33. Wstrząs a znieczulenie 889
Ośrodkowe ciśnienie żylne zależy m.in. od stanu wypełnienia układu żylnego (pojemnościowego). Wartość < 5 cmH20 wskazuje na hipowolemię, wartość > 12 cmH20 świadczy o niewydolności serca lub przewodnieniu.
We wstrząsie hipowolemicznym ośrodkowe ciśnienie żylne jest obniżone, w kardiogennym -podwyższone.
Pomiar ciśnienia zaklinowania wykonuje się za pomocą cewnika wprowadzonego do tętnicy płucnej. Obniżone wartości świadczą o hipowole-mii, podwyższone o niewydolności łewokomoro-wej. Pomiar ciśnienia zaklinowania umożliwia lepszą kontrolę przebiegu wstrząsu i skuteczności leczenia.
Wysycenie tlenem (saturacja 02) krwi w żyle centralnej zależy bezpośrednio od pojemności minutowej serca: im niższa saturacja 02, tym mniejsza pojemność minutowa serca.
Pojemność minutowa serca mierzona jest najczęściej metodą termodylucji za pomocą cewnika umieszczonego w tętnicy płucnej. Jest ona decydującym wskaźnikiem we wstrząsie, ponieważ umożliwia określenie wielkości przepływu krwi. We wczesnej fazie wstrząsu, dzięki mechanizmom wyrównawczym, pojemność minutowa serca pozostaje w normie albo z powodu pobudzenia adrener-gicznego rośnie; obniża się jednak w dalszym jego przebiegu z wyjątkiem hiperdynamicznego wstrząsu septycznego.
Wraz ze spadkiem pojemności minutowej serca we wstrząsie występuje zmniejszenie wydzielania moczu i sodu, wzrasta natomiast osmolamość moczu. W ciężkim wstrząsie występuje anuria. Wydzielanie moczu w ilości > 0,5-1 ml/kg/godz. świadczy o wystarczającym ukrwieniu narządów, a tym samym o wydolności krążenia.
U każdego pacjenta we wstrząsie wydzielanie moczu musi być monitorowane w sposób ciągły.
U pacjentów we wstrząsie należy w pierwszej kolejności wykonać badania podane w tab. 33.6.
Zebrane wyniki badań umożliwiają ocenę rodzaju wstrząsu, jego ciężkości i przyczyny:
► Jeżeli u pacjenta we wstrząsie centralne ciśnienie napełniania (ośrodkowe ciśnienie żylne, ciśnienie w tętnicy płucnej i ciśnienie zaklinowania) jest obniżone i jednocześnie stwierdza się objawy skurczu naczyń, to z dużym prawdopodobieństwem można rozpoznać wstrząs hipo-wolemiczny. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić późną fazę wstrząsu septycznego.
► Jeśli u pacjenta we wstrząsie ciśnienie napełniania jest niskie i jednocześnie stwierdza się objawy rozszerzenia naczyń, to prawdopodobnie jest to czynnościowe powiększenie łożyska naczyniowego, wywołane obniżeniem oporu obwodowego i obniżeniem napięcia żył, co jest charakterystyczne dla wstrząsu neurogennego. Diagnostyka różnicowa: hiperdynamiczna faza wstrząsu septycznego', wstrząs anafilaktyczny.
► Jeśli u pacjenta we wstrząsie ciśnienie napełniania jest wysokie i jednocześnie stwierdza się skurcz naczyń, to prawdopodobnie jest to wstrząs kardiogenny. Często dodatkowo stwierdza się objawy zastoju żylnego.
Celem uzyskania korzystnego wyniku leczenia konieczne jest wczesne rozpoznanie wstrząsu. Pierwszorzędnym celem jest przywrócenie wydolności układu krążenia i prawidłowego przepływu narzą-
Tabela 33.6 Badania laboratoryjne wykonywane we wstrząsie
- Gupa krwi i próba krzyżowa
- Hemoglobina, hematokryt i leukocyty
- Gazometria krwi tętniczej i równowaga kwasowo--zasadowa
- Elektrolity w surowicy
- Mocznik i kreatynina
- Krzepnięcie, produkty degradacji fibryny i liczba płytek krwi
- Stężenie mleczanów we krwi tętniczej
- Amylaza