Bajki rozwijające myślenie dzieci4

które już przypominały kitę Rudeckiego, chociaż letnie futerka lisów nie są tak puszyste jak zimowe.

— Ale urosłyście! — dziwił się Mokra Łapka. — Myślę, że znacie już wiele lisich sztuczek. Na pewno tata stale was trenuje.

Rudecki był usatysfakcjonowany tą ostatnią uwagą.

— Masz rację, Mokra Łapko — potwierdził. — Codziennie uczę je czegoś nowego. Dla ciebie też mam pewną propozycję. Doszły mnie słuchy, że jesteś niedźwiadkiem, który lubi myśleć. Podobno rozwiązujesz nawet zagadki Mądrej Sowy?

— To prawda — przyznał Mokra Łapka. — Mam dużo czasu i myślenie sprawia mi przyjemność. Wiele zawdzięczam Mądrej Sowie, która nauczyła mnie myśleć, jeśli mam jakiś problem.

— W takim razie mam dla ciebie zadanie — powiedział Rudecki, który chciał dać Mokrej Łapce nauczkę za żart z polowaniem.

— Pozwolisz, że moje dzieci zadadzą ci zagadkę? Muszę tylko przez chwilę pogadać z nimi.

— Oczywiście! — ochoczo zgodził się Mokra Łapka. Rudecki odszedł na bok z lisiętami, żeby się naradzić.

Po chwili wszyscy czworo podeszli do Mokrej Łapki. Usiedli naprzeciw niedźwiadka, tworząc półkole. Pierwszy odezwał się Rudecki:

— Wczoraj jedno z moich dzieci połknęło żabę. Musisz powiedzieć, które z nich to zrobiło.

— Rozumiem — odpowiedział Mokra Łapka. — Znajdę odpowiedź, jeśli będę mógł zadać dwa pytania.

— Ha, ha — zaśmiał się lis —jesteś bardzo sprytny. Niestety, to byłoby za proste. Wiem, o co ci chodzi. Chcesz zadać pytanie: Czy ty połknąłeś żabę? Bez względu na odpowiedź, wystarczy zapytać dwoje lisiąt, żeby znać rozwiązanie.

— Rzeczywiście miałem taki zamiar — przyznał Mokra Łapka. — Na czym więc polega to zadanie?

— Musisz dojść do odpowiedzi samodzielnie, bez zadawania pytań, ale korzystając z wiadomości, które podadzą ci moje dzieci. Słuchaj uważnie i zapamiętaj.

Mokra Łapka usiadł wygodnie i skierował wzrok na kamyk, który leżał przed nim, żeby się nie rozpraszać. Nabrał głęboko powietrza i powoli je wypuścił.

— Możecie zaczynać — powiedział.

— Jedno z nas, to. które nie ma siostry, bawiło się w berka — powiedział Niuchacz.

— Niuchacz ma najlepszy węch — powiedziała Fryga.

— Drugie z nas, to, które nie ma najlepszego węchu też bawiło się w berka — dodał Szperacz.

— Bracia podziwiają wielki spryt trzeciego lisiątka

— dorzucił Niuchacz.

— To z nas, które nie bawiło się w berka, widziało jak jedno z lisiąt połknęło żabę.

— Temu lisiątku udało się złapać i połknąć żabę, chociaż nie ma wielkiego sprytu — zakończył Szperacz.

— To wszystko — podsumował Rudecki. — Teraz twoja kolej, niedźwiadku. Kto połknął żabę? Czekamy na odpowiedź.

— To jest zadanie, w którym trzeba powiązać podane wiadomości w jedną całość — stwierdził Mokra Łapka.

— Były tu wymienione różne wasze właściwości. Po pierwsze: dwoje z was bawiło się w berka i było wśród nich to.