Badanie nad komunikowaniem na świecie i w Polsce.
Z racji tego, że mamy już wystarczająco dużo nauki wypiszę tylko najważniejsze nazwiska.
- Karl Bücher – zapoczątkował uniwersytecką historię badania mediów (II poł. XIX w.); przyczynił się do powstania pierwszego instytutu badań prasy (Lipsk – 1916).
- Josef Pulitzer – przyczynił się do otwarcia pierwszej szkoły dziennikarskiej – Columbia University – 1912 r.
- Max Weber – zaproponował powstanie socjologii piśmiennictwa (miała być uprawiana na wzór nauk ścisłych, „matematyczne” badanie mediów)
- Charles Cooley – zapoczątkował psychologię komunikowania
- Harold Lasswell – badacz propagandy; z jego inicjatywy powstał instytut badań nad propagandą; Lasswell uważał, że należy edukować społeczeństwo w temacie propagandy, ponieważ to jedyny sposób, żeby go ustrzec
- Instytut Galloupa – 1936 – pierwszy instytut prowadzący na dużo skalę badania opinii publicznej; przeprowadzał sondaże i badania związane z wyborami
- Paul Lazarsfeld – utworzył biuro badań radiowych; prowadził badania nad audytorium radiowym
- grupa z Yale – pierwsze badania na dużą skalę, jak media wpływają na człowieka
Funkcjonalizm – wiąże się ze szkołą empiryczną; opracował go Robert Merton; funkcjonalizm zajmuje się definiowaniem i opracowywaniem funkcji oraz typoów mediów masowych, bada zależności między społeczeństwem, a komunikowaniem masowym. Funkcjonalizm zakładał, że społeczeństwo to spójna struktura składająca się z róźnych podsystemów – jednym z nich są media (samoregulujące się instytucje, niezależne od wpływów ideologicznych). Funkcjonalizm badał również elementy komunikowania i relacje między nimi. Szukał odpowiedzi nie co, ale jak działa.
Determinizm polityczno-ekonomiczny – związany ze szkoła krytyczną; zajmował się analiza procesów społecznych przez pryzmat konfliktów, badacze koncentrowali się na przyczynach podziałów, źródłach opozycji i nierówności w społeczeństwie. Głównym czynnikiem analizy mediów stały się czynniki ekonomiczne (takie jak struktura własności i rynkowe działania mediów). Według tego poglądu media będąc częścią systemu ekonomicznego związane są z polityką – instytucje medialne są przedsiębiorstwami, wieć działaja dla zysku. Z badań szkoły krytycznej narodziły się pojęcia:
przemysłu kulturalnego – wszystkie wytwory kultury były produktami takich samych fabryk jak inne produkty konsumpcyjne – poziom kultury zostaje dopasowany do poziomu masowego odbiorcy, nastąpiła degradacja roli kultury, jej zubożenie.
utowarowienie publiczności – publiczność stała się towarem do zdobycia przez reklamodawców, narzędziem do tego nyła telewizja.
koncentracja mediów i jej konsekwencje – mamy coraz mniejszą liczbę właścicieli mediów, prowadzi to do ograniczenia pluralizmu treści mediów, marginalizację poglądów alternatywnych, interes prywatny staje się ważniejszy od interesu ogółu.
Imperializm kulturowy – silny wpływ kultury artystycznej i technicznej Stanów Zjednoczonych na kulturę i rynki europejskie (amerykanizacja kultury)
Determinizm technologiczny (szkoła toroncka) – zapoczątkował ją H. Inns, a najbardziej znanym przedstawicielem okazał się M. McLuhan; szukano odpowiedzi na pytanie jak forma przekazu (a niego jego treść) wpływa na rozwój cywilizaji; ogólne założenia:
Technologia ma decydujący wpływ na organizację społeczeństwa i sposób postrzegania rzeczywistości
Charakter kultury zależy od dominującej technologii przekazywania informacji
Wyróżnia 4 etapy rozwoju mediów:
- cywilizajca oralna (oparta na mowie)
- cywilizacja pisma
- cywilizacja druku (galaktyka Gutenberga)
-cywilizacja oparta na mediach elektrycznych (cywilizacja Marconiego)
Hipoteza spirali milczenia – opracowała ją Elisabeth Noelle-Neumann; oparta na założeniu, że jednostki mające odmienne zdanie na jakiś temat usiłują ukryć swoje poglądy, boją się izolacji, więc wyrażają opinie zgodne z opiniami większości. W procesie tym ważną rolę odgrywają media masowe – prezentują i nagłaśniaja opinie większości – w ten sposób opinia dominująca staje się jeszcze bardziej widoczna.