Głównym celem przedmiotu jest uporządkowanie wiedzy dotyczącej
teorii i praw naukowych wyjaśniających mechanizmy rozwoju
osobniczego (fizycznego, psychicznego i społecznego) człowieka ze
wszystkimi jego uwarunkowaniami.
Liczba godzin: 15
Formy zajęć:
wykłady
Środki dydaktyczne:
rzutnik folii, projektor multimedialny
Forma zaliczenia:
Przedmiot
biomedyczne
podstawy rozwoju
kończy się zaliczeniem wykładów po I semestrze.
Wykaz wiadomości i
uczestnika zajęć:
Zdobycie umiejętności na
temat oceny potrzeb i problemów zdrowotnych człowieka w całym jego
rozwoju osobniczym. Pogłębianie wiedzy o uwarunkowaniach zdrowia i
choroby na wszystkich etapach rozwoju. Umiejętność oceny rozwoju
somatycznego dzieci i młodzieży na etapach edukacji przedszkolnej i
szkolnej.
Program
zajęć
Rozwój ontogenetyczny
człowieka. Okresy rozwoju człowieka, uwarunkowania i cechy,
czynniki genetyczne, paragenetyczne matki oraz czynniki środowiskowe
wpływające na rozwój człowieka.
Przejawy rozwoju fizycznego,
psychicznego oraz motorycznego w edukacji przedszkolnej i szkolnej
dziecka
Podstawowe aspekty rozwoju
biologicznego człowieka. Normy rozwojowe. Metody pomiaru rozwoju
osobniczego. Trendy sekularne. Zjawisko akceleracji rozwoju.
Wady wrodzone, zespoły
genetyczne i chromosomalne.
Deficyty środowiskowe jako
czynniki upośledzające rozwój i zdolność uczenia się.
Najczęstsze choroby w wieku
przedszkolnym i szkolnym.
Wady postawy ciała dzieci w
wieku przedszkolnym i szkolnym
Profilaktyka zaburzeń
rozwoju. Istota zdrowia i choroby. Problemy zdrowotne ludzi w różnym
wieku. Higiena środowiska szkolnego Profilaktyczna opieka zdrowotna
nad uczniami.
Problematyka zdrowotna okresu
dorastania, dojrzałości i starzenia się.
Cywilizacyjne i społeczne
zagrożenia zdrowia.
Ochrona zdrowia dziecka.
Literatura
przedmiotu
Bartkowiak Z., 1986.
Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania, Warszawa.
Doleżych B., Łaszczyca P.,
2005, Biomedyczne podstawy rozwoju z elementami higieny szkolnej,
Warszawa.
Jaczewski A., 1993.
Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania, W-wa.
Jopkiewicz A., 1995.
Biologiczne podstawy rozwoju człowieka, Kielce.
Malinowski A., 1980.
Antropologia fizyczna, W-wa.
Wolański N., 1983. Rozwój
biologiczny człowieka, Warszawa.
ROZWÓJ- proces który prowadzi od przekształcenia się prostych
struktur w formy złożone i bardziej skomplikowane.
Z
reguły rozwój przebiega w ściśle określonej kolejności zjawisk,
co pozwala na wydzielenie stale występujących następujących po
sobie e t a p ó w
r o z w o j u, które nazywamy okresami.
Rozwój
ontogenetyczny człowieka
Pod pojęciem
ontogenetycznego rozwoju będziemy rozumieli zespół procesów
kierowanych, nieodwracalnych i powiązanych ze sobą, a
kształtujących organizm osobnika od zapłodnienia do śmierci.
Jest to zjawisko
wielostronne, a w przypadku człowieka szczególnie skomplikowane,
bowiem obok czynników przyrodniczych pojawiają się specyficzne
modyfikatory o społecznym charakterze
Rozwój
biologiczny
Rozwój biologiczny lub fizyczny określa nam całokształt procesów
biologicznych, jakie zachodzą w rozwijającym się organiźmie z
wyłączeniem sfery osobowości psychicznej. Pojęcie rozwoju
biologicznego czy też fizycznego ujmuje więc powiększanie się
wymiarów i masy ciała, doskonalenie struktury i zmiany funkcji
narządów.
Rozwój taki nie może być utożsamiany z pojęciem rozwoju
cielesnego, somatycznego, czyli inaczej z rozwojem morfologicznym
czy metrycznym. Pod tymi pojęciami należy rozumieć powiększanie
się rozmiarów i masy ciała, które można prosto i dokładnie
wyznaczyć z pomocą pomiarów liniowych czy wagowych.
Nauki
badające rozwój osobniczy człowieka
Właściwości biologiczne
– anatomia (nauka
o kształtach i budowie ciała ludzkiego)
, histologia (nauka
badająca czynności, rozwój i budowę tkanek)
, fizjologia (nauka
o czynnościach i funkcjach organizmów żywych, ich
komórek, tkanek i narządów, o prawach, które tymi
funkcjami rządzą),
biochemia (nauka
badająca skład chemiczny organizmów żywych zachodzące w nich
procesy metaboliczne)
i antropologia (biologiczna
nauka porównawcza o człowieku, jego pochodzeniu)
Właściwości psychiczne
– psychologia
(nauka zajmująca się powstawaniem i przebiegiem procesów
psychicznych człowieka )
Właściwości sprawności
fizycznej –
motoryczność (antropomotoryka)
Przegląd
historyczny badań nad rozwojem osobniczym
średniowiecze (homunculus)
J.J Rousseau (1712-1778),
inicjując badania psychologii rozwojowej, zwrócił uwagę na
konieczność poznania rozwoju fizycznego
belgijski statystyk A.L.
Quetelet (1796-1874), opracował normy rozwojowe dzieci w
poszczególnych grupach wieku
Podobne prace ogłaszali
L.Pagliani w Turynie,FLiharzik w Budapeszcie ( przyrost
wysokości ciała jest wartością dość stałą dla danego wieku)
W końcu XIX i początku XX
wieku problemy rozwoju dziecka stanowią już przedmiot poważnych
badań naukowych., doprowadzając do wyróżnienia okresów
rozwojowych dziecka, opisania różnic w rozwoju chłopców i
dziewcząt, wprowadzenia wskażników ilorazowych do oceny proporcji
budowy ciała ( Virerdot, Godina,Rohrera, Pigneta, Erissmana)
W Polsce popularyzowanie
zagadnień rozwoju dziecka zawdzięczamy J.Śniadeckiemu, który w
1803r. Wydał książkę „Fizyczne wychowanie dziecka”
Po II wojnie światowej
nastąpił dalszy dynamiczny rzkwit badań ontogenetycznych w Polsce
i w innych krajach (M.Ćwirko-Godycki, L.Bogdanowicz, A.Jaczewski,
N.Wolanski, A.Malinowski)
ASPEKTY
ROZWOJU
ASPEKTY
JAKOŚCIOWE ROZWOJU FIZYCZNEGO TO
WZRASTANIE,
RÓZNICOWANIE,
DOJRZEWANIE
I POSTĘP
WZRASTANIE
(powiększanie się ciała)
Rozrost-zwiekszanie się wymiarów i masy tkanek
Rozplem
– mnożenie się liczby komórek na drodze podziału komórkowego i
powielania kwasów DNA
Różnicowanie
– doskonalenie struktury (budowy)
Cytogeneza i histogeneza – przebudowa struktur komórek i tkanek
Organogeneza- grupowanie się tkanek w okreslone układy i narządy
Typogeneza – dostrajanie się poszczególnych układów i narządów
do pozostałych i formowanie się ogólnych kształtów i proporcji
organizmu
Dojrzewanie
– doskonalenie funkcji
Specjalizacja – kształtowanie się funkcji narządów i układów
Integracja – dostrajanie się funkcji w ramach całego organizmu
Postęp
– doskonalenie funkcji organizmu
Aspekty
ilościowe rozwoju fizycznego
Kinetyka rozwoju – poziom
na jakim przebiega rozwój danego osobnika, np. niższy, przeciętny,
wyższy
Dynamika rozwoju – wielkość
przyrostów danej cechy w jednostce czasu, inaczej tempo rozwoju
Rozmach – wielkość zmian
względem wyjściowej urodzeniowej lub maksymalnej wielkości cechy
Rytmiczność rozwoju –
tempo rozwoju w poszczególnych okresach ontogenezy
Energetyczno
– informacyjneaspekty
rozwoju to:
Energetyka – wykorzystanie żródeł energii i koszt energetyczny
procesów rozwojowych
Informatyka – źródła charakter i mechanizmy przekazywnia
informacji
Metabolika – zjawiska przemiany materii
Dystrybucja – sposób wykorzystania energii i przemiany materii
przez ustrój, jest różna w zależności od fazy ontogenezy
Anabolizm
– przyswajanie pokarmów, ich przekształcanie na składniki
własnych tkanek czy odkładanie substancji zapasowych
Katabolizm
– zużywanie związków chemicznych organizmu na potrzeby
energetyczne ustroju
Ontogeneza
a filogeneza
Ewolucja
rozwoju człowieka
humor czy rzeczywistość?
Trend
sekularny
Inaczej 100-letni ciąg zmian fenotypowych zachodzących stopniowo z
pokolenia na pokolenie i postępujących w stałym kierunku pomimo
krótkotrwałych fuktulacji.
Zjawisko
to polega na:
smukleniu ciała –
zwiększanie się wysokości ciała w stosunku do masy ciała,
poszerzaniu się pasa
barkowego przy niewielkim zwężeniu bioder,
zmianach proporcji długości
kończyn górnych do dolnych przy względnie stałej długości
tułowia.
Zmiany wysokości ciała na
dekadę – 1,5 – 2 cm.
Zmiany masy ciała na dekadę
– 2 kg.
Przyczyny:
poprawa warunków bytowych i
ekonomicznych populacji,
poprawa warunków życiowych,
poprawa warunków
higienicznych,
opieka lekarska, profilaktyka
i ochrona zdrowia,
rola zmian czynników
kulturowych, świadomości społecznej,
zwiększanie się stopnia
urbanizacji i środowisk zamieszkania,
koncepcja wpływu zjawisk
kosmicznych, promieniowania cieplnego, wpływ warunków
geofizycznych,
trend sekularny jest wyrazem
wieloletniego (100- letniego) rytmu biologicznego, który wiąże
się z cyklicznością niektórych zjawisk kosmicznych,
trend sekularny jest
czynnikiem genetycznych zmian zachodzących między kolejnymi
pokoleniami zamieszkującymi dany obszar,
zwiększanie się
heterogenności populacji w następstwie przemieszczania się
ludności i zwiększania się promienia krzyżowania.