19 �danie audiometryczne (s h 69)

z natężeniem słyszanego szumu. Próbę oczywiście można wykonać tylko wówczas, jeśli szum występuje jednostronnie.

Innym sposobem jest metoda maskowania słyszanego szumu tonem lub białym hałasem. W tym przypadku do ucha badanego nadaje się ton lub biały hałas (wąskie pasmo), polecając choremu sygnalizować moment, w którym zwiększające się natężenie tonu (lub białego szumu-hałasu) zrówna się poziomem ze słyszanym szumem. Wynik wpisuje się na audio-gramie w sposób następujący: np. UP = 10 dB wąskie pasmo, lub szum UP 3000 = 20 dB.

9

Audiometria tonalna okołoprogowa Bekesy’ego ...........

Audiometria automatyczna tonalna okołoprogowa pozwala wykreślić krzywą progową, a jednocześnie zbadać zdolność różnicowania natężeń progowych. Audiometr Bekesy’ego (czyt. Bekeszego) wytwarza tony o kolejno automatycznie zmieniających się częstotliwościach w zakresie od 125 do 8000 Hz. Jednocześnie natężenie nadawanego tonu jest również automatycznie wzmacniane w sposób płynny tak długo, dopóki pacjent naciska przycisk sygnalizacyjny. Z chwilą puszczenia przycisku intensywność tonu zaczyna stopniowo się zmniejszać.

Praktycznie odbywa się to w ten sposób, że pacjent naciska sygnalizator w chwili, gdy w słuchawce zaczyna słyszeć ton i zwalnia przycisk sygnału, gdy ton zanika. Wahania tych natężeń (w pobliżu progu słyszenia) są rejestrowane przez pisak na blankiecie audiogramu umieszczonego na przesuwającym się stoliku w miarę zmian częstotliwości. W efekcie wykres przypomina „zęby piły”, w których amplituda (czyli wysokość „zębów”) określa odczucie głośności i stanowi miarę rozróżnienia przyrostu głośności w pobliżu progu słyszenia. Wysokość „zębów” odpowiada „progowi niepewności” i waha się w warunkach prawidłowych między 6 a 10 dB. Gdy zdolność różnicowania jest duża, załamki są znacznie mniejsze, ale tylko w obrębie tych częstotliwości, gdzie występuje zjawisko wyrównania głośności (uszkodzenie typu ślimakowego).

Obecnie badania za pomocą audiometrii okołoprogowej wykonuje się wg modyfikacji Jergera (czyt. Dżergera) - każde ucho jest badane dwukrotnie: raz tonem ciągłym, a następnie tonem przerywanym.

Technika badania (na przykładzie audiometru Bekesy’ego firmy Medicor)

© Poinstruować chorego o zasadach badania: rodzaje tonów, sposób zmiany ich częstotliwości i natężenia (wcisnąć przycisk, gdy dźwięk się pojawi; puścić, gdy zaniknie; wcisnąć, gdy się pojawi itd.).

69