Ryc. 6.1. Gabinet audiometryczny.
(np. w przypadku badania małych dzieci). W bocznej ścianie należy zainstalować okienkoJz 2-3 warstwami szczelnie osadzonych szyb), przez które będzie możliwa obserwacja osoby badanej.
Dodatkowe wyposażenie takiego pomieszczenia w leżankę jest uzasadnione w przypadku badania chorych leżących. W związku z deprymującym działaniem ciszy, zwłaszcza na dzieci, w wyizolowanym akustycznie pomieszczeniu konieczne jest dobre oświetlenie pomieszczenia lub typowej,,kam ery’’.
Wymiary pomieszczenia powinny zapewnić możliwość badania słuchu w tzw. wolnym polu, czyli bez użycia słuchawek (jeśli takie badania są przewidziane). Wówczas odległość głośników lub kolumn z głośnikami powinna wynosić około 2 m od ucha po jednej i drugiej stronie. Zastosowanie dwukierunkowej łączności z badanym przez układ mikrofonów i głośników wymagałoby bardzo znacznego wyciszenia kabiny. Warunki zbliżone do bezwzględnej ciszy nie są korzystne, ponieważ badany słyszy lepiej m.in. własne szmery organizmu (np. oddech, tętno). Dla celów klinicznych wystarcza wyciszenie pomieszczenia, w którym przebywa badany, do poziomu 20-30 dB.
Przedstawiony schemat zawiera jedynie podstawowe wymagania, jakie powinny spełniać pomieszczenia gabinetu audiometrycznego. Dodatkowe wyposażenie jest uzależnione od zakresu i rodzaju planowanych badań (np. dzieci, chorzy leżący, badania naukowe itd.). Warto podkreślić, że obecnie istnieje możliwość zakupienia gotowej standardowej „kabiny ciszy”. W przypadku konstruowania kabiny we własnym zakresie niezbędne jest korzystanie z pomocy akustyka oraz innych specjalistów (elektronik, elektryk, audiolog).
Audiometr fest urządzeniem elektroakustycznym, które generuje sygnały powtarzalne pod względem jakościowym i ilościowym. Sygnały te, o. ściśle określonych parametrach, są przekazywane do narządu słuchu Włnwiękft za pomocy słuchawek i odbierane jako wrażenia dźwiękowe.
Narząd słuchu jest więc testowany tonami o określonym ściśle natężeniu i częstotliwości. Zakres częstotliwości objętych pomiarem wynosi od 125 Hz do 8000 Hzrilegulacia natężenia można zmieniać wartość ciśnienia "akustycznego doprowadzonego do ucha w zakresie od 10 dB do 90-100 dB. Regulacja natężenia dźwięku może być płynna lub skokowa, w zależności od typu aparatu.
Ważny element wyposażenia aparatu stanowią słuchawki: słuchawki powietrzne i słuchawka kostna. Słuchawki powietrzne dzięki nakładkom gumowym dodatkowo tłumią cłźwięki otoczenia.
Właściwości tłumiące są inne dla każdego typu słuchawek. Słuchawki należy użytkować ostrożnie i chronić przed uderzeniami. Szczególnie łatwo ulega uszkodzeniu słuchawka kostna. Niedopuszczalne jest przekładanie słuchawek z jednego aparatu do drugiego.
W Polsce spotyka się różne typy audiometrów, a także różne typy słuchawek. Aby pomiary były wiarygodne, a wyniki z różnych ośrodków porównywalne, jest konieczna okresowa kalibracja audiometrów i słuchawek zarówno powietrznej, jak i kostnej, za pomocą „sztucznego ucha”.
Ryc. 6.2. Słuchawki powietrzne i słuchawka kostna (wibrator): a - słuchawki powietrzne, b ~ wibrator kostny.
43