Zakres i zadania terapeutyczne dla dziecka | ćwiczenia | Pomoce edukacyjne i terapeutyczne | Uwagi o realizacji |
---|---|---|---|
Doskonalenie sfery społeczno – emocjonalnej | ● Doskonalenie wiedzy o zdrowiu ● Doskonalenie wiedzy o podstawowych sytuacjach społecznych ● Doskonalenie umiejętności społecznych w zakresie proszenia o coś, zwrotów grzecznościowych ● Doskonalenie wiedzy o sobie w kategoriach lubię – nie lubię, przyjemne – nieprzyjemne ● Zajęcia relaksacyjne ● Doskonalenie w zakresie gier planszowych, gier ruchowych, gier słownych – umiejętność przegrywania ● Gromadzenie doświadczeń sytuacji zadaniowej ● Spacer z nauczycielem
|
● Karty pracy ● Metoda poglądowa ● Metoda słowna ● Metoda praktyczna ● Koc lub materac ● Gry planszowe ● Obserwacja otoczenia przez dziecko
|
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie wiedzy o otaczającej rzeczywistości | ● Poznawanie pór roku, nazw podstawowych owoców i warzyw, przedmiotów , kolorów, kształty, stosunków mały – duży, brudny – czysty, głośny – cichy, ciepły – zimny, twardy – miękki , zwierząt, funkcji pomieszczeń w domu, sprzętów związanych z pomieszczeniami (łazienka, kuchnia, salon)
|
● Karty z porami roku, warzywami, owocami, przedmioty – kolory podstawowe, miś, lalka, książka, koło, kwadrat, karty autorskie, karty ze zwierzętami, memo o domu, gra komputerowa „Już wiem!”
|
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie wiedzy o sobie | ● Zapamiętywanie podstawowych informacji o sobie (imię i nazwisko, wiek, siostra Ania, co lubię, czego nie lubię, jaka jestem, co umiem)
|
● Metoda słowna, ćwiczenia plastyczne, kolorowanki, testy projekcyjne
|
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie analizy i syntezy wzrokowej | ● Odszukiwanie czego brakuje
● Porządkowanie / dobieranie w pary
● Układanie obrazków 4 -6 elementowych, puzzli 4 elementowych (wkładanych), puzzli piankowych
|
● Obrazki z różnicami, memo, domino, puzzle 4- 6 elementowe, puzzle wkładane, piankowe, dorysowywanie brakujących elementów
● Domino obrazkowe, przedmioty w 3d, porządkowanie w zakresie 5
● puzzle |
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie percepcji słuchowej | ● Nauka czterowersowych wierszyków, prostych piosenek
● Identyfikowanie dźwięków z najbliższego otoczenia, źródła dźwięku
● Wystukiwanie rytmów, korzystanie z instrumentów muzycznych, wystukiwanie rytmu szybko – wolno, głośno – cicho
|
● Piosenki z cyklu „ciało i przestrzeń”, piosenki dziecięce, kolęda, piosenki o warzywach, porach roku
● Dźwięki – szczekanie psa, miauczenie kota, gdakanie kury, kwakanie, samochód, syrena karetki, szum morza, śpiew ptaków, odgłos burzy
● Wspólne muzykowanie, wystukiwanie na tamburynie, dzwonkach, klawesach
|
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie zmysłu smaku i powonienia | ● Ćwiczenia poznawania podstawowych produktów spożywczych
● Smakowanie warzyw i owoców
● Ćwiczenia w poznawaniu (odczuwaniu) smaków i określanie ich
● Ćwiczenia doskonalące zmysł powonienia
● Określanie własnych gustów smakowych i węchowych
|
● Próbowanie pożywienia i określanie w zakresie smakuje – nie smakuje (czekolada, chleb, płatki, mleko, kefir, kiełbasa, chrupki, sok jabłkowy, ryba,
● Próbowanie warzyw – marchew, pietruszka, kapusta, pomidor, ogórek, cebula, gruszka, jabłko, mandarynka
● Określanie smaku: cytryna, cukierek, sól,
● określanie w zakresie przyjemne – nieprzyjemne wg poznanych smaków i zapachów ● określanie podstawowych zapachów, które są znane dziecku – cytrus, pasta do zębów, mydło itp.
|
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie motoryki małej i dużej | ● Ćwiczenia grafomotoryczne (w tym pisanie swojego imienia)
● Poznawanie własnego ciała
● Orientacja stron prawa – lewa
● Ćwiczenia chwytu pęsetkowego – wyjmowanie i wkładanie małych elementów, nawlekanie na sznurek, nawlekanie wg schematu
● Ćwiczenia w zakresie manipulowania – uruchamianie zabawek
● Doskonalenie umiejętności gry z piłką, balonem – kopanie, rzucanie, odpychanie, podrzucanie
|
● Karty ćwiczeń z zakresu motoryki, karteczki z literami, karteczki z imionami
● Karty ze schematem ciała, ćwiczenia ruchowe, elementy integracji sensorycznej
● ćwiczenia ruchowe, elementy integracji sensorycznej
● Duże korale, sznurek, korale w dwóch – trzech kolorach
● Pozytywki, zabawki mechaniczne, organki dydaktyczne
● Piłka, balon |
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie umiejętności samoobsługi | ● Doskonalenie umiejętności ubierania się: zakładanie butów, zakładanie spodni, zakładanie bluzki, zakładanie kurtki i czapki
● Doskonalenie wiedzy na temat dostosowania ubioru do panujących warunków atmosferycznych
● Doskonalenie picia z kubka, korzystanie z widelca i łyżki podczas spożywania posiłków
● Doskonalenie mycia rąk
|
● Zakładanie i zdejmowanie części garderoby: buty, spodnie, bluzka, kurtka, czapka
● Kubek, widelec, łyżka
● Mydło, ręcznik |
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie umiejętności zabawy | ● Zabawy tematyczne – zabawy tematyczne odzwierciedlające zachowania w różnych sytuacjach społecznych – wizyta u lekarza, wizyta w sklepie, zabawa w szkołę, zabawa w przyjęcie (obiad), gra planszowa z wykorzystaniem wskazówki lub kostki do gry
|
● Misie, lalki, gry planszowe | Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Doskonalenie umiejętności matematycznych | ● Wyodrębnianie przedmiotów z otoczenia ● Ujmowanie różnic mało – dużo, mniej – więcej
● Poznawanie cyfr i konkretów w zakresie 6 ● Liczenie na konkretach w zakresie 6 ● Dodawanie na konkretach w zakresie 6 ● Umiejętność liczenia oczek na kostce do gry
● Doskonalenie umiejętności liczenia w zakresie 6 na materiale symbolicznym
|
● Przedmioty do liczenia: korale, kasztany, liście, klocki itp.
● Kostka do gry
● Karty pracy z cyframi 1 – 6 |
Realizacja zadań terapeutycznych przez opiekunów Kasi w ramach uczenia sytuacyjnego |
Archiwum publikacji
w serwisie Publikacje edukacyjne
Zaburzenia związane z motoryką dużą
Motoryka duża odnosi się do zręczności ruchowej całego ciała.
Objawy szczególnej niezręczności są następujące:
- opóźnienia w rozwoju ruchowym w okresie niemowlęcym i poniemowlęcym oraz mała aktywność ruchowa;
- ogólna niezręczność ruchowa i mała wyćwiczalność w zakresie dużych ruchów, związana z zakłóceniami napięcia mięśniowego (napięcie nadmierne lub za małe);
- brak koordynacji ruchów przy współdziałaniu różnych grup mięśniowych, dający wrażenie ogólnej niezręczności;
- osiąganie z opóźnieniem, w porównaniu z rówieśnikami, różnych umiejętności ruchowych w czynnościach codziennych, zabawowych i sportowych;
- ogólne spowolnienie ruchowe;
- unikanie zabaw ruchowych;
- zakłócenie koordynacji wzrokowo- ruchowej w zabawach i zadaniach, w których ruch odbywa się pod kontrolą wzroku (rzut piłką, gra w klasy).
Sprawności motoryczne to umiejętności wymagające bardzo precyzyjnej koordynacji (np. posługiwanie się sztućcami, jazda na rowerze, gra w piłkę). Nie kształtują się one w wyniku samego procesu dojrzewania, lecz muszą zostać wyuczone.
Najczęstsze problemy z zakresu motoryki dużej to:
- zaburzenia równowagi;
- niezgrabność w pokonywaniu przeszkód;
- słabe panowanie nad szybkością i siła;
- trudność w integracji wszystkich mięśni, w celu wykonania skoordynowanego działania.
Najważniejsze wskazania w przypadku niezręczności ruchowej:
zachęcanie dzieci do brania udziału w zabawach ruchowych;
umożliwienie uprawiania sportów.
ZALECANE ĆWICZENIA
1) różne rodzaje zabaw rzutnych (piłka, ping- pong, badmington);
2) różne rodzaje zabaw skocznych (gra ze skakanką, gra "w klasy");
3) ćwiczenia na równoważni o wysokości zapewniającej pełne poczucie bezpieczeństwa;
4) zabawy rytmiczne polegające na wyrażaniu ruchem muzyki, zachęcanie do swobodnej ekspresji ruchowej;
5) udział w różnego rodzaju zawodach z partnerami o zbliżonych możliwościach ruchowych, z rozwijaniem właściwej motywacji i zapobieganiem negatywnym ocenom rówieśników;
6) chodzenie po kładce bez pomocy (na płaskiej przestrzeni położyć deskę- kładkę);
7) machanie kijem lub drewnianym kołkiem w celu trafienia nieruchomego przyrządu wiszącego na wysokości ramion;
8) chodzenie na obu rękach z trzymanymi w górze nogami dziecka;
9) przeciąganie liny trzymanej przez drugą osobę przy użyciu niewielkiej siły;
10) wykonywanie skoków "pajaca";
11) przeskakiwanie przez powoli kołyszącą się linę;
12) gra w klasy;
13) przejście po kładce z różnymi przedmiotami w ręku;
14) zabawy i ćwiczenia kształtujące orientację w schemacie ciała( Pokaż proszę, gdzie masz oczy, gdzie masz uszy a gdzie nos. Gdzie masz ręce, gdzie masz nogi, gdzie na głowie rośnie włos- mówimy coraz szybciej, dziecko wskazuje odpowiednio oczy, uszy...)
Motoryka duża i mała |
---|
Wpisał: Monika Nawrocka - Matera |
---|
17.12.2007. |
Ruch jest naturalną potrzebą każdego dziecka w wieku przedszkolnym. Stanowi on istotny czynnik w jego rozwoju fizycznym. Dziecko w tym wieku nie może długo skoncentrować się na jednej czynności, co powoduje konieczność częstych zmian zabaw ruchowych i ćwiczeń gimnastycznych. Prezentowane w artykule ćwiczenia z zakresu motoryki małej i dużej mają na celu doskonalenie poszczególnych czynności ruchowych u dzieci, nabywanie przez nich zręczności, wyrabianie szybkości, zwinności i wytrzymałości. Bardzo istotne są zabawy w parach, co pozwala na rozwijanie inwencji twórczej u dzieci, daje możliwość samowyrażenia najpierw siebie, potem sprawdzenia własnych możliwości i porównania ich z możliwościami innych dzieci. Ważne jest, aby po intensywnych ćwiczeniach gimnastycznych i ruchowych znalazło się miejsce na rozluźnienie mięśni, relaksację organizmu, uspokojenie i wyciszenie nagromadzonych emocji. Należy zaznaczyć, że zaburzenia motoryki małej i dużej często występują u dzieci dyslektycznych często w połączeniu z zaburzeniami innych funkcji m.in.:
Wskazać należy, że głośne czytanie odbywa się dzięki ruchom gałek ocznych oraz uruchomieniu organów mowy. Zaburzenia w rozwoju motorycznym przejawiają się mniejszą precyzją ruchów i wolniejszym ich tempem. Chodzi tu zarówno o motorykę dużą, tj. zaburzenia koordynacji dużych grup mięśniowych, jak również o zaburzenia motoryki małej, tj. rozwoju manualnego. Tak więc zaburzony rozwój funkcji analizatora kinestetyczno-ruchowego w znacznym stopniu wpływa na obniżenie sprawności manualnej. Przejawy obniżenia sprawności manualnej w pisaniu to (Sobolewska 1989):
Analiza pisma wykazać może następujące charakterystyczne objawy:
Dzieci o obniżonej sprawności manualnej napotykają szczególne trudności podczas przepisywania tekstu lub pisania ze słuchu. Z uwagi na wolne tempo pracy, nie nadążają za innymi dziećmi, co może często powodować u nich zaburzenia o charakterze emocjonalno-motywacyjnym (poczucie niższej wartości, brak chęci do nauki z powodu braku sukcesów, drażliwość), stanowiące podstawę do powstawania różnych trudności wychowawczych. Motoryka duża odnosi się do zręczności ruchowej całego ciała. Objawy szczególnej niezręczności są następujące:
Sprawności motoryczne to umiejętności wymagające bardzo precyzyjnej koordynacji (np. posługiwanie się sztućcami, jazda na rowerze, gra w piłkę). Nie kształtują się one w wyniku samego procesu dojrzewania, lecz muszą zostać wyuczone. Najczęstsze problemy z zakresu motoryki dużej to:
Najważniejsze wskazania w przypadku niezręczności ruchowej:
Dlatego tak istotne są wszelkiego rodzaju ćwiczenia motoryki dużej i małej. Przykłady ćwiczeń motoryki dużej:
Przykłady ćwiczeń motoryki małej:
|