152 IX. Macierze, wyznaczniki i równania liniowe
Mówimy wówczas, że układ (9.3.3) jest oznaczony (por. zad. 9.3). Geometrycznie ozi^ to, że proste o równaniach (9.3.3) mają dokładnie jeden punkt wspólny (przecinają s-w jednym punkcie).
Przypadek 2: ^=0, a Wx, Wy nie są jednocześnie równe zeru. Wówczas układ (9 3 jest sprzeczny (por. zad. 9.4, przypadek b). Geometrycznie oznacza to, że proste o rów^ niach (9.3.3) są równoległe.
Przypadek 3: W= 0, Wx=0, Wy=0. Wówczas układ (9.3.3) jest równoważny jed nemu z równań układu, może więc być sprzeczny albo nieoznaczony, w drugim pRjr padku układ ma nieskończenie wiele rozwiązań (interpretacja geometryczna jest taka że proste o równaniach (9.3.3) pokrywają się (por. zad. 9.5)).
Zadanie 9.3. Rozwiązać za pomocą wyznaczników układ równań
(1) 3x-7y = l, 2x+9y=28.
Rozwiązanie. Obliczamy wyznacznik utworzony ze współczynników przy niewia. domych:
(2) \ ~9=3-9—(—7)-2=41.
Ponieważ wyznacznik ten jest różny od zera, więc układ równań (1) jest oznaczony, tzn. ma dokładnie jedno rozwiązanie, które znajdujemy ze wzorów (9.3.4):
x =
1 -7
28 9
41
y=
3 X 2 28
41
Oba wyznaczniki (w licznikach) zostały utworzone według reguły (por. też § 9.4): (9.3.5) Wyznacznik w liczniku tworzymy z wyznacznika ze współczynników przy niewiadomych (wyznacznika (2)) zastępując w nim kolumnę współczynników przy tej niewiadomej, którą obliczamy, przez kolumnę wyrazów wolnych (stałych).
Ostatecznie otrzymujemy
9 + 196
x=-
y=-
84-2
tzn. x=5, y=2.
41 41
Geometrycznie oznacza to, że dwie proste o równaniach (1) przecinają się w punkcie
0 współrzędnych x=5, y=2.
Zadanie 9.4. Rozwiązać układ równań (1) 2x—6y = 10, 5x —15 y=k
1 przeprowadzić dyskusję w zależności od parametru k.
Rozwiązanie. Obliczmy wyznacznik utworzony ze współczynników przy domych
2
W=
-6 5 -15
=2-( —15) — ( — 6)*5= — 30 —(—30) = 0.
aCznik ten jest równy zeru, więc układ (1) na pewno nie ma jednoznacznego rozwią-ia (proste o równaniach (1) nie przecinają się). Teraz zajść mogą dwa przypadki.
Z przyPadek a- Oba wyznaczniki utworzone jak w zadaniu 9.3 są równe zeru:
Wy=
= 2/c —50=0, Wx=
10 -6 k -15
= — 150+6/c = 0,
c0 zachodzi dla A: = 25. Wówczas układ (1) przyjmuje postać ^ 2x —6y = 10, 5x —15y = 25
i widzimy, te ten układ sprowadza się do jednego równania (np. drugie równanie otrzymujemy z pierwszego mnożąc obie jego strony przez 2,5); każda para liczb spełniając jedno z tych równań spełnia zarazem drugie (każdy punkt leżący na jednej z tych prostych leży jednocześnie na drugiej, bo obie proste w tym przypadku pokrywają się). Zatem gdy k=25, układ równań jest nieoznaczony, tzn. ma nieskończenie wiele rozwiązań; otrzymać je możemy podstawiając za x dowolne liczby. Podstawiając np. x=0, 1, f, 11, J2, n i obliczając z któregokolwiek równania układu (3) odpowiadające wartości y, otrzymujemy jako rozwiązania
x = 11, y—2 , x = v/2, y = j(72-5), x = rr, y = |(27r —10).
Przypadek b. Oba wymienione wyznaczniki (2) są różne od zera. Odpowiada to przypadkowi k #25. Obierzmy na k dowolną inną liczbę, np. A: = 20; układ przyjmie wtedy postać
(4) 2x-6y = 10, 5x —15y = 20 .
Okład równań (1) dla k #25 jest układem sprzecznym. Łatwo to stwierdzimy mnożąc °We strony pierwszego równania układu (4) przez 5, a drugiego równania przez (—2) i dodając stronami, otrzymujemy wówczas sprzeczność 0=10. W tym przypadku dwie Pr°ste o równaniach (1) są równoległe, nie mają więc punktu wspólnego.
Zadanie 9.5. Rozwiązać układ równań
2kx—4ky=6, 5fcx —10Acy = 15
Poprowadzić dyskusję w zależności od parametru k.
don'y°hWiąZanie' ^kbczamy wyznacznik utworzony ze współczynników przy niewia-
W=
2k —4 k 5 k — 10/c
= — 20fc2 — (— 20/c2) = 0
°raz
oblicz;
amy wyznaczniki
6 — 4/c 15 — lOAc
= —60fc —( — 60/c) = 0,
2k 6 5k 15
= 30fc —30fc = 0.