2005-10-07

Biznes w turystyce.

Turystyka - dot. os. indywidualnej.

Ruch turystyczny - dot. turystyki masowej / ogólnie / przemieszczanie.

Migracje - związane z czymś bardziej stałym niż turystyka:

• zarobkowe,

• polityczne - w Europie powoli się kończą; ruch stały; przesiedlenia;

• z tytułu wojen - przesiedlenia wywołane wojnami;

• związane z światem przestępczym;

• religijne - związane np.: ze zmianą wyznania.

Są to ruchy dosyć trwałe.

Dojazdy - najczęściej związane z pracą, albo z handlem.

Ruch turystyczny:

• podróże biznesowe,

• praca twórcza np.: sympozja, stypendia;

• turystyka rodzinna (odwiedziny);

• turystyka pielgrzymkowa;

• turystyka konferencyjna;

• turystyka sportowa;

• turystyka zdrowotna.

Wąskie znaczenie wyjazdów:

• krajoznawcze;

• rekreacyjne;

• wypoczynkowe.

Początki sięgają 1822 roku. Podróże dotyczą 1,5 mld ludzi, czyli co 4 człowiek na ziemi się przemieszcza w jakiś sposób. W latach 50-tych (po II Wojnie Światowej) nastąpił wzrost ruchu turystycznego na świecie.

Motywy turystyki (z czym jest związana?):

• krajoznawcze - potrzeba poznawania czegoś nowego, ciekawość;

• potrzeba wypoczynku - więcej pracy - więcej stresu;

• potrzeba zmiany otoczenia (= przebywanie z innymi ludźmi);

Rozwój turystyki w biznesie. Przez ostatnie 60 lat na świecie turystyka stała się potężną gałęzią gospodarki. Dziś turystyka jest nr 3 po przemyśle zbrojeniowym i żywieniowym, a przed przemysłem motoryzacyjnym (przemysły rozwijające się).

31.10.1970 - przy ONZ sformułowano statut organizacji, która zajmuje się globalną turystyką - WTO, a samo WTO (Światowa Organizacja Turystyczna) powstało w 1975 roku. Ma na celu:

1. ujednolicenie opracowań / badań turystycznych - badanie ruchu turystycznego;

2. prognozowanie trendów rozwoju turystyki;

3. finansowanie niektórych badań turystyki;

4. organizowanie współpracy światowej i regionalnej.

Organizacja filiowana przy ONZ jej członkami zwyczajnymi są państwa (~ 140 państwa). Ma także członków stowarzyszonych / rzeczywistych, czyli terytoria zależne, zamorskie albo jakieś wydzielone terytoria. Członkowie afiliowani (ponad 350) - organizacje regionalne, firmy przewoźnicze, sieci hotelowe.

Każda organizacja musi mieć swój budżet, na który swój udział składają się członkowie stowarzyszeni i członkowie afiliowani. Na czele organizacji stoi:

ZGROMADZENIE OGÓLNE

(zbiera się co 2 lata)

RADA WYKONAWCZA - kadencja jest 4-letnia

26 państw

(Polska od 15 lat jest jej członkiem)

KOMISJE REGIONALNE SEKRETARZ GENERALNY KOMITETY SPECJALISTYCZNE

(stoi na czele org. wraz z zastęp.)

Afrykańska SEKRETARIAT * programowy,

Amerykańska org. - aparat urzędniczy * budżetu i finansów,

Azja Wsch. i Pacyfik * statystyki i opracowań

Azja Pd. makro - i mikro

Daleki wschód ekonomicznych analiz

Europa w turystyce;

* popieranie jakości;

* zrównoważonego

rozwoju.

Bloki zagadnień interesujące WTO:

• współpraca i pomoc techniczna (państwom w budowie gospodarki turystycznej) - głównie krajom rozwijającym się;

• kształcenie i doskonalenie kadr - opracowanie programów szkoleń itp.;

• zrównoważonego rozwoju - współgranie ruchu turystycznego z środowiskiem naturalnym;

• marketing, statystyka i analiza turystyczna / ekonomiczna - opracowuje definicje, klasyfikacje, standardy, monitorowanie ruchu turystycznego - raport WTO zawsze na największe targi turystyczne w Berlinie;

• jakość usług turystycznych - niesienie standardów bezpieczeństwa, zdrowotnych, likwidacja barier, opracowuje się pewną standaryzację dotyczącą usług turystycznych i noclegowych => 1* to 1* na całym świecie.

WTO opracowało Turystyczny Kodeks Etyczny - ma on 10 pkt. i określa pewne standardy zachowań w stosunku do uczestników ruchu turystycznego:

1. Szacunek do goszczącej społeczności - aktywność turystyczna musi być świadczona z zachowaniem i poszanowaniem praw, godności i obowiązków danego kraju, do którego się udajemy; np.: w krajach muzułmańskich w hotelach można kupić alkohol, poza nim nie;

2. Wartości humanistyczne i turystyczne - turystyka jest pewnym działaniem, które doprowadza do pewnej polaryzacji poglądów i wzajemnego poznania oraz poszanowania się, szanowania praw miejscowej społeczności, nie należy ingerować w pewne reguły życia na danym terenie i nie wykorzystywać różnic kulturowych i społecznych dla własnych korzyści;

3. Ochrona środowiska naturalnego - w trakcie budowania infrastruktury należy brać pod uwagę ochronę flory i fauny oraz zasady wyznaczone przez WTO, tak aby nie doprowadzić do degradacji środowiska;

4. Ochrona kultury - zasoby kulturalne są częścią wspólnego dziedzictwa ludności; dochody z odwiedzin powinny być przeznaczone na dany obiekt;

5. Zapewnieni korzyści lokalnej społeczności - lokalne społeczności powinny odnosić korzyści z przemysłu turystycznego np.: zatrudnianie osób miejscowych;

6. Prawa konsumenta - rzetelna informacja o warunkach dotyczących podróży, uczestnictwa, pobytu, dbałość o zrozumienie klauzul dot. warunków pobytu; osoby pracujące w przemyśle turystycznym powinny dbać o bezpieczeństwo turystów / swoich klientów. Kraje przyjmujące turystów są zobowiązane do org. bezpieczeństwa; rozwijanie systemu ubezpieczeń;

7. Prawa pracowników turystyki - powinni mieć zagwarantowane podstawowe prawa - zarówno okresowi jak i etatowi:

• chronieni przed finansowym i społecznym wykorzystaniem;

• ryzyko związane ze zwolnieniem powinno być minimalne;

• równość podmiotów prywatnych jak i państwowych.

8. Turystyka dla wszystkich - powszechne prawo do turystyki; prawo do wypoczynku i relaksu; powinna być wspierana turystyka socjalna;

9. Wolność przemieszczania się - osoby podróżujące nie powinny być przedmiotem represji / dyskryminacji; zapewnienie bezpieczeństwa; powinny mieć dostęp do podstawowych usług medycznych i służby konsularnej - pomoc prawna;

10. Wprowadzenie (w życie) i umacnianie tych zasad.

Głównym celem WTO jest badanie trendów w światowej turystyce i ich raportowanie.

Def. turysty - jej wprowadzenie trwało 15 lat.

TURYSTYKA jest to ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych i innych nie dłużej niż przez 1 rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, wyłączając wyjazdy których głównym celem jest działalność zarobkowa, wynagrodzenia w odwiedzanym miejscu.

TURYSTA - osoba, która dobrowolnie przebywa poza swoim miejscem zamieszkania nie dłużej niż przez rok.

Turystyka jako:

• zjawisko społeczne w ciągu ostatnich 60 lat jest jednym z trendów zbliżających narody;

• biznes jest 3 najbardziej rozwijająca się dziedziną gospodarki;

• styl bycia - regeneruje fizycznie i psychicznie; zdrowy i wskazany styl bycia;

• zjawisko społeczne - globalizacja świata, poznanie narodów.

Przemysłem turystycznym nazywamy tą część gospodarki, która zajmuje się bezpośrednio świadczeniem / wytwarzaniem usług turystycznych np.: hotele. Ma duże znaczenie dla każdego kraju. Stosunkowo szybki wzrost dochodu narodowego. Jedna z najtańszych form eksportu. Powoduje dużą ilość miejsc pracy (ok. 5-7 miejsc pracy w przemyśle turystycznym). Turystyka ma wpływ na poprawę bilansu płatniczego; może wyeksportować rzeczy nieeksportowalne nawet widoki; dobra materialne (pamiątki). Najczęściej walory turystyczne mają te miejsca, które są zaniedbane: podhale, Polesie Lubelskie, tereny o niskiej opłacalności rolniczej itp. - gdzie rozwój innej gałęzi gospodarki byłby niemożliwy.

Pojęcie gospodarki turystycznej jest pojęciem szerszym, obejmuje wszelkie dziedziny aktywności człowieka (np.: lotnictwo, motoryzacja, przemysł drzewny - mebla do pensjonatów, domków letniskowych). Trudno by było znaleźć dziedzinę gospodarki, która nie dotyczyłaby turystyki.

W przełożeniu na dane makroekonomiczne:

2000 r. - turystyka dawał obrót w przemyśle turystycznym 2 biliony 200 mld $

2010 r. - przewiduje się, że będą to 4 biliony $.

2000 r. - udział turystyki w światowym produkcie brutto - 3%

w gospodarce turystycznej - 10%,

2010 r. - prognozuje się, że będzie to około 12% światowego produktu brutto.

2000 r. - bezpośrednio w turystyce jest zatrudnionych 73 mln osób,

2010 r. - przewiduje się, że liczba ta wzrośnie do 91 mln obób.

2000 r. - w gospodarce turystycznej jest zatrudnionych 192 mln osób,

2010 r. - liczba ta ma wzrosnąć do 250 mln osób.

W Polsce:

2000 r. - gospodarka / przemysł turystyczny przyniósł dochód 12 mld $,

2010 r. - przewiduje się wzrost do 25 mld $.

2000 r. - pracuje 220 tys. os.

2010 r. - 240 tys. os. - czyli niewielki wzrost w zatrudnieniu.

Udział osób pracujących w powiązaniu z gospodarką turystyczną wynosił w 2002 r. 900 tys. osób, czyli co 15 osoba pracująca, ma coś wspólnego z turystyką. Przewiduje się, że w 2010 r. liczba ta wzrośnie do 1 mln os.

Głównie turystyka przyjazdowa - tur. spoza danego kraju, podst., tur. jest ruch wew. kraju. Rośnie turystyka przyjazdowa w Polsce.

Na potrzeby rozwoju turystyki opracowano 5 projektów i 5 podstawowych marek turystycznych (proces wokół, którego będą się koncentrowały produkty turystyczne) w Polsce:

1. Turystyka biznesowa - Polska w Europie jest spostrzegana jako kraj stosunkowo bezpieczny i dostępny (komunikacja), „niezłe położenie” - stąd w ramach tej turystyki będę rozwijać się ośrodki kongresowe, konferencyjne, targi, produkty dla podróży motywacyjnych itp. Biznes w Polsce - opracowanie tras, przeniesienie lub utworzenie swojego biznesu w Polsce, tworzenie centrów kongresowych. Największe centra kongresowe w Europie: Wiedeń, Praga, Londyn, Madryt. Chce być też Poznań.

2. Turystyka miejska i kulturowa - powstają produkty: Żuławy, Zamki nad Wisłą, posiadamy unikatowy zespół gotyckich zabytków z cegły (a nie z kamienia jak wszędzie), Kraków 2000 (85 % turystów przyjeżdżających odwiedza to miasto), szlak św. Wojciecha, Chopin - Polska, kraj dla romantyków.

3. Turystyka aktywna - promowane produkty:

• spływy kajakowe - mamy bardzo dobre rzeki do uprawiania tego typu turystyki,

• turystyka żeglarska - Mazury / Finlandia,

• wędrówki rowerowe - nowe szlaki.

4. Turystyka na terenach wiejskich - Polska w zakresie tej turystyki staje się ostatnio bardzo modna:

• ślady zanikającej kultury wsi Polskiej (kultura żywa - nie tylko snanseny) - ewenement na skalę Europy;

• wypoczynek w ciszy i spokoju - 5 tys. gospodarstw agroturystycznych,

• przyroda jakiej nie znamy - zasoby związane z naszymi PN np.: Białowieża - ewenement na skalę światową.

5. Turystyka przygraniczna i tranzytowa:

• miasta przygraniczne atrakcją dla sąsiadów,

• tranzytem przez Polskę - nasze położenie jest ewenementem na skalę światową; najkrótsza droga z wsch. na zach.; Dia Baltica turistica - przybliżenie do rejonów Skandynawskich i republik nadbałtyckich.

Podział ruchu turystycznego ze względu na:

• czas trwania:

• długoterminowe - powyżej 4 dni;

• krótkoterminowe - m.in. turystyka rekreacyjna na parę godzin - konie, rower; turystyka weekendowa = 2 dni), szkolenia, wyjazdy biznesowa;

• formę organizacji:

• zorganizowana - występuje organizator albo pośrednik;

• niezorganizowana - turysta bezpośrednio kupuje usługi u wytwórcy turyst.;

• częstotliwość przemieszczania się - chodzi o nocleg:

• turystyka wędrowna - turysta zmienia miejsce pobytu min. 2 razy;

• turystyka pobytowa - w trakcie pobytu turysta nie zmienia miejsca pobytu;

• liczbę uczestników:

• indywidualny - do 10 os.;

• grupowy - od 10 os. wzwyż;

• wiek uczestników i rodzaj uczestników:

• turystyka dzieci i młodzieży;

• turystyka 3-go wieku:

• turystyka nostalgiczna;

• turystyka polonijna - 70 mln ludzi pochodzenia polskiego mieszka poza granicami Polski - Anglia, USA;

• środek transportu:

• drogowy - turystyka uprawiana za pomocą samochodu, autobusu, piesza;

• 
  wodny:

• morska;

• śródlądowa - Ren, Dunaj;

• kolejowy - szyny np.: wjazd na Gubałówkę, wjazd na Kasprowy Wierch;

• lotniczy - paralotnie, balony też;

• porę wyjazdu:

• urlopowa - w okresie wakacyjnym:

• letnia,

• zimowa,

• weekendowa:

• letnia,

• zimowa.

• rejon koncentracji:

• turystyka górska;

• turystyka nizinna;

• turystyka nadmorska;

• sposób finansowania:

• turystyka komercyjna - usługa turystyczna bezpośrednio kupowana przez konsumenta; poddana grą rynkowym;

• turystyka socjalna - decydują prawa dofinansowania; nie do końca podlega prawom rynku;

• cel wyjazdu:

• turystyka krajoznawcza - poznanie nowego otoczenia;

• turystyka wypoczynkowa - LB - leżenie bykiem;

• turystyka zdrowotna - pobyty sanatoryjne;

• turystyka religijna - chęć odwiedzenia miejsc kultu;

• turystyka kulturowa - np.: wyjazdy na koncerty, wydarzenia kulturalne;

• turystyka sportowa - np.: MAŁYSZOMANIA.

• przygotowanie uczestników:

• turystyka kwalifikowana - wymaga pewnej wiedzy czyli przygotowania + sprzęt specjalistyczny + „język”; np.: turystyka piesza - kondycja, odpowiednie obuwie itp.;

• turystyka niekwalifikowana - może w niej uczestniczyć każdy;

• podejście do środowiska naturalnego:

• ekoturystyka - jest przyjazna w stosunku do środowiska;

• agroturystyka - pewna forma spędzania czasu.

Sama materia turystyki jest dość skomplikowana i następuje łączenie typów turystyki.

Produkt turystyczny - sposób przygotowania, wykonania i rozliczenia.

PRODUCENCI USŁUG

PODSTAWOWE UZUPEŁNIAJĄCE

• HOTELE, GASTRONOMIA, * UBEZPIECZENIA:

• USŁUGI TRANSORTU, - KOSZTY LECZENIA,

• LOTNICZY, - NNW,

• SAMOCHODOWY, - OC - ODPOWIEDZIALNOŚĆ

• KOLEJOWY. CYWILNA,

• USŁUGI OBSŁUGI TURYSTYCZNEJ: - BAGAŻ,

• USŁUGI PILOTAŻU, - KOSZTY REZYGNACJI.

• 
  PRZEWODNICTWA, * INFORMACJA:

• 
  INFORMACJA TURYSTYCZNA, - WYDAWNICTWA

• SZKOLNICTWA TURYSTYCZNEGO, KARTOGRAFICZNE,

• BIUR OBSŁUGI RUCHU TURYSTYCZNEGO. - PRZEWODNIKI,

• ATRAKCJE: - FOLDERY,

• MUZEA, - KATALOGI.

• ATRAKCJE PRZYRODY, * DOKUMENTY PODRÓŻY:

• ATRAKCJE REKREACYJNE, - USŁUGI ZWIĄZANE Z

• ATRAKCJE REGIONALNE. WYROBIENIEM VIZ,

- -//- PASZPORTU,

- SYSTEM ZNIŻEK.

np.: karta EURO - 26

z nich powstaje PRODUKT TURYSTYCZNY

USŁUGI WYSTĘPUJĄCE NA RUNKU TURYSTYCZNYM

Produkt turystyczny - złożenie min. 2 usług podstawowych i sprzedanie ich turyście za wspólną cenę, wtedy mówimy o sprzedaniu produktu turystycznego (prosty - 2 lub 3 usługi i złożony).

Produkt turystyczny można podzielić na:

• prosty np.: rezerwacja biletu (2-3 usługi) / złożony,

• jednorazowy (indywidualny / na zlecenie) / wielokrotny (katalogowy).

WYKŁAD II

Produkt turystyczny - wszystko to co może służyć jako przedmiot wymiany rynkowej. Może mieć charakter dobra materialnego, idei, usługi.

2 typy definicji:

• def. sensu stricte = bardzo szczegółowa;

autor Medic

Produkt turystyczny to wszystko to co turyści kupują zarówno oddzielnie (np.: transport, zakwaterowanie) jak i w postaci pakietu.

• def. sensu largo = szersza;

Produkt turystyczny to zbiór dóbr i usług nabywanych przez turystów jak i walorów, z których korzystają; szczególny przedmiot zainteresowania.

Muszą istnieć zasoby, zasoby muszą być docenione przez turystów i stają się walorami.

Produkt turystyczny wg Medyllona - jest mieszanką 3 głównych składników: atrakcji, infrastruktury turystycznej miejsc docelowych, dostępność do tego miejsca.

3 grupa def. kładzie nacisk na sferę psychologiczną:

Produkt turystyczny obejmuje konkretne przeżycia od czasu opuszczenia domu do powrotu do niego.

Def. stricte - kładę nacisk na dobro nabywane przez turystów, largo dołącza walory turystyczne.

Do poszerzonych można zaliczyć def. psychol. Def. poszerzone bardziej oddają sprawę.

Podejścia do produktu turystycznego - podejście typu ogólnego; wyróżnia się 5 gł. skł. produktu tur.:

• atrakcje i środowiska miejsca docelowego;

• atrakcje naturalne: krajobraz, plaże, klimat, cechy geograficzne;

• atrakcje stworzone przez człowieka: budynki, infrastruktura turystyczna, budynki zabytkowe, parki, ogrody, atrakcje kulturowe, tradycje, folklor, muzyka, taniec, imprezy = festiwale;

• atrakcje „społeczne” - możliwość poznania sposobu życia mieszkańców, ich tradycji, życia;

• infrastruktura i usługi miejsca docelowego - są to elementy w miejscu docelowym lub z nim związane, które umożliwiają turystom pobyt lub atrakcje:

• transport docelowy,

• baza noclegowa i żywieniowa,

• urządzenia do wypoczynku - wyciągi, pola golfowe, sprzęt do żeglugi,

• sieć sprzedaży detalicznej (sklepy),

• usługi informacji turystycznej,

• wypożyczalnie sprzętu.

• dostępność miejsca docelowego - te elementy, które wpływają na koszt, szybkość i wygodę dotarcia:

• infrastruktura - drogi, porty lotniskowe, sieć kolejowa, sieć dróg wodnych,

• sprzęt, który służy realizacji dostępności, jego wielkości, szybkości, zasięg,

• czynniki eksploatacyjne, częstotliwość połączeń, ceny,

• regulacje rządowe - zasady koncesjonowania (lotnicza droga podlega koncesjonowaniu; częściowo dotyczy to też linii autobusowych);

• wizerunek miejsca docelowego (postrzeganie tego miejsca) - mają wpływ na decyzję zakupu, mogą być oparte na faktach, książkach, filmach, propagandach, na własnych przeżyciach, wyobrażeniach, mogą być bardzo subiektywne;

• cena płacona przez konsumenta; cena - każda podróż ma swoją cenę, która jest sumą kosztów przejazdów, zakwaterowania i wybranych usług / atrakcji. Większość miejsc docelowych oferuje wiele produktów w różnych cenach.

Istnieją 3 poziomy każdego produktu wg Kotlera:

• rdzeń produktu (istota produktu) - produkt podstawowy będący usługą, korzyścią podstawową, jest on zawsze nienamacalny, nie jest fizyczny, obejmuje potrzeby: wypoczynku albo motywację (zwiedzenia miasta) - zaspokojenie podstawowej potrzeby.

• produkt rzeczywisty - konkretna oferta sprzedaży, stwierdzająca co klient otrzyma za swoje pieniądze, to z czego klient korzysta (przejazdy, noclegi, wyżywienie, ubezpieczenie).

• produkt poszerzony - są to elementy, które decydują o wyróżnieniu produktu na rynku, o jego konkurencyjności. Jest inny od tego co oferuje konkurencja. Np.: w czasie wycieczki do Pragi zakup buteleczki Beherovki, albo przy zakupie noclegu otrzymanie biletu do teatru gratis.

Do tych 3 poziomów można dołożyć inne poziomy (wg specjalistów od marketingu):

• produkt potencjalny - są to te elementy, które w przyszłości mogą znaleźć się w ofercie, mogą ją wzbogacić.

Dwa inne poziomy postrzegania wg psychologii:

• produkt oczekiwany - to co klient / turysta oczekuje,

• produkt psychologiczny - to co pozostaje w świadomości klienta po konsumpcji produktu.

Piramida kategorii produktu turystycznego:

3. PRODUKTY PROSTE + ORGANIZACJA + LOKALIZACJA

2. PRODUKTY PROSTE + ORGANIZACJA

1. PRODUKTY PROSTE

ad.1. rzecz - np.: przewodnik po Poznaniu, mapa

usługa - np.: usługa turystyczna o charakterze jednorazowym np.: lot samolotem.

ad.2. wydarzenie - duża spójność tematyczna, konkretne umiejscowienie w czasie i w przestrzeni np.: October

Fest w Monachium, festiwal Wikingów na Wolinie,

impreza - zestaw kilku usług lub dóbr i usług oferowanych przez tour-operatora.

ad.3. szlak - składa się z wielu miejsc lub obiektów, które są związane pewną ideą, wytyczoną oznakowaną

trasą, wchodzi w to także różnorodna infrastruktura turystyczna (baza noclegowa, żywieniowa etc.) np.:

szlak piastowski;

obszar - region, powiat, miejscowość; szczególny zdeterminowany rodzaj produktu turystycznego, który

wyróżnia pewien zbiór elementów, te elementy są charakterystyczne dla walorów turystycznych tego

obszaru; Do niego wchodzi także infrastruktura tego miejsca np.: golf jako produkt Pomorza Zachodniego,

kraina w kratę - Ustka, Słupsk, Postomino; Zabrze promuje się jako miasto turystyki poprzemysłowej -

pozostałości fabryk;

obiekt - cechuje występowanie 1 głównej atrakcji, połączonej dodatkowo z kilkoma usługami

towarzyszącymi, które skupione są w 1 miejscu i to miejsce ma charakter punktowy np.: zamek w

Malborku, Jaskinia Niedźwiedzia.

Żeby powstał produkt turystyczny muszą zaistnieć:

• walory,

• infrastruktura / usługi,

• wizerunek miejsca docelowego,

• idea, pomysł,

• organizacja, żeby połączyć te czynniki.

Ten produkt turystyczny (jak każdy inny) ma swoje cykle życia; możemy wyróżnić 2 etapy:

• etap pozarynkowy - na niego składa się faza I - rozwój;

• etap rynkowy - to fazy II, III, IV, V.

FAZA I FAZA II FAZA III FAZA IV FAZA V

rozwój idei wprowadzenie na wzrost sprzedaży stagnacja schyłek

rynek

rozwój produktu

oś czasu

.....po śmierci danego produktu zysk będzie mniejszy

CYKL ŻYCIA PRODUKTU TURYSTYCZNEGO

Produkt turystyczny w biurze podróży sprzedawany jest jako pakiet turystyczny - jest to kombinacja 2 lub więcej elementów sprzedawanych jako jeden produkt po zryczałtowanej cenie, w której koszty poszczególnych pozycji nie są wyodrębnione. INCLUSIVE TOUR - produkt / podróż zryczałtowany.

Biuro podróży jest organizatorem pakietu:

linie lotnicza

hotel

ubezpieczyciel

przewodnik

W sensie wartościowym cena tego pakietu powstaje z połączenia cen poszczególnych elementów / produktów, biuro podróży dolicza marżę + VAT i powstaje cena, którą otrzymuje klient.

Biuro podróży dokonując montażu w pakiet przejmuje odpowiedzialność za usługi (za naszych usługodawców), które są świadczone.

2 grupy motywów, które kierują zakupem:

• motywy emocjonalne - 85%; zespół czynników, których podstawą jest impuls:

• moda - wielokrotnie kieruje zakupami klientów, np.: Bułgaria;

• ambicja - jeżeli Kowalski może wyjechać do Włoch to my też,

• marzenia,

• obawy - przed zaistnieniem danej sytuacji politycznej w kraju do którego chcemy się udać.

Np.: korzystny kurs $ do zł to jedziemy do Tunezji; a do Egiptu nie pojedziemy bo są tam zamachy na

turystów.

• motywy racjonalne:

• motyw wynikający z potrzeby poprawy kondycji, potrzeba odpoczynku,

• zmiana otoczenia,

• komfort np.: hotel w Rimini;

• relacja między ceną a jakością,

• wygoda.

Usługi turystyczne są to podobnie jak inne usługi, wszelkie zbywalne czynności, będące wynikiem pracy związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokojeniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale nie służące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów.

Cechy charakterystyczne usług turystycznych:

• akty produkcji i konsumpcji są równoczesne,

• świadczenie usług wymaga aktywnego uczestnictwa producenta i konsumenta,

• nietrwałość (wykorzystane tylko w określonym momencie, dniu, nie mogą być magazynowane), np.: pokoje mogą być wykorzystane tylko w określonym czasie;

• klienci przemieszczają się do miejsca gdzie te usługi są świadczone.

• usługi turystyczne mają też cechy szczególne:

• sezonowość,

• wahania pobytu,

• współzależność między produktami turystycznymi (osoby wybierają nie jedną usługę, ale łączy klika z nich - wybiera kombinację atrakcji),

• wysokie koszty stałe działalności usługi wynikające z faktu iż firma podnosi koszty w celu utrzymania gotowości przyjęcia gości,

• w momencie zakupu nabywca nie ma możliwości zapoznania się z produktem (może jedynie zapoznać się z katalogiem, szczegółowymi informacjami).

Na rynku usług turystycznych istnieją wytwórcy usług turystycznych - przedsiębiorstwo, które bezpośrednio zaspokaja proces konsumpcji produktu w jego jednorodnej postaci. Chodzi tu o takie grupy jak hotele, pensjonaty, schroniska, przedsiębiorstwa, które zapewniają bazę żywieniową (bary, kawiarnie itp.), przedsiębiorstwa transportowe, różnego rodzaju zrzeszenia w przewodnictwie, firmy ubezpieczeniowe.

Przedsiębiorstwa dzielimy na:

• bezpośrednio zajmujące się obsługą turystów;

• świadczące swoje usługi dla turystów, chociaż obsługa tych grup nie jest ich głównym / jedynym celem działalności;

• takie, które prowadzą działalność o charakterze mieszanym, usługi nie są ich głównym celem działalności, ale takie usługi świadczą np.: zakład pracy posiadający swój własny ośrodek wypoczynkowy;

• takie, których działalność jest tylko pośrednio związana z usługą turystyczną, ale ich istnienie również umożliwia konsumpcję produktu turystycznego.

Inny podział - firmy specjalizujące się w obsłudze tur.:

• firmy, które tworzą produkt całkowity, kompleksowy (łączą usługi proste wykorzystując metody organizacji);

• firmy, które tworzą produkt cząstkowy (tworzą produkty proste).

Pakiet tworzą usługi wchodzące w jego skład, które dzielimy na:

• grupy usług podstawowych, które mają na celu realizację podróży, zaliczamy do nich usługi:

• noclegowe,

• żywieniowe,

• transportowe,

• przewodnickie,

• związane z gromadzeniem, przetwarzaniem i udostępnianiem informacji,

• grupy usług uzupełniających / komplementarnych - mają zaspokoić inne potrzeby:

• paszportowe,

• wizowe,

• ubezpieczeniowe.

Na rynku funkcjonują 2 grupy przedsiębiorstw - inny podział:

• wytwórcy bezpośredni usług,

• pośrednicy.

Cechy odróżniające wytwórcę od pośrednika:

• bezpośredni wytwórca musi dysponować materialnymi środkami przeznaczonymi na świadczone usługi,

• wytwórca musi mieć uprawnienia do świadczenia ubezpieczenia i uprawnienia przewodnickie, konieczność zaistnienia bezpośredniego kontaktu między wytwórcą a nabywcą na etapie konsumpcji usług,

• pośrednik stanowi ogniwo łączące bezpośredniego wytwórcę z klientem, nie bierze udziału w świadczeniu usług.

Usługi hotelarskie / noclegowe oznaczają krótkotrwałe, ogólnodostępne wynajmowanie domów, pokoi, mieszkań. Baza noclegowa - podział pod różnymi względami. Nie ma jednolitego systemu klasyfikacji - 3 *** w kraju X mogą się różnić od 3 *** w kraju Y.

Wg WTO - usługa hotelarska może składać się z 2 elementów podstawowych: noclegu i posiłku. Podstawowym produktem turystycznym hotelu jest gościnność, wyrażająca się w wzorowej organizacji wszystkich świadczeń i spełnieniu oczekiwań turysty, a także życzliwości i serdeczności i przyjemnym nastawieniu całego personelu.

Turystycznym obiektem hotelowym jest każdy obiekt, w którym sporadycznie lub regularnie nocują turyści:

• turystyczne zakłady zakwaterowania zbiorowego:

• hotele, motele, pensjonaty,

• obiekty specjalistyczne: schroniska, domy wczasowe, domy wycieczkowe, ośrodki wypoczynkowe, kempingi, pola namiotowe, biwaki, ośrodki kolonijne;

• kwatery prywatne.

Tendencje na rynku turystycznym:

• Wzrasta popyt na obiekty noclegowe z własnym wyżywieniem (apartamenty).

• Polska ma 120 tys. miejsc noclegowych, zaś Berlin 75-80 tys.

• Najwięcej hoteli w Polsce spełnia standardy hoteli 3 ***.

• Niemcy korzystają z hoteli 3 *** i wyżej.

• Ośrodki wypoczynkowe - dość dobry standard za niezbyt wysoką cenę - ok. 50% pokoi w tych ośrodkach posiada łazienkę;

Relacje między biurem podróży a hotelami - 3 sposoby dysponowania miejscami:

• czarter - forma zawierania umowy z dostawcą usług, świadczy ona o tym ,że zamawiający zakupił u sprzedającego określoną ilość usług w określonym terminie i standardzie, za z góry określoną kwotę. Uniemożliwia ona dokonywanie jakichkolwiek zwrotów zamówionych usług / niewykorzystanych miejsc); umowę czarterową zawiera się najczęściej na sezon;

• allotment - jest to forma umowy między biurem podróży a hotelem, stanowi ona, że zamawiający przez określony czas posiada w swojej dyspozycji uzgodnioną ilość usług w określonej cenie i standardzie. W tej umowie określone jest w jakim terminie zamawiający ma prawo (z całości lub części) zrezygnować z zamówionych usług bez ponoszenia kosztów,

• zamówienie potwierdzone - wysyłane przez nas do przedsiębiorstwa, które świadczy usługę z zapytaniem o możliwość realizacji tej usługi, a także o usługi dodatkowe oraz warunki anulacji, jeśli będzie ponosić koszty to jak on wygląda w stosunku do czasu, przed realizacją usługi.

Inny dokument to vauczer.

Usługi gastronomiczne - głównym zadaniem obiektów jest zapewnienie wyżywienia; 2 typy:

• gastronomia otwarta = ogólnodostępna:

• jadłodajnie,

• piwiarnie,

• o charakterze rozrywkowym - cluby,

• w środkach transportu.

• gastronomia zamknięta - nie jest dostępna dla ogółu turystów np.: stołówki zakładowe.

Biuro podróży a gastronomia - zasady:

• poszanowania zwyczajów i tradycji żywieniowych,

• zamawiania świadczeń w odpowiedniej ilości (powiadomić bazę gdy ilość się zwiększy lub zmniejszy).

Usługi gastronomiczne mogą być główną cząstką produktu turystycznego np.: October Fest.

Usługi transportowe - występują w 3 postaciach:

• stanowią element składowy imprezy,

• obsługa podróżnicza (sprzedaż biletów, ubezpieczeń, map),

• samodzielny produkt biura podróży np.: wynajem własnych autokarów.

Zadania transportu w odniesieniu do sektora turystycznego to zapewnienie turystom dostępu do odwiedzanych przez nich miejsc. Dzielimy go na:

• lotniczy:

• linie regularne - odbywają się wg ustalonego rozkładu,

• usługi czarterowe, poza rozkładowe,

• aero - taxi - samoloty o małej pojemności przelot. - USA.

• wodny:

• ze względu po jakich wodach się poruszamy:

• morski,

• rzeczny

• jeziorny.

• tendencje:

• żegluga promowa - promy kursują na określonych trasach; statki do przewozu ludzi, pojazdów itp.,

• wzrost zainteresowania rejsami wycieczkowymi na statkach - moda rozpoczęła się w USA.

• lądowy:

• kolejowy,

• drogowy:

• linie regularne,

• przewozy okazjonalne.

Transport lotniczy - przewozy sięgają 1 mlg 800 mln, główny rynek to USA - 700 mln. Na rynku dominują sojusze - jedne linie europ., am., Azji i Pacyfiku:

• STAR ALIANCE - LOT, LUFTHANZA,

• ONE WORLD

• SKY TEAM

I - przewożnicy sieciowi - LOT, LUFTHANZA

LCC_S - Low Cost Carriers - przewoźnicy nisko kosztowi - rozwinął się stosunkowo niedawno.

Zasada otwartego nieba - każdy przewoźnik, który spełnia standardy techniczne może świadczyć usługi lotnicze.

Liberalizacja przepisów spowodowała powstanie LCC_s. Ich oferta nie powoduje przepływu klientów, ale zaczynają latać ci co nigdy nie latali; nie są konkurencyjni dla sieciowców. Przewozy czarterowe - co 4 pasażer korzysta z polskiego lotnictwa (Egipt, Tunezja, Hiszpania, Grecja).

IATA, International Air Transport Association, Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych, założone w 1919 w Hadze jako International Air Traffic Association,

ICAO, International Civil Aviation Organisation, międzynarodowa organizacja lotnictwa cywilnego, założona w 1944 w Montrealu. Zajmuje się rozwojem techniki i organizacji międzynarodowego transportu.

2005-10-21

• Organizacja imprez turystycznych - wszystkie działania biura podróży związane z produktem turystycznym (imprezą) można podzielić na kilka etapów:

• Etap pierwszy - organizowanie imprez obejmuje:

• programowanie;

• kalkulowanie;

• zamawianie świadczeń i podpisywanie umów;

• Etap drugi - (tour-operator) - sprzedaż obejmuje:

• opracowanie koncepcji reklamy;

• przygotowanie komunikatów wprowadzających imprezę do sprzedaży;

• prowadzenie sprzedaży.

• Etap trzeci - realizacja obejmuje:

• odprawę i wyjazd uczestników;

• realizację świadczeń zgodnie z programem;

• prowadzenie sprzedaży.

• Etap czwarty:

• Rozliczenie.

• Motywacja - cele podróży:

• odpoczynek w atrakcyjnym środowisku klimatyczno - przyrodniczym;

• poznanie ciekawych zjawisk przyrodniczych;

• korzystanie z dóbr kultury (kino, teatr); udział w imprezach kulturalnych;

• imprezy organizowane w celu poprawa zdrowia; sanatoria;

• uczestnictwo w wielkich imprezach sportowych: olimpiady, mecze, zawody np.: skoki Małysza w Zakopanym;

• gospodarcze:

• 
  
  zawodowe - wyjazdy biznesowe, szkolenia, integracje, konferencje

• biznesowe

• wyjazdy religijne, pielgrzymkowe;

• kolonie, obozy młodzieżowe.

• Podział imprez turystycznych - rodzaje:

IMPREZA

KRAJOWA ZAGRANICZNA

WYJAZDOWA PRZYJAZDOWA WYJAZDOWA PRZYJAZDOWA

WŁASNA ZLECONA WŁASNA ZLECONA WŁASNA ZLECONA WŁASNA ZLECONA

GR IN GR IN GR IN GR IN GR IN GR IN GR IN GR IN

GR - oznacza turystykę grupową - powyżej 10 osób;

IN - oznacza turystykę indywidualną - poniżej 10 osób;

własna - taka, którą klient bezpośrednio zleca biurze podróży;

Obsługa turystyczna - związana z wyjazdem wypoczynkowym, zwiedzanie (wczasy, kolonie, wyjazdy zagraniczne).

Obsługa podróżnicza - sprzedaż biletów promowych, lotniczych, kolejowych, autobusowych.

Obsługa turystyczna - to co biuro przygotowuje.

• Produkt turystyczny - kompozycja dóbr i usług nabywanych przez turystów, jak i walorów turystycznych, z których korzystają, a które są dla nich rejonem / atrakcją zainteresowania.

• Walory turystyczne - pojęcie względne; zależy od człowieka, rzecz indywidualna.

• Rodzaje imprez turystycznych:

• wypoczynkowe,

• objazdowe - mają przygotowany dokładny program;

• łączone: objazdowo - wypoczynkowe.

• Programowanie imprezy:

• terminy imprez:

• jeśli wypoczynkowe to najczęściej tydzień - od soboty do soboty,

• jeśli imprezy z dojazdem zorganizowanym to łączenie turnusów jest możliwe,

• terminy powinny być dobrze dopasowane do terminów wakacji i ferii szkolnych:

• terminy gwiazdkowe, świąteczne - rządzą się innymi prawami,

• terminy długich weekendów - np.: długi weekend majowy - te sprzedają się najlepiej (tak wynika z ostatnich statystyk),

• zastanowić się dla jakiego środowiska, dla jakiej grupy osób,

• atrakcyjność imprezy,

• środek transportu:

• może być np.: taka impreza gdzie przygotowujemy tylko bazę noclegową, wycieczki fakultatywne na miejscu, ale uczestnicy dojeżdżają sami,

• transport autokarowy,

• transport kolejowy.

Przygotowując transport autokarowy musimy wziąć pod uwagę, że czas przejazdu będzie dość długi, ale podstawimy go na miejscu i dopasujemy godziny wyjazdu. Kolej - nie, pociąg ma konkretną godzinę odjazdu i nie zaczeka na spóźnialskich; samolot też, a dodatkowo najczęściej lotniska są na obrzeżach miasta i trzeba tam jakoś dojechać, czyli korzystać z innego środka transportu - transfer. Transport autokarowy - ograniczenie z powodu godzin pracy kierowcy. Kierowca może pracować dziennie 9 godzin, 2x w tygodniu po 10; średnia prędkość 60-70 km/h; po 4,5 h przerwa - co 1,5h 15 min. W 2000 r. uruchomiono specjalne pociągi do Rzymu.

• zakwaterowanie,

• wyżywienie - śniadania w hotelach są już najczęściej wliczone w koszt noclegu:

• impreza tour -operatorska - często tylko śniadania zamawiamy, a pozostałe posiłki fakultatywne;

• śniadania + obiadokolacja => zdaje egzamin, ludzie to lubią,

• dystrybucja / reklama.

• Program:

• atrakcje w regionie: uważać na przeładowanie programu! Jaki czas jest wymagany na dany obiekt, aby nie biegać; co jest naszym zdaniem najważniejsze. Jeżeli wszystko będzie „szybko, szybko” to po takim okresie chwyta zmęczenie, musi być odpoczynek, obiad. Jeśli program będzie przeładowany to połowa uczestników nie będzie zadowolona. Musimy wiedzieć dla jakiej grupy wiekowej organizujemy daną wycieczkę (w zależności od wieku przeznaczamy odpowiedni czas na dany obiekt np.: do zamku na górze młodzież będzie potrzebowała mniej czasu niż grupa starszych ludzi. Sprawność uczestników ma wpływ na zagospodarowanie czasem wycieczki.

• godziny zwiedzania obiektów, czas zwiedzania; wiedzieć, które obiekty wymagają wcześniejszej rezerwacji; średnio na zwiedzanie miasta potrzeba 3-4 h.

Jeżeli impreza jest dłuższa (min. 6-dniowa) to warto zaplanować pół dnia wolnego (w atrakcyjnym miejscu). Ludzie po pewnym czasie potrzebują czegoś takiego i wcale nie będą tego odbierać, że zabrakło nam inwencji twórczej na zagospodarowanie wycieczki.

żeglarstwo, kajakarstwo, statki śródlądowe

biuro podróży

klient

marża

+ VAT

może być forma papierowa lub elektroniczna

rozw. się najbardziej dynamicznie

---