Foto1937

Zarządzanie kryzysowe w samorządzie

działanie obywateli i samorządów lokalnych w rozwiązywaniu nurtujących daną r jednostkę administracyjną problemów.²¹*

Należy pamiętać że zasada pomocniczości nie oznacza jednostronnej pomocy udzielonej przez gminy organizacjom pozarządowym lub odwrotnie - wspierania przez organizacje pozarządowe niewydolnych gmin czy powiatów.²” ^Kolejna zasada warunkująca współpracę organizacji pozarządowydiz jednostka-mi samorządu terytorialnego to zasada suwerenności stron, którą należy rozumieć jako regułę, wedle której organy administracji publicznej respektują suwerenność i odrębność organizacji pozarządowych, co pozwala im samodzielnie definiować j ^ęfewiążywać problemy, nawet te, które dotyczą sfery zadań publicznych (Makowski, 2005, s. YSf*. Trzeba pamiętać źe zasada suwerenności stron może być trudna do utrzymania, zwłaszcza w sytuacji, gdy organizacje pozarządowe będą się silnie uzależniać od samorządowych (czyli publicznych) źródeł finansowania. ^iKolejna zasada wskazywana w ustawie to zasada partnerstwa, która zakła-da^Bęzejgólnośduczestnictwowidentyfikowaniuidefiniowamuproblemuprzezor-ganizacje pozarządowe w ramach obszarów ich działania i związanych ze sferą zadań publicznych. Innymi słowy, partnerstwo oznacza współodpowiedzialność organizacji pozarządowych za określenie i realizację zadań ważnych dla społeczności lokalnej. Nie oznacza to, że w sferze bezpieczeństwa publicznego będą orga-l. nizacje pozarządowe podejmować kluczowe decyzje i odpowiadać na równi z sektorem publicznym. Jest to bowiem sfera tzw. czystego dobra publicznego, jakim jest ^ffi«|jięczeństwo obywateli, i odpowiedzialność w pełni spada na sektor publiczny. ■Zresztą utożsamianie partnerstwa z pełną równością partnerów jest błędne (nie ■ tylko wsferze bezpieczeństwa publicznego), gdyż polski system prawny nie zawali da takiej sytuaq'i - chodzi tutaj o brak dyktatu, uzależniania partnera, odbieranie p^ątitonomii, szantaż czy sankcje polityczne.²²¹

Kolejna zasada to reguła efektywności, która uwidacznia się w przypadku zle-Ł, ceipiUdania publicznego organizacji pozarządowej. Wybór wykonawcy dokonuje siępizasadzie wyboru najefektywniejszego sposobu wykorzystania środków publicznych, z zachowaniem jawności, uczciwej konkurencji i zasad wynikających Kpinnych ustaw. Reguła efektywności winna być rozumiana szczególnie w aspekde

Izdebski. Ustaau o działalności pożythi publicznego i o wolontariacie- Komentarz. Warszawa 2003. publikami dostęp-Bp na na aronie Internetowe) Ministerstwa Pracy I Polityki Społecznej, http-V/www.pazytek-gov.pl/?doeument«406 •

M. Pudkiewlcz, A. Kumanlecka-WHniłwska, G, Makowski Opinie rodnych o organizacjach pozarządowych I współpracy

ff/Mritdzyyktomcj, 2006, pobrano z http^/www.lsp^>rg,pl/?v^a>pageddd^a83&in^apl

p CL Makowski Zasady współpracy mifdzysckloromj w Ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, „Trzeci | Sektor* 2005. nr 3, s.II-19.

|    » Tenże.

I konkursów ofert, zlecenia zadań i rozliczeń finansowych, jak również szeroko po-I jętego interesu publicznego. -

[ Kolejna zasada — uczciwej konkurencji — nie zdefiniowana bezpośrednio w usta-I ¹ie, zakłada, że organizacje pozarządowe posiadają dostęp do wszelkich niezbędnych I informacji oraz funkcjonują jasne i przejrzyste kryteria konkursowe, przeprowadzali dla realizacji zadań publicznych. Kolejna zaś, zasada jawności głosi, że organiza-I de publiczne udostępniają wszelkie informacje o swych zamiarach, celach, środkach I przeznaczonych na realizację zadań publicznych, jak również kosztach ich realizacji²²².

I Zasada ta pozwala na kształtowanie przejrzystych relacji pomiędzy partnerami współ-I pacy, o co od wielu lat w Polsce dopraszały się organizacje pozarządowe | Samorządy mogą także wpisywać do dokumentów regulujących współpracę I zasady spoza katalogu określonego w ustawie, np. zasadę dialogu społecznego czy | partycypacji Dzieje się tak jednak stosunkowo rzadko.

| 9iFormy współpracy pomiędzy organizacjami pozarządowy mi a jednostkami I samorządu terytorialnego,

II Na początku rozważań o formach współpracy pomiędzy organizacjami pozarządowy-I mi a jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie bezpieczeństwa publicznego naleli ty wskazać na dwie kluczowe ją'formy. Przede wszystkim można wyróżnić współpracę | o charakterze formalnym, która charakteryzuje się bądź to podpisaną umową pomiędzy 1 organizacjami, bądź to wymuszona jest regułami funkcjonującego prawa. Na drugim | biegunie możemy ulokować współpracę nieformalną, występującą w sytuacji współ-] działania organizacji w zakresie bezpieczeństwa publicznego, lecz nie ma ona charakte-I ni formalnego - funkcjonują niepisane umowy lub umowy o charakterze ustnym.

I Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie określa, jakie formy I współpracy powinno przybierać współdziałanie pomiędzy organizacjami pozarzą-1 dowymi a jednostkami samorządu terytorialnego. Mają one dwojaki charakter - fi-I nansowy i pozafinansowy. Na początek skupimy się na tych drugich, niemających I charakteru finansowego. Przede wszystkim wskazać tutaj można na wzajemne in-I formowanie o planowanych kierunkach działalności i współdziałania. Dla badaczy | informowanie jest podstawową formą współpracy, bez której nie można realizować 1 innych form, wzajemne informowanie jest bowiem punktem wyjścia dla pozosta-| łych form współpracy²²³. Kluczem do skutecznego działania tej formy współpra-

1

   G. Makowski, Zasady współpracy mifdzysektorowej w Ustawie o działalności pożytku publicznego I o wolontariacie. .Trzód Sek->¹•2006, nr 3, s. 11-19.

*    U. Rymsza i In, Współpraca administracji publiczne) I organizacji pozarządowych po wejidu w życie Ustawy a dz ialalnodei potyt-

o wolontariacie, Warszawa 2005, www.Up.org.pl