PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA
W RACIBORZU
INSTYTUT STUDIÓW EDUKACYJNYCH
Kierunek: Pedagogika
Specjalność: Pedagogika resocjalizacyjna z wychowaniem fizycznym
SCENARIUSZ ZAJĘĆ -
Pomaganie innym
RACIBÓRZ 2006
CZAS PROWADZENIA ZAJĘĆ: 60 min.
WIELKOŚĆ GRUPY: około 20 osób
WPROWADZENIE
W najróżniejszych sytuacjach często mówimy o znieczulicy społecznej. Taką ocenę zachowania i postaw współczesnego społeczeństwa formułują dziennikarze, socjolodzy, nauczyciele i wiele innych osób. Obojętność na los drugiego człowieka zarzuca się szczególnie często ludziom młodym. Zapewne uogólnianie było by błędem, ponieważ wielokrotnie można spotkać się z sytuacjami, w których to właśnie młodzi ludzie są wolontariuszami, często inicjatorami różnych form pomocy, biorą również udział w okazjonalnych akcjach charytatywnych. Uczniowie niejednokrotnie są przekonani, że nie są w stanie pomoc komukolwiek, że do tego potrzebne są ogromne zasoby finansowe. Można również zauważyć pewną obojętność. Młodzi ludzie często nie dostrzegają cudzego nieszczęścia, nie potrafią kierować się empatią. Nie pomagają innym i nie myślą o cudzych problemach nie dlatego, że nie chcą lub uważają, że nie powinno się tego czynić, ale dlatego, że „im jest dobrze” np. pod względem finansowym. Warto uczniom uświadomić, że miara naszego człowieczeństwa jest często właśnie pomoc drugiemu człowiekowi.
CELE ZAJĘĆ:
wzbudzenie w uczniach chęci niesienia pomocy innym,
uświadomienie uczniom konieczności pomocy drugiemu człowiekowi,
uwrażliwienie na potrzeby innych ludzi,
uzmysłowienie uczniom tego, że każdy może się zaangażować w pomoc innym,
propagowanie idei wolontariatu.
METODY:
dyskusja,
praca w grupach,
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
kartki z opisem sytuacji.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
Prowadzący dzieli klasę na 5 grup. Każda z grup otrzymuje kartkę z opisem sytuacji (załącznik nr1), w której znalazła się osoba potrzebująca pomocy. Na tej samej kartce wymienione zostały również osoby, które mogłyby tej pomocy udzielić. Zadaniem każdej grupy jest określenie, w jaki sposób wymienione osoby mogą pomóc potrzebującym. Na wykonanie zadania przeznaczamy około 8 minut. Po upływie tego czasu liderzy grup przybliżają na forum analizowaną sytuację (lepiej, żeby o tym mówić niż czytać - wtedy będzie to ciekawsze i bardziej naturalne) i przedstawiają propozycje pomocy, jaka może być udzielona przez różne osoby.
Po prezentacji prowadzący rozmawia z uczniami o omówionych sytuacjach i sposobach pomocy ludziom. Tak kieruje rozmową, by uczniowie doszli do wniosku, że każdy może znaleźć się w sytuacji wymagającej pomocy, że potrzebują jej nie tylko ludzie chorzy bądź znajdujący się w trudnej sytuacji finansowej oraz że każdy może jej udzielić. Pomoc drugiemu człowiekowi polega nie tylko na udzieleniu finansowego wsparcia, ale również na poświęceniu swojego wolnego czasu, wykorzystaniu własnej wiedzy, zdolności i umiejętności.
Prowadzący zapisuje na tablicy pytanie „Jaki jest sens pomagania drugiemu człowiekowi?”. Prosi uczniów o zastanowienie się nad tym kontrowersyjnym pytaniem i podanie odpowiedzi. Są one zapisywane na tablicy. Należy pozwolić na swobodną dyskusję i zapisywać także wypowiedzi nieprzychylne pomaganiu drugiemu człowiekowi (plusy i minusy). Prowadzący prosi uczniów o ocenę wagi poszczególnych argumentów i sformułowanie wniosku końcowego.
Warto też w tym miejscu wymienić i wyjaśnić pewne pojęcia: altruizm, filantropia, charytatywny, wolontariat.
Prowadzący informuje uczniów, że bycie wolontariuszem może procentować w przyszłości, przynieść korzyści samemu wolontariuszowi. Wielu pracodawców bowiem, zatrudniając nowego pracownika, zwraca uwagę na jego doświadczenie w pracy z innymi ludźmi. Można także podać strony internetowe o tematyce wolontaryjnej.
Załącznik nr1
Sytuacja 1
Jedna z twoich sąsiadek to starsza kobieta, inwalidka mieszkająca na drugim piętrze; ma problemy z poruszaniem się, rzadko wychodzi z domu. W bloku nie ma windy (lub winda się często psuje.
Osoby:
pielęgniarka,
pracownik opieki społecznej,
nastoletni sąsiad (TY).
Sytuacja 2
W hospicjum od kilku miesięcy przebywa pacjent, czterdziestoośmioletni mężczyzna. Nie chodzi, cały czas musi przebywać w łóżku.
Osoby:
biznesmen,
kilkunastoletni chłopak,
pracownik biura (urzędnik).
Sytuacja 3
Uczeń szkoły podstawowej ma problemy z nauką. W ubiegłym roku ciężko chorował, opuścił wiele lekcji. Co prawda zdał do piątej klasy, ale teraz nie radzi sobie ze względu na zaległości.
Osoby:
nastoletni sąsiad (TY),
rodzice,
nauczyciel.
Sytuacja 4
Koleżanka z klasy od kilku tygodni jest nieszczęśliwie zakochana. Ponieważ wybranek jej serca nie zwraca na nią najmniejszej uwagi, przestała chodzić do szkoły. Już od 10 dni opuszcza lekcje, a wiadomo, że jest zdrowa.
Osoby:
pedagog szkolny,
koleżanka/kolega z klasy (TY),
rodzice.
Sytuacja 5
W twoim sąsiedztwie mieszka mały, siedmioletni chłopiec. Dwa lata temu potrącił go samochód. Od tej pory Adaś jeździ na wózku inwalidzkim, często choruje.
Osoby:
kolega z klasy,
nastoletni sąsiad (TY),
członek Rady Miasta.