CCF20110103023

Badanie narządu ruchu

Ryc. 6.32. Badanie deficytu ruchu odwodzenia w stawach biodrowych: a-z ustawieniem bioder i kolan w zgięciu 90° i fazą ruchu powolną; b - ustawienie jak wyżej, faza ruchu biernego szybka; c - z ustawieniem stawów biodrowych i kolanowych w osiągalnym wyproście i fazą ruchu powolną; d - ustawienie kończyn w wyproście - faza szybka.

zgięciowym stawu biodrowego również deficyt wyprostu może być maskowany w pozycji leżącej na plecach pogłębieniem lordozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa (ryc. 6.3la). Wykrywamy go testem Thomasa.

Powstały kąt zgięcia w stawie biodrowym badanej kończyny odpowiada deficytowi wyprostu fazy powolnej (ryc. 6.31b). Utrzymując kończynę przeciwną badanej maksymalnie zgiętą, wykonujemy kończyną badaną ruch szybkiego prostowania w stawie biodrowym ręką obejmującą kolano względnie okolicę nadkost-kową (ryc. 6.3 lc). Powstały kąt zgięcia w stawie odpowiada deficytowi wyprostu fazy szybkiej. Pomiaru kąta dokonujemy w sposób przyjęty w klasycznym badaniu ortopedycznym.

Odwodzenie. Ruch odwodzenia badamy równocześnie obustronnie, w celu wyeliminowania współnichów miednicy. Badanie wykonujemy w dwóch pozycjach wyjściowych:

1)    stawy biodrowe i kolanowe w zgięciu 90° (ryc. 6.32a);

2)    stawy biodrowe i kolanowe w pozycji osiągalnego wyprostu (ryc. 6.32b).

Zarówno w pierwszej, jak i drugiej pozycji mchy wykonywane są w dwóch fazach - powolnej i szybkiej (ryc. 6.32).