Stela - kamienna, ustawiona pionowo płyta z inskrypcją lub płaskorzeźbioną dekoracją o wysokości od kilkunastu centymetrów do kilku metrów.
W cywilizacjach starożytnego Bliskiego Wschodu stele upamiętniały dokonania władców, ich wojny, działalność budowlaną oraz wydarzenia religijne.
Stela Sępów - pomnik z wapienia o wysokości ok. 1,80 m, znaleziony w Girsu, do naszych czasów przetrwał we fragmentach. Stela z dwustronnym przedstawieniem figuralnym i opisem wojen władcy sumeryjskiego miasta Lagasz, Eanatuma, z miastem Umma (około 2450 p.n.e.). Było to w zasadzie zwycięstwo odniesione w lokalnym konflikcie granicznym.
Wydarzenia na steli przedstwione są w tradycyjnej sumeryjskiej kompozycji - w tzw. układzie pasowym. Jedna strona wyobraża zwycięstwo Eanatuma: władca, wyraźnie wyodrębniony spośród pozostałych postaci, na czele oddziału żołnierzy, depczących ciała pokonanych wrogów. Poniżej król jest przedstawiony z oszczepem w ręce na rydwanie, również na czele oddziału zbrojnych. Kolejna część wyobraża liczenie poległych i przygotowania do pogrzebu. Ostatnia część, przedstawiająca prawdopodobnie branie w niewolę wrogów, zachowała się tylko we fragmencie. Druga strona steli przedstawia udział bogów w zwycięstwie. Widoczny jest bóg Ningirsu, w lewej ręce trzyma sieć z wrogami oraz wizerunek orła, w prawej maczugę (ten fragment jest niewidoczny na przedstawionych zdjęciach). Również na tej samej stronie steli jest scena rozszarpywania wrogów na pobojowisku przez sępy (drugie zdjęcie), od których zabytek ten jest nazwany. Stela Sępów przechowywana jest obecnie w muzeum sztuki w Luwrze.
Sztandar z Ur -
Inkrustacja - technika zdobienia przedmiotów: sprzętów, mebli itp., polega na wykładaniu powierzchni odpowiednio przyciętymi płytkami z różnych materiałów: np. kości słoniowej, metalu, masy perłowej, kolorowych kamieni itp. Płytki układane są we wzory figuralne, roślinne lub ornamenty np. geometryczne. Najczęściej spotkać można przykłady inkrustowanych dzieł w starożytnym Egipcie (faraonowie) i Mezopotami (rzeźba starosumeryjska, tzw.adoranci).
Intarsja - to technika zdobnicza polegająca na tworzeniu obrazu przez wykładanie powierzchni przedmiotów drewnianych (zwłaszcza mebli) innymi gatunkami drewna, czasem podbarwianymi. Wstawki umieszcza się w miejscu usuniętych fragmentów z powierzchni przedmiotu.
Artefakt odnaleziony w Grobach Królewskich z Ur. Nazwę nadał temu przedmiotowi Leonard Woolley, ale do tej pory nie wiadomo jaka była funkcja Sztandaru z Ur. Jedna z teorii mówi, że jest to pudło rezonansowe jakiegoś instrumentu muzycznego.
Jedna z powierzchni Sztandaru z Ur nazywana jest Wojną i przedstawia rydwany sumeryjskie tratujące wrogą armię. Z drugiej strony Sztandaru przedstawione są dobra niesione na ucztę.
Instrumenty muzyczne z Ur - dowodzą jak wysoko rozwinięta była już kultura Międzyrzecza w okresie wczesnodynastycznym. Wielka Lira posiada podobizny byków, które na Bliskim Wschodzie od zawsze miały znaczenie w religii tamtych ludzi.
Diadem królowej Puabi - Grobowiec Damy Puabi, określany jako "kanał śmierci" zawierał szczątki kilkudziesieciu dam dworu w królewskich strojach, wyposażonych w regalia. Dostępu do grobowca "strzegło" pięciu mężczyzn uzbrojonych w miedziane sztylety. Nadworny muzyk-harfista (lub harfistka), "siedzący" w dolnym rogu grobu, swym graniem - zgodnie z okrutnym obyczajem - nadal uprzyjemniał drogę, którą duch boskiej królowej zmierzał do krainy cieni. Tuż obok znajdowały się dwa drewniane przedmioty stanowiące obudowę instrumentów muzycznych. Popiersie Damy Puabi. Rekonstrukcja z diademem złotymi kolczykami - confetti złotych liści, wstążek i rozetek oprawionych w lazuryt. Rekonstrukcja, 1982, w/g projektu Sir Leonarda Woolley'a. Popiersie zostało skradzione w 2003 roku z Irackiego muzeum w Bagdadzie
Kozioł wsparty na drzewie z Ur -Arcydzieło sporządzone przez sumeryjskich złotników ze złota, lazurytu, srebra i macicy perłowej, któremu (podobnie jak innym) nie potrafili dorównać rzemieślnicy późniejszych epok
Hełm Meskalamduga z Ur - wykonany ze złota z czasów I dynastii z Ur z ok. 2500 p.n.e.
Odnaleziony w tzw. grobach królewskich przez sir Leonarda Wooleya w czasie wykopalisk w latach 1923-1930. Znajdował się obok cylindrycznej pieczęci z inskrypcją: Meskalamdug, bohater dobrego kraju. Hełm daje obraz niezwykłych umiejętności sumeryjskich złotników.