Teoria i praktyka analizy finansowej w przedsiębiorstwie
- płynność w rozumieniu właściwości składników majątku do powrotnej zamiany w pieniądz,
- płynność jako stosunek pokrycia zobowiązań składnikami majątku,
- płynność jako możliwość pokrycia w każdym momencie zobowiązań przedsiębiorstwa.
Utożsamianie płynności finansowej ze stanem środków płatniczych rozwiązuje problem jej pomiaru. Przedsiębiorstwo posiada płynność finansową, gdy występuje pozytywny stan środków płatniczych. Takie rozumienie jest jednak znacznie uproszczone i nie ma dużej wartości poznawczej. O płynności finansowej przedsiębiorstwa nie decyduje pozytywny stan środków płatniczych, lecz to czy jest ono w stanie wypełnić powstałe zobowiązania. Dodatnia wielkość środków płatniczych nie musi bowiem odpowiadać wielkości przypadających do zapłaty zobowiązań. Stan środków płatniczych obejmuje ponadto tylko część będących do dyspozycji środków pieniężnych. Fakt ten uwzględnia druga z przedstawionych definicji.
Właściwość aktywów przedsiębiorstwa do przekształcenia się w środki pieniężne określają dwa elementy:
- czas, w którym pojedyncze aktywa w ramach normalnego ruchu okrężnego mogą być przekształcone w pieniądz,
- możliwość wcześniejszego spieniężenia.
Przedstawione pojęcie płynności odnosi się w rzeczywistości do płynności pojedynczych składników majątku. Odpowiada ono, podobnie jak i poprzednie, sformułowanemu przez von Le Countre pojęciu „absolutna płynność”.209 O. Hahn definiuje tę płynność jako upływ czasu dzielący dobro od stanu pieniężnego.210
W procesie transformacji składników majątkowych w pieniądz wyróżnić można dwa przypadki. Pierwszy dotyczy składników majątkowych, które spełniają swoją rolę w procesie produkcji i sprzedaży i w konsekwencji stają się pieniądzem, np. zakupione materiały przekazywane są z magazynu do produkcji i tam poddawane procesowi obróbki, a po jego zakończeniu sprzedawane odbiorcom za gotówkę lub na kredyt kupiecki. Drugi przypadek ma miejsce wówczas, gdy aktywa przedsiębiorstwa przed osiągnięciem celu zostają upłynnione, np. wcześniejsza sprzedaż mate-
’09 L. Perridon, M. Steiner, op.cit., s. 11.
210 O. Hahn, Die WahlkriterienJinanzwirłschąftlicher Entscheidungen, w: Handbuch der Unter-nehmensjinanzierung, Miinchen 1971, s. 144.
428