Rodzina
Rodzina - Grupa osób połączonych ze sobą pokrewieństwem (więzami krwi) lub powinowactwem (wejście do rodziny dzięki małżeństwu z jednym z jej członków);
- rodzina patriarchalna - jej głową jest mężczyzna;
- rodzina matriarchalna - jej głową jest kobieta.
Biblia (ST) -1) Rodzina Adama i Ewy, czyli prarodziców, daje początek całemu rodzajowi ludzkiemu. Ich synami są: Abel, Kain i Set. Dwaj ostatni są protoplastami plemion Kainitów (wyklętych przez Boga) i Setytów (błogosławionych przez Boga). 2) Rodzina Noego (jako jedyni ludzie uratowani z potopu) ma za zadanie odbudować na nowo ludzkość i ocalić świat przed całkowitą zagładą (w tym celu zabierają na arkę po parze z każdego gatunku zwierząt). 3) Rodzina Abrahama - patrz: ojciec, syn, żona. 4) Rodzina Lota - patrz: żona. 5) Rodzina Jakuba i Racheli - ukochanym synem rodziców był Józef, znienawidzony przez starszych braci i sprzedany przez nich w niewolę. Po latach, gdy Józef osiągnął wysokie stanowisko na dworze faraona, przebaczył braciom, sprowadził starego ojca. Cały ród osiedlił się w Gessen. 6) Księga Hioba - Jedną z klęsk, które dotknęły Hioba, była utrata całego potomstwa; ponieważ jednak zniósł on cierpienie z godnością i nie zwątpił w sprawiedliwość Stwórcy, Bóg obdarzył go nowym potomstwem.
Biblia (NT) - 1) Rodzina Święta - Jezus, Maryja i Józef-to prototyp rodziny chrześcijańskiej, znany głównie ze średniowiecznych apokryfów (motyw niezwykle popularny w tej epoce). Dla niej najwyższą wartością i dobrem jest wiara w Boga; religii podporządkowuje się całe życie. Tradycja katolicka podaje, że Jezus był jedynym synem Maryi, natomiast protestanci uważają, iż miał on braci (por. Łk. 8, 19-21). 2) W naukach i przypowieściach Chrystusa ludzkość traktowana jest jak wielka rodzina, której ojcem jest Bóg.
Mitologia - 1) Rodzina bogów, której głową jest Zeus, przypomina swoje odpowiedniki w ludzkim świecie. Jakkolwiek zawiera się tu małżeństwa, znamy przykłady licznych zdrad i sprzeniewierzeń, a bogowie chętnie obcują ze zwykłymi śmiertelniczkami (potomstwo z takich związków nie wchodzi do rodziny bogów). Uczucia, jakie żywią do siebie bogowie, przypominają te z rodzin ludzkich. 2) Rodzina Niobe - patrz: matka. 3) Rodzina Jazona, wygnana z Tessalii za zbrodnie Medei, schroniła się w Koryncie. Jazon zdradził żonę i zamierzał się ożenić z córką tamtejszego króla. Medea, chcąc pomścić zdradę męża, zabiła obu ich synów, a królewnie ofiarowała szatę, od której spłonął cały dwór. Sama uciekła do Kolchidy. 4) Mit tebański - Ród Labdakidów, do którego należy Jokasta (żona Lajosa, a potem Edypa - swego syna), obciążony jest klątwą bogów. Tragiczna wyprawa siedmiu przeciw Tebom czy historia Antygony to konsekwencje popełnionego zła. 5) Mit trojański - Przedstawiona tu rodzina Priama ma charakter poligamiczny (wielożeństwo). Priam, król Troi, był ojcem pięćdziesięciu synów i pięćdziesięciu córek, owoców związku z Hekabe, innymi żonami i nałożnicami. Najbardziej znani wśród jego potomstwa to: Kasandra, Parys i Hektor.
J. Kochanowski „Pieśń świętojańska o Sobótce" - W pieśni Panny XII Kochanowski przedstawia wyidealizowany obraz rodziny ziemiańskiej. Ojciec spełnia tu rolę gospodarza, jedynie doglądającego dobytku. Jego żona, skrzętna gospodyni, pomaga mu w prowadzeniu gospodarstwa i winna być wzorem dla wszystkich kobiet. Rodzina wspólnie uczestniczy nie tylko w pracy, ale i w zabawie. Wnukowie, wzorem dziadków, zwykli poprzestawać na małym i nade wszystko cenić cnotę.
W. Szekspir „Romeo i Julia" - Przyczyną tragedii miłosnej jest waśń pomiędzy dwoma rodami: Kapulettich i Montekich, do których należą tytułowi bohaterowie. Waśń zamienia się w nienawiść po śmierci Merkucja (przyjaciela Romea) i Tybalta (kuzyna Julii). Dalsze wydarzenia prowadzą do śmierci dwojga kochanków, która będzie jednocześnie pojednaniem się dwóch rodów.
A. Mickiewicz „Pan Tadeusz" - 1) Ród Horeszków, szlachecki, z tradycjami, kończy się wraz ze śmiercią stolnika Horeszki. Ostatnimi potomkami rodu są Zosia i Hrabia. Gerwazy, skarbnica wiedzy o rodzinie, dawny klucznik Horeszków, będzie namawiał Hrabiego, by ten zemścił się na rodzinie Sopliców. 2) Głową rodziny Sopliców jest Sędzia, brat Jacka, opiekun Tadeusza. Więzi rodzinne mają tu charakter tradycjonalny, choć oparte są na uczuciu i zaufaniu, a przede wszystkim na szacunku dla starszych. Tacek Soplica (później ksiądz Robak) nie uczestniczy w życiu rodzinnym, rezygnując z niego na rzecz działalności politycznej.
B. Prus „Lalka" - Rodzina Łęckich, zubożałych arystokratów, opiera relacje interpersonalne na konwenansach i poczuciu własnej wyjątkowości. Zamknięta na ludzi spoza arystokracji, dba o zachowanie swej pozycji społecznej. Małżeństwo Izabeli z Wokulskim byłoby mezaliansem, ale jednocześnie podreperowałoby sytuację finansową Łęckich, dlatego też panna Łęcka godzi się na nie.
W.S. Reymont „Chłopi" - I) Rodzina Macieja Boryny ma charakter patriarchalny. Stary Boryna decyduje o przyszłości swych dzieci, utrzymuje je i nie zgadza się przepisać na nie majątku. Więzy rodzinne ustępują racjom majątkowym (np. po śmierci ojca Antek prowadzi spór ze starszą siostrą o majątek). Powodem waśni rodzinnych staje się małżeństwo Macieja z młodszą od niego i urodziwą Jagną, dla której będzie on bardziej hojny niż dla własnych dzieci. Patrz: konflikt pokoleń. 2) W rodzinie Antka do pewnego momentu tylko on decyduje o wszystkim. Nie kocha swej żony i nie szanuje jej. Hanka stopniowo zdobywa zaufanie męża, a gdy ten jest w więzieniu, ona zajmuje się całym gospodarstwem i opiekuje się starym Boryną. Prawdziwe życie rodzinne Hanki i Antka rozpoczyna się po jego wyjściu z więzienia i objęciu ojcowizny.
S. Żeromski „Ludzie bezdomni" - 1) Tomasz Judym, pochodzący z nizin, z biedoty miejskiej, jako jedyny członek rodziny zdołał się wybić ponad przeciętność. Szansę zdobycia wiedzy stworzyła mu jego ciotka, prostytutka. Wykształcenie wyobcowało go spośród „swoich", a jego własny brat do końca życia będzie miał o to pretensję. 2) Rodzina Wiktora Judyma, działacza robotniczego, skazana jest na tułaczkę w poszukiwaniu nowego miejsca pobytu. Judymowa z dziećmi jedzie do Szwajcarii, by potem wraz z mężem wyemigrować do Ameryki.
S. Żeromski „Przedwiośnie"
Z. Nałkowska „Granica" - Życie rodziców Zenona Ziembiewicza oparte było na zakłamaniu. Romansujący z chłopkami ojciec i przymykająca na to oczy matka budzili w synu prawdziwe obrzydzenie. Piętnował on w swych myślach ich ograniczoność, schematyczność i niewiedzę. W pewnym momencie przestał zauważać, jak wiele od nich otrzymał (wychowanie, miłość, pieniądze na kształcenie się). Potępiając schemat boleborzański, nieświadomie sam zaczyna naśladować swego ojca. Nawiązuje romans z Justyną i kontynuuje go, pomimo związku z Elżbietą. Od własnej żony oczekuje postawy właściwej jego matce, a więc akceptacji jego stylu życia.
* Wesoło jak w rodzinnym grobowcu - ponura atmosfera.
* Z rodziną wychodzi się najlepiej na fotografii... czarno-białej. (powiedzenie)
* Nienawiść między krewnymi jest zwyczajem, między obcymi przypadkiem.
(przysłowie arabskie)
* „Pasją naszą bywa odkrywać karty wszystkich tych pięknych rzeczy, które niby to oglądamy w wielu rodzinach, nie widząc wszystkiego, co się tam dzieje; przy czym znaleźlibyśmy nienawiść, wściekłość, pogardę zamiast pięknych rzeczy wystawianych na pokaz i uchodzących za prawdę".
(markiza de Sevigne)
* „Wszystkie szczęśliwe rodziny są
do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób".
(L.N. Tołstoj)
* „Nie można być wybrednym w wyborze rodziców".
(M. Wolska)
* „Choćby zasięg tego, co człowiek na świecie dokonuje, był największy, jeżeli nie wywiązuje się z obowiązków wobec rodziców, to wszystko inne jest kalekie".
(H. Auerbach)
* „Jednakowo ważne jest wychowanie dzieci, jak i rodziców".
(C. G. Jung)
*„Uczucie samotności jest bolesne -w tłumie, lecz w łonie własnej rodziny jest nie do zniesienia".
(M. von Ebner-Eschenbach)
* „Każda rodzina tai w sobie swoiste niezadowolenie, które zmusza do ucieczki każdego jej członka, dopóki posiada on jakąkolwiek siłę żywotną".
(P. Valery)