Rozdział VI. Dyrektor
NOTATKI
ROZDZIAŁ VII
Literatura: B. Banaszak. A. Preisner, Prawo konstytucyjne. Wprowadzenie. Wrocław 1993; I). Kurzyna-Chmiel, Podstawy prawne i organizacyjne oświaty. Prawo oświatowe w zarysie. Warszawa 2009; J. Konkiński. Regulaminy w s/kolc. Warszawa 2008; M. Pilich. Ustawa o systemie oświaty. Komentarz, Warszawa 2009; Prawo oświatowe. Stan obecny i perspektywy rozwoju. M. Pytar. A. Balicki (red.). Lublin 2010; B. ŚJiwrski, Rada szkoły. Rada oświatowa. Przewodnik dla samorządowych władz oświatowych, dyrektorów szkół, nauczycieli, rodziców i uczniów. Kraków 2002: Współczesne problemy prawa oświatowego. M. Pyter (red.). Lublin 2009.
Zgodnie z an. 45 SysOśwU przy ministrze właściwym do spraw oświaty i wychowania może działać Krajowa Rada Oświatowa. Określenie „może" oznacza fakultatywność powołania wspomnianego organu. Powołanie krajowej rady uwarunkowane jest wnioskiem odpowiedniej liczby wojewódzkich rad oświatowych. W obecnych zapisach wniosek powinny złożyć co najmniej cztery rady wojewódzkie. Jednocześnie faktem jest, że zgodnie z obecnym stanem krajowa rada oświatowa nic została dotychczas powołana.
Ustawa zakłada, że jako społeczny organ opiniodawczy i wnioskodawczy a zarazem posiadając określone kompetencje krajowa rada powinna być głosem ogółu społeczeństwa. Dlatego też uzasadnione zdziwienie może budzić fakt. że / jednej strony, idea powołania Krajowej Rady Oświatowej znalazła swoje odzwierciedlenie w zapisach ustawowych, z drugiej zaś tak konsekwentnie przez wszystkie lala jej działanie jest przemilczane. Przy założeniu, że na sprawne działanie systemu oświaty istotny wpływ ma również opinia społeczna, wydaje sie, ze nigdy tak bardzo jak w ostatnim czasie konieczność funkcjonowania takiego organu nic była wyraźniejsza Uzasadnione bowiem wydaje sie twierdzenie, że to