0055

Pojęcie i funkcje partii politycznych

Silnie zaakcentowany element wyborczy znajdujemy w tzw. definicjach prawnych partii politycznej, zamieszczonych w ustawach o partiach politycznych lub (i) w konstytucjach. W ten sposób następuje proces prawnej instytucjonalizacji partii politycznej, zjawisko szczególnie widoczne po II wojnie światowej. Z reguły w definicjach tych partia postrzegana jest jako organizacja biorąca udział w życiu publicznym kraju, której zasadniczymi funkcjami - obok funkcji wyborczej (wysuwanie i popieranie kandydatów) - są funkcja rządzenia (sprawowanie władzy publicznej) oraz funkcja artykulacji interesów i potrzeb obywateli (wyrażanie woli politycznej narodu) . W definicjach prawnych partii politycznej pojawia się z reguły silniej lub słabiej zaakcentowany element negatywny - które organizacje polityczne z racji celów, do osiągnięcia których dążą, czy też metod, które stosują lub zamierzają stosować, nie mogą zostać uznane za partie polityczne (odmowa rejestracji lub groźba delegalizacji). Np. w portugalskiej ustawie o partiach politycznych znajduje się stwierdzenie, iż partie polityczne muszą w sposób demokratyczny uczestniczyć w życiu publicznym kraju, stosując się do konstytucyjnych praw i zasad. Z kolei polska ustawa o partiach mówi o stosowaniu demokratycznych metod w procesie wpływania na kształtowanie polityki państwa lub sprawowania władzy publicznej. Art. 13 tej ustawy zawiera dość szczegółowy katalog cech, których ujawnienie się w aktywności partii politycznej może stać się podstawą do jej delegalizacji (np. odwoływanie się do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu, szerzenie nienawiści rasowej i narodowościowej). Art. 21 niemieckiej ustawy zasadniczej stanowi, iż porządek wewnętrzny partii musi odpowiadać zasadom demokratycznym (ust. 1), a partie, które swymi celami lub zachowaniem się ich zwolenników zmierzają do naruszenia lub obalenia wolnościowego demokratycznego porządku ustrojowego lub zagrożenia trwałości Republiki, są sprzeczne z konstytucją (ust. 2). Podobny w charakterze zapis znajdujemy np. w konstytucji Włoch. Konstytucja Korei Południowej z 1987 r. w art. 8 ust. 1 gwarantuje funkcjonowanie pluralistycznego systemu partyjnego, opartego na wolności w tworzeniu partii politycznych. Muszą one jednak być demokratyczne, jeżeli chodzi o formułowane cele, strukturę organizacyjną oraz formy aktywności (ust. 2). Podobnie stanowi art. 69 konstytucji Turcji z 1982 r.

Partie polityczne znajdujemy jednak nie tylko w państwach demokratycznych, ale również w reżimach autorytarnych, totalitarnych czy też takich, które dopiero są w trakcie procesu demokratyzacji i istnieją uzasadnione obawy, czy przeprowadzone w nich wybory można określić jako wolne i w pełni rywalizacyjne. Uwzględniając w definicji partii politycznej i takie sytuacje, należałoby przyjąć, iż jest to organizacja