00:00:02:Andrej
00:00:05:Powiedz coś.
00:00:08:Zgadzam się.Zgadzam się.
00:00:17:Wysłuchaj mnie. Postaraj się zrozumieć.
00:00:31:Chce, żebyś mnie zrozumiał. |Oni się nie liczyli.
00:00:40:Uwierz mi.
00:00:48:Zgadzam się.
00:01:48:- To był Twój pierwszy raz?| - Nie
00:01:51:- Zawsze mdlejesz?
00:01:54:- To był pierwszy raz.
00:01:55:- Poważnie?|
00:01:56:- Tak.|- Nie.
00:02:01:- Miałeś wiele kobiet?|- Nie
00:02:05:- Kochałeś je? |-Nie
00:02:08:- Kogasz kochasz.
00:02:09:- Mamę, ojczyznę, przyjaciół, Duniaszę, Cara.
00:02:19:- Cara?Przecież go nie znasz.
00:02:21:- Złożyłem przysięgę.
00:02:26:- A mnie kochasz?
00:02:29:- Tak.
00:02:40:- Kochasz.| - Tak.
00:02:48:- Jedne słowo? Mają być trzy. To rosyjska tradycja.
00:02:55:- Bardzo Cię kocham.
00:03:03:- Jesteś piękny i kochany.
00:03:17:- Czekałam na ciebie całe życie. |Nie wierzyłam, że istniejesz.
00:03:32:Wszyscy śpią.No dobra,wasza strata.
00:03:41:Wstawać!
00:03:46:Nie było pobudki.
00:03:51:-Panie Kapitanie..| - Dość!
00:03:52:- Jaka pobudka? Jest 4:45 .Kto krzyczał?
00:03:56:- Panie Kapitanie...| - Do łóżek,szybko. A ty - godzina bociana.
00:04:01:- Tak jest!
00:04:06:- No bo nie ma co spać,kiedy przyjaciel się żeni.
00:04:10:Przepraszam,oczywiście.
00:04:58:Hrabino jesteś wielka jak armata.Przesuń się,daj popatrzeć.
00:06:13:Chodźmy.
00:06:18:Zostań wszystko byś zepsuł.
00:06:21:Podobało się?Nie?
00:06:24:- Wasza Wysokość,proszę wybaczyć. | - O!Generale!
00:06:27:- Wasza Wysokośc pozwoli.Oto Pani Callahan.
00:06:32:- To dla mnie wielki zaszczyt poznać Waszą Wysokość.
00:06:37:- Co to było?Co to Wasza Mość wyprawia?
00:06:39:- Komar.
00:06:41:- W kwietniu?
00:06:44:Carewicz
00:06:47:To niewybaczalne!
00:06:50:Ugryzł mnie!Muszę powiedzieć o tym bratu.
00:06:55:Rozumiem Pana. Nikogo nie wpuszczać.
00:07:01:- Ale obiecał Pan pomoc to sprawa honoru.
00:07:05:- Pani mówi o honorze?
00:07:08:- Tak
00:07:09:- Śmieje się przez łzy, bo znam prawdę.
00:07:12:- Jaką prawdę? |Narobił Pan głupstw z powodu wachlarza.
00:07:19:- Ja robię głupstwa
00:07:24:- On ma 20 lat. Jest zakochany. |Martwi się Pan o zakochanego chłopca który robi głupstwa bez powodu?
00:07:34:- Nie wróciła Pani na noc.
00:07:37:- Pan mnie obraża. O carewicza też jest Pan zazdrosny?
00:07:49:Nie przebierasz się?
00:07:50:Za chwilę.
00:08:00:Daj no mi soku.
00:08:07:Co powiedział?
00:08:09:Jaja sobie osmalisz Suzan.Panowie idziemy zapalić
00:08:33:Otwórz drzwi.
00:08:36:Posłuchaj
00:08:44:Zrozum
00:08:48:Muszę to robić.
00:08:51:Nie mam wyboru
00:09:01:Posłuchaj mnie.Musisz mi wierzyć.
00:09:07:Mam sprawę którą muszę z nim załatwić.
00:09:11:To interes.
00:09:28:Pozbawiony miłości ohydny wyłudzany podstęp.
00:09:47:Zaczekaj!
00:10:04:Co się stało?Tołstoj,co Ty robisz?
00:10:07:Chcesz pogrążyć całą kompanię?
00:10:25:Kocham Cię.
00:10:30:Tylko Ciebie.
00:10:50:Tołstoj? Tołstoj?
00:10:56:Panowie,zaczynamy.
00:10:59:- Resztę wyjaśnie po przedstawieniu.
00:11:05:- Kocham Cie!
00:11:08:- Panowie, nie widzieliście Tołstoja?
00:11:10:Pilnuj swoich spraw.Właź do swojej nory.
00:11:12:Książe jest już w loży.
00:11:15:Ja jestem gotowa.
00:11:19:Co się stało?
00:11:31:Andiej! Zwariowałeś!
00:11:35:Coś sie stało? | - Nie, wszystko w porządku.
00:11:58:Szybko, Książe już w loży.
00:12:13:Szybciej,szybciej kochany! Uważajcie na kałuże.
00:12:24:Biegniemy przez park,tak bedzie szybciej.Biegiem!
00:12:56:Co się stało? |Gdzie Tołstoj?
00:13:15:Pobiegnę pierwszy.
00:13:25:Szybciej!
00:13:29:Jest! Dawaj go szybciej!
00:13:35:Wytrzyj mu włosy.Popraw kołnierz.
00:14:08:Proszę mu darować.
00:14:14:Kiedyś będzie Pan z niego dumny.
00:14:29:"Księciu podoba się moja dziewczyna"
00:15:02:Pani prośby wysłucham.
00:15:29:Co mu jest?
00:15:36:Ty dokąd?
00:16:11:-Jestem ranny!O moj Boże! Wasza Wysokość!
00:16:19: Cicho,cicho.
00:16:22: Cicho Andrej,spokojnie.
00:16:35: Cicho...
00:16:48:Coś Ty zrobił?!?!
00:17:20:Siadaj.
00:17:23:Nie mogę spać. Zwariuję.
00:17:30:- Coś się tak uparł z tym Mozartem.
00:17:35:- Mówiłem Panu. Był wielkim kompozytorem.
00:17:41:- Co z tego?
00:17:48: - A Ty dokąd?
00:17:49: - Chodźmy
00:17:51:- Co Ty wyprawiasz?
00:17:54:- Proszę za mną.
00:17:57:- Zaczekaj.
00:18:40:Jak ulotne bywa szczęście.
00:18:43:Naiwnie i ślepo wierzymy, że władamy naszym losem i umysłem.
00:18:48:Człowiek to próżne naczynie.
00:18:52:Nieświadomość tego faktu to żałosna iluzja, |w której Jane żyła przez wiele lat.
00:18:59:Po raz pierwszy w życiu czuła prawdziwą miłość.
00:19:04:Wierzyła, że tak będzie zawsze. |Myślała, że wszystko mu wyjaśniła.
00:19:10:Była wstrząśnięta jego zachowaniem.
00:19:30:Dziękuję.
00:19:32: -Tołstoj | - Przechodź
00:19:42:- Czytał Pan?
00:19:45:- Wszędzie piszą, że Tołstoj chciał zabić księcia, |którego Pan osłonił własnym ciałem.
00:19:50:- Co z tego?
00:19:53:- Że to kłamstwo i Pan o tym wie.| Musi Pan powiedzieć o tym prawdę.
00:19:58:- Jaką?
00:20:00:- Całą.
00:20:05:- Mam powiedzieć, że mnie Pani upokorzyła. Zakpiła z moich uczuć.
00:20:09:A ten zazdrosny chłopak pobił publicznie generała.
00:20:22:Uważa mnie Pani za idiotę, ale jeśli mam mówić prawdę,
00:20:27:powiem też jak go Pani uwiodła i zgubiła.
00:20:30:- Ja?
00:20:32:- Tak. Pani.
00:20:38:- To rosyjski oficer.| Nie powie ani słowa. Prędzej umrze.
00:20:45:- Ekscelencjo. |- Wasza dostojność.
00:20:49:Wielki Książe obiecał pieniądze Pani ojcu. |Podpisał waszą prośbę i mój awans.
00:20:56:- Życie nic tutaj nie znaczy?
00:20:59:- Zależy czyje.
00:21:10:- Niech się Wasza Dostojność upije.
00:21:20:Zamach na Jego Wysokość!
00:21:22:Chodź tu!
00:21:28:Kadet przyznał się do winy. To koniec!
00:21:33:Chodź tu!. Dawaj wszystkie. |Śpiewać!
00:21:36:Trzymaj.
00:22:28:- Mówi Pan po Angielsku?
00:22:30:- Tak.
00:22:31:- Macie tu więźnia nazwiskiem Tołstoj?
00:22:34:- Imię Andriej.
00:22:36:- Krewny pisarza? |- Nie.
00:22:38:- Jest Pani jego siostrą?|- Nie.
00:22:41:- Żoną?|- Nie.
00:22:43:- To kim Pani jest?
00:22:56:- Ma Pani zgodę na widzenie?
00:22:58:- Nie, ale zapłacę ile trzeba.
00:23:03:- Przykro mi.
00:23:28:Gotowe.
00:23:30:Dziękuję.
00:23:35:- Co Pani tu robi.
00:23:36:- Mogę wejść?
00:23:41:- Pani jest matką Andrieja. Znam Panią.
00:23:45:- Nie wie Pani kim jestem, ale chce powiedzieć, że gazety kłamią.
00:23:54:Wszystko widziałam. Niech Pani pisze do Cara.| Na pewno coś zrobi.
00:24:01:Andriej tak go kocha, tak w niego wierzy.
00:24:03:- Kim Pani jest?
00:24:16:- Nikim.
00:24:23:Nie do wiary jaki ze mnie nikt...
00:24:28:- Proszę odejść.
00:24:35:- Proszę napisać do Cara.
00:24:43:Sprawa odbyła się szybko i za zamkniętymi drzwiami.
00:24:47:Radłow miał rację.
00:24:48:Andriej przyznał się do próby zamachu i nie ujawnił powodów swego zachowania.
00:24:55:Tuż po sprawie McCracken otrzymał pieniądze.
00:24:59:Cena jaką zapłaciła Jane za wywiązanie się z umowy była jednaj zbyt wysoka.
00:25:05:Po dramatycznym finale tych zdarzeń, doświadczyła uczuć których wcześniej nie znała.
00:25:11:Miała wyrzuty sumienia.
00:25:15:Nie rozumiem tego kraj.
00:25:19:Otworzyć bramę! Naprzód!
00:25:41:Szybciej.
00:26:00:Pamiętasz mnie. Miałeś mnie na muszce.
00:26:06:Mój pistolet się zaciął. Ja bym cię zabił.
00:26:12:Za co tu jesteś?| Chyba nie za tamto.
00:26:25:Kopnovski.
00:26:36:Co wy na to?
00:27:06:Stój!
00:27:14:Wszystko na mojej głowie.|Jest moje wino.
00:27:17:Witam.
00:27:20:Wywożą Tołstoja. Proszę to przekazać Jane. |Niech przyjdzie na dworzec.
00:27:25:Zapraszam na przyjęcie.
00:27:27:Nie mogę
00:27:29:Mam świetne wino.
00:27:30:Musi przyjść.
00:27:31:Nie zamykaj czekam na gości.
00:28:09:Jane patrz. Letni deszczyk. |Chodź do nas.
00:28:16:- Zapomniałem. |Był u nas ten wysoki.
00:28:20:- Polievski?
00:28:21:- Tak
00:28:23:- Kiedy?
00:28:29:- Zabrali Tołstoja. Masz jechać na stację.
00:29:11: Kadecie Tołstoj!
00:29:17:Podnieście mnie!
00:29:46:Kadecie Tołstoj!Do mnie!
00:29:50:Zdjąć czapki!
00:29:56:W imię ojca i syna i ducha świętego. |Teraz i na wieki wieków
00:30:07:Amen.
00:30:08:Bóg z wami.
00:30:13:Włożyć czapki!
00:30:14:W prawo i w lewo zwrot! Do wagonów!
00:30:37:Strażnicy do pociągów!
00:32:34:Żegnajcie bracia! |Kocham Was!
00:33:43:Andreja skazano na 7 lat ciężkich robót i 5 lat zsyłki na Syberię.
00:33:49:Jane próbowała go odnaleźć i powiedzieć co się stało.
00:33:53:Odmówiono jej jednak zgody na podróż przez Rosję.
00:33:58:W jej życiu zaszły zmiany. |Wyszła za McCrackena i wróciła do Ameryki.
00:34:03:Sumienie kazało jej szukać Andrieja, |ale listy do Rosji pozostawały bez odpowiedzi.
00:34:11:Minęło 7 lat zanim McCracken zbudował maszynę |i kolejne 3 zanim Jane załatwiła zgodę na jej wypróbowanie w lasach Syberii.
00:34:18:McCreacken był szczęśliwy. Nie pytał Jane o motywy kiedy |została jego żoną i wspólniczką, żeby pojechać na Syberję.
00:36:03:Czapki zdjąć.
00:36:10:Jestem Douglas McCracken a to jest maszyna, |która zetnie ciach, ciach, ciach wszystkie drzewa,
00:36:18:tak jak fryzjer ścina włosy.
00:36:26:Jane zdołała się dosiedzieć, że Andriej przebywa w osadzie Owsianka, |gdzie trafiali wszyscy byli skazańcy.
00:36:35:Jane robiła wszystko by maszynę wypróbowano właśnie tam.
00:36:42:Owsianka.
00:36:48:Oto Cyrulik Syberyjski.
00:37:07:Jedziemy.
00:37:19:Cyrulik Syberyjski naciera na ten las.
00:38:11:Walczyła z pokusą rzucenia się biegiem do powozu.
00:38:15:Od Andrieja dzieliły ją tylko 2 mile polnej drogi |i aż 10 lat czekania na tę chwilę.
00:38:23:10 lat miłości i wyrzutów sumienia.
00:38:30:Miała jeszcze jeden ważny powód, żeby z nim pomówić. |Była to jej wielka tajemnica.
00:39:33:Gdzie jest dom Tołstoja?
00:39:37:Dziękuję.
00:41:19:Mogę wejść?
00:43:26:Jest tu ktoś?
00:46:27:To było straszne. |Jane zjawiła się za późno.
00:46:37:20 minut w domu Andrieja |i wszystko legło w gruzach po 10 latach czekania.
00:46:50:Jane opuściła Syberię i McCrackena.
00:46:56:Nie zobaczyła Andrieja.
00:47:00:Nie wyjaśniła mu przyczyny wizyty.
00:47:09:Pędziła polną syberyjską drogą, nie wiedząc dokąd i po co jedzie.
00:47:18:Miała teraz tylko tajemnicę wiążącą ją z tym wielkim krajem, |który pozostawał dla niej zagadką.
00:47:36:Żyłą z tą tajemnicą 20 lat. Nadszedł czas byś ją poznał.
00:47:44:- To ostatnia szansa byś zdjął maskę. |Powiedz "Mam gdzieś Mozarta".
00:47:50:- Nie.|- Chcesz ją nosić do śmierci.
00:47:53:- Jeśli będę musiał.
00:47:55:- Dla jakiegoś muzykanta?
00:47:57:- Był wielkim kompozytorem. |Słyszał Pan jego muzykę. Jest piękna.
00:48:02:- Niezła.
00:48:03:- Niezła?
00:48:06:- Był wielki.
00:48:07:- Co?
00:48:09:- Wygrałeś. |Mozart był wielkim kompozytorem. Zdejmij maskę.
00:48:15:- Nie słyszę.
00:48:18:- Co?
00:48:20:- Nie słyszę Pana.
00:48:24:- Mozart był wielkim kompozytorem.
00:48:26:- Nie słyszę.
00:48:32:- Zaczekaj. Mozart to wielki kompozytor.
00:48:37:- Nadal nie słyszę.
00:48:43:- Wszyscy słyszą?!
00:48:46:Hej to sierżant. Co on robi?
00:48:49:Mozart, który się do mnie przypiął i nie odpuszcza.
00:48:55:Gość, którego matkę, ojca, siostry, |braci, wujów i ciotki mam w duuużym poważaniu.
00:49:07:Ten właśnie Mozart to wielki kompozytor.
00:49:23:Wszystko w porządku?
00:49:25:Tak. Ćwiczymy sygnały.
00:49:29:Wracajcie do obozu.
00:49:35:Czym mogę służyć?
00:49:37:Ja do kadeta McCrackena.
00:49:46:Znowu on. |Został ukarany musi przebiec jeszcze 2 mile.
00:49:52:Może zaczekać Pani w obozie.
00:49:54:Pokazać Pani drogę.
00:50:03:A to co, to znaczy kto?
00:50:08:Jego ojciec.
00:50:12:Ma rosyjski mundur. To Rosjanin?
00:50:15:Tak.
00:50:21:Wszystko jasne. |Mozart też był Rosjaninem.
00:50:24:Nie.
00:50:31:Lubi Pan Mozarta?
00:50:33:Uwielbiam. |Wszyscy kochają Mozarta.
00:50:38:To wielki kompozytor.
00:53:57:Film ten poświęcamy dumie naszej ojczyzny - Rosyjskim oficerom.