.

Funkcję f nazywamy wówczas całkowalną w obszarze Q.

Własności całki potrójnej:

1 o Funkcja ciągła w obszarze Q jest całkowalna w Q.

Z Z Z

2 o

dV = V , gdzie V jest objętością Q.

Q

Inżynieria Środowiska;

semestr 2 - wykład 9

2

Obliczanie całki potrójnej

1. Q - prostopadłościan: Q = {( x, y, z) : x ∈ [ a, b] ∧ y ∈ [ c, d] ∧ z ∈ [ e, f ] }

"

!

#

Z Z Z

Z

b Z d Z f

f ( x, y, z) dV =

f ( x, y, z) dz dy dx.

a

c

e

Q

2. Q - obszar normalny względem płaszczyzny X 0 Y : Q = {( x, y, z) : ( x, y) ∈ R ∧ z ∈ [ k 1( x, y) , k 2( x, y)] }

"

#

Z Z Z

Z Z

Z

k 2( x,y)

f ( x, y, z) dV =

f ( x, y, z) dz dxdy.

k 1( x,y)

Q

R

3. Q - obszar normalny względem płaszczyzny X 0 Y i R - obszar normalny względem osi 0 X: Q = {( x, y, z) : x ∈ [ a, b] ∧ y ∈ [ g 1( x) , g 2( x)] ∧ z ∈ [ k 1( x, y) , k 2( x, y)] }

"

!

#

Z Z Z

Z

b Z g 2( x) Z k 2( x,y) f ( x, y, z) dV =

f ( x, y, z) dz dy dx.

a

g 1( x)

k 1( x,y)

Q

Zastosowania całki potrójnej

ρ( x, y, z) - gęstość objętościowa obszaru Q: Z Z Z

1. Masa obszaru Q: M =

ρ( x, y, z) dV .

Q

2. Mxy, Mxz i Myz - momenty statyczne obszaru Q względem płaszczyzn X 0 Y, X 0 Z i Y 0 Z: Z Z Z

Mxy =

z · ρ( x, y, z) dV,

Q

Z Z Z

Mxz =

y · ρ( x, y, z) dV,

Q

Z Z Z

Myz =

x · ρ( x, y, z) dV.

Q

3. Środek ciężkości (¯

x, ¯

y, ¯

z) obszaru Q:

Myz

Mxz

Mxy

¯

x =

,

¯

y =

,

¯

z =

.

M

M

M

Z

√

x √

a 2

x

Przypomnienie!

a 2 − x 2 dx ==

a 2 − x 2 +

arc sin

+ C

2

2

a

Inżynieria Środowiska;

semestr 2 - wykład 9

3

Zamiana zmiennych w całce potrójnej

Niech odwzorowanie T : x( u, v, w) , y( u, v, w), z( u, v, w) przekształca wzajemnie jednoznacz-nie obszar H w obszar Q. Wówczas: Z Z Z

Z Z Z

f ( x, y, z) dx dy dz =

f [ x( u, v, w) , y( u, v, w) , z( u, v, w)] |J | du dv dw, Q

H

gdzie J , jakobian przekształcenia T , jest określony wzorem

∂x

∂x

∂x

∂u

∂v

∂v

∂y

∂y

∂y

J =

.

∂u

∂v

∂v

∂y

∂y

∂y

∂u

∂v

∂v

Współrzędne cylindryczne (walcowe)

Jeżeli T : x = r cos t, y = r sin t, z = h, wówczas jakobian przekształcenia T wynosi

∂x

∂x

∂x

∂r

∂t

∂h

cos t −r sin t 0

∂y

∂y

∂y

J =

= sin t

r cos t

0 = r cos2 t + r sin2 t = r.

∂r

∂t

∂h

0

0

1

∂z

∂z

∂z

∂r

∂t

∂h

Współrzędne sferyczne

Jeżeli

T : x = r cos ϕ cos ψ, y = r sin ϕ cos ψ, z = r sin ψ, wówczas jakobian przekształcenia T wynosi

∂x

∂x

∂x

∂r

∂ϕ

∂ψ

cos ϕ cos ψ −r sin ϕ cos ψ −r cos ϕ sin ψ

∂y

∂y

∂y

J =

= sin ϕ cos ψ

r cos ϕ cos ψ

−r sin ϕ sin ψ = r 2 cos ψ.

∂r

∂ϕ

∂ψ

sin ψ

0

r cos ψ

∂z

∂z

∂z

∂r

∂ϕ

∂ψ