296 4, Dynamika i przepływy guasi-rzeczywiste
Współczynnik oporu wyznaczamy z charakterystyki profilu płata nośnego dla cz = 0,427 (rys. 4.41):
c,=f(c,)=0,017,
przy czym cz jest współczynnikiem siły nośnej, cx - współczynnikiem oporu czołowego. Ich wartości są zamieszczone w tabeli 4.3.
Rys. 4.41
Tabela 4.3. Wartości współczynników siły nośnej i oporu czołowego oraz kąta natarcia
C* |
0,02 |
0,015 |
0,012 |
0,014 |
0,0165 |
0,023 |
00285 |
Cz |
0,06 |
0,12 |
0,25 |
0,35 |
0,43 |
0,535 |
0,6 |
a* |
- |
-2° |
0,5° |
r |
3° |
5° |
8° |
*a - kąt natarcia.
Siła oporu aerodynamicznego (bez uwzględnienia kadłuba)
Fx =cx • A - ^-p ■ v2 = 0,017 -845 -0,5-0,4 ■ 2502,
Fx = 179500 N = 179,5 kN.
Winą za różnicę pomiędzy Fx a Fc można obarczyć opory aerodynamiczne kadłuba oraz błędy szacowania przyjmowanych wielkości, np. sprawności silników.
Zużycie paliwa na osobę w czasie przelotu 100 km wynosi (1 litr paliwa ~ 0,7 kg): 1) biznes class (i = 550 osób)
• 100 = 2,9 kg = 3,621 litra na osobę,
(250-10)-1000 550-15000
2) klasa turystyczna (i = 760 osób)
qp = 2,1 kg = 2,6 litra na osobę i 100 km lotu.
Rozwiązanie
Obliczamy współczynnik siły nośnej dla gęstości powietrza p = 0,73kg/m3 na wysokości H = 5 km:
_2g(ms -0,4-mp)-1000 ^ 2-g-(560-0,4-250)-1000 n
Cz_ A~p-v2 ” 845-0,73-2502 ” ’234'
Współczynnik oporu czołowego cx wyznaczamy z charakterystyki profilu płata nośnego dla współczynnika siły nośnej cz = 0,427:
c„=f(cj = 0,012.
Siła oporu aerodynamicznego, którą trzeba zrównoważyć siłę ciągu silników F^:
F = cx • A ■—p- v2 =0,012-845-0,5-0,73-2502 =231320 N = 231,32 kN .
X X 2
Porównując opory ruchu na wysokości lotu 5 i 10 km, stwierdzamy, że nastąpił ich wzrost o 29% dla wysokości H = 5 km. Proporcjonalnie też wzrośnie zużycie paliwa. Powyżej 10 km malejąca gęstość powietrza (p < 0,4kg/m3) wymaga lotu przy większych kątach natarcia a, dających większą wartość współczynnika cz, lecz równocześnie będzie rosła wartość współczynnika cx. Optymalna wysokość przelotowa samolotów pasażerskich ze względu na zużycie paliwa mieści się pomiędzy 9 a 11 km.
Rozwiązanie
Zgodnie z II zasadą dynamiki Newtona zmiana pędu w czasie jest równa popędowi, co dla płynu zawartego w objętości Q wyrażamy wzorem: