PODSTAWY PEDAGOGIKII SPECJALNEJ:
CZĘŚĆ I; HISTORIA A:
1.Podaj przynajmniej jedną definicje pedagogiki specjalnej
- jest nauką,której przedmiot stanowi rehabilitacja ludzi niepełnosprawnych w każdym wieku,przede wszystkim dzieci i młodzieży odchylonych od normy psychofizycznej oraz resocjalizacja niedostosowanych społecznie
2.Z jakimi naukami współdziała pedagogika specjalna ?
-psychologia; biologia; medycyna; nauki techniczne; prawo; ekonomia; filozofia; socjologia; pedagogika
3.Z jakimi subdyscyplinami pedagogicznymi współdziała pedagogika specjalna ?
-pedagogika wychowawcza; teoria nauczania;
Pedagogika opiekuńcza; pedagogika społeczna; pedagogika specjalna; teoria wychowania;
4.Jakie są subdyscypliny (działy) pedagogiki specjalnej ?
-oligofrenopedagogika; tyfloped; surdoped; pedagogika lecznicza i terapeutyczna; resocjalizacja; pedagogika osob zdolnych.
CZĘŚĆ 1; HISTORIA C:
1.Data urodzin i śmierci Marii Grzegorzewskiej:
-urodzona 18 kwietnia1888
-zmarła 1967( w wieku 79 lat)
2.Nazwa dostosowanej przez M. Grzegorzewską do polskich potrzeb metoda
Decroly`ego:
Metoda ośrodków zainteresowań jako tzw. metoda ośrodków pracy
3.W którym roku i z kim M. Grzegorzewska tworzy Państwowy Instytut
Nauczycielski:
W 1930 r. z Władysławem Radwanem
4. Jaki był wpływ Marii Grzegorzewskiej na Pedagogikę Specjalną ?
Wpływ Marii Grzegorzewskiej na pedagogikę specjalną jest nie do przecenienia. Była pierwszą osobą w Polsce, która profesjonalnie zajęła się tą problematyką. Jako naukowiec
stworzyła podwaliny polskiej pedagogiki specjalnej, jako praktyk opracowała udoskonalała i wdrażała metody pracy z osobami niepełnosprawnymi.
Jako pierwsza określiła zakres,przedmiot,podstawy metodologiczne tej nowej dyscypliny
Pedagogicznej oraz podstawowe wskazówki W zakresie praktycznej działalnośći rewalidacyjnej. Zajmowała się wszystkimi działami pedagogiki specjalnej
–oligofrenopedagogiką,surdopedagogiką,tyflopedagogiką,pedagogiką,resocjalizacyjną i
terapeutyczną
5.Jaki dorobek literacki zostawiła po sobie Maria Grzegorzewska?
Psychologia niewidomych
Listy do młodego nauczyciela
Pedagogika lecznicza. Skrypt wykładów Głuchociemni
Psychologia niewidomych
Analiza zjawiska kompensacji u głuchych i niewidomych
6.Jakie instytucje powstały z inicjatywy Marii Grzegorzewskiej?
-1922 r. na bazie kursów seminaryjnych tworzy PAŃSTWOWY INSTYTUT PEDAGOGIKII SPECJALNEJ w Warszawie
-1930 r. Państwowy Instytut Nauczycielski
CZĘŚĆ I; HISTORIA D:
1.Data urodzenia Ottona Lipkowskiego:
Otton Lipkowski Urodził się 5 września 1907 roku w Człuchowie na Pomorzu w rodzinie wielodzietnej.
2.Ogólne zagadnienia pedagogiki specjalnej wg Ottona Lipkowskiego:
-opracował pierwszy w historii tej dyscypliny, systematyczny jej wykład w formie skryptu pt.
Pedagogika specjalna (zarys),który od przeszło dwudziestu lat ( I wyd. 1974 r.)
pełni rolę podręcznika, uzupełniając w ten sposób istniejącą dotychczas dotkliwą lukę w zakresie pomocy dydaktycznych dla studentów
-wprowadził nowe zagadnienia, przedtem w piśmiennictwie polskim (a także obcym)
nieuwzględniane np. ortodydaktykę, czy nową problematykę pedagogiki specjalnej porównawczej zasygnalizował problem wiktymologii w pedagogice specjalnej
-Badał kwestie odpowiedniego przygotowania nauczycieli do pracy z dziećmi specjalnej troski
-Opracowywał plany kształcenia nauczycieli z zakresu pedagogiki specjalnej
3.Cele pedagogiki specjalnej wg Ottona Lipkowskiego:
humanitarny – jednostce upośledzonej i słabszej należy zapewnić szczególne prawa do pomocy w uzyskaniu pełni rozwoju i uznania w środowisku społecznym; każdy człowiek ma prawo do normalnego trybu życia
wychowawczy - jednostkę upośledzoną należy wszechstronnie kształcić i umożliwić jej optymalny rozwój, aby jak najlepiej mogła spełniać swoje zadania społeczne
ekonomiczno - utylitarny – jednostkę upośledzoną należy przygotować jak najlepiej do przyszłych sytuacji w pracy zawodowej (przygotowanie do pracy i życia)
antropologiczny – dążenie do maksymalnego usamodzielnienia jednostki upośledzonej i aktywnego jej udziału w realizowaniu zadań społecznych
4.Zasady resocjalizacji wg Ottona Lipkowskiego:
Zasada akceptacji
Uznaje się jednostkę z odchyleniami od normy za jednostkę mającą prawo do szczególnej pomocy i opieki. W tym wypadku akceptacja oznacza uznanie jednostki niedostosowanej społecznie nie za " mniej wartościową" , ale za jednostkę zasługującą na szczególną opiekę i pomoc. Zasadę tę z reguły przyjmuje się bez zastrzeżeń w stosunku do osób kalekich, upośledzonych umysłowo, natomiast budzi zastrzeżenia jeśli próbuje się ją zastosować w stosunku do łamiących normy prawne i etyczno-moralne.
Zasada pomocy
W resocjalizacji pomoc jest rozumiana jako działanie wspomagające rozwój jednostki niedostosowanej społecznie. Bez tego działania jednostka nie jest z reguły zdolna osiągnąć pełnię rozwoju społeczno-moralnego. Ta szczególna pomoc, większa troska i opieka wychowawcza uwarunkowane są tym, iż jednostki niedostosowane społecznie często wykazują przejawy złożonego upośledzenia, ociężałość umysłową, zaburzenia układu nerwowego niesprawności motorycznej czy np. wady wymowy. W zasadzie tej są ważne gotowość i umiejętność udzielania pomocy ze strony wychowawcy oraz gotowość przyjęcia jej przez wychowanka.
• Zasada indywidualizacji
Jest uznawana powszechnie. Postępowanie jednostki z odchyleniami od normy różni się i pod względem stopnia i jakości, jak również pod względem czynników etiologicznych wykolejenia, dlatego też ta zasada w wychowaniu resocjalizującym ma znaczenie szczególne. Zasada indywidualizacji realizowana jest w bezpośrednim kontakcie z dzieckiem, w rozmowach indywidualnych, w pomocy w nauce, w ułatwianiu kontaktów z kolegami, nauczycielami i rodziną.
• Zasada kształtowania perspektyw
Zasadę tę opracował i stosował w swojej pracy wychowawczej A. Makarenko. Zwracał uwagę na szczególne znaczenie tzw. perspektyw bliskich, perspektyw" dnia dzisiejszego". Dla jednostek społecznie niedostosowanych przyszłość jest czymś odległym i na ogół nie zaprzątają sobie nią głowy. Najczęściej przechodzą do rzeczywistości stwierdzeniem: "... jakoś tam będzie , czy "...nie ma co się martwić na zapas..." . Jednostka powinna odczuwać radość chwil aktualnie przeżywanych oraz powinna oczekiwać z zainteresowaniem co się wydarzy w najbliższej przyszłości. Należy rozpocząć kształtowanie umiejętności kształtowania perspektyw od planowania przyszłości na najbliższe chwile - godziny, a następnie stopniowo przechodzić do kształtowania umiejętności planowania przyszłości dalszej - dnia następnego, tygodnia, miesiąca, kwartału czy wreszcie roku.
• Zasada współpracy ze środowiskiem
Podstawowym postulatem wychowania resocjalizacyjnego jest wyrobienie umiejętności i gotowości dostosowania się do zasad współżycia społecznego. Realizacja tego zadania nie jest możliwa w izolacji od środowiska społecznego. Współpraca wychowawcza ze wspomnianym środowiskiem jest więc koniecznością. Realizując tę zasadę dbamy o interes jednostki niedostosowanej społecznie, środowiska, a w szczególności rodziny, która cierpi na skutek niewłaściwego zachowania dziecka. Współpraca ze środowiskiem jest sprawą bardzo istotną, a jej brak uniemożliwia realizację zadań wychowawczych szkoły czy placówki resocjalizującej. Współpraca ta jako element procesu wychowawczego, powinna być planowana zgodnie z założonymi celami wychowawczymi i organizowana w sposób jak najbardziej efektywny.
• Zasada systematyczności
Zasada ta podkreśla konieczność realizacji zadań resocjalizacyjnych w sposób planowy, celowy, zorganizowany, konsekwentny oraz systematyczny.
CZĘŚĆ I: HISTORIA E:
1 .Data, miejsce urodzenia śmierci Wandy Szuman:
-Wanda Szuman urodziła się 3 kwietnia 1890 r. w Toruniu, jako córka Leona Szumana znanego lekarza i działacza społecznego;zmarła 1 grudnia 1994 r.w wieku 104 lat
2.Rola i znaczenie Wandy Szuman w pedagogice specjalnej:
-jej zainteresowania naukowe obejmowały głównie rozwój sierot i dzieci chowanych w izolacji, dzieci niepełnosprawnych, niewidomych, głuchych była pionierką metody rehabilitacyjnej osób niepełnosprawnych poprzez pracę artystyczną współpracowała z prof. Józefą Joteyko i prof.Marią Grzegorzewską zdobyła kwalifikacje nauczyciela przedmiotów pedagogicznych w średnich szkołach ogólnokształcących i seminariach pedagogicznych;
-Wanda Szuman wprowadziła do nauczania dzieci niewidomych kropkowy rysunek. Ta metoda spotkała się z dużym uznaniem, zarówno w środowisku osób niewidomych i widzących
3.Najważniejsze publikacje Wandy Szuman:
,,Wychowanie niewidomego dziecka”;
„O dostępności rysunku dla dzieci niewidomych”;
„ Słowo Wstępne” do książki ks. Jana Sajewicza pt.: „Głos mają sieroty”;
„Rola opiekunów społecznych”
„System umieszczania sierot w rodzinach”
CZĘŚĆ II, OLIGOFRENOPEDAGOGIKA(cz.A):
1.Czym jest oligofrenopedagogika i jakie są jej elementy ?
* oligofrenopedagogika "jest nauką o wychowaniu, o celach, treściach i
metodach pracy z dziećmi specyficznej kategorii, mianowicie upośledzonych
umysłowo
ELEMENTY:
-Teoria wychowania specjalnego
-Teoria nauczania specjalnego
-Teoria oddziaływań interwencyjnych
2.Jakie jest rozumienie upośledzenia umysłowego wg Doroszewskiej:
-trudność zdefiniowania niedorozwoju umysłowego wynika z faktu, iż jest on pewnego rodzaju koncepcją społeczną, zależną od zmiennego progu tolerancji społecznej. Uważa Ona, że upośledzenie umysłowe jest skomplikowane w swych powiązaniach biospołecznych. Zarówno z różnorodnych przyczyn, jakie leżą u jego podstaw, jak i wielorakich objawów, a także ze względu na nieraz trudny do przewidzenia jego dynamizm, a więc i prognozę
3.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Clarkow:
-niedorozwój umysłowy oznacza funkcjonowanie intelektu poniżej przeciętnej, upośledzenie powstaje w okresie rozwojowym i towarzyszy mu obniżenie zdolności przystosowania się
4.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Kostrzewskiego.
-upośledzeniem umysłowym nazywa te przypadki, które powstały w okresie rozwojowym charakteryzujące się istotnie niższym od przeciętnego ogólnym poziom funkcjonowania intelektualnego występującym łącznie z upośledzeniem w zakresie przystosowania się oraz zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym
5.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Sękowskiej.
-pojęcie upośledzenie umysłowe jest bardzo szerokie zarówno ze względu na zróżnicowanie stopnia upośledzenia umysłowego, które obejmuje, jak i ze względu na zaburzenia zachowania, motywacji, emocjonalności i dysfunkcje jakie im towarzyszą. Upośledzenie umysłowe odnosi się nie tylko do sfery poznawczej człowieka, ale obejmuje całą jego osobowość
6.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Kirejczyka.
-upośledzenie umysłowe to istotnie niższy od przeciętnego w danym środowisku, globalny rozwój umysłowy jednostki, z nasilonymi równocześnie trudnościami w zakresie uczenia się i przystosowania, spowodowany we wczesnym okresie rozwojowym przez czynniki: dziedziczne, wrodzone i nabyte po urodzeniu, wywołujące trwałe zmiany w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego
7.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Kościelskiej.
-Upośledzenie umysłowe traktuje się nie jako zaburzenie organiczne, ale psychologiczne; jako stan, do którego się dochodzi w rezultacie nieprawidłowego procesu rozwojowego. Jest ono więc jest stanem, który w głównej mierze jest wynikiem zablokowania aktywności poznawczej dziecka i właściwego korzystania z doświadczeń
8.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Lewickiego.
-oligofrenia jest to zahamowanie lub upośledzenie rozwoju psychicznego, wrodzone albo bardzo wcześnie nabyte, prowadzące często do zaburzeń w przystosowaniu społecznym
9.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg
Radochońskiego:
-upośledzenie umysłowe (dawniej oligofrenia) posiada szerokie znaczenie i odnosi się do stanów zahamowania lub niepełnego rozwoju intelektualnego Jednostki występujących w okresie rozwojowym, tj. pomiędzy 0 a 18 rokiem życia
10.Podaj definicję upośledzenia umysłowego wg Mrugalskiej:
-upośledzenie umysłowe: "nie jest stanem niepełnej sprawności, dysfunkcją organizmu, powstałą na skutek nieprawidłowej budowy lub uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego o różnej etiologii. Przyczyny mogą mieć podłoże genetyczne, dotyczyć działania szkodliwych czynników w okresie płodowym, okołoporodowym lub we wczesnym dzieciństwie.
CZĘŚĆ II: OLIGOFRENOPEADGOGIKA(cz.B):
1. Scharakteryzuj problem epidemiologii upośledzenia umysłowego i podaj dane statystyczne:
-upośledzenie umysłowe występuje stosunkowo często, a jego odsetek waha się od 1,3% do 1,8% ogólnej populacji świata,
-w większości państw Europy liczbę upośledzonych
umysłowo określa się w granicach 1% -2% ogółu ludności.
-u dzieci wykrywa się upośledzenie umysłowe:
w pierwszych latach życia wykrywa się 1% dzieci lekko
upośledzonych;
-3% dzieci upośledzonych w wieku szkolnym,
-2% w wieku przedszkolnym.
-ogół dzieci upośledzonych w wieku szkolnym 75% stanowi stopień
lekki, a 25% głębsze upośledzenie
2.Opisz i scharakteryzuj poszczególne ujęcia kwestii etiologii upośledzenia umysłowego:
*m.in. etiologia upośledzenia umysłowego(przyczyny) wg Sowy:
-pierwotne,t.j. czynniki genetyczne –rodzice przekazują
nieprawidłowe lub uszkodzone geny i chromosomy działające na
embrion i płód i powodujące jego nieprawidłowy rozwój
(najczęstsza przyczyna upośledzenia).
*wtórne-mające wpływ na korę mózgową:
♣przed urodzeniem dziecka, np. choroby zakaźne przyszłej matki (odra,
aktywny stan kiły, ale i niedożywienie i alkoholizm matki),
♣w czasie urodzenia dziecka,np. uszkodzenia mózgu w wyniku
niedotlenienia lub wylewów,
♣po urodzeniu dziecka,na skutek chorób np. zapalenie opon
mózgowych, zapalenie mózgu, uszkodzenia na skutek urazów
(nieszczęśliwe wypadki)
-czynniki środowiskowe i kulturowe odnoszą się przede
wszystkim do lżejszych postaci niedorozwoju irozumianesą jako brak lub nie zapewnienie dziecku odpowiednich warunków rozwojowych, stymulacji, niezbędnej do prawidłowego rozwoju
3.Podaj tradycyjną klasyfikację upośledzenia umysłowego:
IDIOTYZM: stopień najgłębszy; osoby o ilorazie inteligencji poniżej 20
IMBECYLIZM: stopień średni; ; osoby o ilorazie inteligencji pomiędzy 20-50
DEBILIZM: stopień najsłabszy; osoby o ilorazie inteligencji pomiędzy 50-70
4.Podaj inne klasyfikacje upośledzenia umysłowego:
m.in. A. M. Clarke, A. B. D. Clarke wyróżnili cztery stopnie upośledzenia umysłowego:
*Lekki niedorozwój umysłowy: Iloraz inteligencji 52-67;
•Pomiędzy 2 i 3 odchyleniami standardowymi
* Umiarkowany niedorozwój umysłowy: iloraz inteligencji 36-51;
•Pomiędzy 3 i 4 odchyleniami standardowymi
*Znaczny niedorozwój umysłowy: Iloraz inteligencji 20-35
•Pomiędzy 3 i 4 odchyleniami standardowymi
* Głęboki niedorozwój umysłowy: Iloraz inteligencji 0-19
•Pomiędzy 5 i większymi odchyleniami standardowymi
CZĘŚĆ II OLIGOFRENOPEDAGOGIKA: cz.C
1.Czym jest Zespół Downa:
2.Podaj i opisz przyczyny Zespołu Downa:
-Znaczna większość przypadków nie jest dziedziczna.
-Tylko w jednym przypadku na 100 można wykazać, dziedziczny charakter zaburzenia.
-Przypadki dziedziczenia pojawiają się wówczas, gdy matka lub ojciec są
nosicielami translokacji, chociaż nie wykazują cech klinicznych Zespoły Downa.
-Prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z Zespołem Downa jest zależne od wieku rodziców, a szczególnie wieku matki.
-Ustalono związek pomiędzy zwiększaniem się ryzyka poczęcia dziecka z Zespołem Down
3.Podaj epidemiologie Zespołu Downa:
Zespół Downa spowodowany jest aberracją chromosomową charakteryzującą się
występowaniem dodatkowego chromosomu albo jego części, na skutek
translokacji chromosomowej
4.Opisz osobę z Zespołem Downa:
-spłaszczona potylica lub małogłowie
-spłaszczona nasada nosa
-drobne, skośnie, szeroko rozstawione szpary powiekowe
-nisko osadzone, małe małżowiny uszne
-powiększony język
-bruzdy na języku tzw. język mosznowy
-wąskie, krótkie usta
CZĘŚĆ II: OLIGOFRENOPEDAGOGIKA, cz.D
1.Czym jest Zespół Patau:
Zespół Patau nazywany jest także :
-trisomią 13
-zespołem Bartholina -Patau
-Trisomią D,ponieważ aberacja liczbowa dotyczy najczęściej chromosomu
13 z grupy D
-Został on opisany przez Patau w 1960 r
Zespół Pataua jest zespołem wad wrodzonych spowodowanych
trisomiomchromosomu 13 która spowodowana jest nierozcięciem
się chromosomów podczas I lub II podziału mejotycznego
u któregoś z rodziców (opóźnione rozchodzenie się chromosomów w
anafazie).
2.Podaj i opisz przyczyny Zespołu Patau:
*u około 20% jedno z rodziców jest nosicielem translokacji.
-wiek matki. Choć obecnie problem narodzin dzieci z Zespołem Patau występuje u
coraz młodszych matek u około 5% chorych diagnozuje się mozaikowatość
3.Podaj epidemiologie Zespołu Patau:
-Występowanie wacha się pomiędzy 1:5000 a 1:15000 żywo narodzonych dzieci
-Statystycznie podobna ilość chłopców i dziewcząt
-Wysoka śmiertelność: 50% w pierwszym tygodniu życia
*90% nie przeżywa piątego miesiąca życia
*średni czas przeżycia 4,5 miesiąca
CZĘŚĆ III, SURDOPEDAGOGIKA, cz.B
1.Pojęcie głuchoty i niedosłuchu wg, , ,:
• M. Grzegorzewskiej
Głuchym nazywamy człowieka , który pozbawiony całkowicie lub w dużej
mierze słuchu , a więc i treści słuchowych płynących ze świata , i który wskutek
tego znajduje się w gorszych warunkach niż człowiek słyszący w pracy
procesów poznawczych i przygotowywania się do życia społecznego .
Rozumienie mowy ludzkiej tą drogą staje się dla niego niemożliwe , a w pracy i
wszelkich potrzebach życia słuch nie ma dla niego żadnego lub
wystarczającego znaczenia
E.S. Levina:
Głuchy to
człowiek, u którego zmysł słuchu jest niewystarczająco funkcjonalny
dla zwykłych potrzeb życia
B.Szczepankowskiego:
Podstawową , a zarazem najbardziej ogólną , definicją jest taka , która
obejmuje wszystkie osoby z niesprawnością słuchu . Pojęcie to jest bardzo
obszerne i obejmuje wszystkie te osoby , u których występuje uszkodzenie
słuchu , bez względu na stopień , rodzaj i moment powstania tego uszkodzenia
T. Gałkowskiego:
Określenie głuchoty odnosi się do osoby, u której ubytki słuchu nie pozwalają
na normalny rozwój mowy ustnej. Głuchoniemą nazywamy osobę, która
wskutek głuchoty nie opanowała mowy, nie posługuje się nią i nie rozumie jej
na drodze odczytywania z ust. Osoba niedosłysząca to ta, u której ubytki
słuchu pozwalają opanować mowę w sposób naturalny."
2.Ośrodki słuchu w mózgu:
Płat skroniowy:
zakręt górny i wieczko: słuch muzyczny, fonematyczny i wrażenia dźwiękowe;
obszar Wernickego-rozumienie mowy, gramatyka, prozodia;
Uszkodzenia płatów skroniowych:
zaburzenia słuchu, rozumienia mowy i percepcji dźwięków; zaburzenia wybiórczej uwagi na bodźce słuchowe i wzrokowe;
3.Etapy rozwoju mowy:
TABELA W TEJ PREZENTACJI!!!!
4.Epidemiologia wad słuchu:
TABELA W PREZENTACJI!!!!
5.Cztery rodzaje ubytku słuchu:
Pierwszym, najpowszechniej występującym rodzajem jest ubytek typu zmysłowo-nerwowego, powstający wskutek zniszczenia lub uszkodzenia komórek czuciowych (rzęsek słuchowych) w ślimaku.
Ubytek słuchu typu przewodzeniowego dotyczy problemu w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego, który utrudnia lub uniemożliwia prawidłowe skierowanie dźwięku do ucha
wewnętrznego.
Ubytek słuchu typu mieszanego stanowi kombinację ubytku zmysłowo-nerwowego i przewodzeniowego.
Ubytek słuchu typu centralnego występuje w przypadku, gdy nerw słuchowy nie może przewodzić sygnałów do mózgu.
6.Klasyfikacja uszkodzeń słuchu dziecka:
Okres prenatalny
-Zakażenia, choroby wirusowe przebyte przez matkę wczasie ciąży np. wirusem cytomegalii, toksoplazmozy, opryszczka, świnka, różyczka
-Czynniki genetyczne
Okres okołoporodowy
•Urazy okołoporodowe np. niedotlenienie, zamartwica
•Wcześniactwo
•Waga urodzeniowa poniżej 1500 g
•Niska punktacja Apgar (0
-4 punktów w pierwszej minucie)
•Wentylacja mechaniczna dłuższa niż 5 dni
•Przedłużająca się żółtaczka
•Nieprawidłowa budowa twarzoczaszki
Okres wczesnego dzieciństwa
•Przebyte przez dziecko choroby zakaźne
•Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
•Przyjmowane leki ototoksyczne
•Niedoleczone przeziębienie
•Lekceważone infekcje oraz zapalenia ucha środkowego
•Przebywanie w nadmiernym hałasie
7.Skutki uszkodzeń słuchu:
Sfera ruchowa
•zaburzenia chodu przy uszkodzeniu narządu równowagi
•trudności w orientacji
•szuranie stopami przy chodzeniu (głuchota głęboka)
•mniejsza sprawność ruch,słabsza koordynacja statyczna i dynamiczna, szybkość i precyzja ruchu
•częstsza leworęczność
Sfera poznawcza
•niemożność odbioru doznać słuchowych ,trudności w orientacji
•opóźnienie rozwoju intelektualnego –z powodu trudności w opanowaniu mowy
•trudności w opanowaniu mowy w sposób naturalny
•kompensacyjna rola wzroku, zmysłu wibracji i dotyku
•spostrzeżenia -charakter synkretyczny –zwracanie uwagi na to, co silniej rzuca się w oczy, chociaż może być mniej istotne
•dostrzeganie w obiektach tego, co jest specyficzne i indywidualne, a nie tego, co ogólne i rodzajowe
•brak lub niedokładność spostrzeżeń powoduje niedokładność wyobrażeń
•zapamiętywanie mechaniczne, bez kojarzenia, co sprawia, że opanowany materiał nie jest operatywny
•myślenie –u osób nie posługujących się mową dłuższe utrzymywanie się myślenia konkretnego, sytuacyjnego, egocentryzmu
Sfera emocjonalna
•kształtowanie się osobowości w warunkach trudności
•opóźnienie rozwoju uczuć wyższych (pochodna rozwoju myślenia abstrakcyjnego
•niestałość emocjonalna, konfliktowość, drażliwość, brak autokrytycyzmu
Sfera społeczna
•Izolacja
•zawężenie styczności do grupy podobnych
•poczucie mniejszej wartości, unikanie sytuacji mówienia
8.Klasyfikacja BIAP:
TABELA W PREZENTACJI!!!
CZĘŚĆ IV, TYFLOPEDAGOGIKA, cz.A:
Wszystkie pytania sa o znaczeniu kogos dla czego wiec ,nie robilam z tego, wybacz