TEMAT: Pielęgnowanie chorego wymagającego sztucznej wentylacji
Ocena stanu chorego leczonego respiratorem
Ocena skuteczność wentylacji na podstawie; ocenypodmiotowej, przedmiotowej i interpretacji wyników pulsoksymetrii, kapnometrii
i gazometrii.
Stosowany tryb wentylacji (oddech kontrolowany, wspomagany, spontaniczny);
Obecność sztucznej drogi oddechowej (rurka intubacyjna lub tracheotomijna) i jej właściwości: rozmiar rurki, pewność umocowania, poziom umieszczenia rurki intubacyjnej.
Reakcja na prowadzenie sztucznej wentylacji: stopień relaksacji pacjenta, obecność kaszlu, krztuszenia się, kolor skóry.
Objawy potencjalnych powikłań wentylacji mechanicznej: brak lub osłabienie szmerów oddechowych nad polami płucnymi, ostry ból w klatce piersiowej, przesunięcie tchawicy, odma podskórna, zakażenia dróg oddechowych.
Bezpieczeństwo fizyczne: ryzyko awarii respiratora, zasilania w prąd, gazy medyczne, ryzyko urazu fizycznego wywołanego pobudzeniem psychoruchowym i/lub splataniem pacjenta.
Odłączenie od respiratora: ocena gotowości pacjenta i monitorowanie oddechów, tętna i ciśnienia tętniczego krwi, objętości oddechowej.
Stan nieprzytomności może być następstwem bezpośredniego uszkodzenia mózgu zaburzeń pierwotnych lub powstaje w przebiegu chorób ogólnoustrojowych i narządowych, np.: niedokrwienia i niedotlenienia mózgu, hipoglikemii, zatrucia.
Stan nieprzytomności może utrzymywać się od kilku minut do wielu miesięcy.
Przykłady diagnoz pielęgniarskich i planowanych interwencji u pacjentów z ostrą niewydolnością oddechową leczonych respiratorem.
Diagnoza I - Ryzyko nieskutecznego oczyszczania dróg oddechowych.
Planowane interwencje pielęgniarskie:
Ocena przyczyn zalegania wydzieliny w drogach oddechowych.
Ocena zalegania wydzieliny w drzewie tchawiczo-oskrzelowym.
Obserwowanie w kierunku wystąpienia wczesnych objawów niedrożności dróg oddechowych..
Oczyszczanie drzewa tchawiczo-oskrzelowego u pacjentów ze sztuczną drogą oddechowa w razie potrzeby.
Utrzymanie właściwej temperatury i wilgotności gazów oddechowych.
Zapewnienie właściwego nawodnienia organizmu.
Diagnoza II - Zaburzenia wymiany gazowej.
Planowane interwencje:
Obserwacja parametrów oddechowych i cech oddechu.
Ocena saturacji, dążenie do poziomu SaO2 > 90%.
Ułożenie w pozycji zapewniającej maksymalny komfort pacjentowi
i optymalną wentylację.
Osłuchiwanie płuc w celu wykrycia istniejących zaburzeń lub przecieków powietrza.
Analiza wyników badania gazometrycznego, szczególnie w kierunku wzrostu PaCO2, obniżenia PaO2 oraz wahań pH krwi.
Ocena prawidłowości pracy respiratora oraz poprawności nastawienia zleconych parametrów.
Diagnoza III - Zaburzona komunikacja werbalna.
Planowane interwencje pielęgniarskie:
Nawiązywanie kontaktu z pacjentem.
Zapewnianie, że trudności w komunikacji są przejściowe.
Dostarczenie zastępczych środków komunikacji i nauczanie korzystania z nich.
Zachęcanie pacjenta do gestykulacji, używania mimiki twarzy, pokazywania palcem, ręką.
Unikanie rozmów o pacjencie w jego obecności, nie używanie terminów medycznych.
Mówienie do pacjenta w sposób naturalny, bez zmiany intonacji, zdrobnień, pieszczotliwości itp.
Umieszczenie dzwonka w zasięgu ręki pacjenta i wyjaśnienia jak z niego korzystać.
Nauczanie rodziny kontaktu z chorym. Włączanie rodziny w pielęgnację.
Diagnoza IV - Ryzyko nieskutecznego odzwyczajania (odłączenia) od respiratora.
Planowane interwencje pielęgniarskie:
Analiza przyczyn niepowodzenia poprzedniej próby odłączenia respiratora.
Określenie gotowości pacjenta do odzwyczajenia od respiratora.
Ustalenie wspólnie z pacjentem planu odzwyczajania od respiratora.
Wzmacnianie u pacjenta poczucia własnej wartości, pewności siebie i wiary w swoje możliwości.
Budowanie zaufania do personelu i środowiska, budowanie poczucia bezpieczeństwa.
Dbanie o właściwe wykorzystanie zasobów energetycznych: ułatwienie oddychania, odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych, właściwe odżywianie, zapewnienie wypoczynku i snu w nocy.
Redukowanie negatywnych efektów lęku i zmęczenia.
Zapewnienie komfortu fizycznego i emocjonalnego.
Uzupełniające źródła:
Maciejewski D.: Metody odzwyczajania od respiratora - część I. Medycyna Intensywna i Ratunkowa. 2003, 2, 65-72.
Oczenski W., Werba A., Harald A.: Podstawy wentylacji mechanicznej. Wydanie polskie pod red. Maciejewski D. α -medica Press, Bielsko-Biała, 2003.
1