107
w poszukiwaniu papierowego jednorożca
-imowym upewniali się, że mamy wszystko, czego nam potrzeba, żeby wyprodukować grę dobrej jakości. Wiedzą, czego poszukują gracze. Dzięki pływom, które mają w Hollywood, mogli zapewnić nam to, czego potrzebowaliśmy, by uczynić grę tym, czym jest”-5. Ekipa Perry’ego spędziła cztery miesiące, nagrywając ruchy Jady Pinkett Smith, aktorki, która gra Niobe, raz innych członków obsady Matńksa. Wszystkie ruchy i gesty były wykonane przez oryginalnych odtwórców' ról. Postrzegali je jako przedłużenia ich postaci. Ekipa używała mapowania wypukłości, by stworzyć cyfrową wersję twarzy aktorki, a jednocześnie zachować jej autentyczną ekspresję. Wiele >pośród efektów' specjalnych, które uczyniły z Matriksa tak wyróżniający się film, zostało umieszczonych w grze, co pozwala graczom na kopiowanie niektórych scen kaskaderskich, które Woo-Ping Yuen (znany choreograf scen walki z Hongkongu) stworzył za pomocą zestawu lin. Gracze mogą także poruszać się Przez Mangaverse w trybie „bullet time”, zadziwiającej technice
zwoinionego tempa zastosowanej W filmie. Piszący dla londyńskiej gazety
„The Guardian", urodzony
w Indiach filmowiec Shekhar Kapur (Elżbieta, Cena honoru) zauważył, że przychód Hollywood z filmów wyświetlanych na całym świecie spadł o 16 procent i lokalni filmowcy na tym korzystają1. Przewidział, iż za dziesięć lat będziemy być może rozmawiać o światowej dominacji filmów z Azji. Używając najpopularniejszego ówcześnie filmu jako przykładu, napisał:„za dziesięć lat Spiderman zarobi miliard dolarów w pierwszym tygodniu wyświetlania. Ale gdy zdejmie swoją maskę, okaże się najprawdopodobniej, że jest Chińczykiem. Miasto, w którym
1 Shekhar Kapur, The Asians are Corning, „The Guardian", 23 sierpnia 2002, dostępny na http://shekharkapur.com/guardian. htm. Dyskusję o tendencjach łączących azjatycka i amerykańską produkcję medialną zob. Christina Klein, MartialArts and the Globalization ofUS and Asian Film Industries, „Comę>aral\ve American Studies", t. 2, nr 3, wrzesień 2004, s. 360-384.
Koncentracja mediów stworzyła warunki do estetycznego eksperymentu braci Wachowskich - chcieli pobawić się z nowym sposobem prowadzenia narracji i jednocześnie wykorzystać promocję Warner Bros. na szeroką skalę, by dotrzeć do możliwie jak najszerszej publiczności. Jeśli zależałoby im jedynie na synergii, to mogli zatrudnić scenarzystów--rzemieślników, a oni stworzyliby gry, komiksy i animacje. Tak stało się w innych wypadkach, gdy starano się imitować model Matriksa. Niedawnym filmom, od Aniołków Charliego do Kronik Riddicka, od Gwiezdnych wojen do Spidennana, również towarzyszyły na przykład kreskówki, które miały być ogniwem łączącym pomiędzy filmem a sequelem lub zarysowywały przyszłe zwroty akcji. Wśród wymienionych filmów tylko Gwiezdne wojny postawiły na współpracę ze znanym autorem animacji - w tym wypadku był to Genndy Tartakovsky (Samurai Jack)2. Bracia Wachowscy, dla odmiany, poszukiwali takich twórców animacji
John Gaudiosi, 'Che Matrhc / ideo Cumie Serves as a Para/lel Story to liro Sei/ne/s on Serem, „The Daily Yomiuri”, 29 kwietnia 2003.
Three Minutę Epies: A Cook as Star lli/rs: Clone Wars, 20 lutego 2003, www.starwars.com/feature/20040220