108 lf. Parametryczne testy istotności
2 kolei obliczamy sumy kwadratów: dla zmienności całkowitej
(2*20) SKC= £ £(*,,-*)•,
i« 1 j= 1
dla zmienności między wierszami Iczynnik A)
(2.21) SK„ = »r t (i,.-5>2,
1=1
dla zmienności między kolumnami (c2vnnik B)
k
(2.22) SK*=r £ (X-,—x)\
;=i
dla zmienności reszto wej
(2.23) SK„= t X(xi;-i,.-i.,+3B)2=SKc-SK^-SK,.
1=1 1
Dzieląc sumy kwadratów (2,21), (2.22), (2.23) przez odpowiadające im stopnie swobody, otrzymujemy wariancje z próby będące estymatorami wariancji a2 populacji. Wariancje z próby są podstawą obliczenia wartości statystyki F, zgodnie z następującą tablicą analizy wariancji:
Źródło zmienności |
Suma kwadratów |
Stopnie swobody |
■Wariancja |
Test F |
między wierszami (czynnik A) |
SK, |
r-1 |
ii |
F = U * A a) Ja |
między- kolumnami (czyjmik 5) |
SK# |
A-] |
sl | |
rdziowa | tbłąd losowy) |
sk* |
(r— 1) (/c— 1) |
Gdy hipoteza H0 jest prawdziwa, wtedy statystyka FA ma rozkład F Snede-cora o (r— 1) i (r-l) (k-1) stopniach swobody, natomiast statystyka F9 ma wtedy rozkład FSnedecora o (k— 1) i (r-1) {k—1) stopniach swobody.
Obliczone w tablicy wartości statystyk FA i f0 porównujemy z odczytanymi 7. tablicy rozkładu F Snedecora wartościami krytycznymi FAk i FSi€ dla przyjętego poziomu istotności a i odpowiednich liczb stopni swobody.
Jeżeli zachodzi nierównośćFA^FAtXi to hipotezę //0 odrzucamy (co oznacza wykazanie istotnego wpływu czyni)ika A w doświadczeniu). Podobnie, jeżeli to hipotezę H0 odrzucamy (oznacza to wyka
zanie istotnego wpływu czynnika B w przeprowadzanym doświadczeniu). Jeżeli zachodni FA<FA a lub FB<FB „ to nie udowodniono istotnego wpływu danego czynnika.
Przykład Koszty materiałowe pewnego wyrobu produkowanego trzema różnymi metodami (technologiami) w czterech różnych zakładach, mają rozkład normalny o jednakowej wariancji. Losowe obserwacje tych kosztów dały następujące wyniki (w zł):
\ Metody |
I |
U |
m |
Zakiady \s | |||
1 |
25 |
30 |
23 |
2 |
20 |
40 |
18 |
3 |
30 |
40 |
20 |
4 |
25 |
50 |
27 |
Na poziomie istotności cc=0,05 zweryfikować hipotezę o braku wpływu metod produkcji oraz zakładów produkcyjnych na poziom kosztów materiałowych wyrobu.
Rozwiązanie. Wpływ metod produkcji oraz zakładów produkcyjnych na poziom kosztów zostanie wykazany, gdy odrzucimy statystyczną hipotezę łfQ, że średnie wartości mti kosztów są równe dla i= 1,2, 3, 4 (zakłady) oraz >=1,2,3 (metody produkcji). Hipotezę tę zweryfikujemy testem analizy wariancji dla podwójnej klasyfikacji. Przyjmijmy jako pierwszy czynnik A, według którego klasyfikujemy obserwacje kosztów, rodzaj zakładu produkcyjnego. Drugim czynnikiem klasyfikacyjnym B, niocb będzie rodzaj metody (technologii) produkcji.
W celu wypełnienia danymi liczbowymi odpowiedniej tablicy analizy wariancji przeprowadzamy niezbędne obliczenia średnich i sum kwadra-