729
27. Okołooperacyjna płynoterapia i suplementacja elektrolitów
Tabela 27.1 Zestawienie stężenia jonów w kompartmentach ciała (Schmidt/Thews; Physiologie, | |||
28 Aufl., Springer, Berlin 2001) | |||
Osocze |
Przestrzeń |
Przestrzeń | |
śródmiąż- |
wewnątrz- | ||
szowa |
komórkowa | ||
Kationy (mmol/l) Na+ |
142 |
144 |
10 |
K+ |
4 |
4 |
150 |
Ca2+ |
2,5 |
1,25 |
0 |
Mg2+ |
1,5 |
0,75 |
15 |
Razem (mmol/l) |
150 |
150 |
180 |
Aniony (mmol/l) Ck |
103 |
114 |
2 |
hco3- |
27 |
30 |
10 |
so„2- |
0,5 |
0,5 |
10 |
hpo42- |
1 |
1 |
50 |
Kwasy org. |
5 |
5 |
= 0 |
Białka |
16 |
1 |
63 |
Razem (mmol/l) |
152,5 |
150,5 |
135 |
Osmolalność (mOsmol/kg) |
290 |
290 |
290 |
stężenie sodu jest bardzo niskie. Głównymi anionami są fosforany i białka, stężenie wodorowęglanów jest niskie, a chlorków bardzo niskie.
Różny skład jonowy w kompartmentach jest uwarunkowany istnieniem aktywnych, energochłonnych mechanizmów transportu. Równowaga stężenia sodu i potasu w płynie wewnątrzkomórkowym zależy przede wszystkim od:
- szybkości, z jaką sód przemieszczany jest z komórki, a potas do komórki (ATPazowa pompa Na7K+),
- szybkos'ci, z jaką dyfundują jony zgodnie z gradientem elektrochemicznym.
2.2.1 Jednostki pomiaru
zawartości elektrolitów
W praktyce klinicznej stosuje się różne jednostki do pomiaru zawartości elektrolitów:
- Stężenie otrzymuje się wtedy, gdy zawartość elektrolitów określi się w jednostce objętości płynu. Jednostką jest np. mg/dl. Ten sposób podania zawartości jest jednak bez znaczenia dla zrozumienia procesów biologicznych.
- Równoważnik (ekwiwalent, Eq) lub milirów-noważnik (miliekwiwalent, mEq) wynikają ze względnej masy atomowej i liczby ładunków jonowych (wartościowości):
względna masa atomowa lub masa cząsteczkowa (mg)
1 milirównowaźnik (mEq) =--
wartościowość
W mianownictwie medycznym do oznaczania kationów i anionów używa się mEq. I mEq zawiera zawsze równą liczbę dodatnich lub ujemnych ładunków. W roztworze liczba ładunków dodatnich zawsze odpowiada liczbie ładunków ujemnych, wynika to z prawa elektroobojętności. Jednostką miary roztworów jest mEq/l.
Jednostkę mg/dl dla kationów i anionów można przekształcić w jednostkę mEq/l według następującego wzoru:
mg/dl x 10 x wartościowość - względna masa atomowa lub cząsteczkowa (mg)
W układzie jednostek SI kationy i aniony oznaczane są w mmol/1:
mmol = względna masa atomowa lub cząsteczkowa w mg.
W przypadku jonów jednowartościowych nie istnieje żadna różnica, gdyż mmol odpowiada mEq. Należy natomiast pamiętać, że w przypadku jonów wielowartościowych mEq i mmol nie są takie same.
Większość błon komórkowych jest przepuszczalna dla wody, dlatego płyn wewnątrzkomórkowy i ze-wnątrzkomórkowy wykazują taką samą osmolal-ność. Każda chwilowa zmiana osmolalności w jednym kompartmencie wywołuje przemieszczanie się wody dopóty, dopóki obie przestrzenie płynowe ponownie osiągną taką samą osmolalność.
Dla anestezjologa ważne jest to, że pierwotne zmiany osmolalności występują przede wszystkim w płynie zewnątrzkomórkowym. Niekiedy zdarzają się zmiany osmolalności w płynie wewnątrzkomórkowym, bezpośrednio wywołane zmianami metabolizmu komórkowego. W praktyce klinicznej istotne jest to, że:
■ Stężenie sodu jest główną determinantą osmolalności płynu zewnątrzkomórkowego.