244 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne
Ryc. 11.8. Rozdział wentylacji i perfuzji w płucach w modelu trzystrefowym w pozycji stojącej.
Z powodu zróżnicowanego rozciągnięcia przewietrzanie płuc zmniejsza się od szczytu do podstawy (szczytowo--podstawna nierównomierność wentylacji). Z powodu istnienia siły ciężkości ciśnienie krwi w pozycji wyprostowanej jest niższe w górnych obszarach płuc niż w partiach przypodstawnych. Zarówno przewietrzanie płuc, jak i ich perfuzja są nierównomiernie rozdzielone, dlatego współczynnik V/Q w płucach jest zróżnicowany od szczytu do podstawy: w środkowej strefie II wg Westa powstaje „optymalny" stosunek wentylacji do perfuzji, w szczytach wartość jego jest większa, u podstawy natomiast mniejsza (V= wentylacja minutowa, Q= płucny przepływ krwi, czyli pojemność minutowa serca, V/Q stosunek wentylacji do perfuzji; Kilian i wsp., 1994; zmodyfikowano).
w środkowej strefie II wg Westa powstaje „optymalny” stosunek wentylacji do perfuzji, w szczytach wartość jego jest większa, u podstawy natomiast mniejsza. Czynnościowo zwiększony lub zmniejszony stosunek wentylacji do perfuzji działa jak zwiększenie martwej przestrzeni pęcherzykowej lub jak wewnątrzplucny przeciek prawo-le-wy, albo też jak połączenie obu tych czynników.
Jeżeli pęcherzyki są jedynie wentylowane, a nie perfundowane, dochodzi do wentylacji przestrzeni martwej bez wymiany gazowej. Stosunek wentylacji do perfuzji jest nieskończony. p02 i pC02 w tych pęcherzykach odpowiadają powietrzu wdechowemu. W pęcherzykach ze średnim współczynnikiem V/Q ciśnienia parcjalne gazów oddechowych odpowiadają średnim wartościom występującym w mieszanej krwi żylnej i gazach wdechowych.
Jeżeli pęcherzyki są tylko perfundowane, lecz nie wentylowane, występuje skrócenie przepływu krwi (tak zwany prawdziwy przeciek). Współczynnik V/Q przyjmuje wartość 0, to znaczy, że nie odbywa się wymiana gazovza. Jeżeli wentylacja pęcherzyka zmniejsza się przy niezmienionym przepływie, współczynnik V /Q będzie mniejszy - podobnie, gdy przepływ krwi się zwiększy a wentylacja pozostanie niezmieniona.
Wartości p02 i pC02 we krwi przecieku odpowiadają wartościom krwi żylnej mieszanej. Dlatego tętnicze p02 obniża się, a tętnicze pC02 podwyższa.
Poprzez zwiększenie wdechowego stężenia 02 o 10-20% można wpłynąć na przeciek czynnościowy spowodowany zaburzeniami rozdziału wentylacji do perfuzji: p02 zwiększa się w' obszarach o niskim V/Q u podstawy płuc i w'ysycenie tlenem krwi tętniczej wzrasta.
Przeciek pozapęclierzykowy. Przeciek anatomiczny lub pozapęcherzykowy obejmuje tę część