Imię i nazwisko: Aleksandra Farasiewicz
Tytuł ćwiczenia: Sulfonowanie
Cel ćwiczenia: Przeprowadzenie sulfonowania p-ksylenu jako przykładowej reakcji podstawienia elektrofilowego w pierścieniu aromatycznym.
Wykonanie:
Do kolby okrągłodennej wlano pipetą 3cm3 p-ksylenu, a następnie dodano 5cm3 stężonego kwasu siarkowego.
Kolbę umieszczono w łapie na statywie, zamontowano chłodnicę zwrotną, a układ reakcyjny umieszczono w zlewce z zimną wodą o poj. 250cm3, która pełniła rolę łaźni zapobiegającej przegrzaniu się mieszaniny.
Rozpoczęto ogrzewanie układu reakcyjnego po uprzednim zapewnieniu chłodnicy dopływu wody.
Kolbę w łaźni ogrzewano do ok. 70-80°C, mieszając ruchem wirowym co ok. 5 min.
Po ok. 40 min. Zawartość kolby zmieniła zabarwienie na jasnożółte. Reakcję zakończono i wyłączono ogrzewanie.
Po ostudzeniu do temperatury pokojowej zawartość kolby przeniesiono do zlewki o pojemności 50cm3 i dodano 3cm3 wody destylowanej.
Wytrącony krystaliczny osad odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczono przez krystalizację z wody. Pozostawiono w eksykatorze do wysuszenia.
Po wysuszeniu, produkt sulfonowania zważono i zmierzono jego temperaturę topnienia.
Opracowanie wyników:
Wydajność reakcji:
Vp-ksylenu = 3cm3
Vkwasu siarkowego = 5cm3
Vwody = 3cm3
dp-ksylenu = 0,86g/cm3
Mp-ksylenu = 106,16g/mol
Msulf. p-ksylenu = 186,16g/mol
mp-ksylenu = d · V = 2,58g
np-ksylenu = 0,0243mola
masa szalki = 28,4252g
masa szalki + związku = 32,9424g
masa związku = 4,5172g
substrat : produkt 1 : 1
masa produktu przy 100% wydajności: m = n · M = 0,0243 mola · 186,16g/mol = 4,52g
Wydajność: $\frac{m.\ powstalego}{\text{m.\ teoretyczna}} \bullet 100\% = \frac{4,5172}{4,52} \bullet 100\% = 99,94\%$
Reakcja sulfonowania toluenu
Sulfonowaniu łatwiej ulega p-ksylen zawierający 2 grupy metylowe, które są bardziej reaktywne (silniej aktywują pierścień niż 1 grupa) i powstaje tylko 1 produkt.
Mechanizm sulfonowania p-ksylenu
Produkt końcowy wygląda w następujący sposób, ponieważ grupa -CH3 jest podstawnikiem aktywującym, tj. kieruje kolejne podstawniki w pozycje orto- i para-. Cząsteczka p-ksylenu jest równocenna.
Wnioski:
Zakres temperatur topnienia otrzymanego produktu zmierzonych w laboratorium wyniósł ok. 74,8°C-79,3°C. Jest to wartość zbliżona do wartości literaturowej (wynoszącej 78 °C-80°C), jednak dolny prób jest nieco zaniżony. Przyczyną tego (jak i nierealnie wysokiej wydajności reakcji) jest najprawdopodobniej zawilgocenie związku – woda zanieczyszczająca produkt w niewielkim stopniu zafałszowała wynik doświadczenia.