DSCF6752

340 Osiemnastowieczny klasycyzm

464 William Cham bers: projekt mauzoleum księcia Walii jako ruiny (1751-1752)

bert Adam mniej więcej rok wcześniej w Kedleston, wyposażając współczesny dom w sień, dla której punktem odniesienia była Świątynia Marsa, główny salon nasuwający na myśl Panteon i fasadę ogrodową z częścią środkową przypominającą łuk Konstantyna. Tak więc Peyre nadal tradycyjnemu paryskiemu hotel - czyli pałacowi albo też rozbudowanemu wokół dziedzińca domowi miejskiemu - dostojeństwa i świetności starożytnej rzymskiej architektury użyteczności publicznej. Dziedziniec był oddzielony od ulicy otwartą kolumnadą przerwaną w środku tukiem triumfalnym, natomiast portyk wejściowy samego domu prowadził bezpośrednio do pełnego powagi okrągłego westybulu przypominającego świątynię, ale wzbogaconego pierścieniem wolno stojących kolumn osłaniających schody.

Wprowadzając niektóre z tych rozwiązań do Hotel de Salm, Rousseau mógł szukać inspiracji w innym budynku pozostającym pod wpływem Peyre'a, ficole de Chirurgie (szkoła medyczna) w Paryżu (1769-1775) Jacques'a Gon-doina (1737-1818). Ten imponujący gmach - obwołany przez współczesnych arcydziełem klasycyzmu - został określony przez Peyre'a jako „budowla (która) zapowiadała świątynię bardziej niż którykolwiek z naszych kościołów". Niewątpliwie odpowiadał on rosnącym ambicjom chirurgów, którzy zabiegali o uznanie ich za autonomiczną grupę zawodową. Imponująca jońska kolumnada wzdłuż fasady od strony ulicy, ze swym nieprzerwanym belkowaniem i śmiałym pominięciem archi trawu, ma całkiem sensowny