obraz2 4

obraz2 4



173


T 19. Całki powierzchniowe

[części powierzchni paraboioidy

_k/;.i    r(r, ę>) = rcos ę>i-ł-rsin ę>j + (4—r2)k,

| M <y\ o e <0,2rc>, względem osi Oz,

T

« części powierzchni stożkowej

r(u, v)=ucósvi + usinuj+wk,

I p c(l,2), ve(0,2>, względem płaszczyzny Oxy,

[ e\ części powierzchni katenoidy

r(u, v) —a cosh vcos u I + a cosh vsin u j+avk,

gg(0,2?t), v e <0,1>, względem płaszczyzny Oxy.

268.    Obliczyć współrzędne środka ciężkości górnej powierzchni kuli: x2 Ą-y2+z2=R2#0, której gęstość powierzchniowa w każdym punkcie jest równa:

a)    odległości tego punktu od półśrednicy pionowej (tzn. leżącej na osi Oz, z> 0);

b)    kwadratowi odległości określonej w punkcie a).

269.    Dany jest walec kołowy o promieniu podstawy R i wysokości h. Zakładając, że aa jego powierzchni bocznej rozłożona jest jednorodnie masa o gęstości p, obliczyć wiel-kość siły przyciągania, z jaką ta powierzchnia przyciąga środek podstawy walca mający masę jednostkową.

270.    Znaleźć siłę przyciągania jednorodnej powierzchni bocznej stożka ściętego

r(q>tr)=rcos pi+r sin ę?j+rk,    pe<0,7t>, re<b,a>, b>0,

o gęstości p, punktu materialnego o masie m umieszczonego w punkcie 0(0,0,0).

271. Obliczyć całki:

*) Wtf+y*) dx dy, jeżeli S jest dolną stroną koła x2+y2^R2;

5

b)    JJ x2y2z dx dy, jeżeli S jest dolną stroną dolnej połowy powierzchni kuli x2 +y2s

tf=R2;

x2 y2 z2

c)    ||z2dx dy, jeżeli S jest zewnętrzną stroną elipsoidy—•+■—+—- — l, z%0.

s    9    4    16

271 Obliczyć całki: *) || {x+z) dx dz, jeżeli S jest górną stroną trójkąta A (a, 0,0), B(0, b, 0), C(0,0, c)

i

H&>0,c>O);

ty\\x<fydz, jeżeli S jest górną stroną powierzchni kuli x2+y2+z2=a2; ś

c) || xyz dy dz, jeżeli S jest wewnętrzną stroną powierzchni bocznej stożka ściętego

H 1    «

<6, położonej w pierwszym oktancie (tzn. dla jc>0,y>0, z>0).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
obraz6 4 167 § 19. Całki powierzchniowe W przypadku trzeciej całki Az = JJ x2y2zdxdy mamy 1 „a a2 •
obraz4 3 175 fi 19. Całki powierzchniowe d)    pola W=yi+zj+xh, jeżeli S jest części
obraz8 169 169 §19. Całki powierzchniowe />(z,x) 1
obraz6 2 177 § 19. Całki krzywoliniowe 8    4    9V3~11 267. a)
obraz3 5 144 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego Otóż, j
obraz5 3 146 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku warja . acy^n®®o Roz
obraz7 6 148 IV, Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego 224. Ob
obraz1 6 152 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego pracę t
obraz7 2 158 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe - Teoria pola i rachunku wariacyjny gdzie Stą
obraz1 5 162 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjj, Ale r„ =
obraz3 4 164 IV, Całki krzywoliniowe i powierzchniowe Teoria pola i rachunku wariacyjnego Łatwo zau
obraz5 4 166 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego Stąd JJ
obraz9 4 170 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjny Ale n(cos
obraz1 4 172 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego 257.
obraz3 2 174 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego 273. Ob
obraz5 2 176 IV. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe — Teoria pola i rachunku wariacyjnego d) &nbs
Obraz8 (94) 28 28 powierzchnie ustawią się równolegle do rowka. Db powierzchni tych dosuwa się prze

więcej podobnych podstron