Co to jest etyka ?
Etyka:
Zasady postępowania człowieka
Zbiór zachowań
Postępowanie zgodne z moralnością
Zbiór pewnych norm uzasadnionych w danym okresie historycznym
Wzorzec postępowania
Religia
Poprawność
Etyka zajmuje się moralnością
Etyka to nauka filozoficzna, która ustala moralne podstawy i reguły ludzkiego działania przy pomocy wrodzonych człowiekowi zdolności poznawczych.
Etyka to dyscyplina filozoficzna obejmująca zespół zagadnień związanych określeniem istoty powinności moralnej (dobra lub zła moralnego) z determinacja jej szczegółowej treści (słuszności), ostatecznym wyjaśnieniem faktu powinności moralnej działania (metafizyka molarności) oraz genezą zła (upadku )moralnego i sposobami jego przezwyciężenia (soteriologia etyczna)
Moralność – nauka molarności nie określa co jest dobre a co złe- nauka o molarności to etologia , tworzy i współtworzy ją człowiek
Etyka- zajmuje się określeniem co jest dobre a co złe i uzasadnia to określenie
Moralność- to moje życie w aspekcie realizacji dobra i zła. W jaki sposób realizuje dobro i zło
Sposób pojmowania moralności jest różny. Trzeba go jakoś określić oraz rozeznać istotę (po pewnych cechach) i określić że coś jest dobre, a co złe i tu pojawia się etyka. Moralność jest dobrem.
Moralność jest dobra (nie zabiłem i to jest moralny postęp, nie zabiłem i to jest dobre )
Zrobiłem coś niedobrego – złego – niemoralnego
Zrobiłem co … -… ….
Mogę patrzeć na życie człowieka w kontekście i pracy, ……… czy myśli moralności.
Kontekst moralny człowieka to jego działania.
Etyka tworzy pewne zasady, za pomocą których normuje zasady człowieka, czyli określa postęp człowieka uzasadnia postępowanie dobre czy złe.
Etologia – nauka opisująca co w danym środowisku uchodziłoby za dobre i złe.
Etologia – nie ………. się więc opisuje.
W etyce nie ma miejsca na demokrację – to jest dobre, bo „etyka jest nauką normatywną czyli wskazującą”.
Istota nauki – nauka jako zbiór zadań lub pytań dająca interpersonalną wiedzę czyli ogólną wiedzę.
Nauka ezoteryczna – dla wybranych, jest powszechna – jest wiedza powszechną, weryfikowalną i udowadniającą.
Etyka jako nauka jest dyscypliną. Odpowiada na pytania: Jak żyć? Jak postępować? Jak działać? (w odniesieniu do osoby)
Człowiek potrafi rozeznać co jest dobre a co złe, potrafi odczytać (ma pewne cechy).
Etyka to powinność moralna. W etyce chodzi o to co powinienem – JA
Nie ma „musisz” bo szanuje moją wolna wolę.
Soteriologia (?) – zbawcze działanie.
Im więcej etyki tym bardziej jestem ludzki.
etyka to pomoc a nie zawada <Str4>
<str5>
1.Nauka jest zbiorem elementów
-ma charakter ogólny i nie mówi o 1 rzeczy
2.Etyka mówi jak mam życie ,aby moje życie było moralne
3.Skąd norma moralna?
Norma moralna...
4.Norma etyczna bierze się z:
-prawa
-religii
-tradycji,zwyczajów,kultury
-wychowania
-społeczeństwo (nie jest to dobry argument ,gdyż:głosowanie czy coś jest dobre a co złe - uznae się to za błąd,absurd)
5.Eudejmonizm-Arystoteles
-etyka wielka,eudemeńska
-dobro jako cel wszelkiego dążenia;wszystko co się czyni ma na celu dobro
-ostatecnzy cel zycia: osiagniecie dobra (JAk zyc etycznie)
-teoretyczna(kontemplacja prawdy,doskonałości)
6.Bóg jest absolutem,ale absolut nie jest Bogiem (nie musi być osobą,ale dopiero gdy wskaże się cechy osoboowości możemy mówić o Bogu)
-Tomasz z z Akwinu wskazuje 5 cech istnienia Boga
7.Teodyceza -szczęscie;ostateczny cel to osiągnięcie szczescia
Etyka, strona 6.
Norma eudajmonistyczna brzmi: czyn jest moralnie powinny wtedy, gdy uszczęśliwia swojego sprawcę.
Arystoteles uważa: szczęście jest fundament postępowania etycznego, słabości: egoizm, wewnętrzna sprzeczność.
Czy w etyce norma eudajmonistyczna może być podstawą do tworzenia norm etycznych.
Szczęście dla człowieka dla jego osobowości, które wpisana jest w naturę człowieka.
Etyka jako nauka normatyczna. Etyka normuje dlaczego to działanie będzie dobre moralnie, a gdzie źle.
Ogólną normą przekłada na sumienie, sprzeczność jest błędem.
Eudajmonizm jest najbardziej rozpowszechnioną w etyce.
Hedonizm - realizacja przyjemności.
Utylitaryzm - użyteczność (jak najwięcej dobra dla największej ilości ludzi. Zasada takiego postępowania jest nie moralna.
Jeżeli zgodzę się na poświęcenie danej jednostki nie ma żadnych barier, aby dalej tak postępować.
Deontonomizm - czyn jest moralny i powinny wtedy gdy jest spełniony z jakiegoś rozkazu.
Dein - powinność. Nomos - prawo. Deontonomizm dzieli się na: autonomizm i heteronomizm.
Kante - postępuj zawsze tak jakbyś chciał, aby maksyma twoja stała się powszechnym prawem.
„Nie czyń drugiemu co tobie nie miłe.”
Autonomos - ja jestem swoim nakazodawcą. Heteronomos - ktoś inny który nadaje prawo.
(7)
Imperatyw- nie jest dlatego dobry, bo:
"ja tego chcę"- to wolna wola sprawia, że to jest dobre czy nie
Nie ma uzasadnienia dla imperatywu.
Słabość- brak uzasadnienia rozkazu.
Tolerancja XVIw. - dzisiaj to nie jest tolerancja
PERSONALIZM
Etyka odnajduje samą siebie gdy opiera się o godność osoby.
Godność osobista- z honoru, z tytułu, ze stanowiska.
Godność osoby- to człowieczeństwo, wynika z bytu "osoba"- moralny absolut.
"Chodzi o to by godnie żyć" Sokrates
duchowe urodzenie człowieka w człowieku
"Poznanie samego siebie" Sokrates
pobudzenie sumienia
Czym jest moralnie powinny (?), wtedy gdy afirmuje godność osoby, każdej osoby bez wyjątku.
afirmacja- miłowanie
Osoba to nie to samo co człowiek.
Bóg jest osobą ale nie człowiekiem.
Rozwiązanie etyki leży w personalizmie- jak żyć, jak postępować- afirmować godność osoby, każdej bez wyjątku.