56 I Geometria analityczna w przeitrzem
2) Równanie
X— - ^-7 = 1, gdzie a > O, b > O a* b~
jest w układzie współrzędnych Oxyz równaniem powierzchni walcowej,
* z
którei kierownicą iest hiperbola o równaniu -=1 leżąca na płasz-
a‘ b‘
czy/nie 0x>, zaś tworzące są równoległe do osi Oz. Powierzchnię tę nazywam) walcem hipcrbulicznym (rys 5.4). Walec ten jest symetryczny względem wszystkich płaszczyzn, osi i początku układu współrzędnych Oxvz.
3) Równanie
w układzie Oxyz jest równaniem walca parabolicznego (rys 5.5 dla p>0), którego tworzące są równoległe do osi Oz, zaś kierownicą jest
parabola o równaniu y: = 2px na płaszczyźnie Oxy. Walec ten jest symetryczny względem płaszczyzn Oxz, Oxy i osi 0x
Na przykład równanie z=l-\f* w przestrzeni R'z układem współrzędnych Oxyz jest równaniem walca parabolicznego o tworzących równoległych do osi 0x i kierownicy K: 1-y2 na płaszczyźnie Oyz
(rys 5.6).
PRZYKŁAD 5.1. Napiszemy równania przekrojów walca eliptycznego o równaniu x:+4y2-IOO płaszczyznami ir,:x = 6. ft2: z=4.
Przekrój płaszcz>rzną ir: jest elipsą o równaniach Ix2 +4v: = 100, _
ino 25 z=4.
Przekrój płaszczyzną rt, określają równania
36 + 4y2 = 100, x = 6,
fx‘ +4v2 = 100,
<r*
x = 6.
y = -4, x = 6.
y=±4. x = 6.
12=4,
SFERA. Powierzchnią kulistą (sferą) o środku S(x0,y4,Zg) i promieniu r, r>0, nazywamy zbiór punktów P(x,y,z), których odległość od środka S jest równa r (rys 5.7). Zatem
P(x,y.z)esfery <=* |PS|= r o ^(x-xu):+(y-y0)?+(z-z0)‘ =r, skąd otrzymujemy
(5.4) (x-x0)2 r(y-y0)2+(z-zn)2 = r, gdzie r>0
To ostatnie równanie jest równaniem powierzchni kulistej o środku S(\0,y0,Zo) i promieniu r.
Na przykład równanie powierzchni kulistej o środku S(-1,2,3) i Promieniu r=2 ma postać
(x + l)J+(y-2)!ł(z-3)I = 4, a Po wykonaniu działań
x: + y: + z‘-t-2x-4y-6z + IO=0