Foto1936

126 Zarządzanie kryzysowe w samorządzie

flagowania na nie, w razie wystąpienia zagrożeń kształtować i kontrolować ich przebieg w cełu mmnnafoagi strat i wreszcie odbudować struktury społeczne ponafeaatrotadi.³*

^ ModriTiwr.yfrwiii kryzysowego przewiduje organizowanie czynności w dwócfe etapach—przed i po katastrofie, w czterostopniowych fazach”:

• 1) faza zapobiegania, polegająca na ełnninowanm i ograniczaniu wyśnienia sytuacji kryzysowej W tej fazie organizacje pozarządowe, jako tą, które działają Mjjfcgf problemów, mogą być głównym źródłem koniecznych informacji, ^ienr-SCTntcppItnr identyfikacy zagrożeń, kopalnią wiedzy eksperckiej.

2) faza przygotowania to zaplanowanie procedur reagowania w sytuacjach kryzysowych^ jak również podejmowanie działań mnących na oełu zapewnienie uicAtćr.gi zasobów.³* W tej fazie organizacje pozarządowe mogą na przykład tworzyć własne plany działań zapobiegawczych (można wskazać tutaj duże «-gaizape o oimymidi zasobach), analizować ryzyko czy prognozować zagrożenie; co może zostać wykorzystane przez lokalne władze odpowiedzialne za za-raądzarńe kryzysowe na tym terenie. Mogą także odgrywać rolę w szkoleniach

w *trialanŁ* w sytuacjach kryzysowych. W krajać iWflriraęych często szkolą także samych obywateli w danych społecznościach k>-e jm?. WYspecabzowzne NOOs m«gą także współtworzyć systemy łączności, ostazegamr ioaraftorowania.

II 3) laza reagowania to podejmowanie działań polegających na dostar-. oaur pomocy poszkodowanym, hamowaniu rozwoju sytuacji kryzysowej I or^Heraniczaruu strat 1 tubą wydaje się. że rola organizacji pozarządowych K jest bardzo duża — wyyfjilamranp ratownictwo i niesienie podstawowej po-I mocy humanitarnej. W dużej mierze za pomoc humanitarną odpowiadają organizacje pozarządowe.

A) Faza odbudowy to przywracanie stanu sprzed sytuacji kryzysowej^. W ha etapajt także olbrzymią rolę mogą odgrywać organizacje pozarządowe, uruchamiając szerokie programy pomocy indywidualnej czy zbiorowej, takie jak świadczenie porad psychologicznych czy organizowanie wstępnej pomocy finansowe dla poszkodowanych Mniejszą rolę mogą odgrywać w odbudowie infrastruktury technicznej.

Reasumując, organizacje pozarządowe w lokalnych systemach zarządzania kryzysowego mogą odgrywać ważną rolę w poszczególnych jego fazach - czy

*** S. KwiłtV.w>^wi. tp. rti, $. 53.

I » Ttn»e ł.M. fc-V ** TUmtr, %. 5V

Bi r.

Ib planowania, czy reagowania. Innymi słowy, stanowią element systemu współodpowiedzialny za poszczególne część, całość zaś systemu jest pod kontrolą właś-mych instytucji publicznych, odpowiedzialnych ustawowo za cały system zarzą-dzsiifs kryzysowego.

93 Zasady współpracy organizacji pozarządowych z jednostkami samorządu [fcsytońalnegD

I Frezeuaeję możliwej współpracy pomiędzy organizacjami poz2iządowy-Ijb 2 ydrmfiricami samorządu terytorialnego w ramach zarządzania kiyzysowe-EwBałeŻT rozpocząć od pokazania podstawowych zasad współpracy, kfa przestoe-[ w dużej mierze może zapewnić pełne sukcesu wzajemne rełacje pomiędzy |l»ptf»pmi pn7aryyl<Mywi a jprłnrtgricami «amnc7ądn terytorialnego- odpowie-Iśaamnmi za bezpfeczeństiro publiczne.

I feczmre zasady współpracy zostały zapisane w ustawie o działalność po-Iśtb: publicznego i o wolontariacie. Są one następujące: zasada pomocniczość, IsBBsenności stron, partnerstwa, efektywność, uczciwej konkurencji i jawność. Itipto także jednostki samorządu terytorialnego wpisują te ustawowe zasady I fe dokumentów regulujących nuędzysektocową współpracę - przede wszystka® I siecznych programów współpracy

i Pierwsza z wymiouonych zasad to zasada pomocnkzoki i:xa jest £orą I zupicażniejszych, można by rzec- konstytutywnych. Przede wsty&a i*-I gaże jest podstawą rozumienia działań obywateli w tyciu pcHkmm. Opw-Knśęana na założeniu, że państwo jest dla człowieka a nie człowiek iii fw> I na uk również, że państwo ma za zadanie wspierać te jednostka: instytucje, i tece są najbliżej działania człowieka. Zasada p«KKnicrcró ^uuctei zwani za-I sdąsuhsydiamości) wywodzi się ze spoKvmej muld Kosćota:

I »(...) co jednostka z własnej inicjatywy i własnymi sńimj mose sdńabt I [ tyoiue wolno wydzierać na rzecz społeczeństwa (...) pcdobraeraefprawiedltuoS' I (tą szkodą społeczną i zakłóceniem ustroju jest zabieranie mniejszym i niższym I [ ąukcznośdom tych zadań, które mogą spełnić, i przekazywanie kh spokenwś* I loom większym I wyższym. Każda akcja społeczna z uwagi na ceł i ze snejnatury i [flidurakter pomocniczy; winna pomagać członkom organizmu społecznego, |nie I [ *BKzyć ich lub wchłaniać." (Pius XI, Qudra$e$imo A«mw, .Znak" 19S2, nr 27).

| Istotne jest w rozumieniu zasady subsydiamoŚć, okazanie na zmrennorózadari I IbMkznych w zależności od umiejętność rozwiązywania problemów przez oby-innymi słowy autonomiczność podejmowanych decyzji, ale także współ-