ksi C4 85 C5 BCka 20048

M J. llr/cchwa Skartypyia (.'/ylrlmk 1947. Ilutlr. O. Sicmiuk<mi

„Piotrui nic był dzisiaj w s/kolc,

Antek /robił dziurę w stole.

Wanda obrus poplamiła.

Zosiu s/yi mc umyła.

Juick /ftubil klucz, u Wacek Zjadł /c stołu cały placek.**

„Któż się ciebie o to pyta?”

„Nikt. Ja jestem skarżypyta ”

Skarżypyta

Ujemne cechy charakteru zostały uwydatnione pr/y pomocy groteski i karykatury. Autor tworząc dowcipne i absurdalne sytuacje zmusza <lo krytycznego stosunku wobec /łych skłonności i przyzwyczajeń.

Momenty satyry i groteski, urozmaicone echuj mctalori}. pa ni fraza mi przysłów, zaskakującymi skojarzeniami językowymi. gr;j słów, występlljl) również w bajkach. Świetnym przykładem, a zarazem /łoił iwącharakterystyką sprzeczających się, jak rozgadane przekupki, warzyw jest wiersz Nattra-Ranie, gdzie:

IV i llr/echwa Skarżypyta. Czytelnik 1947. lluMr. O. Swnui/kowu

Nu siiup.iimc w d/łeiS I ulgowy lukic Uyuy iię rozmowy: glos ranili:

..(id/ic się pani lii gramoli?"

..Nic bqd> dl.i mnie luku wielka!**

Odpowiudu jej Kiiiksclk.i „WmI/icIiWic jaku krewka!"

/upcr/yla *iy Marcliewka.

II

..A lo fclci”

Wcitclinql Seler.

Na ilragunle

W innej bajce, stosując .iniini/acjy. wyśmiewa autor zarozumialstwo:

MtSwila dumnie zapałka:

1'oka/ue takiego imiulkn,

Co w domu /udarłby ze mnq.

(idy nagle /robi się ciemno!