IMGT18

Jtoiwd/ psychiczny i wychowani*

4. \'<»w gwtcrtft*

O/ ityArktycmy.' rozpoznawanie i nazywanie kilku zwierząt do-mowrch. Osłuchanie »ię * nazwami pomieszczeń dla zwierzał. Wy-rabłaote opiekuńczego stosunku. Ćwiczenie uwagi. Pomoce: 3 żaba-wk luh sylwetek kartonowych przedstawiających np. psa. krowę, Ko.-ę Koguta, gę*. Skrzynka z klockami. Podłużne pudełko (korytko) I mała miseczka. Przebieg /obawy: Każde dziecko biorące udziel w zabawie buduje pomieszczenie z klocków dla wybranego i nazwanego poprawnie przez siebie zwierzęcia.

Dorosły w rozmowie z dziećmi podaje nazwy pomieszczeń. Gdy wszystkie zwierzęta maję już swoje mieszkania, dorosły zaczyna opowiadanie ..Jest wcześnie rano, z kurnika wyskoczył kogut i zapiał głośno (jak — mówi dziecko, które opiekuje się kogutem i dla niego zbudowało pomieszczenie), z budy wyskoczył pies. przeciągnął się i zaszczekał (J.w.) — chcę coś zjeść (dziecko stawia go przy

misce). t obory wyszła krowa t idąc wolno na trawą moczy (Jw.) Za nią wesoło wyskoczyła kózka (J.w.) i ja chcą coś zjeść. Na samym końcu wyszła z komórki gąska (J.w.) i poszła napić się wody do korytka...*'

Dzieci w trakcie opowiadania naśladują glosy kolejnych zwierząt, a także wyprowadzają Je x pomieszczeń na podwórko — na trawą, do koryta, czy wreszcie do miski z Jedzeniem. Po chwili dorosły mó* wi: „Noc Juk nadchodzi — zwierzęta idą spać. Dokąd idzie kogut?* Dziecko oplokujące się kogutem odpowiada i chowa go w kurnika. Podobnie zachowują się inne dzieci, gdy dorosły wymienia nazwą danego zwiorzęcia.

5. Hop, hop, Haimshil

Cal dydaktyczny: przećwiczenie mięśni narządów mowy przez powtarzanie głoski „H". Pomoce: 2 lalki. Jedna przedstawia dziewczynkę, druga — chłopca. Przebieg zabawy.- dorosły umawia sią z dziećmi, io będą szukać lalek, które mają imiona Hanusia i Heniu! Jedno dziecko chowa się z Hanusię — pozostałe dzieci wołają: „Hop, hop, Hanusiu, gdzie jesteś?" Opiekun lalki razem z nią ukryty odpowiada: „Hanusia Jest tu." Które dziecko pierwsze odnajdzie lalkę srta* z jej opiekunem — woła: „Hanusia się znalazła”, a następnie ma prawo znów schować Hanusię lub Heniusia I zabawa toczy się od nowa.

6. Powiedz, co schowallimyt

Cel dydaktyczny: przećwiczenie narządów mowy przez powtarzanie głoski: „K”. Ćwiczenie spostrzegawczości. Pomoce: 5 przedmiotów, w nazwach których występuje litera „K", np. piłka, kółko, korek, patyk, karla. Przebieg zabawy: dorosły umawia się z dziećmi, że będą szukać przedmiotów, które im pokazuje I prosi o nirwanie ich wszystkich kolejno. Jedno z dzieci wychodzi t pokoju, focotfe-le - chowają jeden z przedmiotów wy kej wymienionych. Po powrocie dziecka do pokoju pytają go, co schowały. Szukający musi podać wyraźnie nazwę przedmiotu schowanego, a wówczas dzieci, kilkakrotnie powtarzanym poleceniem (np. szukaj korka, szuka) korka) zachęcają go do szukania ukrytego przedmiotu.

U w a g al zabawę tę można zastosować i dła pmćwkesela kb nych głosek.